صلح خیاری چیست

صلح یکی از قراردادهای ضروری و مشخص در حقوق مدنی است.
از نظر امکان فسخ، قراردادها به دو دسته ضروری و جایز تقسیم می شوند.
قراردادهای جایز با اراده یکی از طرفین به راحتی قابل فسخ هستند، اما فسخ قرارداد ضروری نیازمند وجود شرایطی همچون اضافه کردن شرط است.
در قرارداد صلح، با اضافه کردن شرط، امکان فسخ آن برای طرفین فراهم می شود که در این صورت به آن صلح شرطی گفته می شود.
البته، صلح شرطی به طور معمول به عنوان قراردادی شناخته می شود که در آن برای تامین منافع، شرط اضافه شده باشد.

عقد "توافق" یکی از نوع‌های قراردادهای معروف است که کاربردهای بسیاری دارد.
اگر در قرارداد توافقی، عبارت "اختیار" درج نشده باشد، طرفین امکان لغو آن را ندارند.
اما در صورت درج "اختیار"، تأثیراتی برای طرفین خواهد داشت.
همچنین، "توافق عمری" یکی دیگر از انواع قراردادهای معروف است که با عقد "توافق اختیاری" تفاوت‌هایی دارد.

با توجه به استفاده از عقد صلح خیاری در معاملات، در اینجا می‌خواهیم ابتدا به سؤال "صلح خیاری چیست؟" پاسخ دهیم.
سپس، آثار و شرایط این نوع از صلح را بررسی نموده و در پایان، تفاوت آن را با صلح عمری توضیح خواهیم داد.

صلح خیاری چیست

صلح به معنای سازش و آشتی است.
این مفهوم در لغت به کار می‌رود.
همچنین، در موارد حقوقی بین افراد، قابلیت انعقاد عقد صلح وجود دارد.
در ماده ۷۵۲ قانون مدنی، این امر به شرح زیر تعریف شده است: "صلح می‌تواند برای رفع تنازع موجود یا جلوگیری از تنازع احتمالی، در مورد معامله و سایر موارد صورت گیرد.
" بنابراین، عقد صلح به سه دسته تقسیم می‌شود براساس قوانین حاکم بر موضوع.

تحکیم در قالب معاملات: عقد تحکیم، به عنوان یکی از انواع قراردادها برای تسهیل معاملات شناخته می‌شود.
دراین نوع قرارداد، طرفین می‌توانند قرارداد مورد نیاز خود را در قالب تحکیم منعقد کنند و از آن در معاملاتی مانند خرید و فروش، مشارکت و تعهدات دیگر استفاده کنند.
تأثیرات این نوع قراردادها به طور کلی متکی به مفاد تحکیم خواهد بود.
در قانون مدنی، ماده ۷۵۸ به تحکیم در مقامات معاملات اشاره دارد.

صلح به عنوان یک راه حل برای حل دعواها استفاده می‌شود.
در صورتی که دو طرف در یک دعوای حقوقی یا کیفری قرار داشته باشند و داوطلبانه تصمیم بگیرند، می‌توانند با انعقاد یک قرارداد صلح، اختلافات‌شان را حل کنند.
بر اساس قانون مدنی، این موضوع نیز تأکید شده است.
همچنین، طبق قانون، قرارداد صلح می‌تواند برای رفع اختلافات موجود و یا جلوگیری از احتمال تنازع در مورد معاملات و سایر موارد مشابه، منعقد شود.

تعریف تامینی: به معنای آن است که یکی از طرفین قرارداد تعهد می‌کند که مبلغی مشخص را هر سال یا هر ماه به مدت معینی پرداخت کند.
این تعهد، طبق ماده 768 قانون مدنی، می‌تواند به سود طرف مقابل یا به سود یک شخص یا اشخاص دیگر باشد.

همچنین، در تعبیر لغتی، خیار به معنای اختیار است و در اصطلاح حقوقی، به حق فسخ و ابطال عقد لازم با اراده یکی از طرفین معامله اشاره دارد.
اصطلاح حق فسخ نمی‌تواند با مفهوم اقاله که با توافق هردو طرف معامله جاری می‌شود، اشتباه گرفته شود.
طبق تعریفی که در ماده ۱۸۸ قانون مدنی آمده است، عقد خیاری به این معنی است که برای طرفین معامله یا یکی از آنها یا حتی برای شخص ثالث، حق فسخ وجود دارد.

با توجه به توضیحات گفته شده، میتوانیم به سوال "صلح خیاری چیست؟" پاسخ دهیم.
عقد صلح خیاری یک نوع قرارداد است که در آن با استفاده از خیار، به شخصی که صلح را برای دیگری فراهم کرده، اجازه تفکیک یکطرفه از قرارداد داده میشود.

شرایط صلح خیاری چیست

"صلح خیاری" یک نوع قرارداد مشخص از قوانین مدنی است، که برای صحت معاملات در قوانین عمومی به شرایطی وابسته است.
این شرایط براساس ماده ۱۹۰ قوانین مدنی به شکل زیر تعیین می‌شود: اراده و رضایت طرفین، صلاحیت اشخاص معامله‌گر، مشروعیت هدف از معامله، موضوع متعین و همچنین توجه به موارد ویژه‌ای که در قانون برای این نوع قرارداد مشخص شده است.

در قانون مدنی، به منظور صحت توافق صلح، اهلیت طرفین شرطی است که باید حاکم باشد.
افرادی که قادر به انجام معاملات و اتخاذ تصمیمات درباره صلح نباشند اهلیت لازم را ندارند.
از این رو، اشخاصی که در وضعیت ناتوانی ذهنی، دیوانگی، فهم ناکافی، یا به طور کلی محدودیت های شدید عقلی قرار دارند، اهلیت لازم را برای صلح نخواهند داشت.

همواره، طبق ماده ۷۶۲ قانون مدنی، در اعتبار قرارداد آشتی، نقش طرفین قرارداد بسیار اهمیت دارد.
این معنا را می‌دهد که اگر آشتی به صورت رایگان انجام شود یا با در نظر گرفتن ویژگی‌های فردی طرفان متصالح منعقد گردد، در این صورت، اگر در شرایط مصالحه یا موضوع آشتی خطایی رخ دهد، آشتی باطل می‌شود.

سوما بر اساس ماده 754 قانون مدنی، مجاز به انجام هرگونه توافق غیر قانونی نمی‌باشد.

آثار صلح خیاری چیست

با توجه به تعریفی که در بخش قبل مطرح شد، عقد صلح یک نوع قرارداد است که قابلیت فسخ یکجانبه آن وجود ندارد.
اما با افزودن خیار به عقد، امکان فسخ برای مصالح فراهم می‌شود.
حالا به سؤال اینکه اهمیت صلح خیاری چیست، می‌توان گفت که اهمیت صلح خیاری عبارت است از:

با توجه به ماده ۷۶۰ قانون مدنی، برای برقراری صلح، عقد لازم است.
عقد صلح می‌تواند از طریق درج شرطی به عقدی قابل فسخ تبدیل شود.
در این صورت، طرف‌ها با داشتن اختیار فسخ، می‌توانند قرارداد را بشکنند

توافق خیاری، باعث انتقال مالکیت فیزیکی و حقوقی از مالک به خریدار می‌شود.

إذا تم توقيع "عقد صلح خياري" على أساس مدى الحياة، فإن ملكية المصالح يبقى محفوظاً حتى لحظة الممات.

تفاوت صلح خیاری با صلح عمری چیست؟

توضیح داده‌ایم که "صلح خیاری" در قسمت های قبل تعریف شده و شرایط و آثار آن را بیان کردیم.
"صلح خیاری" یک قرارداد صلحی است که با اشاره به "خیار"، امکان لغو توافق را به طرفین می‌دهد.
همچنین، علاوه بر تقسیماتی که در قسمت قبل ذکر شده است، "صلح" نوع دیگری نیز دارد که آن را "صلح عمری" می‌نامیم.

صلح عمری یک قرارداد است که در آن مالکیت ملکی که متعلق به فردی است، از طریق انعقاد قرارداد صلح به فرد دیگری منتقل می‌شود.
اما در این نوع از صلح، دو شرط در نظر گرفته می‌شود:شرط اول: دو طرف قرارداد باید به طور آزادانه و با رضایت کامل به انعقاد قرارداد صلح مشترک بپردازند.
شرط دوم: قرارداد صلح باید به صورت کتبی ثبت شده و معتبر باشد تا انتقال مالکیت ملک به صورت قانونی و معتبر صورت گیرد.
وقتی این دو شرط منطبق باشند، انتقال مالکیت ملک توسط قرارداد صلح به صورت معتبر و معتبر انجام می‌شود.

اصولاً، طالما مالک به زندگی است، منافعی که به او تعلق دارند، ملک او هستند.

همواره، پس از درگذشت صاحب، سکوت کامل میان خواهد رسید و اموال و منافع آن، به صورت مشروع و قانونی به طرف مقابل واگذار خواهد شد.

عقد "صلح" یکی از قراردادهای ضروری است که امکان فسخ آن برای طرفین قرارداد وجود ندارد.
با درج "خیار"، می‌توان صلح را به صلح خیاری تبدیل کرد.
صلح خیاری هم می‌تواند به صورت عمری منعقد شود، به این معنی که مالک همزمان با عقد صلح خیاری، با درج "خیار" حق فسخ قرارداد را تضمین می‌کند.
همچنین، صلح خیاری می‌تواند به صورت صلح عمری منعقد نشود، به این معنی که هرچند طرفین با انعقاد صلح، حق مالکیت را منتقل نموده‌اند، اما مانند صلح عمری، منافع برای مالک حفظ نمی‌شود و به توافق‌کننده منتقل می‌گردد.