تفاوت بازار اول، دوم و پایه

بازار فرابورس چیست؟

بازار فرابورس، همانند بورس، یک بازار برای معامله اوراق بهادار یا سهام است.
با این تفاوت که فرابورس قوانین ساده‌تری برای پذیرش شرکت‌ها و معامله سهام دارد.
اصلی‌ترین وظیفه فرابورس، سازماندهی شرکت‌هایی است که تمایل دارند در بازار سرمایه حضور پیدا کنند اما تاکنون شرایط ورود به بورس اوراق بهادار را نداشته‌اند.
همچنین، نظارت و قوانین در فرابورس کمی ملایم‌تر از بازار بورس است.

با توجه به آمار گزارش‌دهی در طول یک سال مالی، شرکت‌های بورسی در مقایسه با بازار فرابورس، تعداد بیشتری از گزارش‌ها را منتشر می‌کنند و سطح شفافیت بیشتری دارند.
به همین دلیل، ریسک سرمایه‌گذاری در بازار فرابورس بیشتر از بورس است.
در عوض، بازار فرابورس دارای جذابیت‌هایی مانند سود سهام، قیمت سهام، تنوع و معافیت از مالیات است.
همچنین، بازارهای فرابورسی از پرداخت 10% مالیات معاف هستند که برای سهامداران توجیه‌پذیری قابل توجهی دارد.

ساختار جدید بازار بورس در ایران به صورت چهار بازار مختلف شکل گرفته است.
این چهار بازار شامل بازار اول، بازار دوم، بازار پایه و بازار سوم هستند.
در بازار اول، شرکت‌ها برای اولین بار ثبت نام می‌کنند و سهام خود را به فروش می‌گذارند.
در این بازار، دامنه‌ی نوسان قیمت ۵ درصد است و حداقل سرمایه‌ی ثبت شده برای شرکت‌های پذیرفته شده در بازار اول باید حداقل ۱۰ میلیارد ریال باشد.
همچنین، برای شرکت‌ها باید دو سال از زمان بهره‌برداری آن‌ها گذشته باشد و نمی‌توانند دارای زیان انباشته باشند.

در بازار دوم، شرکت‌های جدیدی تاسیس نمی‌شوند و به جای آن، شرکت‌هایی که در بازار اول ثبت شده‌اند، سهام خود را مجدداً به معامله می‌گذارند.
حداقل سرمایه ثبت شده در شرکت‌های بازار دوم، یک میلیارد ریال است.
در صورتی که این شرکت‌ها نتوانند با این شرایط مطابقت داشته باشند، وارد بازار پایه می‌شوند.
بازار پایه، یکی از بازارهای فرابورس است که شرایط پذیرش آسان‌تری نسبت به بازار اول و دوم دارد و به سه دسته تقسیم می‌شود.

بهترین روش برای شناختن شرکت‌هایی که پذیرش درخواست نمی‌کنند و به دلایل قانونی باید به عنوان یک شرکت فعال در بازار متوسط ثبت شوند، این است که آن‌ها در بخشی به نام "بازار پایه" لیست شوند.

شرکت‌هایی که در بازار بورس ثبت شده‌اند، برخلاف انتظار، شرایط پذیرش را ندارند.

توسط شرکت‌هایی که در نتیجه از دست دادن شرایط بازارهای بورس یا فرابورس مجبور به لغو پذیرش می‌شوند، می‌توان این شرکت‌ها را دسته‌بندی کرد.
در بازار پایه، مقررات ارائه اطلاعات نسبت به بازارهای اول و دوم ساده‌تر هستند، اما در عوض ریسک بیشتری نیز در این بازار وجود دارد.

با توجه به ضوابط جدید، شرکت‌های فعال در این بازار در سه دسته‌بندی زرد، نارنجی و قرمز قرار می‌گیرند.
همچنین، بازار سوم، به عنوان محلی شفاف و امن برای انجام معاملات عمده اوراق بهاداری که شرایط فعالیت در فرابورس را ندارند، تعریف می‌شود.

بازار اول در فرابورس

قیاس بازار اول در فرابورس بازاری است که در آن شرکت‌ها برای اولین بار نام تجاری خود را ثبت و فعالیت خود را آغاز می‌کنند.
در این بازار، شرکت‌ها سهام جدید خود را به سرمایه‌گذاران عرضه می‌کنند.
در ایران، نماد بازار اولیه بانک است.
عرضه اولیه زمانی صورت می‌گیرد که یک شرکت خصوصی سهام عمومی خود را انتشار می‌دهد.

در بازار اول، سرمایه گذاران می‌توانند به عنوان فرصتی، سهام شرکت را از طریق بانک خریداری کنند.
این عمل، به شرکت‌هایی که نیاز به تأمین سرمایه اولیه خود دارند، کمک می‌کند.
بازار اول نسبت به سایر بازارهای فرابورسی شرایط و نحوه پذیرش سخت‌تری دارد و همزمان، ریسک سرمایه گذاری کمتری نسبت به بازارهای دیگر دارد.

دامنه نوسان قیمت سهام به حداکثر 10 درصد محدود شده است و به هیچ وجه حجم مبنا در این بازار تأثیری ندارد.
در این بازار، تنها شرکت‌های سهامی عامی که زیر شرایط زیر را دارند، پذیرفته شده و سهام آنان معامله می‌شود:

حداقل یکدهشتم (۱/۸) از سهام ثبت شده شرکت باید سهام قابل معامله باشد.

توجه داشته باشید که تعداد سهامداران باید حداقل ۲۰۰ نفر باشد.

مدت زمان حداقل برای بهره برداری از شرکت باید حداقل دو سال باشد.

آخرین سرمایه‌گذاری ثبت شده برای شرکت باید حداقل ده میلیارد ریال باشد.

شرکت باید از گرفتار شدن در زیان انباشته پرهیز کند.

گزارش حسابرس برای دوره یا سال مالی آخر مستند، باید در آن عدم اظهار نظر یا اظهار نظر مردود وجود نداشته باشد.

با توجه به نظر حسابرس، لازم است سیستم اطلاعات حسابداری شرکت، مناسب و منطبق با فعالیت‌های آن و شرایط پذیرش در فرابورس باشد.
این سیستم باید اطلاعات مناسبی را برای افشاء به‌درستی در اختیار داشته باشد.

در دوره یا سال مالیی که به پایان رسیده، باید سوددهی قابل توجهی داشته باشیم.

"داشتن چشم انداز روشنی به معنای ادامه سودآوری و فعالیت شرکت و صنعت مربوطه است.
"

بر اساس آخرین گزارش مالی سالانه تأیید شده توسط حسابرس، حقوق صاحبان سهام باید حداقل ۱۵ درصد از کل دارایی‌ها باشد.

آخرین گزارش‌های مالی یک سازمان باید به‌طور کاملاً مطابق با قوانین مربوطه، استانداردهای ترازنامه‌ای حسابداری و گزارش‌دهی مالی، همچنین آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های اجرایی که توسط سازمان مربوطه ابلاغ شده، تهیه شود.

در هنگام تقدیم درخواست پذیرش و در دوره آخرین سال مالی قبل از تقدیم درخواست، حسابرس شرکت باید از یک حسابرس مورد اعتماد سازمان انتخاب شده باشد.

محدودیت‌ها در مورد اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل شرکت‌هایی که قصد ثبت‌نام در بازار اول را دارند:
اعضای هیئت مدیره و مدیرعامل در شرکت‌هایی که قصد دارند در بازار اول ثبت‌نام کنند، باید در تطبیق با قوانین و مقررات مربوط به بازار اوراق بهادار، به شرایط زیر تأکید کنند:
- نباید دارای سوابق محکومیت قطعی کیفری یا تخلفاتی باشند.

- نباید سابقه عدم رفع سوءاستفاده‌های حرفه‌ای و شهرت منفی داشته باشند.

با استفاده از بازارهای فرابورس و بورس ایران می‌توانید به دنیای سرمایه گذاری adas راه یابید.
اما اگر به راه های چالش برانگیزتری علاقه‌مند هستید، می‌توانید تجربه معامله و سرمایه گذاری در بورس بین الملل را نیز امتحان کنید.
استفاده از این روش‌ها می‌تواند به متقاضیان بورس خارجی در دستیابی به اهدافشان کمک زیادی کند.

بازار دوم در فرابورس

در بازار فروش دوم، همان‌طور که در بازار اول است، سهام شرکت‌های عمومی قابل خرید و فروش می‌باشد.
اما بازار فروش دوم شرایط سخت‌گیرانه‌ای نسبت به بازار اول ندارد و شرکت‌های تجاری که شرایط لازم برای عضویت در بازار اول را ندارند، می‌توانند در بازار فروش دوم قبول شوند.
این شرکت‌ها ممکن است شرکت‌های کوچک یا شرکت‌هایی باشند که قصد تبدیل شدن به شرکت‌های عمومی از شرکت‌های خاص را دارند.
این شرکت‌ها باید شرایط زیر را برای پذیرش در بازار فروش دوم داشته باشند:1.
وجود سرمایه کافی: شرکت باید سرمایه کافی را داشته باشد تا در بازار فروش دوم فعالیت کند.
2.
صداقت و شفافیت: شرکت باید اطلاعات مالی و عملکرد خود را به صورت صادقانه و شفاف منتشر کند.
3.
کیفیت محصول یا خدمات: شرکت باید محصولات یا خدمات با کیفیتی ارائه دهد تا جلب اعتماد مشتریان و سرمایه‌گذاران شود.
4.
قابلیت رقابت: شرکت باید در برابر رقبای خود در بازار قابلیت مقابله و رقابت داشته باشد.
5.
التزام به قوانین و مقررات: شرکت باید به قوانین و مقررات بازار فروش دوم پایبند باشد و از هرگونه نقض این قوانین خودداری کند.
توصیه می‌شود به‌منظور شفافیت بیشتر و افزایش اعتماد عمومی، شرکت‌ها در اطلاعیه‌ها و گزارش‌های مالی خود از ازاحتمال و ریسک‌های مربوط به فعالیت در بازار فروش دوم نیز اطلاع رسانی کنند.

حداقل باید یک سال از تاسیس این شرکت گذشته باشد.

به هیچ عنوانی هیچ‌گونه پرونده یا شکایت مالی در ارتباط با این شرکت وجود ندارد.

مطابق مقررات، سهام شناور شرکت باید حداقل ۵ درصد از کل سهام ثبت‌ شده را تشکیل دهد.

میزان سرمایه ثبت شده در شرکت، به حدود ۱۰۰ میلیون تومان افزایش یافته است.

اعضای هیئت مدیره و مدیر عامل شرکت باید در این فرآیند بی آلایش باشند و مجرمان سابقه‌ی کیفری را نداشته باشند.

برای افرادی که در زمینه‌ی خاصی دانش و آگاهی کافی دارند و سرمایه‌ی لازم برای راه‌اندازی یک کسب و کار را دارند، تاسیس یک شرکت می‌تواند به عنوان یکی از راه‌های درآمدزایی مورد توجه قرار گیرد.
تاسیس شرکت، همانند سایر موارد حقوقی و قانونی، شرایط خاصی را در بر می‌گیرد که در مقاله زیر به آنها پرداخته شده است.

بازار پایه در فرابورس

"بازار اصلی، بخشی از بازار فرابورس است که در آن، اگر یک شرکت شرایط لازم برای ورود به بازار اول و دوم را نداشته باشد، می‌تواند در بازار پایه فعالیت کند.
بازار پایه در فرابورس به سه تابلوی زرد، نارنجی و قرمز تقسیم می‌شود.
بزرگترین تفاوت بین معاملات نمادهای بورسی و معاملات در بازار پایه، در حد و شدت نوسان قیمت آنها است.
در تابلوی پایه زرد، دامنه نوسان ۳ درصد، در تابلوی پایه نارنجی، ۲ درصد و در تابلوی پایه قرمز، ۱ درصد است.
"

در صورتی که صف خرید و فروش در بازار مالی به مدت سه روز متوالی وجود داشته باشد، محدوده نوسان قیمت برای تابلوهای سه رنگ در نظر گرفته می‌شود.
به ترتیب، در صورت فعال شدن تابلوی زرد، نوسان قیمت تا پنج درصد افزایش می‌یابد؛ در صورت فعال شدن تابلوی نارنجی، نوسان قیمت تا چهار درصد افزایش می‌یابد؛ و در صورت فعال شدن تابلوی قرمز، نوسان قیمت تا دو درصد افزایش می‌یابد.
شرکت‌های سهامی عمومی که تاکنون در بازار بورس یا فرابورس پذیرفته نشده‌اند، قابل انتقال به بازار پایه هستند.
فرآیند پذیرش در بازار پایه به این صورت است که پس از ثبت شرکت، مدارک ارائه شده توسط شرکت در کمیته عرضه فرابورسی مورد بررسی قرار می‌گیرند و پس از تایید، در فهرست قیمت بازار پایه فرابورسی درج می‌شوند.

تفاوت بازار اول، دوم و پایه

از تفاوت‌ها و اختلافات میان بازار اول، دوم و پایه، به عواملی مانند شرایط ورود شرکت‌ها، میزان سرمایه آن‌ها و دامنه نوسان در این بازارها می‌توان اشاره کرد.
هر شرکتی که دارای بیش از ۱۰۰ میلیارد تومان سرمایه ثبت شده باشد، مجاز است درخواست حضور در تابلوی اصلی بازار اولبورس را ارائه دهد؛ در غیر اینصورت، باید در تابلوی فرعی یا بازار دوم پذیرش گردد.

"در بازار های پایه، شرکت ها برای معامله اوراق بهادار، بدون نیاز به تحمل فرآیند پذیرش، وارد فرابورس می شوند.
اما این وضعیت در بازارهای اول و دوم بورس صدق نمی کند.
بنابراین بازارهای پایه شرایطی آسان تر نسبت به بازارهای اول و دوم دارند و در نتیجه دارای ریسک بیشتری می باشند.
"