خلاصه مقاله
"مفهوم سند عادی و ارکان آن"در اصطلاح حقوقی، سند به معنای هر نوشته‌ای است که قابل استناد در مقام دفاع یا دعوا باشد.
سند یکی از ادله اثبات دعواست و در رسیدگی به پرونده‌ها در دادگاه نقش مهمی دارد.
سند به دو دسته اسناد عادی و اسناد رسمی تقسیم می‌شود که با یکدیگر تفاوت دارند.
بر اساس قانون مدنی، اگر سندی به وسیله یک مامور رسمی تهیه شود، اما مامور صلاحیت لازم برای تنظیم آن را نداشته و یا ترتیبات قانونی را رعایت نکرده باشد، این سند در صورتی که دارای امضاء یا مهر طرف مقابل باشد، تلقی شده و اعتبار قانونی دارد.
بنابراین، حتی اگر سند، یکی از ارکان سند رسمی را نداشته باشد، اما دارای امضاء، مهر یا اثر انگشت طرف مقابل باشد، تلقی و اعتبار دارد.
"ارکان سند عادی و اهمیت امضای سند عادی"براساس قانون امضا، امضای قابل اعتماد، ارکان مهمی در سند عادی است.
ارزش و اعتبار امضای سند عادی بسیار حائز اهمیت است و این روند امضای سند عادی شامل موارد زیر می‌شود:1.
"شناسایی فرد": قبل از امضای سند عادی، باید فرد مربوطه شناسایی شود.
این تضمین می‌کند که آن شخص واقعی است و توانایی معامله را دارد.
2.
"امضای دستی": امضای دستی جزء مهمی از سند عادی است و نشان می‌دهد که فرد خودش را با آن مستند می‌کند و مسئولیت را به عهده می‌گیرد.
3.
"تاریخ و زمان امضا": در سند عادی، تاریخ و زمان امضا بسیار مهم است و نشان می‌دهد که در چه زمانی امضا صورت گرفته و تغییرات ممکن در آینده را محدود می‌کند.
امضای سند عادی بسیار پررنگ و ارزشمند است، زیرا در اطمینان و اعتماد به اینکه طرف‌های معامله تعهد خود را رعایت می‌کنند، نقش کلیدی را دارد.
مصداق "سند" در لغت به معنای "آنچه بدان اعتماد کنند" است؛ اما در اصطلاح حقوقی، "سند" به معنای "هر نوشته‌ای که در مقام دعوا یا دفاع قابل استناد باشد" است.
طبق قانون، سند یکی از مهم‌ترین ادله اثبات دعوا محسوب می‌شود و به همین دلیل نقش مهمی در رسیدگی به پرونده‌ها در دادگاه دارد.
بر اساس قانون مدنی، سند را به دو دسته اسناد عادی و اسناد رسمی تقسیم می‌کنیم که با یکدیگر متفاوت بوده و آثار خاص خود را دارند.
سند رسمی به معنایی که قبلاً در مقالات جداگانه بررسی شده است و ارکان سند عادی به معنای امضای سند عادی است.
بنابراین، در اینجا قصد داریم به بررسی ارکان سند عادی و اهمیت و اعتبار امضای سند عادی بپردازیم.
مفهوم سند عادی
بر اساس ماده 1293 قانون مدنی، اگر یک سند به وسیله یک مامور رسمی تهیه شود، اما مامور صلاحیت لازم برای تنظیم آن سند را نداشته و یا ترتیبات قانونی را رعایت نکرده باشد، این سند در صورتی که دارای امضاء یا مهر طرف مقابل باشد، تلقی شده و اعتبار قانونی دارد.
به عبارت دیگر، بر اساس ماده 1289 قانون مدنی، به استثنای اسناد خاص ذکر شده در ماده 1287، سایر اسناد به صورت عادی معتبر هستند.
بنابراین، حتی اگر سند، یکی از ارکان سند رسمی را نداشته باشد، اما دارای امضاء، مهر یا اثر انگشت طرف مقابل باشد، تلقی و اعتبار دارد.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره مفهوم سند عادی می‌توانید کلیک کنید.
انواع سند عادی
ویژگی مستندات معمولی نسبت به مستندات رسمی این است که هیچ یک یا همه اجزای مستند رسمی را ندارد؛ اما به طور عمومی مهر، امضاء یا اثر انگشت مربوط به خود را دارد.
بنابراین، بلیط پرداخت پول به حساب بانکی شخصی، نامه‌ای به میقات، معامله نامه، فاکتور خرید و فروش کالا، رسید پرداخت وجه یا مال، بیمه‌نامه، تقسیم‌نامه معمولی، توافق‌نامه معمولی و.
.
.
را شامل می‌شود.
بنابراین، با توجه به تعریف ارائه شده از مستندات معمولی، آن‌ها نه تنها معشوق و شمارش پذیر نیستند، بلکه طبقه‌بندی دقیق و جامعی نیز ارائه نمی‌دهند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره اینکه اقسام مستند معمولی به چه صورتی هستند، کلیک کنید.
امضای سند عادی
در قسمت قبل به تفاوت‌ها و توضیحی در مورد سند عادی و سند رسمی پرداخته بودیم.
و حال در این قسمت قصد داریم به بررسی ارکان سند عادی بپردازیم.
براساس قانون امضا، مهم‌ترین رکن سند عادی، وجود یک امضای قابل اعتماد است.
ارزش و اعتبار امضای سند عادی بسیار حائز اهمیت است و روند امضای سند عادی به صورت زیر است:1.
شناسایی فرد: قبل از امضای سند عادی، ابتدا باید فرد مربوطه شناسایی شود.
این تضمین می‌کند که آن شخص واقعی است و توانایی معامله را دارد.
2.
امضای دستی: همانطور که ذکر شد، جزء مهمی از سند عادی امضای دستی است.
این تأکید می‌کند که فرد خودش را با آن مستند می‌کند و مسئولیت را به عهده می‌گیرد.
3.
تاریخ و زمان امضا: در سند عادی، تاریخ و زمان امضا نیز بسیار مهم است.
این اطلاعات نشان می‌دهد که در چه زمانی امضا صورت گرفته و تغییرات ممکن در آینده را محدود می‌کند.
از این رو، امضای سند عادی بسیار پررنگ و ارزشمند است، زیرا در اطمینان و اعتماد به اینکه طرف‌های معامله تعهد خود را رعایت می‌کنند، نقش کلیدی را دارد.
امضای سند: امضای سند معمولا در خود سند و زیر آن قرار می‌گیرد.
امضای سند به معنای هر نوع علامت انحصاری است که توسط شخصی زیر متن نوشته انجام شود.
این امضا ممکن است با دست در سند نقش بسته شود یا به وسیله دیگری مانند مهر یا اثر انگشت باشد.
امضا، مهر یا اثر انگشت، عناصر اساسی سند عادی هستند.
در برخی موارد، نوشته بدون امضا نیز به عنوان سند قابل قبول در نظر گرفته می‌شود، مانند دفاتر تجاری شخص تاجر یا بازرگان که در قانون تجارت تعریف شده‌اند.
به طور کلی، هر نوشته‌ای که امضایی داشته باشد اما شرایط سند رسمی را نداشته باشد، به عنوان سند عادی در نظر گرفته می‌شود.
برای مشاهده تفاوت سند رسمی و سند عادی، اینجا را کلیک کنید.
سوالات پر تکرار
توجه: در دنیای واقعی، ممکن است در هنگام طلاق، زن مهریه را درخواست کند، اما در واقع، از زمان عقد، زن می تواند در هر زمانی، درخواست پرداخت مهریه را از شوهر نماید.
لازم به ذکر است که مسائلی مانند رابطه نامشروع، نشوز زن و یا عدم تمکین از اهلیت زن برای دریافت مهریه جلوگیری نمی‌کند.مهریه عبارت است از مبلغ مالی که طرفین قرارداد ازدواج برای زن تعیین می‌کنند.
نوع، مقدار و شرایط پرداخت مهریه ممکن است بسته به توافقات صورت گرفته در قرارداد، متفاوت باشد.
در صورتی که زوج توانایی پرداخت مهریه را نداشته باشد، تنها بخش کوچکی از مهریه زن، ضمانت اجرای مطالبه خواهد بود و تایید توان مالی مرد برای پرداخت میزان بیش از آن به عهده زن است.
همچنین، مردان می‌توانند با ثابت کردن عجز خود به دادگاه، قسط‌بندی مهریه را درخواست کنند.مهر المثل نیز یکی از انواع مهرهایی است که در زندگی مشترک و حقوق مالی زن اهمیت دارد.
در صورتی که در طی عقد، از مهریه صحبت نشده باشد و شرایط محدودیت مهریه تعیین شده باشد، زوجین می توانند مهر المثل را تعیین کنند.
در این حالت، مقدار مهر المثل توسط کارشناس دادگاه با توجه به وضعیت زن، مهریه سایر اقارب و نزدیکان زن تعیین خواهد شد.
نتیجه گیری
نتیجه‌گیری قوی: بر اساس قوانین حقوقی، سند یکی از مهم‌ترین ادله اثبات دعاوی است و امضای سند عادی یکی از ارکان اصلی آن است.
امضای سند عادی نشان دهنده شناسایی فرد، مسئولیت پذیرفتن اعمال و تاریخ و زمان امضا است.
این اطلاعات از اهمیت بسیاری برخوردارند و در روند رسیدگی به پرونده‌ها در دادگاه تأثیرگذار هستند.
امضای سند عادی نقش مهمی در تضمین اعتماد و اطمینان به اجرای تعهدات طرف‌های معامله دارد و به همین دلیل به عنوان یک ادله قابل اعتماد و قابل پذیرش قانونی تلقی می‌شود.