مسئول تربیت اطفال و فرزندان

تربیت اطفال در اسلام و تأثیر آن در پرورش روحی و اخلاقی نسل جوان، موضوعی بسیار حیاتی و اهمیت‌زیاد است.
تحت واژه "حضانت"، که به حمایت جسمانی از کودکان اشاره دارد، به این مسئله نیز توجه شده است.
به طور کلی و طبق رویه معرفی شده و قوانین، مسئولیت تربیت و پرورش فرزندان در ابتدا به والدین تعلق دارد.
با این حال، در صورتی که والدین از دست رفته باشند، جد و جده‌ها، وصیّ و قیم کودکان این مسئولیت را بر عهده می‌گیرند و از طرفی، نقش مهمی را دولت در تربیت و پرورش بوجود آمده و بانیان آینده جامعه نیز بازی می‌کند.
در این مقاله، به بررسی این سؤال پرداخته‌ایم که "چه کسانی مسئول تربیت اطفال و فرزندان هستند؟" در پاسخ به این سؤال، در ابتدا به بررسی قوانین و مقررات مربوط به تربیت فرزندان می‌پردازیم و بعد به بررسی اشخاصی که به طور قانونی مسئول تربیت اطفال و فرزندان هستند، می‌پردازیم.

تربیت اطفال در قانون مدنی

تربیت، به معنای پرورش روح و جسم و آموزش آداب و اخلاق به فردی است.
در حقوق، تربیت به معنای پرورش روحی و اخلاقی کودکان استفاده می‌شود.
همانطور که کودکان در لحظه تولد قادر به مراقبت از خود نیستند، در قوانین حضانت کودکان، والدین مسئولیت این موضوع را بر عهده دارند.
ضمن مراقبت جسمی، کودکان نیازمند مراقبت و حمایت روحی و روانی هستند.
در دین اسلام نیز، تربیت فرزندان در خانواده تاکید ویژه‌ای دارد و این موضوع در برخی از مواد قانون مدنی نیز صراحتاً ذکر شده است.
برای دریافت اطلاعات بیشتر درباره مفهوم و مصادیق تربیت اطفال، اینجا کلیک کنید.

اشخاص عهده دار تربیت اطفال و فرزندان

۱.
تربیت کودک یک فرآیند پیچیده است که پس از تولد نوزاد آغاز می شود.
در ابتدای زندگی و در سنین کم، مسئولیت تربیت و پرورش کودکان تنها به عهده والدین است.
اما در مراحل بعدی زندگی، دولت، سازمان ها و ارگان های عمومی و دولتی نقش کلیدی در این صفحه بازی می کنند.
برای درک بهتر نقش دولت در تربیت کودکان، می توانید روی لینک زیر کلیک کنید.
برای آشنایی بیشتر با نقش دولت در تربیت کودکان کلیک کنید.

براساس بند 1178 قانون مدنی، وظیفه والدین این است که با تمام توان خود به تربیت کودکان اهتمام کنند و آنها را تنها نگذارند؛ اگر پدر یا مادری که مسئول تربیت و پرورش کودک می‌باشند به دلیل عدم مراقبت یا نقض اصول اخلاقی، سلامت جسمی و روحی کودک به خطر بیفتد، دادگاه خانواده می‌تواند به درخواست اقوام یا نزدیکان کودک و یا به درخواست نماینده قانونی (دادستان)، تصمیم مناسبی اتخاذ کند و کودک را به هر کسی که مناسب می‌داند برای مراقبت و تربیت سپرده.
همانطور که از این بند مشخص است، اولین اشخاصی که طبق قانون مسئول تربیت کودکان می‌باشند، والدین هستند.
برای آشنایی بیشتر با محدودیت‌های تربیت کودکان توسط والدین، بر روی لینک کلیک کنید.

«اگر نوزاد پدر و مادر نداشته باشد، نخستین وظیفه جد پدری است که مسئول تربیت نوزاد شود.
اگر جد پدری نیز موجود نباشد، وصی منصوب توسط ولی قهری مسئولیت تربیت نوزاد را به عهده خواهد گرفت.
در صورت عدم تعیین وصی توسط ولی قهری (پدر و جد پدری)، دادگاه ماموریت تربیت نوزاد را به یک قیم بر عهده خواهد گرفت.
برای دریافت اطلاعات کامل درباره ولی قهری، وصی منصوب توسط ولی قهری و قیم، روی لینک‌های مشخص شده کلیک کنید.
»