طرح دعوای نفی ولد در دادگاه

در بعضی موارد، پدر ممکن است نخواهد قبول کند که فرزندی که از همسرش متولد شده است، به او تعلق دارد.
در چنین شرایطی، وی می‌تواند بر اساس قانون، دعوای نفی ولد را در دادگاه ارائه دهد.
البته، قانونگذار در راستای حفظ مصلحت خانواده و به خصوص به منظور مراعات شرایط غیرعادی کودکی که در صورت رد شدن ادعای پدر، می‌تواند در برابر سختی‌هایی برخورد کند، قبول دعوای نفی ولد را با محدودیت‌هایی تنظیم کرده است.
به‌عنوان مثال، اقرار به ولادت نمی‌تواند منجر به صدور حکم در رابطه با دعوای نفی ولد شود و همچنین این دعوا باید در مدت زمان متناقض کوتاه و حداکثر دو ماه مطرح شود.
در این مقاله، قصد داریم به بررسی این سوال بپردازیم که دعوای نفی ولد دقیقاً چه معنا و شرایطی را دارد.
برای پاسخ به این سوال، در ابتدا به بررسی شرایط ارائه دعوای نفی ولد می‌پردازیم و سپس محدودیت‌های آن را از جمله اقرار به ولادت و زمان محدود بررسی خواهیم کرد.

اقامه دعوای نفی ولد

در برخی موارد، یک مرد ممکن است نتواند کودکی که از همسرش متولد شده است را به خود منتسب کند و در واقع، رابطه پدری-فرزندی با او را رد کند.
این مسئله در فقه با عنوان "نفی ولد" شناخته می شود.
به همین منظور، برای اثبات نفی ولد فرزند خود، پدر باید به دادگاه مراجعه کرده و دعوای نفی ولد را اثبات کند.
بنابراین، پدر مسئولیت اقامه دعوای نفی ولد را دارد.
همچنین، لازم به ذکر است که دعوای نفی ولد را نمی توان به طرفیت کودک اقامه کرد و به همین دلیل، دادگاه تا روشن شدن امر، قیم موقت برای کودک تعیین می کند.
علاوه بر این، زیرا مادر در این موضوع ذی نفع است و نفی ولد از سوی همسر به حیث و شرافت او آسیب می رساند، می توان دعوا را علیه مادر نیز اقامه کرد و اگر دعوا به طرفیت مادر اقامه نشده باشد، می توان او را به عنوان شخص ثالث وارد دعوا کرد.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نفی ولد، می توانید به اینجا کلیک کنید.

اقرار به ابوّت

هر زمانی که شوهر به طور صریح یا ضمنی اقرار به پدر شدن یا بوالدی خود کند، دیگر نمی‌تواند حق خلاف کردن به ولد را داشته باشد.
به این موضوع ماده ۱۱۶۱ قانون مدنی ایران تأکید می‌کند که می‌گوید: "هرگاه شوهر به طور صریح یا ضمنی اقرار به پدر شدن خود را داشته باشد، ادعای خلاف کردن به ولد از او قابل شنیده خواهد بود.
" به عنوان مثال، اگر شوهر برای فرزند، شناسنامه دریافت کرده و او را فرزند خود نامیده باشد یا پس از تولد فرزند در بیمارستان حاضر شده و با دادن گل به مادر، رضایت خود را از تولد فرزند اعلام کرده باشد، ادعای خلاف کردن به ولد از او قابل رسیدگی در دادگاه نخواهد بود.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره اقرار به نسب، می‌توانید بر روی لینک مربوطه کلیک کنید.

مرور زمان دعوای نفی ولد

قانونگذار برای حفظ منافع کودک و خانواده، یک زمان محدود کوتاه برای ارائه ادعای انکار پدری تعیین کرده است.
بنابر ماده ۱۱۶۲ قانون مدنی، ارایه ادعای انکار پدری باید در زمانی قابل قبول پس از اطلاع شوهر از تولد کودک، صورت گیرد و در هر صورت، ادعای مزبور پس از گذشت دو ماه از اطلاع شوهر از تولد کودک قابل محاکمه نخواهد بود.
از این جهت، پذیرش ادعای انکار پدری مشروط به آن است که اولاً از تاریخ اطلاع شوهر از تولد کودک بیش از دو ماه گذشته باشد، و ثانیاً اگر ادعا در دوره دو ماه از تولد کودک مطرح شده باشد، قاضی باید تصمیم بگیرد که شوهر به مدت کافی صبر نکرده است.
البته، بر اساس ماده ۱۱۶۳ قانون مدنی، در صورتی که شوهر از تاریخ واقعی تولد کودک باخبر نبوده و تاریخ تولد را اشتباه اعلام کرده باشد به نحوی که منجر به ادغام کودک با او شود و در ادامه شوهر از تاریخ واقعی تولد کودک مطلع شود، زمان محاکمه ادعای انکار پدری دو ماه از تاریخ کشف تقلب خواهد بود.