تأثیر هوشنگ گلشیری در ادبیات معاصر ایران بسیار بزرگ و مؤثر است. او برخی از نویسندگان برجسته معاصر را تربیت و هدایت کرده است. در ادامه با زندگی‌نامه و آثار این نویسنده برجسته بیشتر آشنا خواهیم شد.

هوشنگ گلشیری:

هوشنگ گلشیری یکی از عناصر برجسته ادبیات معاصر ایران است. وی با داشتن شیوه‌ی خاص خود در نگارش، تأثیری عمیق در کارهای هنری خود به ارمغان آورده است. او به طور مداوم موضوعاتی مهم و کمیاب را در آثار خود مطرح می‌کند، که آنها به سرشاری و عمق ادبیات معاصر کمک می‌کنند.

زندگی‌نامه:

هوشنگ گلشیری در سال ۱۹۵۴ در شهر تهران متولد شد. او از جوانی علاقه‌مند به هنر و ادبیات بود و به‌عنوان نویسنده و شاعر فعالیت‌های خود را آغاز کرد. در حین سفرهای مکرر به خارج از ایران، با هنرمندان و نویسندگان برجسته‌ای آشنا شد و روش‌های خلاقانه خود را در ادبیات معاصر به کار گرفت.

آثار:

• خگوان: این رمان از زمان انتشارش تحسین‌های فراوانی به‌دست آورد. در این اثر، گلشیری به شکل منحصربه‌فردی مفاهیمی ژرف و صاحبانه را به تصویر می‌کشد.
• بتی: این داستان کوتاه نشانگر استعداد بالقوه و سبک نوشتاری خارق‌العادهٔ هوشنگ گلشیری است. با بیان دقیق و دلنشین او، خواننده را به دنیای افسانه‌ای و زیبای این داستان می‌کشاند.
• خانمگی هنر: این کتاب شامل داستان‌ها و مجموعه‌ای از شعرهای گلشیری است که در مورد زندگی و هنر می‌نویسد و در نوع خود بسیار تأثیرگذار است.

هوشنگ گلشیری، نویسنده، روزنامه‌نگار و سردبیر ماهنامه کارنامه و عضو ارشد کانون نویسندگان ایران بود.

او خالق آثار ماندگاری چون شازده احتجاب، جن نامه، نیمه تاریک ماه و آینه‌های دردار است.

تاثیر او در گسترش فرهنگ داستان‌نویسی و داستان‌خوانی غیرقابل چشم پوشی است.

نویسندگان برجسته‌ای چون عباس معروفی (خالق آثار سمفونی مردگان، سال بلوا و…) و بسیاری دیگر از شاگردان مکتب هوشنگ گلشیری و به نوعی ادامه‌دهنده مسیر او در ادبیات داستانی هستند.

بسیاری از منتقدین گلشیری را هم ردیف و هم‌پایه نویسندگان شهیری چون صادق هدایت و صادق چوبک می‌دانند.

بعد از درگذشت گلشیری، بنیاد هوشنگ گلشیری توسط همسر او، فرزانه طاهری، تاسیس شد. این بنیاد به منظور اعتبارسنجی سبک گلشیری و حمایت از نویسندگان برجسته با برگزاری جشنواره‌ها و اهدای جوایز هنری فعالیت می‌کند. جایزه هوشنگ گلشیری به بهترین نویسندگان و شاعران ایرانی اهدا می‌شود و به عنوان یکی از جوایز برجسته در حوزه ادبیات معاصر محسوب می‌گردد. در این مقاله به بررسی زندگینامه، سبک نوشتاری و آثار هوشنگ گلشیری پرداخته خواهد شد.

آنچه در زیر می‌خوانید:

undefined

بیوگرافی هوشنگ گلشیری

این نکته را نباید فراموش کرد که بررسی زندگی مشاهیری مانند هوشنگ گلشیری کاری آسان نیست. تنها با یک نگاه کلی به حوادث مهم زندگی این افراد برجسته، نمی‌توان به درستی آنها را مورد بررسی قرار داد. به همین دلیل، زندگینامه گلشیری را در چهار بخش کودکی، بزرگسالی، زندگی حرفه‌ای و زندگی شخصی مورد بررسی قرار خواهیم داد.

1. بخش کودکی: در این بخش، به بررسی دوران کودکی هوشنگ گلشیری می‌پردازیم و رویدادهای مهم این دوران را توضیح می‌دهیم.
2. بخش بزرگسالی: در این قسمت، به مرور سال‌های بزرگسالی گلشیری می‌پردازیم و تجربیات و موفقیت‌های او را بررسی می‌کنیم.
3. بخش زندگی حرفه‌ای: در این بخش، به معرفی و بررسی کارها و فعالیت‌های حرفه‌ای هوشنگ گلشیری می‌پردازیم و نقش او در عرصه مشاهیر را برجسته می‌کنیم.
4. بخش زندگی شخصی: در آخرین بخش، به کنکاش در زندگی شخصی هوشنگ گلشیری می‌پردازیم و جوانب شخصیتی و خانوادگی او را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم.

undefined

کودکی

هوشنگ گلشیری در تاریخ 25 اسفند ماه 1316 و در شهر اصفهان متولد شد.

او یکی از ششمین فرزندان یک خانواده پرجمعیت بود.

پدرش در شرکت نفت کارگر بود.

با توجه به شغل پدر، خانواده گلشیری در مدت طولانی‌تری مجبور به زندگی در آبادان بود.

دوران زندگی در آبادان برای هوشنگ گلشیری بسیار تأثیرگذار در شکل‌گیری شخصیت او بود.

در برخی از داستان‌های خود نیز از این دوره زندگی الهام گرفت.

او کتاب "جن‌نامه" را بر اساس این دوره از زندگی خود نوشت.

مانند هر کودک دیگری در آن زمان، گلشیری نیز برای کمک به معیشت خانواده در کارهای مختلفی مشغول بود.

این شامل شاگردی و پادویی در کارخانه، بازار، دکان رنگرزی، خرازی و قنادی می‌شد.

undefined

بزرگسالی

گلشیری در سال 1337 و پس از دریافت مدرک دیپلم، به استخدام آموزش و پرورش درآمد و در یک روستای حوالی شهر اصفهان به معلمی مشغول شد. یک سال بعد یعنی در سال 1338، تصمیم به ادامه تحصیل در رشته ادبیات فارسی در دانشگاه اصفهان گرفت. گلشیری در دوران دانشجویی خود در دانشگاه اصفهان با انجمن ادبی صائب آشنا شد. عضویت در انجمن ادبی صائب، سبب آشنایی گلشیری با نویسندگان نواندیشی چون ابوالحسن نجفی و محمد حقوقی شد. بعدها گلشیری به همراه این دو تن، جنگ ادبی اصفهان را تاسیس کرد. سال 1339 سالی بود که گلشیری اولین قدم‌های خود را برای ورود به مسیر ادبیات معاصر برداشت. او به واسطه رشته تحصیلی خود، ادبیات فارسی، مشغول به جمع آوری آثار فولکلور (محلی) در اطراف اصفهان شد.

undefined

زندگی حرفه ای

گلشیری

فعالیت ادبی خود را با سرودن شعر آغاز کرد. پس از گذشت مدتی متوجه شد که در زمینه شعر استعدادی ندارد و احتمالاً در این عرصه موفقیتی نخواهد یافت. بنابراین تصمیم گرفت از سرودن شعر دست بکشد. اما با انتشار رمان شازده احتجاب در سال ۱۳۴۸، شهرت و شناخت گسترده‌ای به دست آورد. این رمان آنقدر توجه جامعه نویسندگان و منتقدان را به خود جلب کرد که حتی پس از گذشت سال‌ها همچنان محسوب می‌شود یکی از داستان‌های قوی و برجسته ادبی ایران است. پس از آن، او به نگارش رمان کریستین و کید مشغول شد که در سال ۱۳۵۰ به چاپ رسید.

گلشیری مانند بسیاری از اهالی قلم در آن سال‌ها، از گزند ساواک در امان نبود. او اولین بار در اوایل دهه ۴۰ به جرم عضویت در حزب توده، محکوم به حبس در زندان‌های مرکزی اصفهان و قزل‌قلعه تهران شد. بار دیگر در اواخر سال ۱۳۵۲، به مدت شش ماه به زندان افتاد و برای پنج سال نیز محروم از حقوق اجتماعی و تدریس شد. گلشیری که حال از حق تدریس که مجرای اصلی امرارمعاشش بود محروم شده بود، به ناچار در سال ۱۳۵۳ از اصفهان به تهران آمد.

در شهر تهران، به همراه برخی از دوستان قدیمی که در دوران جنگ اصفهان را همراهی می‌کردم، منتشر شد. ما با هم جلسات هفتگی ادبی برگزار می‌کردیم. در همان دوران، من توانستم استادی در دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران را ارائه دهم. در این مدت، مجموعه داستان "نمازخانه کوچک من" و رمان "بره گمشده راعی" منتشر شدند. این کارها در بازه زمانی ۵۴ تا ۵۶ انجام شدند.

گلشیری علاوه بر حرفه نویسندگی، از ابتدای دوران دانشجویی به همکاری با مطبوعات نیز می‌پرداخت. او پیش از سردبیری مجله کارنامه، تجربه سردبیری و همکاری با نشریات ارغوان و زنده‌رود را در کارنامه خود ثبت کرده است. سرانجام از سال بیست و نه هزار و سیصد و هفتاد و هفت تا پایان عمر پرثمرش، به وظیفه سردبیری نشریه کارنامه مشغول بود.

undefined

زندگی شخصی

هوشنگ گلشیری و همسرش، فرزانه طاهری، در سال ۱۳۵۶ به واسطهٔ محافل ادبی با یکدیگر آشنا شدند و یک سال پس از پیروزی انقلاب، در سال ۱۳۵۸ با یکدیگر ازدواج کردند. حاصل این ازدواج دو فرزند به نام‌های غزل و باربد گلشیری است. فرزانه طاهری دانش‌آموختهٔ مترجمی است و آثار بسیاری را از انگلیسی به فارسی ترجمه کرده است. پس از مرگ هوشنگ گلشیری در سال ۱۳۷۹ به علت بیماری مننژیت، فرزانه طاهری بنیاد ادبی گلشیری را تاسیس کرد و تاکنون مدیریت آن را بر عهده دارد. برادر و برادرزاده‌های هوشنگ گلشیری نیز از فعالان عرصهٔ ادبیات هستند. احمد گلشیری برادر وی، مترجم و سیاوش و سیامک گلشیری برادرزاده‌های او نویسنده و منتقد هستند.

undefined

سبک شناسی آثار هوشنگ گلشیری

با مطالعه و بررسی آثار گلشیری، الگوهای مشابهی را در هریک از آنها می‌شناسیم. بررسی این الگوها، به شناخت خواننده از سبک و سیاق نگارش او کمک بسیاری می‌کند. خود گلشیری در مورد نحوه نگارشش به صورت زیر بیان می‌کند: با مطالعه و بررسی آثار گلشیری، الگوهای مشابهی را در هریک از آنها می‌شناسیم.

بررسی این الگوها، به شناخت خواننده از سبک و سیاق نگارش او کمک بسیاری می‌کند.

خود گلشیری در مورد نحوه نگارشش به صورت زیر بیان می‌کند:

با مطالعه و بررسی آثار گلشیری، الگوهای مشابهی در هریک از آنها می‌شناسیم. بررسی این الگوها، به شناخت خواننده از سبک و سیاق نگارش او کمک شایانی می‌کند.

من از دستهٔ نویسندگانی هستم که تمام تجربیات زندگی خود را به شکلی حسّابی شده در متون نوشتاری ثبت می‌کنم.