یکی از انواع خوابگاه‌ها، بر اساس قوانین حاکم، خوابگاه مشروع یا قانونی است که البته بعضی اوقات این خوابگاه مشروع در فردی مورد اختلاف قرار می‌گیرد و در این صورت، لازم است وجود خوابگاه را اثبات یا انکار کرد. انکار خوابگاه یا نفی خوابگاه می‌تواند به عنوان یک دعوا در دادگاه مطرح شود و افراد ذی‌نفع می‌توانند درخواست مرتبط را از دادگاه درخواست کنند. در این مقاله قصد داریم به بررسی این سوال بپردازیم که نفی خوابگاه یا انکار خوابگاه چه معنایی دارد. به همین دلیل در ابتدا معنای نفی خوابگاه را مورد بررسی قرار می‌دهیم و سپس درخواست نفی خوابگاه را بررسی می‌کنیم.

نفی نسب چیست

ممکن است فردی که به نظر می‌رسد با فردی "قرابت نسبی" دارد، اعمالی کند که "نسبت" را رد کند و به عبارت دیگر، وجود چنین ارتباطی را انکار کند. همان‌طور که قابلیت رد "قرابت پدر-فرزندی" و "قرابت مادری-فرزندی" وجود دارد، می‌توان قابلیت رد "قرابت برادری و خواهری و غیره" را نیز اعمال کرد. علاوه بر این، امکان رد "نسبت" از سوی فرزند یا نوه نیز وجود دارد. رد "نسبت" بسته به اینکه از طرف پدر نسبت داده شده باشد یا توسط افراد دیگر، دارای احکام متفاوتی خواهد بود. رد "نسبت" به دست پدر را به طور معمول به عنوان "رد نسبت ولد" می‌نامند و اغلب امکان رد "نسبت" از طریق اثبات موارد معکوس، امکان‌پذیر است. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره "رد نسبت ولد" و "اثبات موارد معکوس"، اینجا کلیک کنید.

دعوای نفی نسب

بر اساس قوانین دادگاه، هر فرد علاقمند می تواند، علاوه بر پدر، در دادگاه درخواست نفی نسب کند و وجود نسبیت را انکار کند. البته باید توجه داشت که درخواست نفی نسب و انکار نسبت مختص کودکان و نوزادان نیست و می توان نسبت فرد بالغ را نیز انکار کرد. دادگاهی که صلاحیت نفی نسب را داراست، دادگاه خانواده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نفی نسب، می توانید اینجا را کلیک کنید.