به ضرر خود اقرار کننده قوی و پایدار باشد. "اقرار" یعنی اعلام حقی که به ضرر خود ما و به نفع دیگران است. از این رو، وقتی که اقرار می‌کنیم، به وجود حق دیگران اعتراف می‌کنیم و این اعتراف به ضرر خودمان است. "تقریر" به معنای اعلام حقی است که به سود دیگری و یا به ضرر شخص تقریر کننده می‌باشد. بنابراین، اگر اعلان حقی باشد که سبب حق شخص دیگری شود و به ضرر دیگری باشد، تقریر به حقیقت می‌رسد. در حاکمیت استفاده از HTML، خبر دادن از یک امر یا وقوع یک خبر بسیار مهم است. عارف، فیلسوف و شاعری معروف، می گوید: "ابله را پیام از بیداری، نور و امید می رساند. هوشمند را هم فقط یک خبر ساده است". بنابراین، به قوت بخشیدن به خبرهای مهم و نفی مطالب غلط یکی از وظایف مهم در بسته بندی و انتقال اطلاعات است. ماده ۱۶۴ قانون مجازات اسلامی، به سوالی که می‌پرسد: "به معنی اقرار در قانون مدنی؟"، پاسخ می‌دهد و می‌فرماید: "اقرار" به معنای اعلام شخص درباره ارتکاب جرم توسط خود است. بنابراین، اقرار به معنای اعتراف شخص متهم یا مرتکب یک جرم، به ارتکاب جرم توسط خودش است. پس از اعتراف و اعلام شخص مرتکب، اقرار تأیید خواهد شد. در پاسخ به این سؤال که معنی اقرار در قانون مدنی چیست و اجزای آن چیست، بایستی گفت: اقرار، یکی از مهم‌ترین ادله اثبات دعوا در دعاوی حقوقی و کیفری است. قواعد مربوط به اقرار و اجزای آن، در قانون مدنی و قانون مجازات اسلامی، تعیین شده است. برای بررسی معنی اقرار در قانون مدنی و اجزای آن، به ماده ۱۲۵۹ قانون مدنی و ماده ۱۶۴ قانون مجازات اسلامی مراجعه می‌شود. در بخش‌های قبل، درباره مفهوم اعتراف در قانون مدنی و عناصر اعتراف از دیدگاه قانون مدنی توضیح داده شد که اعتراف فقط در صورت برآورده شدن همه عناصر آن، قابل قبول است. در این بخش، قصد داریم درباره اعتبار اعتراف خارج از دادگاه صحبت کنیم و شرایط قبول یا عدم قبول اعتراف در این شرایط را بیان کنیم. به عنوان مثال، مواردی که اعتبار اعتراف خارج از دادگاه دارند شامل: ماده 1259 قانون مدنی تعریفی ارائه می‌دهد که در آن به سؤال "معنی اقرار در قانون مدنی چیست؟" پاسخ داده می‌شود. با توجه به این تعریف، اقرار به معنای اعلام یک حقیقت درست در مورد یک شخص است که به اطلاعات دیگری شامل خسارت برای خودش و سود برای دیگران منتهی می‌شود. بنابراین، اگر شخصی به صورت شفاهی یا کتبی، از یک موضوع خبر دهد که باعث ضرر برای او شده و در عین حال سودی برای دیگران به همراه داشته باشد، می‌توان از بروز اقرار یا اثبات آن حرف یا کتب استفاده کرد. مطابق با توضیحات قبلی، طبق قانون مدنی، اقرار به معنای اظهاراتی است که به وجود حقی برای فرد دیگری و به زیان خود او می‌شود. با توجه به این تعریف از اقرار، می‌توانیم به بررسی اجزای اقرار براساس ماده ۱۲۵۹ قانون مدنی بپردازیم. در این ماده، اجزای اقرار به‌صورت زیر تعریف شده‌اند: اظهارات، حق، نفع دیگری و ضرری که فرد اقرارکننده ممکن است بیشتر ببیند. در ادامه، هر یک از این اجزا را به‌صورت جداگانه توضیح خواهیم داد.