در چه مواردی زن مجاز به عدم تمکین است

حاصل عقد نکاح، باعث برقراری حقوق و وظایف متقابل میان همسر و همسر است.
یکی از این وظایف، وظیفه تمکین همسر توسط شوهر است که به جرم این وظیفه، همسر از حقوق نفقه مشروعی برخوردار می‌شود.
به عبارت دیگر، در صورت عدم انجام تمکین همسر، حقوق نفقه صرف می‌شود و هیچ ادعای نفقه‌بگیری مجازی وجود نخواهد داشت.

این موضوع همراه با وجود مشکلاتی در برخی موارد، باعث می‌شود قانون و شرع به زن اجازه دهد که از تمکین امتناع کند.
در این راستا، زن می‌تواند اگر موانع قانونی برای عدم تمکین وجود داشته باشد، نه تنها از تمکین به همسر خودداری کند، بلکه به حقوق قانونی خود نیز مانند دریافت نفقه و ممنوعیت ازدواج مجدد زوج دست یابد.
در این حالت پیش می‌آید که سؤال طرح شود که زن در چه شرایطی می‌تواند از تمکین خودداری کند؟

در این مقاله، در ابتدا به بررسی "مواردی که زن مجاز به عدم تمکین نمی باشد" می پردازیم و به این سوال پاسخ می دهیم که زن در چه شرایطی می تواند از عدم تمکین خودداری کند؟ سپس، درباره "تأثیرات عدم تمکین زن در مواردی که مجاز به عدم تمکین است" صحبت خواهیم کرد.

مواردی که زن مجاز به عدم تمکین است

بعد از برگزاری مراسم عقد و اعلام انجام آن، تعهدات و حقوق زوجین در قبال یکدیگر اعمال می شود.
یکی از این تعهدات، وظیفه حمایت و پشتیبانی زن در برابر شوهر است که به عنوان حق نفقه به او تعلق می گیرد؛ بنابراین، در صورت ناتوانی زن در انجام این وظیفه، حق نفقه او قابل لغو است و در نتیجه او از امکان درخواست نفقه محروم می شود.

با این وجود، در برخی مواقع، به دلیل وجود موانعی، قوانین و شریعت اجازه می‌دهند که زن از کمک کردن به همسرش منع شود.
به همین ترتیب، زن ممکن است، در صورت وجود موانع قانونی برای عدم کمک کردن، نه تنها از کمک به همسرش خودداری کند، بلکه همچنین از حق نفقه بهره‌مند باشد.
برای پاسخ به این سوال که زن در چه شرایطی مجاز به عدم کمک کردن است و در چه حالت‌هایی می‌تواند امتناع کند، باید گفت که مواردی که زن مجاز به عدم کمک کردن است، شامل مواردی می‌شود مانند:

ابتلای همسر به بیماری های جنسی و مقاربتی

با توجه به ماده 1127 قانون مدنی، در صورتی که همسر پس از ازدواج به یکی از بیماری‌های مرتبط با قرار داشتن جنسی مبتلا شود، همسر زن می‌تواند از تماس نزدیک با او خودداری کند و این خودداری به دلیل بیماری مذکور تأثیری برحق نفقه او نخواهد داشت.
بنابراین، به اخذ موافقت از طریق این ماده، زن در صورت بروز بیماری‌های مرتبط با قرار داشتن جنسی در همسر، می‌تواند تا زمانی که از ابتلا به آن بیماری مصون باشد، از تماس نزدیک با همسر خود خودداری کند.

براساس مجوز قانونی، به دلیل اینکه نشوز زوجه و عدم تمکین زن در این مورد مجاز است، زن همچنان از حق نفقه خود برخوردار است و شوهر نمی‌تواند به دلیل عدم تمکین در این شرایط از پرداخت نفقه خودداری نماید.
در صورتی که شوهر نفقه را پرداخت نکند، ممکن است مورد مجازات عدم پرداخت نفقه قرار گیرد.
باید توجه داشت که عدم تمکین در اینجا به تمکین خاص اشاره دارد؛ به این معنا که عدم تمکین زن فقط در رابطه با ارتباطات زناشویی آنها صادق است و وظیفه تمکین عام شوهر همچنان بر عهده‌اش می‌باشد.

تأثیرات ضررزننده بر جسمی، مالی و اخلاقی

تأثیرات ضررزننده می‌تواند به طور مستقیم یا غیرمستقیم باعث آسیب‌های جسمی، مالی و اخلاقی شود.
این تأثیرات می‌توانند بر تمام جوانب زندگی افراد تأثیرگذار باشند و عملکرد و کیفیت زندگی آن‌ها را تحت تأثیر قرار دهند.

تأثیرات بدنی: ضربه‌های جسمانی ، آسیب‌های ناشی از حوادث و تصادفات ، بیماری‌ها و عوارض جانبی داروها و عوامل مشابه می‌توانند منجر به ضرر جسمانی شوند.
این تأثیرات می‌توانند به شکل موقت یا دائمی باشند و روی کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارند.

تأثیرات مالی: خسارات اقتصادی ناشی از وقوع رخدادهای نامطلوب مانند آسیبی که به دارایی‌ها و اموال افراد وارد می‌شود، می‌تواند منجر به ضرر مالی شود.
در این حالت، هزینه‌های ترمیمی و بازسازی ممکن است قابل تحمل نباشد و باعث ناراحتی و کاهش سطح رفاه افراد شود.

تأثیرات شرافتی: ضرر دیدن در ارزش‌ها، اعتبار و وضعیت افراد می‌تواند به صدمه‌های شرافتی منجر شود.
این ضرر می‌تواند باعث کاهش اعتماد به نفس و تحلیل برخی از ارزش‌ها و اعتبار مرتبط با افراد شود.
همچنین، آسیب‌های شرافتی می‌توانند موجب تغییر نگرش و رفتار اجتماعی فرد شود و روابط میان افراد را تحت تأثیر قرار دهند.

با توجه به ماده ۱۱۱۵ قانون مدنی، اگر زن با شوهر در یک خانه زندگی کند و این موضوع شامل خطری برای سلامتی، دارایی یا شرافت زن باشد، زن می تواند خواسته ای برای محل سکونت جداگانه داشته باشد و اگر خطر مذکور ثابت شود، دادگاه حکم بازگشت زن به خانه شوهر را نمی دهد و تا زمانی که زن به خانه مذکور نتواند بازگردد، هزینه های نفقه به عهده شوهر خواهد بود.
بنابراین، اگر زندگی زیر یک سقف با همراهی خطر برای زن همراه باشد، زن می تواند از تمکین خودداری کند و در عین حال حق نفقه نیز برقرار خواهد ماند.

تعیین محل اقامت توسط زنان(توضیح: محل اقامت یعنی مکانی که فرد برای زندگی انتخاب می‌کند)

مطابق با ماده 1114 قانون مدنی، در مرد، رویه‌ای برای تعیین مکان زندگی مشترک وجود دارد.
بنابراین، زن باید در یک مکان که همسر تعیین می‌کند، ساکن باشد؛ به استثنای زمانی که اختیار تعیین مکان به زن داده شده باشد.
بر اساس این ماده، اگر زن حق تعیین مکان را داشته باشد، می‌تواند از زندگی در مکان مشترک با همسر خودداری کند.
با این حال، سایر وظایف زن مانند تمکین و دیگر وظایف مربوط به خانواده به عهده او خواهد بود.

بیماری زن موضوعی است که بر بسیاری از زنان تأثیر می‌گذارد.

بیماری خود زن نیز می‌تواند یکی از مواردی باشد که زن مجاز به عدم تمکین است.
برخی از بیماری‌ها در زنان می‌توانند به عنوان علت مشروع برای عدم تمکین در نظر گرفته شوند.
به عنوان مثال، در صورتی که آلت تناسلی زن به علت قَرَن (مسدود شدن) باشد، می‌تواند از تمکین خودداری کند.
همچنین در دوره عادت ماهیانه نیز می‌تواند از تمکین خودداری کرده و این نیز یکی از موارد مجاز عدم تمکین است.

استفاده از حق حبس در برخی موارد اجتناب‌ناپذیر است.
حق حبس، به معنای محرومیت فرد از آزادی و نگهداری او در محلی معین به دستور قضایی است.
وقتی کسی متهم به ارتکاب جرمی می‌شود و شواهد و مدارک کافی برای اثبات تخلف او وجود دارد، ممکن است با حکم قاضی به حبس محکوم شود.
استفاده از حق حبس دارای تأثیرات زیادی است.
از جمله، افراد محبوس در این مدت برخی از حقوق و آزادی‌های خود را از دست می‌دهند.
آن‌ها قادر نیستند از آزادی شخصی لذت ببرند و به جامعه شرکت کنند.
همچنین، خانواده‌های آنان نیز تحت تأثیر می‌باشند و ممکن است با مشکلات مالی و روانی روبرو شوند.
در همه موارد، استفاده از حق حبس باید با رعایت قوانین و مقررات صورت گیرد.
نیازمند استدلال و مستندات قانونی و حقوقی قوی است تا صداقت و انصاف در اعمال قضایی حاکم شود و استفاده نادرست از حق حبس جلوگیری شود.

یکی از موارد قانونی که در قانون مدنی تعریف شده است، حق حبس است.
بنابراین، به طور مشروط، زن می‌تواند تا زمانی که مهر به او تحویل داده نشده است، از انجام وظایفی که در قبال شوهر دارد امتناع کند.
البته باید توجه داشت که این امتناع حق نفقه را باطل نمی‌کند.
همچنین، طبق این قانون، تا زمانی که رابطه زناشویی میان زن و شوهر برقرار نشده باشد، زن می‌تواند تا پرداخت کامل مهریه، از تمکین شوهر خود خودداری کند.
به عبارتی دیگر، زن مجاز به نپذیرفتن تمکین در این موارد است و با این حال، همچنان حق نفقه را دارد.
Translated text:یکی از موارد قانونی که در قانون مدنی تعریف شده است، حق حبس است.
بنابراین، به طور مشروط، زن می‌تواند تا زمانی که مهر به او تحویل داده نشده است، از انجام وظایفی که در قبال شوهر دارد امتناع کند.
البته باید توجه داشت که این امتناع حق نفقه را باطل نمی‌کند.
همچنین، طبق این قانون، تا زمانی که رابطه زناشویی میان زن و شوهر برقرار نشده باشد، زن می‌تواند تا پرداخت کامل مهریه، از تمکین شوهر خود خودداری کند.
به عبارتی دیگر، زن مجاز به نپذیرفتن تمکین در این موارد است و با این حال، همچنان حق نفقه را دارد.

آثار عدم تمکین زن در مواردی که مجاز به عدم تمکین است

در بخش قبل، در مورد مواردی که زن مجاز به عدم تمکین است، صحبت کرده و به این سوال پاسخ داده‌ایم که در چه شرایطی زن مجاز به عدم تمکین است و در چه حالت‌ها می‌تواند تمکین نکند.
همچنین توضیح داده‌ایم که در این موارد، از آنجا که عدم تمکین زن با مجوز قانونی انجام می‌گیرد، حقوق قانونی وی زایل نشده و برقرار است.
اکنون در این بخش، به بررسی اثرات عدم تمکین زن در مواردی که مجاز به عدم تمکین است، می‌پردازیم.

در قانون ایران، اصطلاح "حق نفقه" به حقوق و دستمزدی اطلاق می‌شود که یک شخص متاهل باید به همسر خود بابت هزینه‌های اساسی زندگی او پرداخت کند.
این حق شامل هزینه‌های معیشتی مانند مسکن، غذا، پوشاک و مراقبت‌های پزشکی برای همسر است.
در قوانین ایران، حق نفقه به عنوان یک وظیفه قانونی شناخته می‌شود و همسری که قادر به تهیه منابع مالی برای تأمین نیازهای اساسی خانواده نباشد، می‌تواند درخواست مستمری نفقه از همسر خود داشته باشد.
تأکید می‌شود که معاشرت زناشویی در عدالت به منزله تأکید بر وظیفه تأمین و پرداخت نفقه به عنوان یک وظیفه قانونی است و تقصیر در ادای این وظیفه ممکن است به پیگرد قانونی برسد.
در نتیجه، حق نفقه در قوانین ایران به عنوان یک حق قانونی برای همسر مستحق توجه است و نیاز به پرداخت مناسب این مستمری برای تأمین نیازهای اساسی زندگی او وجود دارد.

اگرچه به طور معمول هنگامی که "تمکین زن" وجود نداشته باشد، حق نفقه او از بین می‌روند و در این حالت، او حقی برای درخواست نفقه ندارد.
اما در مواردی که به طبق قوانین، "عدم تمکین" توسط زن مجاز است، حق نفقه او از بین نمی‌روند و در صورتی که شوهر از پرداخت نفقه امتناع کند، می‌تواند درخواست نفقه را به ثبت برساند.

"حقوق طلاق همسر"

در صورتی که خانم با مجوز قانون از تأمین امتناع کند و با این حال، آقا از پرداخت نفقه خودداری کند، او می‌تواند درخواست خود برای دریافت نفقه را از طریق دادگاه خانواده ابلاغ کند و در صورت صدور حکم برای پرداخت نفقه و عدم اجرای آن توسط آقا، خانم مجاز به اقدام یک طرفه برای طلاق خواهد بود.

ممنوعیت ازدواج مجدد برای زن یا شوهر:قرارداد ازدواجی یکی از قراردادهای مهم و قوی در زندگی اجتماعی است.
اما در برخی موارد، به دلیل عوامل متعدد، ممکن است زوجی عقد ازدواج خود را خاتمه دهد.
این شرایط ممکن است از عواملی مانند تخلفات خانوادگی، عدم توافق در مسائل مهم، یا حتی تجربه تلفیق ناسازگار در زندگی روزمره ناشی شود.
به طور کلی، در بیشتر کشورها، از نظر قانونی، هر یک از اعضای زوج مجاز به ازدواج مجدد هستند، بعد از اینکه عقد ازدواج قبلی خاتمه می یابد.
اما در برخی از موارد، ممکن است قوانین محلی مربوط به ممنوعیت ازدواج مجدد را تنظیم کنند.
مثلاً، در بعضی قوانین شرعی، وابسته به دین و طبعاً در کشورهای اسلامی، ازدواج مجدد برای زن در شرایط خاص ممنوع است، مگر اینکه برخی از مشروطیت ها رعایت شود.
اما در کشورهای دیگر، مانند برخی از کشورهای اروپایی، قانونگذاران در مورد ازدواج مجدد هیچ محدودیت قانونی قائل نیستند.
در اینجا، با استفاده از قوانین حقوق مدنی، اجازه می دهند تا زن و شوهر بلافاصله پس از طلاق، ازدواج مجدد کنند.
بنابراین، پاسخ به سوال آیا زن یا شوهر مجاز به ازدواج مجدد هستند یا خیر، بسته به قوانین محلی و شرایط خاص هر کشور متفاوت است.
بهتر است همیشه از وکیل متخصص در این حوزه مشاوره بگیرید تا درکاملِ شرایط مربوطه قرار بگیرید.
ازدواج مجدد به عنوان یک امکان پس از طلاق، برای بسیاری از افراد می تواند فرصتی باشد تا زندگی جدیدی را با شریک جدیدی آغاز کنند.
اما قبل از هر تصمیمی، حیطه رشد فردی و احترام به حقوق همسران گذشته را در خود احساس کنید.

یکی از مشروطیت‌های لازم برای صدور مجوز برای ازدواج مجدد شوهر، عدم نشوز زن و عدم تمکین وی است.
اما در صورتی که عدم تمکین زن با مجوز قانونی تایید شده باشد و زن مجاز به عدم تمکین باشد، از جمله تأثیرات این موضوع، امکان ازدواج مجدد برای مرد وجود نخواهد داشت و درخواست او برای اجازه ازدواج مجدد رد خواهد شد.