عدم پرداخت حق بیمه کارگر توسط کارفرما

"بیمه، قراردادی است که شرکت بیمه در آن تعهد می‌کند که در مقابل مبلغی که فرد بیمه‌گذار پرداخت می‌کند، زیانی که به فرد بیمه‌گذار ناشی از یک حادثه ناخواسته وارد می‌شود را جبران کند.
حق بیمه در واقع مبلغی است که به صورت ماهیانه به سازمان تأمین اجتماعی پرداخت می‌شود تا بتوان از منافع آن بهره‌برداری نمود.
در عمل، کارگر شخصی است که در یک محل کار به نام کارگاه یا کارخانه به صورت منظم فعالیت می‌کند و تحت حمایت قوانین کار و تأمین اجتماعی است.
"

بر اساس ماده 2 قانون تأمین اجتماعی، فردی که در واقع تحت حمایت قوانین تأمین اجتماعی قرار دارد و با پرداخت مبالغی به عنوان حق بیمه، حق استفاده از مزایای تعیین شده در این قانون را داراست، بیمه‌شده نامیده می‌شود.
ماده بعدی این قانون تعیین می‌کند که کارفرما شخصی حقیقی یا حقوقی است که بیمه‌شده به دستور یا به حساب او کار می‌کند.
تمام اشخاصی که به عنوان مدیر یا مسئول اداره کارگاه عمل می‌کنند، نماینده کارفرما به حساب می‌آیند و کارفرما مسئول انجام تمام تعهداتی است که نمایندگان مذکور نسبت به بیمه‌شده به آن عهده می‌گیرند.

حال، برای برخی از کارفرمایان، پیش بیاید که اگر بیمه کارگر را پرداخت نکنند، آیا ضمانتی برای اجرای تعهداتشان وجود دارد یا خیر؟ در این مقاله، به تفصیل به تکلیف قانونی پرداخت حق بیمه توسط کارفرما و همچنین ضمانت اجرایی در صورت عدم پرداخت حق بیمه توسط کارفرما و نحوه شکایت دربارهٔ عدم پرداخت حق بیمه توسط کارفرما می‌پردازیم.

تکلیف قانونی پرداخت حق بیمه کارگر توسط کارفرما

در بند 2 قانون کار بیان شده است: "کارگر از لحاظ این قانون فردی است که به هر نحوی برای دریافت حقوق و مزایا، شامل مزد، حقوق، سود و سایر مزایا، به درخواست کارفرما کار می‌کند.
" تعهد قانونی پرداخت حق بیمه به این معناست که طبق قوانین کار و تامین اجتماعی، کارفرما موظف است که کارگران را بیمه کند و 23 درصد از مجموع 30 درصد حقوق کارگر به عنوان حق بیمه به سازمان تامین اجتماعی پرداخت شود.

پرداخت حق بیمه، یکی از مسائل حائز اهمیت در قانون کار است که باید مورد توجه قرار گیرد.
این حق، همانند حق مسکن، یکی از وظایف کارفرما محسوب می شود و به عنوان یکی از حقوق کارگران در نظر گرفته شده است.
می‌توان گفت قوانین کار و بیمه در ارتباط مستقیم با نظم عمومی کشور قرار دارند.
در صورتی که کارگر و کارفرما در توافقاتی بر خلاف این قانون عمل کنند و به توافق قبلی پایبند نباشند، کارگر می‌تواند از کارفرما شکایت کند.
در این صورت، توافقات قبلی بطور کامل لغو می‌شوند چرا که قانون اجازه توافق غیر قانونی را به کارگر و کارفرما نمی‌دهد.

طبق ماده ۱۴۸ قانون کار، کارفرمایان موظفند به اساس قوانین تامین اجتماعی، کارگران واحد خود را بیمه کنند.
۳۰ درصد از حقوق کارگران به عنوان حق بیمه باید به اداره تامین اجتماعی پرداخت شود، که از این مبلغ ۲۳ درصد برعهده کارفرماست و ۷ درصد مابقی به عهده کارگر است.
کارفرما این ۷ درصد را از حقوق کارگر کسر کرده و همراه با ۲۳ درصد به اداره تامین اجتماعی پرداخت می‌کند.

با توجه به ماده 36 قانون بیمه تامین اجتماعی، کارفرما مسئولیت پرداخت حق بیمه خود و کارگران بیمه شده خود را به سازمان تامین اجتماعی دارد.
او باید در هنگام پرداخت حقوق و مزایا، سهم بیمه شده کارگران را کسر کرده و به آن سازمان پرداخت کند.
این ماده به عنوان یک ضمانت برای اجرای حقوق قانونی می تواند استفاده شود.
طبق ماده 1 قانون کار، همه کارفرمایان، کارگران، کارگاه ها، موسسات تولیدی، صنعتی، خدماتی و کشاورزی مکلف به رعایت این قانون هستند.

ضمانت اجراهای عدم پرداخت حق بیمه کارگر توسط کارفرما

همایشی در حالی برگزار شد که کارفرمایان مطابق قوانین کار و تأمین اجتماعی موظفند حقوق کارگران را درصدی از حقوق آنان به عنوان حق بیمه پرداخت کنند.
این پرداخت باید 30% از حقوق کارگر باشد و از این مبلغ، 23% به عهده کارفرماست.
در صورتی که کارفرما اقدام به پرداخت این حق بیمه نکند، کارگران مورد حمایت تأمین اجتماعی قرار می‌گیرند.
باید توجه داشت که عدم پرداخت حق بیمه توسط کارفرما باعث محرومیت کارگر از حمایت‌های بیمه نمی‌شود.

"عدم پرداخت حق بیمه کارگر توسط کارفرما باعث ضمانت اجرای کیفری و جریمه نقدی می شود.
طبق ماده 36 قانون تامین اجتماعی، اگر کارفرما از کسر حق بیمه سهم بیمه شده خودداری کند، مسئولیت پرداخت آن به عهده خودش خواهد بود.
همچنین، تأخیر یا عدم پرداخت حق بیمه توسط کارفرما باعث عدم تعهد سازمان در قبال بیمه شده خواهد شد.
"

قانون دریافت جرائم نقدی از کارفرمایان کارگاه‌های تحت پوشش قانون تأمین اجتماعی که صورت حساب مزد و حق بیمه کارکنان و بیمه مربوطه را در مهلت تعیین شده ارسال نمی‌کنند، به شرح زیر است:ماده ۱: کارفرمایان کلیه کارگاه‌های تحت پوشش قانون تأمین اجتماعی تأمین اجتماعی در تاریخ تیر ماه ۱۳۵۴ مکلفند صورت حساب و حق بیمه کارکنان و حق بیمه بیکاری را برای هر ماه حداکثر تا پایان آخرین روز ماه بعد به سازمان تأمین اجتماعی ارسال و پرداخت نمایند.
تبصره ۲: کارفرمایانی که در موعد تعیین شده در این قانون تمام یا بخشی از حق بیمه و بیمه بیکاری را پرداخت ننمایند، علاوه بر پرداخت مبلغ اصلی حق بیمه و بیمه بیکاری، مجبور به پرداخت جریمه نقدی مقطوع خواهند بود که به ترتیب زیر است:1) در سال اول عدم پرداخت: مبلغ دو برابر حق بیمه و بیمه بیکاری2) در سال دوم عدم پرداخت: مبلغ سه برابر حق بیمه و بیمه بیکاری3) در سال سوم عدم پرداخت: مبلغ چهار برابر حق بیمه و بیمه بیکاری و همچنین امکان قطع خدمات تأمین اجتماعیبرای حفاظت از حقوق کارکنان و جلوگیری از عدم پرداخت حق بیمه و بیمه بیکاری، این قانون به اجرا درآمده است و هرگونه تخلف از آن، پیگیری قانونی خواهد داشت.

الف - تا مبلغ ۳۰۰,۰۰۰ ریال بدهی ماهانه، معادل ۷ درصد کل مبلغ یا کسر بدهی باید پرداخت شود در همان ماه.

به ازای مبلغ 300,000 تا 1,200,000 ریال بدهی ماهانه، هر ماه می‌بایست مقداری معادل 12 درصد از کل بدهی را پرداخت نمایید، در غیر این صورت بدهی همان ماه بایستی تسویه شود.

ج - در محدوده 1200000 تا 2500000 ریال بدهی ماهانه، بدهی کسری یا تمام نشده را برابر با 17 درصد بدهی قرار دهید پرداخت پرداخت نمایید.

در صورتی که مبلغ بدهی ماهانه برابر یا بیشتر از ۲،۵۰۰،۰۰۰ ریال باشد، بدهی معادل ۲۲ درصد آن را باید در همان ماه پرداخت کرد.
در صورتی که این مبلغ پرداخت نشود، به عبارتی، کسری بدهی خواهد بود.

طبق تبصره 2 ماده مزبور، جریمه نقدی در این ماده برای مدت یک سال تعیین شده است و در صورتی که کارفرمایان وظایف قانونی مربوطه را انجام ندهند، در سال‌های بعد، جرایم نقدی هر سال به میزان جریمه سال اول اضافه خواهد شد.
طبق ماده 3 قانون تامین اجتماعی، کارفرمایانی که پیش از صدور اجراییه تعهدات خود را به طور کامل پرداخت کنند، از 30% جرایم معاف خواهند شد.

انجام ندادن پرداخت حق بیمه کارگرانی که توسط کارفرمایان انجام می‌شود، همراه با عواقب کیفری خواهد بود.
طبق قانون کار، کارفرمایان واحدهایی که تحت این قانون قرار دارند، موظفند بر اساس قانون تأمین اجتماعی، بیمه کارگران خود را پرداخت کنند.

ماده 183 این قانون می‌فرماید: کارفرمایانی که به طور غیرقانونی از بیمه کارگران خود خودداری می‌کنند، به علاوه تأدیه کلیه حقوق کارگر (سهم کارفرما)، بسته به شرایط و امکانات متخلف و جرمی، به جریمه نقدی دو تا ده برابر حق بیمه مربوطه محکوم خواهند شد.

نحوه شکایت بابت عدم پرداخت حق بیمه کارگر توسط کار فرما

در متن مقاله تا به اینجا بیان شده است که در ارتباط بین کارگر و کارفرما وظیفه کارفرما بر عهده است تا کارگر را بیمه کند و از مجموع حقوق او 30 درصد را تامین کند که 23 درصد آن را خودش در اختیار داشته باشد و 7 درصد را به عنوان حق بیمه از حقوق کارگر کسر کرده و به اداره تامین اجتماعی پرداخت کند.
طبق قانون کار و قانون تامین اجتماعی، کارفرما موظف به بیمه کردن کارگر است، حتی اگر کارگر به توافقی با کارفرما نرسیده باشد و قراردادی بین آنها امضا نشده باشد، کارگر می‌تواند از کارفرمای خود شکایت کند.

می توانید به وزارت کار مراجعه کنید و شکایت خود را درباره عدم اجرای ماده ۱۴۸ قانون کار ثبت کنید.
برای این کار، می توانید با داشتن کپی شناسنامه، کارت ملی و مدارک دیگری که نشان دهنده وجود رابطه کاری با کارفرمای خود هستند، مانند فیش حقوقی، کارت پرسنلی، کارت غذا و یا کارت ویزیت، اقدام کنید.
اگر اسناد کافی را در اختیار ندارید، می توانید درخواست برای انجام بازرسی تحقیقی از کارگاه خود را ارسال کنید.