حداکثر مدت بازداشت موقت در قانون جدید

قرارهای اطمینان، قرارهایی هستند که به منظور حفاظت از حقوق متهم در دادگاه و جلوگیری از فرار و مخفی شدن او صادر می‌شوند.
این قرارها، در صورت وجود مدارک کافی و پس از ارائه اتهام و انجام تحقیقات لازم، توسط بازپرس صادر می‌گردد.
قرارهای اطمینان می‌توانند شامل تدابیر مختلفی باشند و قاضی پرونده، با توجه به شدت جرم و تناسب و شرایط قانونی، آن‌ها را برای متهم تصویب می‌کند.
برای مثال، از قرارهای اطمینان می‌توان به ایجاد محاکمات مشروطه یا محدودیت در تردد و حضور در مکان‌های خاص اشاره کرد.
همچنین، برای تامین جبران ضرر و زیان برای طرف ضرردیده، امکان تعیین وثیقه نیز وجود دارد.

بین تمام قرارهای تامین، قرارهای مختلفی وجود دارد که می‌توان به آن‌ها اشاره کرد.
از جمله قرار کفالت، قرار وثیقه و حتی قرار بازداشت موقت، که به آن به عنوان قرار توقیف احتیاطی نیز اطلاق می‌شود.
قرار بازداشت موقت یکی از سخت‌ترین و مهم‌ترین قرارهای تامین است که بازپرس در فرآیند تحقیقات ابتدایی استفاده می‌کند.
این قرار باید به مدتی معین صادر شود و در هیچ شرایطی نباید از مدت حداقل و حداکثر مشخص شده در قانون تجاوز کند.

در اینجا، ما قصد داریم توضیح دهیم که قرار بازداشت موقت چه مفهومی دارد و سپس به طور خاص در مورد حداکثر و حداقل مدت زمان قرار بازداشت موقت، به ویژه در جرایم مواد مخدر، توضیحاتی ارائه دهیم.
در صورت تمایل به کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، می توانید مقاله زیر را مطالعه نمایید:مقاله مربوط به قرار بازداشت موقت

قرار بازداشت موقت چیست

بازداشت موقت، به معنای سلب آزادی متهم و زندانی کردن او در طول فرآیند تحقیقات ابتدایی، بدون شک، یکی از روش‌های قاطع برای قاضی است تا به وسیله آن، جلوی فرار یا مخفی شدن متهم را در مراحل تحقیقات ابتدایی، محاکمه و حتی در جریان اجرای حکم نهایی و اجرای مجازات بگیرد.
این اقدام برای جلوگیری از اختلال در رسیدگی به جرم، تاخیر در روند دادرسی و ایجاد موانع در اجرای حکم کیفری بسیار حائز اهمیت است.

انجام فرآیند دستگیری موقت، تحت عنوان «قرارداد دستگیری موقت» و به وسیله بازپرس پرونده انجام می‌شود.
این قرارداد از بین سخت‌ترین قراردادهای اطمینانی است.
برای مدت زمان کوتاهترین، در صورت جرم سنگین، با توجه به اینکه صدور قرارداد دستگیری موقت با حفظ اصل برائت و آزادی افراد مقابله می‌کند، بایستی به عنوان آخرین راه‌حل و یا آخرین راه کار مورد استفاده قرار گیرد.

اینطور که استدلال می شود، یکی از وظایف قانونگذار در قوانین راجع به روشنایی قضائی، تعیین حداکثر و حداقل مدت زمان بازداشت موقت است.
هدف از این تعیین، حفاظت از حقوق متهمان در حین بازداشت و به هنگام لزوم، مانع شدن از فرار و پنهان شدن متهمان در پرونده های جرمی حساس است.
در نتیجه با استفاده از این مدت زمان مشخص شده، نه تنها حقوق متهم در امان خواهد بود، بلکه با کمک این زمان، می توان از رفع خسارت جرم و جلوگیری از فرار متهم جلوگیری کرد.

حداکثر مدت زمان قرار بازداشت موقت در قانون جدید

«قرار بازداشت موقت» مانند نامش نشان می‌دهد، یک وضعیت موقت است و نباید مدت زمان طولانی وارد شود.
به همین دلیل، قانونگذار در قانون آیین دادرسی کیفری، در ماده 242 آن، تعیین حداکثر و حداقل مدت زمان قرار بازداشت موقت را تعیین کرده است.
ماده 242 قانون آیین دادرسی کیفری، می‌فرماید: "قرار بازداشت موقت استراحتی گذراست و محدودیت‌های زمانی لازم درباره آن را شامل می‌شود.
"

بطور کلی، مدت زمان بازداشت متهم در قرار بازداشت موقت نباید کمتر از حداقل مجازات حبس مقرر شده برای جرم مورد نظر در قانون باشد.
با این حال، در جرائمی که منجر به سلب حیات می‌شوند، مدت بازداشت موقت حداقل دو سال است و در سایر جرائم حداقل یک سال است.
با توجه به این ماده، مدت زمان بازداشت در قرار بازداشت موقت را به صورت زیر دسته‌بندی می‌کنیم:حداکثر مدت زمان بازداشت:- در جرایم سلب حیات: دو سال.
- در سایر جرائم: یک سال.
حداقل مدت زمان بازداشت:- در جرایم سلب حیات: دو سال.
- در سایر جرائم: یک سال.
توجه داشته باشید که این دسته‌بندی فقط برای بازداشت موقت در قرار بازداشت معتبر است و ممکن است در شرایط خاص مدت زمان بازداشت توسط مقام قضایی تعیین شود.

در صورتی که حکم حبس برای جرایمی کمتر از یک سال تعیین شده باشد، زمان متوقف نگهداشت اولیه تا حداقل مجازات قانونی آن جرم خواهد بود.

در صورت ارتکاب جرائمی که موجب حبس می‌شوند و دارای حداقل مجازات بیش از یک سال هستند، مدت زمان بازداشت موقت حداکثر یک سال خواهد بود.

در صورت ارتکاب جرم‌های سبب سلب حیات مانند قتل با قصد، متهم می‌تواند تا دو سال در معرض بازداشت موقت قرار گیرد.

در انواع جرائم دیگر، فترت بازداشت موقت حداکثر تا یک سال است.

بایستی حاکمیت قانونی در رعایت مدت زمان بازداشت موقت حتماً رعایت شود.
در صورتی که بازداشت موقت از حدود مشخص شده در قانون خارج شود، به هر دلیلی نیز باشد، غیرقانونی تلقی می‌شود و متجاوز به مجازات خواهد شد.
علاوه بر این، فردی که بی‌گناهانه در بازداشت موقت قرار گرفته، می‌تواند خسارت این ایام را ادعا کند.

حداکثر مدت بازداشت موقت در جرایم مواد مخدر

یکی از سؤالات رایج درباره مدت زمان بازداشت موقت، در قبال حداکثر مدت بازداشت موقتمتهمانجام شده در جرایم مرتبط با مواد مخدر است.
در این بخش از مقاله، قصد داریم این موضوع را از منظر قانون اصلاح قانون مبارزه با مواد مخدر بررسی کنیم و به آن اشاره کنیم.
طبق ماده 37 این قانون، حداکثر مدت بازداشت موقت در جرایم مربوط به مواد مخدر تعیین شده است.