حکم خواندن صیغه طلاق بدون حکم دادگاه

خواندن صیغه طلاق یک عملی شرعی است که بطور کامل نشان دهنده پایان دادن به ارتباط زن و مرد می‌باشد.
برای صحت این عمل، بستگی به عوامل مختلفی دارد.
به عنوان مثال، یکی از شرایط ضروری برای صحت طلاق آن است که مرد متعهد به طلاق باشد و عزم طلاق را داشته باشد و همچنین مراسم طلاق باید با حضور دو مرد منصف و اجرا شود.
علاوه بر این، مسائل دیگری نیز درباره صحت طلاق در قوانین و موازین شرعی تعیین شده است.

با توجه به این موضوع، پیش می‌آید که آیا اجازه و حکم دادگاه نیز لازمه‌ای برای اعتبار صیغه طلاق است؟ در صورتی که صیغه طلاق بدون صدور حکم و بدون اجازه دادگاه تنظیم شده باشد، چه تبعات شرعی و قانونی به دنبال خواهد داشت و آیا مجازات قانونی برای آن وجود دارد؟

برای پاسخ به سؤال فوق، ابتدا قصد داریم توضیحی درباره "حکم خواندن صیغه طلاق بدون حکم و رای دادگاه" ارائه دهیم.
سپس به طرح و بررسی مباحث زیر خواهیم پرداخت:- "حکم خواندن صیغه طلاق توافقی بدون حکم دادگاه"- "حکم خواندن صیغه طلاق از سوی مرد بدون حکم دادگاه"- "حکم خواندن صیغه طلاق از سوی زن بدون حکم دادگاه"حال آنچه که الان روی آن تمرکز داریم، توضیح حکم صریح و ابتدا پاسخ به این سوال است: آیا امکان خواندن صیغه طلاق بدون نیاز به حکم و رای دادگاه وجود دارد؟ این نکته مهم است که ببینیم آیا میتوان به طور توافقی، صیغه طلاق را بدون نیاز به حضور در دادگاه و بدون تصمیم یا حکم قضایی از طرف هر یک از طرفین مطابقت داد.

حکم خواندن صیغه طلاق بدون حکم دادگاه

برای پاسخ به سؤال مربوط به "حکم خواندن صیغه طلاق بدون رای دادگاه" و همچنین مجازات آن، لازم است این مسئله را از دو دیدگاه مذهبی و قانونی مدنظر قرار دهیم و از طریق تفکیک این دو، به سؤال مذکور پاسخ دهیم.

برای انجام طلاق به صورت شرعی، باید از طریق اعلام صیغه طلاق با استفاده از الفاظ مخصوص، در حضور دو مرد عادل به عنوان شاهدان، صورت گیرد.
مرد باید به طور آزاد و ارادی قصد داشته باشد که همسر خود را طلاق دهد و طلاق نباید از طریق اجبار و اکراه انجام شود.
همچنین، زمان اعلام صیغه طلاق نباید در زمان عادت ماهیانه زن باشد.
این روند عموما توسط وکیل به عنوان دفتر طلاق انجام می شود.

توجه داشته باشید که به دلیل عدم صحت شرعی حکم دادگاه یا وجود صیغه طلاق بدون اخذ رای دادگاه، زوجیت زن و شوهر پایان می‌یابد و آن‌ها به نامحرم می‌شوند.

با این حال، پاسخ دادن به این سوال از نظر قانونی و حقوقی یکم متفاوت است؛ زیرا قانوناً نمی‌توان بدون دریافت حکم دادگاه یا گواهی عدم امکان سازش، صیغه طلاق را اعمال کرد.
اگر مردی بخواهد بدون اجازه دادگاه اقدام به طلاق همسرش کند، سر دفتر ثبت ازدواج و طلاق از ثبت چنین طلاقی خودداری می‌کند؛ زیرا ثبت طلاق بدون رأی دادگاه به خودی خود یک جرم است.

اگر یک مرد تصمیم بگیرد بدون ثبت در دفتر ازدواج و طلاق، به صورت غیرقانونی صیغه طلاق را تنظیم کند، به تبع قانون حمایت خانواده، از جرمی تلقی می‌شود که جرم‌خوانده آن مشخص شده است.
قانون این جرم را متجاوزان ملزم به تحمل مجازات نقدی بیش از هشتاد میلیون تا یکصد و هشتاد میلیون ریال و یا حبس تعزیری به مدت نود و یک روز تا شش ماه می‌داند.
بنابراین، افرادی که صیغه طلاق را بدون گرفتن حکم دادگاه به تبع ثبت در دفاتر ازدواج و طلاق خوانده می‌کنند، علاوه بر الزام به ثبت طلاق در دفاتر مربوطه، مجازات مذکور را نیز در پی خواهند داشت.

حکم خواندن صیغه طلاق توافقی بدون حکم دادگاه

طلاق توضیحی هنگامی استفاده می شود که هر دو شریک زندگی در مورد جدا شدن و انجام طلاق با نظر و عقیده مشترک همدیگر موافقت داشته و تمایل داشته باشند با انجام مذاکرات کامل در خصوص زندگی مشترک، از جمله پرداخت مهریه، تعیین نفقه زن، تقسیم حضانت فرزندان و سایر مسائل مرتبط، به طلاق بپردازند.

با این وجود، اتفاق نظر و توافق درباره انجام طلاق، باعث نمی‌شود که زوجین بتوانند به صورت قانونی و بدون حضور در دادگاه، از هم جدا شوند.
براساس قانون حمایت خانواده، در صورتی که طلاق به صورت توافقی اتفاق بیفتد، همچنان زن و شوهر می‌بایست در جلسه طلاق توافقی حضور یابند و علاوه بر ارایه درخواست طلاق، از دادگاه مجوز طلاق را دریافت کنند.

در چنین شرایطی، دادگاه با توجه به توافقات طرفین بررسی می‌کند و پس از رسیدگی به مشاوره‌ها در مورد طلاق توافقی و دریافت گواهی عدم بارداری زن، به طور نسبتاً سریع، اجازه طلاق را در قالب گواهی عدم امکان سازش صادر می‌کند که برای ثبت طلاق در محضر، باید به مدت سه ماه ارائه شود و سر دفتر تنها با مشاهده این گواهی در همان بازه سه ماهه می‌تواند طلاق را ثبت کند.

بنابراین در پاسخ به این سوال که تاثیر قانونی خواندن صیغه طلاق توافقی بدون رسیدگی دادگاه چیست، باید بیان کنیم که از نظر شرعی، برای جاری شدن صیغه طلاق توافقی، حاجتی به درخواست حکم دادگاه نیست.
با این حال، قانونگذار برای حفظ نظم اجتماعی، الزام خواندن صیغه طلاق را واجب دانسته و هرگونه عمل طلاق بدون دریافت گواهی عدم سازش و عدم ثبت آن در دفترخانه، به عنوان یک جرم شناخته می‌شود و ممکن است مرد به مجازاتی که در ماده 49 قانون حمایت خانواده تعیین شده است، محکوم شود.

حکم خواندن صیغه طلاق از طرف مرد بدون حکم دادگاه

در گذشته، برای مردان برای اختیار طلاق دادن به همسرشان، نیازی به دریافت حکم دادگاه نبود.
خلاصه اینکه، آنها هر وقت که بخواستند و با رعایت قوانین دینی و فقهی، میتوانستند همسر خود را مطلقه کنند.
زیرا بر اساس قانون، حق طلاق در اختیار مردان بود و برای استفاده از این حق قانونی، لازم نبود تشریفاتی مانند دریافت حکم یا رأی دادگاه را انجام دهند.

با این وجود، اعطای حق "طلاق" بدون قید و شرط برای آقایان، به دلیل از دست دادن حق و بهره‌برداری نامناسب از این حق و طلاق بی‌دلیل زنان و تحت الشعاع قراردادن حقوق مالی زنان پس از "طلاق"، در قانون، نیازمند مراجعه به دادگاه و دریافت مجوز برای "طلاق" زنان محسوب می‌شود.
در حال حاضر، آقایان نمی‌توانند به صورت قانونی بدون دریافت حکم و رأی دادگاه، اقدام به "طلاق" همسر خود کنند و "طلاق از طرف مرد" نیز نیازمند دریافت گواهی عدم امکان سازش از دادگاه خانواده است.
در این گواهی عدم سازش، پرداخت حقوق مالی به زن پس از "طلاق" در نظر گرفته می‌شود.

بنابراین، اگر یک مرد بدون دریافت گواهی عدم امکان سازش از دادگاه خانواده، همسر خود را مذاکره کردن طلاق دهد، به جرم محاکمه و قابل مجازات است.
همچنین، به همراه دریافت گواهی عدم سازش، مرد باید طی سه ماه آینده این گواهی را به دفتر ازدواج و طلاق ارائه نموده و طلاق را ثبت کند؛ در غیر این صورت همچنان به عنوان متجاوز تلقی خواهد شد؛ گرچه شکل صیغه طلاق از نظر شرعی صحیح است و پایانی به زندگی زوجین می‌دهد.

حکم خواندن صیغه طلاق از طرف زن بدون حکم دادگاه

بر مقابل از آنجا که مرد همواره می توانست به اراده خود همسر خود را طلاق دهد، طلاق از سوی زن نیازمند رویه‌های ویژه‌ای است.
به طور دقیق، برای اینکه زن بتواند از همسرش طلاق بگیرد، او باید حق طلاق را داشته باشد؛ یعنی وکیلی را که توسط شوهرش منصوب شده است، یا حق خود را بیازماید تا در هر زمانی بتواند خودش را مطلقه کند.
همچنین، زن می تواند از دادگاه حکم طلاق بگیرد، اگر عدم پرداخت نفقه، ترک زندگی خانوادگی، اعتیاد و همه شرایطی که سبب سختی و مشکلات برای زن شده است را اثبات کند.

صحبت کردن درباره طلاق و روش های گرفتن ازدواج زن، نیازمند رفتن به دادگاه و دریافت حکمی برای طلاق است.
پس زن باید به دادگاه مراجعه کرده و قاضی حکم طلاق را صادر کند.
سپس با استفاده از این حکم، وی باید به دفتر ازدواج و طلاق مراجعه کند و طلاق را ثبت کند.
این بدان معنی است که خواندن صیغه طلاق توسط زن بدون رای دادگاه امکان پذیر نیست.
ابتدا زن باید درخواست خود را به دادگاه ارائه دهد و فقط پس از صدور حکم دادگاه، حق طلاق برای وی اعتبار پیدا می کند.
بنابراین، نیازی به ذکر حکم طلاق بدون ثبت توسط زن وجود ندارد.

"مثلا، اگر خانمی می‌خواهد براساس حق خود از شوهرش جدا شود و این حق طلاق در سند ازدواج به صورت شرط ضمن عقد درج شده باشد یا حتی در دفتر اسناد رسمی این حق به زن تعلق گرفته باشد، باز هم برای اینکه زن بتواند از شوهرش طلاق بگیرد، باید به دادگاه خانواده دادخواست طلاق بدهد و با حضور وکیلی که از طرف شوهر خود تعیین کرده است، تشریفات طلاق را به انجام برساند.
"

پس در این شرایط، زن نمی‌تواند با اعتماد به حق طلاق خود، نکاح را از دست داده و از طریق مرجع قضایی، طلاق خود را صادر کند.
چراکه هنوز دادگاه باید به این موضوع بپردازد و پس از اثبات حق طلاق زن، حکم جدایی را صادر نماید.
سپس زن با استناد به این حکم، طلاق خود را ظرف مدت شش ماه جهت ثبت اقدام خواهد کرد.