قوانین پارکینگ آپارتمان

امروزه، زندگی در آپارتمان‌ها به دلیل مزایای بسیاری که برای ساکنان شهرها دارند، مشکلاتی را نیز برای آنها به همراه داشته است.
نگهداری از حیوانات، از جمله سگ‌ها، در فضای محدود آپارتمان طرحی است که مشکلاتی را به دنبال دارد.
همچنین استفاده انحصاری از امکانات مشترک ساختمان مانند حیاط، ایجاد سر و صدا یا اجرای کسب و کارهای نامعمول در داخل آپارتمان، و تغییر نمای خارجی واحد بدون هماهنگی با هیأت مدیره و سایر ساکنان، تنها بخشی از مشکلات زندگی در آپارتمان‌های امروزی هستند.

یکی از مشکلات مرتبط با آپارتمان، که استفاده از آن ممکن است به بروز اختلافاتی بین ساکنان منجر شود و حتی به شکلی که این اختلافات به دادگاه و گاهاً به مراجع کیفری رسیدگی شود، مسئله پارکینگ آپارتمان است.
علت اصلی این مشکل در واقع ترتیب مقررات قوانین پارکینگ آپارتمان در کشورمان است.
این مقررات با تصریحاتی از سوی قانونگذاران در کشور به وجود آمده‌اند، اما ساکنان آپارتمان‌ها به طور کلی از این قوانین و مقررات خبر ندارند که اغلب منجر به بروز اختلافات بین افراد می‌شود.

در این مقاله، به بررسی موضوع پارکینگ در آپارتمان‌ها می‌پردازیم و سعی می‌کنیم به سوالات مهمی که ممکن است در این زمینه وجود داشته باشد، پاسخ دهیم.
قیمت یک پارکینگ پیچیده است؛ از این رو به بررسی قوانین مربوط به پارکینگ در آپارتمان‌ها پرداخته و همچنین در ادامه، شرایط مربوط به پارکینگ، اصول شماره‌گذاری و تقسیم بندی پارکینگ، متراژ مجاز پارکینگ، مفهوم پارکینگ ناقص و همچنین نحوه شکایت از مالک آن را توضیح خواهیم داد.
این مشکلات در اپارتمان‌ها بسیار رایج است و با درک صحیح این قوانین و مفاهیم می‌توان به مسئله پارکینگ در این ساختمان‌ها پی برد و راه حل‌های بهتری برای آن پیدا کرد.

پارکینگ متعلق به چه کسی می باشد؟

زندگی آپارتمانی در دنیای امروز، با مزایای فراوانی که برای ساکنان شهرهای کوچک و بزرگ به همراه دارد، متأسفانه چالش‌هایی را نیز برای آنها ایجاد کرده است.
نگهداری حیوانات خانگی، مانند سگ، در فضای محدود آپارتمان، استفاده اختصاصی از امکانات مشترک مانند حیاط، ایجاد سر و صدا یا راه اندازی کسب و کارهای غیرعادی درون آپارتمان و تغییرات در نمای خارجی ساختمان یا خود آپارتمان، بدون هماهنگی با هیات مدیره و سایر ساکنان، تنها بخش کوچکی از مشکلات زندگی در آپارتمان‌های امروزی را مشکلات می‌توانند.

یکی از مشکلاتی که باعث بروز اختلافات بین ساکنان یک آپارتمان می‌شود و حتی ممکن است به دادگاه یا مراجع کیفری منتقل شود، مسئله پارکینگ آپارتمان است.
علت این مشکل این است که قوانین پارکینگ آپارتمان در کشور ما، علاوه بر وجود مقررات پراکنده، توسط قانونگذار تصریح شده اند.
اما گاهی عدم آگاهی ساکنان آپارتمان از این قوانین، منجر به بروز اختلافات میان آنها می‌شود.

به جسارت می‌توان گفت که مشکل مهم و اساسی مرتبط با مالکیت پارکینگ آپارتمان، مسئله‌ای است که همواره در بیشتر اختلافاتی که درباره پارکینگ به وجود می‌آید، مطرح می‌شود.
سوال این است که پارکینگ متعلق به چه کسی است؟ برای پاسخ به این سوال، می‌بایست ابتدا قسمت‌های اختصاصی و مشاعی آپارتمان را تعریف کنیم و سپس با استفاده از این تعریف به سوال پاسخ دهیم.
طبق قانون تملک آپارتمان‌ها، قسمت‌های مختلف آپارتمان براساس نوع مالکیت ساکنین به دو دسته تقسیم می‌شوند.

قسمت‌های مشاعی یک آپارتمان، بخش‌هایی هستند که متعلق به صاحب خاصی نیستند و تمامی مالکین اجازه استفاده از آن‌ها را دارند.
این بخش‌ها شامل پشت بام، حیاط عمومی و راهروها هستند که نمونه‌هایی از قسمت‌های مشاعی و مشترک یک آپارتمان محسوب می‌شوند.

قسمت‌های ویژه: با عبارت قسمت‌های ویژه "آپارتمان"، منظور داریم که این بخش‌ها در سند ملکی، به عنوان مالکیت اختصاصی توسط صاحبان مشخص شده است یا برای استفاده اختصاصی توسط یک یا چند نفر از مالکان تعیین شده است.
این قسمت‌ها شامل فضای ویژه درون آپارتمان، حیاط اختصاصی هر واحد و بالکن‌های اختصاصی هر واحد می‌باشند.

حالا که ما به توضیح قسمت‌های مشترک و اختصاصی "آپارتمان" پرداختیم، می‌توانیم با استفاده از اطلاعات فوق، به بررسی مالکیت پارکینگ آپارتمان در انواع مختلف آن بپردازیم و به این سؤال مهم پاسخ دهیم: پارکینگ متعلق به چه فردی است؟

قوانین پارکینگ آپارتمان

در بخش قبل، سؤالی مطرح شد راجع به مالکیت پارکینگ.
بر اساس قوانین پارکینگ آپارتمان، این وابسته به این است که آیا پارکینگ بخش اختصاصی یا مشاع است و آیا در صورت مجلس تفکیکی ذکر شده است.
در صورتی که پارکینگ جزء قسمت اختصاصی باشد، مالک آن مشخص می‌شود، اما در صورتی که جزء قسمت مشاعی باشد، مالکیت آن به صورت متفاوت تعیین می‌شود.
در نتیجه، در شرایطی که پارکینگ جزء قسمت مشاعی می‌باشد، بین مالکین اختلافاتی در خصوص استفاده از پارکینگ به وجود می‌آید.

اگرچه دلایل مختلفی برای اختلافات میان ساکنان آپارتمان‌ها درباره مسئله پارکینگ وجود دارد، می‌توان به جرات گفت که عدم آشنایی و ناآگاهی ساکنان از قوانین پارکینگ آپارتمان علت اصلی این اختلافات است.
گاهی این اختلافات به شکل دعاوی قضایی و حتی کیفری تمام می‌شوند.

قوانین پارکینگ آپارتمان در کشور ما به صورت مفصل شرح داده شده‌اند.
در این توصیف مفصل، شامل طرحی است که موقعیت ساختمان، تراکم جمعیت، مسیرهای عبور و مرور، اولویت‌های نوسازی و عوامل شهری دیگر، در نظر گرفته شده و پس از تهیه توسط شهرداری، به تصویب شورای عالی شهرسازی و معماری می‌رسد.
قوانین مهم پارکینگ آپارتمان، طبق این توصیف مفصل عبارتند از:

هر درخواست برای صدور پروانه ساختمان و گواهی پایان کار، به شرط تأمین فضای پارکینگ لازم در محدوده ساختمان و در صورت عدم توانایی تأمین کافی از این فضا، در شعاع حداکثر 250 متری ساختمان بررسی خواهد شد.

با توجه به اصول پارکینگ آپارتمان، هیچگونه تراکم ساختمانی به پارکینگ های فراهم شده در زیرزمین یا همکف آپارتمان تعلق نمی‌گیرد.

در مجتمع مسکونی ها، هر واحد به یک پارکینگ اختصاص داده می شود که دسترسی آن به طور مستقیم است.
حداقل فضای مورد نیاز برای یک پارکینگ، 5×3 متر است.
در ساختمان هایی که دارای پارکینگ های گروهی در زیرزمین یا طبقه همکف و اول هستند، عرض حداقل برای توقف دو خودرو 5 متر و برای توقف سه خودرو 7.
5 متر در نظر گرفته شده است.

حداقل ابعاد مورد نیاز برای پارکینگ، بدون در نظر گرفتن فضای تردد، ۵ در ۳ متر است.
اما با در نظر گرفتن فضای تردد، مساحت مورد نیاز برابر با ۲۵ متر مربع خواهد بود.

عرض مسیری که برای عبور اتومبیل تا پارکینگ در نظر گرفته می‌شود، حداقل باید ۳ متر باشد.

سقف پارکینگ باید حداقل ۲.
۴۰ متر ارتفاع داشته باشد.

تعداد پارکینگ‌های لازم برای هر واحد آپارتمان به شکل زیر تعیین می‌شود: برای واحدهای مسکونی با متراژ کمتر از ۱۵۰ متر مربع، یک پارکینگ، برای واحدهای مسکونی با متراژ بین ۱۵۰ تا ۲۰۰ متر مربع ۱.
۵ پارکینگ و برای واحدهای مسکونی با متراژ بیشتر از ۲۰۰ متر مربع ۲ پارکینگ مورد نیاز است.

در صورتی که طبقات ساختمان به پارکینگ خودروها از طریق پله ها دسترسی داشته باشند، لازم است فضای پله ها و پارکینگ با استفاده از در جداکننده یا فضای رابط از یکدیگر جدا شوند.

به جز طرح تفصیلی شهرداری که شامل مهم‌ترین قوانین پارکینگ آپارتمان است، قوانین و مقررات دیگری نیز وجود دارند، مانند قانون مالکیت آپارتمان‌ها و قانون مدنی.
این قوانین و مقررات در مورد مسائلی مانند اموال مشترک و نحوه استفاده از آنها، قوانین پارکینگ آپارتمان را توضیح می‌دهند.
بر اساس این مقررات، چندین قانون مهم آپارتمان وجود دارد که شامل موارد زیر می‌شوند:- قانون پارکینگ آپارتمان: طرح تفصیل شهرداری که مفصل‌ترین قوانین پارکینگ آپارتمان را شرح می‌دهد.
- قانون مالکیت آپارتمان‌ها: قوانین مربوط به مالکیت اجزای آپارتمان مانند واحد مسکونی و سایر امکانات مشترک.
- قانون مدنی: قوانینی که قواعد و ضوابط عمومی جامعه را تعیین می‌کنند و برای آپارتمان‌ها شامل برخی موارد پارکینگ است.
این قوانین و مقررات اهمیت بسیاری در حفظ نظم و تنظیم استفاده از پارکینگ آپارتمان‌ها دارند.

اگر در قرارداد خرید یا فروش یک آپارتمان، مسئله پارکینگ نیز مطرح شده باشد، ولی در هنگام تحویل آپارتمان، فروشنده از تحویل پارکینگ خودداری کند، خریدار می‌تواند با مراجعه به دادگاه، اجبار فروشنده به تحویل پارکینگ آپارتمان و در صورت عدم امکان آن، درخواست پرداخت قیمت پارکینگ را داشته باشد.

اگر در سند یک واحد آپارتمان، پارکینگ اختصاصی آن درج شده باشد، فقط صاحبان همان واحد مجاز به استفاده از آن پارکینگ هستند و سایر واحدها حق استفاده موقت از آن را ندارند.

در برخی موارد، وجود پارکینگ آپارتمان در سند مالکیت واحدها تعریف نشده است و فقط زمانی که مجلس تفکیک آپارتمان اعلام شود، استفاده از پارکینگ آپارتمان امکان پذیر است.
این حق استفاده از پارکینگ آپارتمان به واحدهایی تعلق می‌گیرد که در مجلس تفکیکی شماره و مشخصات آن‌ها ذکر شده است.
در صورت مشاعی بودن پارکینگ آپارتمان، مکان پارک خودروها بر اساس توافق بین مالکین قرار می‌گیرد.

نحوه شماره گذاری و تقسیم پارکینگ آپارتمان به چه صورت است

در قسمت قبل، ما به تشریح اصول مهم ترین قوانین مربوط به پارکینگ آپارتمان‌ها پرداختیم.
توضیح دادیم که این قوانین مهم ترین مباحثی هستند که در طرح تفصیلی شهرداری بررسی شده و قوانین و مقررات دیگری نیز از جمله قانون تملک آپارتمان‌ها و قانون مدنی به طور کامل شرایط استفاده از پارکینگ آپارتمان‌ها را توضیح می‌دهند.
یکی از سوالات مهم در ارتباط با قوانین پارکینگ آپارتمان‌ها مطرح شده است که شامل شماره‌گذاری و تقسیم بندی پارکینگ آپارتمان در چه شرایطی است؟ در این بخش، توضیحاتی در این مورد ارائه خواهیم داد.

تقسیم و شماره‌گذاری پارکینگ‌ها در آپارتمان‌های نوساز توسط کارشناسان تفکیک و نقشه‌برداری آپارتمان‌های مربوطه انجام می‌شود، که توسط اداره ثبت محل آپارتمان برای انجام این کار پیشنهاد می‌شود.
نقشه‌برداری از سوی سازمان نظام مهندسی کشور صورت می‌گیرد و مالک و سازنده اولیه آپارتمان در انتخاب این نقشه هیچ نقشی ندارند.
در این روش، پارکینگ متعلق به هر واحد در سند مالکیت قید و آن بخش به عنوان مالکیت اختصاصی آن واحد محسوب می‌شود.

روش شماره‌گذاری و تقسیم بندی پارکینگ آپارتمان‌ها، توسط مسئول ثبت اسناد و املاک تهران یا شهرستان مربوطه، از آخرین طبقه پارکینگ آغاز شده و به سمت طبقه‌های پایین‌تر پیش می‌رود.
در نتیجه، در مقابل شماره‌گذاری واحدهای آپارتمان که از همکف شروع شده و به طبقات بالاتر ختم می‌شود، در شماره‌گذاری و تقسیم بندی پارکینگ آپارتمان، شماره‌گذاری از طبقه‌ی بالاترین پارکینگ آغاز می‌شود و آخرین شماره پارکینگ در طبقه‌ی پایین‌ترین آن قرار می‌گیرد.

نهایتاً، در قضیه تعلق هر شماره پارکینگ آپارتمان به هر واحد، مسئله توسط صاحب اصلی یا سازنده آپارتمان، در هنگام دریافت سند رسمی، مشخص می‌شود.
به همین دلیل، افرادی که به سرعت یک آپارتمان را خریداری می‌کنند، فرصت بهتری برای مذاکره با صاحب و دریافت پارکینگ در موقعیت بهتر خواهند داشت.

در صورتی که برای واحدهای آپارتمان، پارکینگ اختصاصی در نظر گرفته نشده و به دلیل مشاعی بودن پارکینگ، همه‌ی مالکین اجازه استفاده از آن را دارند، شرایط و نحوه تقسیم و شماره‌گذاری پارکینگ آپارتمان، بستگی به توافق میان مالکین دارد.
در صورتی که برای مالکینی که واحد آن‌ها برای مالکیت پارکینگ آپارتمان در مجلس تفکیکی قرار گرفته است، می‌توانند با توافق همدیگر برای شماره‌گذاری و تقسیم پارکینگ آپارتمان اقدام کنند.

آیا پارکینگ مشاع در سند ذکر می شود

در بخش قبل، به سؤالی پاسخ داده شد که دربارهٔ روش شماره‌گذاری و تقسیم پارکینگ آپارتمان‌ها صحبت می‌کرد.
آنجا گفته شد که روش شماره‌گذاری و تقسیم پارکینگ آپارتمان‌ها با توجه به اینکه آیا آپارتمان جدید است یا خیر و اینکه پارکینگ آپارتمان به صورت مشترک و عمومی است یا برای هر واحد به صورت تعیین‌شده، متفاوت است.

امروزه، یکی از مسائلی که خریداران در شهرهای امروزی با آن روبرو هستند، مربوط به پارکینگ و قید آن در سند ملکی است.
به دلیل فضای محدود در شهرها، خطرهای پارک کردن در خیابان ها و کوچه ها، محدودیت های ترافیکی و هزینه های مربوط به شهرداری، افراد بیشتر علاقه دارند که در واحد مسکونی خود امکان پارکینگ را داشته باشند و از مشکلاتی که این موضوع با خود دارد، جلوگیری کنند.
بنابراین، برخی از افراد در آپارتمان هایی که به‌طور مشترک برای ساکنان استفاده می‌شود، می خواهند بدانند آیا قابلیت استفاده از پارکینگ مشترک در سند ملکی آنها ذکر شده است یا خیر.

پیش از اینکه به سؤال بالا پاسخ دهیم، باید توضیح دهیم که منظور از پارکینگ مشاعی، همان پارکینگ مشترک است که تمام مالکینی که واحد ملک آنها در اتحادیه مسکونی قرار دارد، در صورت توافق و رعایت ضوابط مربوطه، حق استفاده از آن را دارند.
این پارکینگ به هیچ واحد خاصی تعلق ندارد و استفاده از آن تابع توافق و تعهدات مالکین است.

متراژ قانونی پارکینگ آپارتمان

در بخش قبل، به سؤال آیا پارکینگ مشترک در سند ذکر می‌شود، پاسخ داده شد.
بر اساس قوانین پارکینگ آپارتمان، پارکینگ مشترک آپارتمان تنها در سند به این گونه ذکر می‌شود که واحد در اختیار یک یا چند سهم از کل مالکیت پارکینگ برای پارک کردن خودرو یا خودروها قرار دارد.
به دلیل اینکه متراژ قانونی پارکینگ آپارتمان یکی از مباحث مهم در اختلافات مرتبط با پارکینگ است، در این بخش به توضیح قوانین مرتبط با متراژ قانونی پارکینگ آپارتمان پرداخته خواهد شد، که شامل موارد زیر است:

در آپارتمان‌هایی که برای هر واحد، یک پارکینگ مستقل و با دسترسی مستقیمتعیین می‌شود، مساحت حداقل لازم برای یک پارکینگ، 5×3 متر می‌باشد.
اما در آپارتمان‌های دیگر که دارای پارکینگ به صورت تجمعی در زیرزمین یا طبقهٔ همکف و اول قرار دارند، عرض حداقل برای توقف دو خودرو، 5متر و حداقل عرض برای توقف سه خودرو، 7.
5متر است.

حداقل، سطح مجاز برای پارکینگ، بدون محاسبه فضای تردد، برابر با 5×3 متر و با در نظر گرفتن فضای تردد، معادل 25 متر مربع خواهد بود.

یک نکته مهم برای عبور خودرو تا مکان پارکینگ این است که حداقل 3 متر از طول راهرو در نظر گرفته شود.
این راهرو باید به گونه‌ای طراحی شده باشد که خودرو بتواند به راحتی عبور کند و در عین حال امکان دسترسی به پارکینگ را فراهم کند.

ارتفاع سقف پارکینگ باید حداقل ۲.
۴۰ متر باشد.

تعداد پارکینگ مورد نیاز برای هر واحد آپارتمان به صورت زیر تعیین می‌شود: برای واحدهای مسکونی کمتر از 150 مترمربع ، یک پارکینگ؛ برای واحدهای مسکونی بین 150 تا 200 مترمربع ، 1.
5 پارکینگ؛ برای واحدهای مسکونی بیش از 200 مترمربع ، 2 پارکینگ مقرر می‌شود.

در بخش قبل، ما درباره مفهوم "متراژ قانونی پارکینگ آپارتمان" صحبت کردیم.
متراژ قانونی پارکینگ آپارتمان به مساحتی اشاره دارد که توسط شهرداری برای هر خودرو تعیین می‌شود تا جلوی ایجاد مشکل و مزاحمت بین خودروها در هنگام پارک یا خروج از پارک را بگیرد.
این متراژ به صورت استاندارد در نظر گرفته می‌شود و به این صورت معمولا ارائه می‌شود: متراژ قانونی پارکینگ آپارتمان.
این مفهوم برای اطمینان از آرامش و راحتی ساکنان آپارتمان و جلوگیری از تداخل بین خودروها از اهمیت بالایی برخوردار است.

گاهی، پس از مکان‌یابی پارکینگها و رعایت قوانین و متراژ قانونی پارکینگ آپارتمان‌ها، بخشی از فضای پارکینگ خالی می‌ماند.
همچنین، برخی از واحدها ممکن است فاقد پارکینگ باشند و یا به فضای بیشتری برای پارک خودروی خود نیاز داشته باشند.
به منظور حل این مشکل، به اشخاص موردنظر امکان استفاده از پارکینگ مزاحم اختصاص داده می‌شود.
اما این راه‌حل قانونی ممکن است مشکلاتی بین ساکنین آپارتمان ایجاد کند تا جایی که آن‌ها مجبور به اقدامات قانونی مانند دعوای مزاحمت علیه مالک این پارکینگ شوند.

قیمت پارکینگ مشکل ساز به علت بروز مشکلات برای سایر پارکینگ‌ها و زحمتی که دارنده خودرو برای پارک کردن مداوم خودروی خود دارد، به طور کلی کمتر از سایر پارکینگ‌ها است و شرایط و روش تعیین قیمت آن، به توافق ساکنین مربوط است یا توسط شهرداری و اداره ثبت انجام می‌شود و معمولاً به آخرین خریدار واحدهای آپارتمان تعلق می‌گیرد.

در بخش قبل، ما در مورد مسئله "پارکینگ مزاحم" صحبت کردیم.
"پارکینگ مزاحم" به معنای یک پارکینگ است که با استفاده از آن، واحد مسکونی یا واحدهای دیگر با مشکلاتی در هنگام پارک کردن و خارج شدن از پارک ماشین مواجه می‌شوند.
به طور معمول، برای راه‌اندازی ماشین خود یا خارج شدن از پارک ماشین دیگری برای پارک، ابتدا باید مالک "پارکینگ مزاحم" ماشین خود را جابه‌جا کند.

هرچند، وجود "پارکینگ مزاحم" برای صاحبان آن می‌تواند به عنوان یک مزیت متعدد شناخته شود.
این پارکینگ امکاناتی مانند تأمین امنیت خودرو و عدم نیاز به پرداخت هزینه پارکینگ عمومی را فراهم می‌کند.
با این حال، در صورتی که صاحب "پارکینگ مزاحم" در خروج خودرو از پارکینگ، با سایر صاحبان همکاری نکند، می‌تواند برای همه آنها مشکلات بسیاری را به وجود آورد.

به علاوه، در مواردی، ساکنان آپارتمان بدون اخذ مجوز از شهرداری و بدون توافق با سایر ساکنان، به صورت خودسرانه وارد پارکینگ های مزاحمی شده و خودروهای خود را در آنجا قرار می‌دهند.
این اقدام برخلاف قوانین پارکینگ آپارتمان، انتقالاتی بسیاری را به پارکینگ‌ها یا پارکینگ‌های مجاور منتقل می‌کند.

در شرایطی مشابه، بهتر است که اولاً مالک یا مالکینی که با مشکل پارکینگ مزاحم روبرو شده‌اند، با استفاده از مدیر ساختمان، تلاش کنند تا این مشکل را به صورت داخلی حل کنند.
اما اگر بگفتگوی صورت گرفته تاکنون به نتیجه منجر نشده باشد، ضروری است که این مالکین برای شکایت از مالک پارکینگ مزاحم، اقدامات قانونی را به عمل آورند.
در این صورت، شرایط و روند شکایت از مالک پارکینگ مزاحم، طبق مراحل زیر خواهد بود:

بهتر است صاحب ملک، با ارسال یک حکم قضایی به شخصی که از پارکینگ ناهنجار استفاده می‌کند، ابتدا از او بخواهد که به صورت داوطلبانه و بدون نیاز به رسیدگی قضایی، این مزاحمت را برطرف کند.

در صورتی که صاحب یا استفاده کننده پارکینگی که اختلاف ایجاد کرده است، پاسخی ارائه نکند، صاحب حقوق متضرر باید به شخصاً به یکی از دفاتر خدمات قضایی مراجعه کرده و برای تقدیم دادخواست حقوقی جهت برطرف کردن مزاحمت اقدام کند.
او می‌تواند به استناد ماده 160 قانون آیین دادرسی مدنی یا با ارائه شکوائیه کیفری مزاحمت، به استناد ماده 690 بخش تعزیرات قانون مجازات به این امر پرداخته و حق خود را جلب کند.
لازم به ذکر است، امکان ثبت دادخواست به صورت آنلاین و از طریق سامانه عدل ایران نیز در دسترس است.
شما می‌توانید به آدرس remission.
adliran.
ir/PetitionEdit.
aspx مراجعه نموده و دادخواست خود را به سادگی ثبت کنید.