نمونه مبایعه نامه املاک

سوالات پر تکرار

1. قرابت نسبی به نوعی از ارتباط خویشاوندی بین اشخاص اشاره دارد که آن‌ها از نسل‌های مختلف باشند یا هر دو نفر از یک نسل باشند.
   این اصطلاح در حقوق مدنی به معنای وجود ارتباط خونی و حقوقی بین افراد است.
   در قانون مدنی، قرابت نسبی تأثیرات حقوقی مهمی دارد، از جمله وظیفه پرداخت نفقه فرزندان، حضانت از فرزندان و ولایت قهری بر فرزندان.
   قرابت نسبی می‌تواند به دو دسته قرابت در خط مستقیم و قرابت در خط اطراف تقسیم شود.
   قرابت در خط مستقیم باعث بوجود آمدن یک رابطهٔ خونی بین دو نفر می‌شود که یکی از آنان بی واسطه (مانند فرزند) یا با واسطه (مانند نوه) از دیگری تولد یافته است.
   قرابت نسبی در خط مستقیم همچنین با قرابت نسبی در خط عمودی به اشاره می‌کند.
   در این نوع از خویشاوندی که یک رابطهٔ دوجانبه است، اگر اولاد را درنظر بگیریم و رابطهٔ آن‌ها را با پدر و پدربزرگ اندازه‌گیری کنیم، قرابت صعودی وجود دارد؛ اما اگر پدر یا پدربزرگ را به عنوان مبدأ قرار دهیم و بخواهیم رابطهٔ او را با فرزند یا نوه تعیین کنیم، قرابت نزولی است.
   بنابراین، قرابت نسبی عمودی دو نوع قرابت صعودی و قرابت نزولی را شامل می‌شود.