با رشد روزافزون استفاده از آپارتمان‌ها در شهرهای بزرگ، مشکلات و چالش‌هایی نیز به وجود آمده است. به منظور پیشگیری از این موضوع، قانونگذار قانون تملک آپارتمان را تصویب نموده است. این قانون مقرر می‌کند که جهت حفظ آرامش و جلوگیری از وقوع مشکلات، همه مالکین و ساکنین میبايست این قانون را رعایت کنند. اما برخی پرونده‌ها به دلیل نقض این قوانین در دادگاه‌ها مطرح شده است. برای اجرای این قانون و مدیریت مناسب، مالکان ساختمان باید مدیر یا هیات مدیره را تعیین کنند. این کار باعث سهولت در تعیین و اجرای حقوق و وظایف، اداره و نگهداری ساختمان میشود. اما برای نگهداری و اداره ساختمان، مالکان یا ساکنین باید هزینه‌های لازم را پرداخت کنند تا مدیر یا هیات مدیره بتواند اقدامات لازم را انجام دهد. متأسفانه در برخی موارد ممکن است برخی از ساکنین شارژ خود را پرداخت نکنند یا به میزان هزینه خود اعتراض کنند. در چنین مواقعی، قانون به مدیر یا هیات مدیره دستوراتی را عرضه میکند که باید اقدامات مقتضی را انجام دهند. هیات مدیره یا مدیر ساختمان میتوانند در حد اختیارات قانونی خود، اقدامات قانونی و قضایی جهت دریافت هزینه‌های مشترک ساختمان را انجام دهند. در این مقاله به بررسی مسئولیت پرداخت هزینه ساختمان و نحوه دریافت آن می‌پردازیم.

مسئول پرداخت هزینه ساختمان

نحوه وصول هزینه‌های ساختمان و هزینه درخواست انشعاب آب به چه صورت است؟ فردی یا هیأتی که مسئولیت مدیریت وصول هزینه‌ها را دارند، باید هزینه‌هایی که ساکنان موظف به پرداخت آن هستند و به نحوی پرداخت نمی‌شود را دریافت کنند. ابتدا باید تعیین کنیم که چه کسی مسئول و موظف به پرداخت شارژ ساختمان است.

در واقع به دنبال این هستیم که بفهمیم آیا فرد مالک باید حتماً مالک ملک باشد، یا می‌تواند کنترل سکونت در ملک را به شخص دیگری بسپارد؟ آیا مستاجر یا ساکن در ملک نیز مسئول پرداخت هزینه‌های ساختمان به میزان سهم خود هستند؟ قانونگذار، بر خلاف اینکه تنها مالک آپارتمان را وظیفه پرداخت هزینه‌های مشترک ساختمان مانند هزینه تعمیرات آپارتمان می‌داند، فردی که از ملک استفاده می‌کند مانند مستاجر را هم مسئول پرداخت هزینه‌های ساختمان می‌داند. تعیین سهم هر فرد از مالکین یا استفاده کنندگان در پایان سال توسط مجمع عمومی و با همکاری با مدیر یا مدیران ساختمان صورت می‌پذیرد. یک نکته مهم این است که در بسیاری از موارد، مالکینی وجود دارند که ملک خود را خالی از سکنه گذاشته‌اند، اما همچنان موظف به پرداخت هزینه‌های مشترک آپارتمان هستند، حتی اگر از ملک استفاده نکنند. زیرا بسیاری از هزینه‌ها به حفظ و نگهداری ملک اختصاص دارد، مانند هزینه بیمه آپارتمان، هزینه‌های آسانسور و درب ریموت پارکینگ و همه خرابی‌های احتمالی ملک. تمامی مالکین مسئول پرداخت این هزینه‌ها هستند، حتی اگر از آن استفاده نکنند و عدم پرداخت هزینه‌ها ممکن است منجر به اقدامات قانونی توسط مدیر یا هیات مدیره شود. برای مثال، فرض کنید یک شخص در خارج از کشور سکونت دارد و مالکیت یک واحد در آپارتمانی در ایران را دارد و هزینه برق آن آپارتمان 200 هزار تومان تعیین شده است، در این صورت این مالک، اگرچه از ملک استفاده نمی‌کند، باز هم موظف به پرداخت هزینه تعیین شده می‌باشد.

نحوه وصول هزینه ساختمان

نیاز است که "روش پرداخت هزینه‌های ساختمان" به صورت قانونی انجام شود، به این معنی که پس از امتناع مالک یا ساکن از پرداخت "هزینه‌های مشترک" بر اساس قوانین مالکیت آپارتمان‌ها، مدیر یا هیئت مدیره می توانند به ترتیب زیر عمل کنند. ابتدا باید به مالک یا ساکن یک اخطار دهند و این اخطار بهتر است به صورت نامه‌ای روی تابلوی اطلاعات بدهکاران نصب شود. سپس می توانند مبلغی را به عنوان جریمه تاخیر در پرداخت هزینه‌ها در نظر بگیرند که تعیین این جریمه به صورت قانونی است و باید در اساسنامه ساختمان ذکر شود. پس از گذشت زمان و مهلت پرداخت، در صورت عدم پرداخت شارژ، مدیر یا هیئت مدیره می توانند با تنظیم و ارائه یک اظهارنامه، فرد را ملزم به پرداخت شارژ کنند (اظهارنامه فرم مخصوصی است که درگاه یا سامانه خدمات الکترونیک قضایی تهیه و تنظیم می شود)، بنابراین بدهکار باید بدهی خود را پرداخت کند؛ در غیر این صورت، مدیر ساختمان می تواند پس از ده روز از تاریخ ابلاغ از ارائه خدمات مشترک به وی خودداری کند. از آنجا که مالک یا ساکن ممکن است اعتراضی نسبت به این مسئله داشته باشد، می تواند با ارائه یک "دادخواست" به مدیر یا هیئت مدیره شرکت خود را اعلام کند و مدیر ساختمان نیز می تواند دادخواست وصول بدهی از مالک یا ساکن را به دادگاه ارائه کند و دادگاه بررسی و اقدامات قانونی را انجام می دهد. لازم به ذکر است که مدیر نباید اقدامی خلاف قوانین در رابطه با بدهکاران انجام دهد.