ماده 1041 قانون مدنی

با توجه به اینکه ازدواج در شرع اسلام و قوانین مدنی، به عنوان یک سنت مورد تایید و تأیید بسیار مهم قرار گرفته است، قانونگذاران با حساسیت بالا به این موضوع پرداخته و بخشی از مواد قانون مدنی را بر اساس قوانین و مقررات مربوط به این مسئله پیاده سازی و تنظیم کرده‌اند.
هدف اصلی قانونگذاران این است که قوانینی را ابضا برای تقویت و دوام زندگی خانوادگی در نظر بگیرند و از این رو، همواره به دنبال تدوین و اجرای قوانینی هستند که سبب تقویت و کوچک کردن مشکلات و آسیب‌هایی شود که به زوج و خانواده آنها وارد می شود.

با این وجود، توجه کنید که قانون گذار هیچ تأکید مطلقی بر انجام ازدواج به هر قیمت و هر نحوی ندارد.
بنابراین، در مورد ازدواج دختران و پسران صغیر، قبل از رسیدن به سن مشخص، باید ملاحظات و الزامات قانونی خاصی را مد نظر قرار داد.
این موارد بخشی از قوانین مدنی هستند و ماده 1041 این قانون پیرامون ملاحظات ویژه برای ازدواج افراد مذکور را تعریف می‌کند.
لذا، لازم است با تفسیر و نکات حقوقی مربوط به آن آشنا باشیم.

در این مقاله، ما به بررسی "ماده 1041 قانون مدنی" می‌پردازیم.
این ماده اصلی قانونی است که در اینجا جزئیات و تفاسیر مهم آن را بیان خواهیم کرد.
با استفاده از تگ متن ماده 1041 قانون مدنی را بررسی می‌کنیم و همچنین تفسیرها و نکات حقوقی مرتبط با این ماده را بیان می‌کنیم.
اگر علاقه‌مندید تا اطلاعات بیشتری را درباره این موضوع به دست آورید، می‌توانید ادامه مقاله را دنبال کنید.

متن ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی

همین طور که در آغاز ذکر شد، ازدواج یا عقد نکاح، سابقه ای دارد که همیشه در شرع اسلام و در قوانین مدنی و حمایت از خانواده، بر اساس شرع مورد تاکید قرار گرفته و قوانین مربوطه، بخشی از قانون مدنی در این زمینه را تعریف کرده است.

یکی از مواد مهم و قابل توجه در خصوص قوانین و شرایط مربوط به عقد نکاح، وقوع آن دربارهٔ دختران و پسران در سنین کم و محدود، در ناحیه و سن حداقلی از توانایی انتخاب و تصمیم گیری، به دلیل کمبود سن، توسط ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی است.
همواره باید به میل و موافقت والدین یا سرپرستان دختر و پسران در سن محدود که قصد ازدواج دختران و پسران خود را قبل از سن ۱۳ سال تمام شمسی برآورده دارند، توجه و تسلیم نمود.
همچنین، برای دختران، رسیدن به سن ۱۵ سال تمام شمسی و برای پسران، رسیدن به سن ۱۷ سال تمام شمسی نیز الزامی است.

با توجه به اینکه دختری 13 ساله و پسری 15 ساله را صغیر و محجور می‌دانند، علاقمندان به کسب اطلاعات بیشتر در خصوص ازدواج این گروه از افراد و قوانین و شرایط حقوقی و قانونی مربوطه، می‌توانند در بخش "حتما بخوانید" مقاله‌ای با عنوان "ازدواج افراد صغیر محجور شده" را مطالعه نمایند.

شرح و تفسیر ماده 1041 قانون مدنی

برای پاسخ به این سوال که شرح و تفسیر ماده 1041 قانون مدنی چیست؟ می‌توان گفت که تفسیر متن ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی به معنای زیر است: برای ازدواج دختران و پسرانی که به عنوان صغیر ممیز و غیر ممیز شناخته می‌شوند و هنوز سن 13 سال تمام شمسی (در دختران) و 15 سال تمام شمسی (در پسران) را نرسیده‌اند، رعایت شرایط و قواعد خاصی لازم است و ولی قهری آن‌ها مسئولیت‌های قانونی خاصی را در این زمینه بر عهده دارد.

قصد ازدواج دختری که قبل از سن ۱۳ سال تمام شمسی است و پسری که قبل از سن ۱۵ سال تمام شمسی است، نیازمند اجازه ولی قهری و تصمیم دادگاه است.
باید در نظر بگیریم که این ازدواج، آیا منافع این دختر را تامین می‌کند یا خیر.

بر اساس تفسیر متن ماده 1041 قانون مدنی، ولی قهری، از نظر حقوقی، فقط در شرایطی می تواند به ازدواج دختران زیر 13 سال و پسران زیر 15 سال رضایت دهد که به مصلحت آنها توجه کرده و اثبات کند که ازدواج در این سنین به مصلحت آنهاست.
برای تشخیص این موضوع، دادگاه‌های صالح باید به این نکته توجه کنند که زندگی ازدواجی در این سنین ضروری است.

مهم بودن آموزش سلیقه دختران است.
به خوبی باید توجه داشت که حتی پسرانه‌ها، اگر ۱۳ سال به سر برسند و تمامی روزهای سال شمسی را گذشته باشند، مادامی که باکره هستند یا به طور غیر باکره از دلایلی جهت‌هایی به جنس مواقعه و نزدیکی جنسی (مشروع یا غیر مشروع) و یا به دلایل دیگر مانند ضربات ورزشی یا پریدن از ارتفاع و.
.
.
برخورد نکنند، برای ازدواج همچنان به اجازه ولی قهری خود (پدر و جد پدری)، نیاز دارند؛

ماده ۱۰۴۳ قانون مدنی (اصلاحی ۱۳۷۰/۸/۱۷)، اجازه می‌دهد که در صورتی که ولی قهری بدون دلیل، با ازدواج موافقت نکند، اشخاص می‌توانند شرایط ازدواج و میزان مهریه را به دادگاه اعلام کنند.
سپس با اذن صادره از دادگاه، با معرفی شخص مورد نظر خود، به دفترخانه مراجعه کرده و بدون نیاز به اجازه ولی قهری، ازدواج خود را ثبت کنند.
این ماده قانونی به صورت قاطع و مستند تعیین می‌کند.

«اگر دختری که هر چند به سن بلوغ رسیده باشد، هنوز بکر است، برای ازدواج نیاز به مجوز پدر یا جد پدری او دارد.
اما در صورتی که پدر یا جد پدری، به بی‌دلیل موجهی، مانع از اعطای اجازه گردد، اجازه به صورت تلقیح گردیده و در این حالت، دختر می‌تواند با معرفی کامل مردی که قصد ازدواج با او را دارد و تشریفات و میزان مهری که بین آنها تعیین شده است، بعد از دریافت مجوز از دادگاه مدنی، به دفتر ازدواج مراجعه و پیگیری ثبت ازدواج کند.
»

نکات حقوقی ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی

قواعد و شرایط ازدواج دختران و پسرانی که هنوز به سن ۱۳ و ۱۵ سال نرسیده‌اند، در ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی مشخص شده است.
این ماده حاکمیت قانونی برای تعیین تکلیف آن‌ها فراهم می‌کند.
در میان نکات حقوقی مهم ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:- متن ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی: شامل تمام مفاد و ضوابط ازدواج دختران و پسرانی است که هنوز به سن ۱۳ و ۱۵ سال نرسیده‌اند.
- تعیین تکلیف: این ماده برای تعیین قواعد و شرایط ازدواج آن‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- مرجع قانونی: ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی، مبنایی حقوقی برای این موضوعات است.
با توجه به مفاد ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی، قواعد و شرایط ازدواج برای دختران و پسران زیر ۱۳ و ۱۵ سال تمام شمسی تعیین می‌شود و این ماده یکی از قوانین مهم در این زمینه می‌باشد.

از ابتدا باید رعایت کنیم که در مورد ازدواج دختران و پسران، قبل از رسیدن به سن ۱۳ سال و ۱۵ سال به ترتیب، توانایی تصمیم‌گیری تنها به پدر و جد پدری وابسته است و مادر و جد مادری تا آن زمان هیچ نقشی در این امر و امور دیگر ندارند.
به طور واقع، موافقت با ازدواج این دختران و پسران و استناد به وجود منافع متعدد در این ازدواج به عنوان یکی از وظایف قوه قضاییه در نظام ازدواج محسوب می‌شود.

با توجه به ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی و در راستای اصل عدم قابلیت انتقال ولایت از سوی ولی قهری، می‌توان نتیجه گرفت که قیم یا وصی منصوب از سوی ولی قهری نیز درخصوص اذن برای ازدواج دختران و پسران قبل از سن ۱۳ سال و ۱۵ سال تمام شمسی، هیچگونه ولایتی ندارد و اذن این افراد از نظر قانونی، شرعی و اخلاقی معتبر نیست.

با توجه به استناد به تصمیم شماره ۲۶۱ هیات‌ عمومی دیوان ‌عالی ‌کشور و ماده ۱۰۴۳ قانون مدنی، در مورد دخترانی که به سن بلوغ رسیده اند، ممکن است وضعیتی مانند ولایت پدر و جد پدری در ارتباط با اجازه برای ازدواج دائم و موقت به صورت شفاهی و کتبی را تحت تأثیر قرار دهد.
اما دختری که به دلیل نزدیکی، به شرطی که قانونی باشد یا نباشد، تشریفات عروسی را تجربه کرده باشد، نیاز به اجازه پدر و جد پدری برای ازدواج ندارد.

متن: در صورتی که مردی بدون رعایت مفاد ماده ۱۰۴۱ قانون مدنی، ازدواج کند، ماده ۵۰ قانون حمایت از خانواده و تبصره آن، حکم حبس تعزیری درجه شش (حبس بیش از شش ماه تا دو سال) را برای او تعیین می‌کند.