خلاصه مقاله
هنگامی که در دادگاه، درگیری بین افرادی به وجود می آید، قاضیان، حکمی صادر می کنند.
این حکم ها درباره‌ی مسائل مختلفی اختلاف دارند و این تفاوت متنوعی ایجاد می کند.
یک نوع از حکم هایی که از دادگاه صادر می شود، تقسیم بندی حکم ها به حکم اعلامی و حکم تأسیسی است که این دو با یکدیگر تفاوت دارند.
حکم اعلامی حکمی است که تنها توسط دادگاه صادر شده و وضعیت حقوقی جدیدی را ایجاد نکرده است.
در واقع، دادگاه در دنیای واقعی بین افرادی که بدهکار یا طلبکار هستند، تنها این وضعیت را اعلام می کند.
به عبارتی دیگر، آنچه قبلاً وجود داشته است را به طرفین اعلام می کند و شخص مدیون را ملزم به پرداخت درخواست طلبکار می سازد.
همچنین، دادگاه می تواند حکمی صادر کند برای رفع تصرفات نامشروع به وسیله اعلام حقوقی که در واقع تصرفی که قبلاً بوده است را از بین ببرد و این اعلام با تصمیم دادگاه انجام می شود.
زمانی که درگیری بین افرادی پیش می‌آید و به دادگاه مراجعه می‌شود، قاضی حکمی صادر می‌کند.
این حکم‌ها در مورد مسائل مختلف "اختلاف دارند" و این "تفاوت" موجب تولید "تأثیرات متنوعی" می‌شود.
یکی از "انواع حکم‌های صادر شده از دادگاه"، تقسیم بندی حکم‌ها به "حکم اعلامی و حکم تأسیسی" است که این دو با یکدیگر "تفاوت دارند".
بنابراین، در این مقاله توضیح می‌دهیم چه تفاوتی بین "حکم اعلامی" و "حکم تأسیسی" وجود دارد.
حکم اعلامی
در برخی موارد حقوقی، دعواکنندگان درباره‌ی یک مسئله‌ی اختلافی با یکدیگر نظر نمی‌دهند و نیاز به رسیدگی دادگاه دارند.
با این حال، مبنای اختلاف بین آنها قبل از صدور فتوای قضایی قطعی است.
به عنوان مثال، یکی از دعواکنندگان بدهی مبلغی را از طرف دیگر مطالبه می‌کند.
در این مورد، دادگاه پس از بررسی دعوای دو طرف، بدهی یکی از آنها به دیگری را تأیید یا رد می‌کند.
بنابراین، به چه چیزی در اینجا "حکم اعلامی" می‌گویند؟ حکمی که تنها توسط دادگاه صادر شده باشد و ایجاد یک وضعیت حقوقی جدید نشده باشد؟ واقعیت این است که در دنیای واقعی همواره افراد بدهکار یا طلبکار یکدیگر هستند و دادگاه تنها این وضعیت را اعلام می‌کند.
به عبارت دیگر، آنچه قبلاً وجود داشته است را به طرفین اعلام می‌کند و شخص مدیون را ملزم به پرداخت آن در حق طلبکار می‌سازد.
همچنین، دادگاه می‌تواند حکمی صادر کند برای رفع تصرف‌های نامشروع، به وسیله‌ی اعلام حقوقی که در واقع تصرفی که قبلاً وجود داشته است را از بین ببرد، و این اعلام با تصمیم دادگاه به انجام می‌رسد.
سوالات پر تکرار
- تعلیق مجازات یعنی تعویق اجرای حکم قضایی علیه فردی که محکوم شده است.
در این حالت، دادگاه مجازات را به تعلیق در می آورد، شرط آن است که تعلیق تحت شرایط مشخصی انجام شود.
در طول دوران تعلیق، محکوم نمی تواند عملی خلاف قانون انجام دهد.
طبق قانون مجازات اسلامی، تعلیق مجازات با تصمیم قاضی امکان‌پذیر است و ممکن است برای یک تا پنج سال صورت بگیرد.
این مقاله به بررسی شرایط تعلیق حکم و مواردی که تعلیق حکم غیرممکن است، می پردازد.
نتیجه گیری
نتیجه‌گیری قوی:با توجه به توضیحات ارائه شده در این مقاله، می‌توان نتیجه گرفت که حکم‌های اعلامی و تأسیسی، به دلیل تفاوت‌هایی که در مفهوم و عملکرد آنها وجود دارد، انواعی متفاوت از حکم‌های دادگاهی هستند.
حکم اعلامی تنها وضعیت حقوقی موجود را اعلام و تصریح می‌کند و حق‌ها و تعهدات قبلی را ثبت می‌کند.
در حالیکه حکم تأسیسی، می‌تواند برای رفع تصرف‌های غیرقانونی یا ایجاد وضعیت حقوقی جدید صادر شود.
استناد به حقوق موجود و اعلام این حقوق از سوی دادگاه، بخشی از مسئولیت‌های حاکمیت قضایی است که به منظور حفظ ترتیب و عدالت اجتماعی و نظام حقوقی انجام می‌شود.
این تفاوت‌ها و نقش‌های حکم‌های دادگاهی، به برقراری توازن در بین طرفین درگیر و تأمین عدالت در جامعه کمک می‌کند.