زمان طرح دعوی اعتراض ثالث

قانون گذار در قوانین آیین دادرسی مدنی و کیفری، برای اصحاب دعوا یا شخص ثالثی که از دعوای دو نفر متضرر می‌گردد، راه های اعتراض به آرای دادگاه ها را تعیین کرده است.
این راه‌ها شامل تجدید نظر خواهی، واخواهی، اعاده دادرسی، فرجام خواهی و اعتراض شخص ثالث است.

افرادی که از تصمیمات دادگاه آسیب دیده اند، میتوانند با استفاده از روشی به نام "اعتراض شخص ثالث"، اعتراض خود را نسبت به رای صادره ارئه دهند.
این روش متفاوت با قوانین و مقررات ورود و زمانبندی عادی است و به افراد ثالثی که تحت تأثیر تصمیمات دادگاه قرار گرفته‌اند، این امکان را می‌دهد تا از حق اعتراض خود استفاده کنند.
طبق قانون آیین دادرسی مدنی، رعایت زمانبندی و نحوه ارائه اعتراض ثالث باید در چارچوب قوانین این قانون انجام شود؛ در غیر این صورت قبول نخواهد شد.

در این نوشتار به تعریف و توضیح اعتراض شخص ثالث خواهیم پرداخت و سپس درباره مهلت اعتراض ثالث طبق قانون آیین دادرسی مدنی صحبت خواهیم کرد.
اگر سوالی درباره این موضوع دارید، با ما همراه باشید.

دعوای اعتراض شخص ثالث چیست

بررسی و تدوین قوانین، به منظور پیشگیری از تضییع حقوق افراد در دادرسی، توجه ویژه‌ای به تدابیر مورد نیاز داشته است.
از جمله این تدابیر، می‌توان به امکان استفاده از اعتراض نسبت به رای صادره از دادگاه‌ها، برای حکم یا قرارهایی که تصمیم مربوط به آن‌ها است، به عنوان مثال اعتراض ثالث اجرایی اشاره کرد.
این اعتراض، بسته به نوع رای و شرایط آن، می‌تواند شامل تجدیدنظر، فرجام‌دهی، واخواهی، اعاده دادرسی یااعتراض شخص ثالث و سایر مواردی که در قانون ذکر شده‌اند، باشد.
در این بخش، قصد داریم توضیحاتی دربارهاعتراض شخص ثالث را ارائه دهیم و سپس زمان و مهلت‌های مرتبط باطرح دعوی اعتراض ثالث و تاخیرات را درباره حکم یا قرارهایی که توسط دادگاه صادر می‌شوند، بررسی کنیم.

یکی از روش‌های انتقاد از تصمیم دادگاه، استفاده از اعتراض شخص ثالث می‌باشد.
به طبق ماده 417 قانون چگونگی رسیدگی به دعاوی مدنی، اگر تصمیم یا قرار دادگاه صادر شود و منجر به تضییع و آسیب به شخص ثالث شود، این شخص ثالث حق اعتراض به این تصمیم را خواهد داشت.
البته، شرط لازم برای این حق اعتراض این است که شخص ثالث یا نماینده‌اش در جلسه دادگاه حاضر نباشند و تصمیم به آنها ابلاغ نشده باشد.

بنابراین، اگر بین دو فرد در دادگاه یک اختلاف قضائی پیش بیاید و باعث صدور یک حکم یا قرار در دادگاه می‌شود که به ضرر یک شخص سوم است ولی او در طول رسیدگی به دادگاه حاضر نیست تا بتواند خود را دفاع کند، قانون چنین حقی را به او می‌دهد تا از این حکم یا قرار با استفاده از تعریف دعوای اعتراض شخص سوم، شکایت کند.

پس از شرح مفصل درباره "دعوای اعتراض شخص ثالث"، در اینجا قصد داریم به سؤالی پاسخ دهیم: "آیا زمان طرح دعوای اعتراض شخص ثالث محدودیتهایی مثل مهلت و موعد ورود شخص ثالث دارد یا خیر؟" به بیان دیگر، چگونه مهلت و موعد برای اعتراض شخص ثالث تعیین می‌شود.

مهلت اقامه دعوای اعتراض ثالث

در بخش قبل، درباره‌ی یک موضوع مهم به نام "اختلاف نظر شخص سوم" صحبت کردیم و اشاره کردیم که قانونگذار برای اعتراض به رأی‌های دادگاه‌ها، راهکارهایی را تدبیر کرده است.
علاوه بر اختلاف نظر شخص سوم، روش‌های دیگری نیز برای اعتراض به رأی‌های دادگاه وجود دارد؛ یکی از این روش‌ها، "واخواهی" است.
واخواهی، یکی از روش‌های اعتراض به حکم‌های غیابی صادر شده از محاکم برای متهم غیبتکرده است.
بنابراین پس از بیان اختلاف نظر شخص سوم، در اینجا قصد داریم درباره‌ی "زمان ارائه اعتراض سوم" صحبت کنیم و بگوییم که مهلت و زمان ارائه اعتراض سوم چگونه تعیین می‌شود.

مانند آنچه گفته شد، برای اقامه اعتراض شخص ثالث، یکی از شرایط آن است که شخص ثالث یا نماینده او در زمان دادرسی حضور نداشته و حکم به آنها ابلاغ نشده باشد.
به علت غیاب شخص ثالث در جلسه، قابل استناد نیست که آنها چه زمانی اطلاع از حکم می‌گیرند.
به همین دلیل، قانونگذار مهلت و موعد برای اعتراض شخص ثالث را تعیین نکرده است.

در صورتی که تصمیم به اعلام رأی به یک فرد ثالث بگیرد، قوانین قابل اجرایی و مقررات مربوط به ابلاغ را در نظر می‌گیریم و بر اساس آن‌ها، گاهی مهلتی برای ارائه اعتراضات توسط فرد ثالث تعیین می‌شود.
بنابراین، آن زمان که رأی دادگاه به فرد ثالث ابلاغ نشده باشد، نمی‌توان از مهلت اعتراض فرد ثالث صحبت کرد.
به طور دقیق، زمان اعتراض فرد ثالث، زمانی است که فرد ثالث از رأی دادگاه مطلع گردیده باشد.

این امر متضاد با مفهوم «ورود ثالث اصلی و تبعی» است که باید حتما قبل از پایان دادرسی انجام شود.
بر اساس ماده ۴۲۲ قانون آیین دادرسی مدنی، «اعتراض شخص ثالث» قبل از اجرای حکم مورد اعتراض، قابل طرح است و پس از اجرای آن، می‌توان اعتراض کرد شرط این است که حقوقی که اعتراض بر آن استوار است، از لحاظ قانونی ساقط نشده باشد.
به این ترتیب، اگر حقوق مورد اعتراض ساقط شده باشد، امکان اعتراض ثالث وجود نخواهد داشت.