خلاصه مقاله
قوه قضاییه دادگاههای کیفری دارد.
آراءی که در دادگاه کیفری صادر میشود، قابل اعتراض نهایی در دیوان عالی کشور است.
دادگاه کیفری مسئولیت رسیدگی و صدور حکم درباره جرایم مورد نظر را بر عهده دارد.
جرائمی مانند قتل و رساندن آن به شدت محکوم میشوند و میتواند به اعدام منجر شود.
دادگاه نظامی به پروندههایی اختصاص دارد که به جنایات و تخلفات نظامی، شامل تجاوزات نظامی و تخلفات در همه جوانب نظامی، مربوط میشود.
دادگاه کیفری، پروندههایی را بررسی و حکم صادر میکند که متهمان در جرایم جنایی شامل قتل، سرقت، تجاوز و جرایم دیگر متهم هستند.
دادگاه نقلاب مسئول پردازش و تصمیمگیری درباره پروندههایی است که با جرایم انقلابی و تهدیدهای امنیت ملی مرتبط هستند.
دادگاه کیفری یک را به جرایم ساده و کم اهمیت اختصاص میدهد و دادگاه کیفری دو به جرایم سنگین و مهم میپردازد.
صلاحیتهای دادگاه نقلاب شامل رسیدگی به جرایمی است که مستلزم تداخل در امور رهبری، تهدید امنیت و نقض حقوق بشر هستند.
صلاحیت دادگاه کیفری یک در رسیدگی به جرایم کوچک و عمومی و دادگاه کیفری دو در رسیدگی به جرایم سنگین و خطرناک است.
با توجه به آیین دادرسی و صلاحیت رسیدگی، دادگاهها را در سه دستهبندی اصلی تقسیم میکنیم.
دادگاههای حقوقی، دادگاههای جنایی و خانواده را عبارت اندازی میکنند.
دادگاههای حقوقی به دادگاههایی اطلاق میشود که درخواستها و ادعاهای مربوط به تعهدات قراردادی و غیرقراردادی بدون جنبه کیفری را بررسی میکنند.
همچنین، دادگاههای خانواده مسئولیت رسیدگی به دعاوی مرتبط با مسائل خانوادگی مانند طلاق، مهریه، و نفقه را بر عهده دارند.
معنی "دادگاه های کیفری" این است که دادگاه هایی که به جرایمی که در قانون تعیین شده اند، رسیدگی می کنند.
دادگاه کیفری یک، دادگاه کیفری دو، دادگاه انقلاب، دادگاه اطفال و نوجوانان و دادگاه نظامی از دسته بندی های دادگاه کیفری و جزایی هستند، هر یک با صلاحیت خاص و کاربرد مشخص در قانون تعیین شده اند.
باید توجه داشت که صلاحیت این دادگاه ها نسبت به یکدیگر، صلاحیت ذاتی دارند، بنابراین هیچ یک از این دادگاه ها قادر به رسیدگی به جرایمی که در صلاحیت دادگاه دیگری می باشد، نیستند.
با توجه به توضیحات فوق، در این مقاله، در ابتدا به سؤالی برخواسته می پردازیم که اصلاحیه قضایی چیست؟ سپس، مفاهیم قضایی و جرمی را مقایسه کرده و انواع دادگاههای قضایی را شرح میدهیم.
در بخشهای بعد، دادگاه عمومی، دادگاه انقلابی، دادگاه اطفال و نوجوانان و دادگاه نظامی را بررسی میکنیم و صلاحیتهای منحصر بفرد هر یک از این دادگاهها را مورد بررسی قرار میدهیم.
دادگاه جزایی چیست
قبل از آنکه به توضیح انواع دادگاه های جزایی و تفاوت بین دادگاه کیفری یک و دو بپردازیم، لازم است که بررسی کنیم که چه تعداد دادگاه کیفری وجود دارد.
به این ترتیب، توضیح داده می شود که دادگاه جزایی چیست و نقش آن چیست.
دادگاه ها به سه دسته دادگاه حقوقی، دادگاه کیفری (جزایی) و دادگاه خانواده تقسیم می شوند.
دادگاه های حقوقی مسئول بررسی شکایات اشخاص در مورد تعهدات قراردادی و غیر قراردادی که جنبه مجرمانه ندارند، می باشند.
این دسته از دادگاه ها به بررسی دعاوی در قضایای مدنی و تجاری می پردازند.
دادگاه های خانواده نیز مسئول رسیدگی به دعاوی مربوط به امور خانوادگی مانند طلاق، مهریه و نفقه هستند.
آنها مسئول حل اختلافاتی در خصوص مسائل خانوادگی بین اعضای خانواده هستند.
دادگاه کیفری (جزایی) در برخورد با جرائم مجرمانه و رسیدگی به دعاوی مربوط به این نوع جرائم، نقش اساسی را ایفا می کند.
این دادگاه ها مسئول بررسی پرونده های جنایی و صدور حکم بر اساس شواهد و مدارک مربوطه هستند.
بنابراین، تفاوت اصلی در دادگاه های حقوقی، کیفری و خانواده در نوع پرونده ها و موضوعاتی است که آنها به آنها پرداخته و بررسی می کنند.
توجه به نوع دادگاه مورد نیاز بر اساس نوع دعوا و مسائل قانونی مطرح شده امر بسیار ضروری است.
تفاوت دادگاه کیفری و جزایی
در بخش قبل، بیان کردیم که دادگاهها در یک تقسیمبندی کلی به دادگاههای حقوقی، جزایی و خانواده تقسیم میشوند.
همچنین، به این پرسش پاسخ دادیم که دادگاه جزایی چیست؟ و توضیح دادیم که منظور از دادگاه جزایی در این تقسیمبندی، دادگاههایی است که به دعاوی کیفری و جرمهای مشخص شده در قانون رسیدگی میکنند.
امکانات و ویژگیهای متفاوتی بین دادگاه های کیفری یک و دو وجود دارد.
برای عموم مردم، یکی از سوالات متداول که بدون پاسخ میماند، این است که تفاوت دقیقاً چیست بین یک دادگاه کیفری و یک دادگاه جزایی؟ به طور دقیقتر، کدام یک از این دو دادگاه را دادگاه جزایی مینامند و کدام یک را دادگاه کیفری؟ آیا صلاحیتهای دادگاه کیفری و جزایی تفاوت دارند یا خیر؟
انواع دادگاه کیفری
با توجه به قوانین کیفری که در سالهای اخیر در کشور ما تصویب شده است، میتوان دادگاههای مختلفی را براساس جرایم مختلفی که در صلاحیت آنها قرار دارد، تعریف کرد.
برخی از این دادگاهها شامل دادسراهای تخصصی و دادگاههای کیفری (جزایی) هستند.
هر دادگاه دارای صلاحیت ذاتی خود است و بنابراین قادر به رسیدگی به جرایمی که در صلاحیت دادگاه دیگری میباشد، نخواهد بود.
انواع دادگاه کیفری و جزایی عبارتند از: [em]انواع دادسراهای تخصصی[/em] و [em]دادگاههای کیفری (جزایی)[/em].
دادگاه کیفری یک محکمه است که به منظور بررسی و صدور حکم در قضایای جنایی تشکیل میشود.
این دادگاهها مسئولیت پیگیری و رسیدگی به پروندههایی را دارند که متهمان در جرائم جنایی، مانند قتل، سرقت، تجاوز و جرایم دیگر متهم هستند.
نقش اصلی دادگاههای کیفری اثبات گناهی یا برائت متهمان است و با توجه به شواهد و مدارک ارائه شده، به تصمیم قطعی و عادلانه دست مییابند.
عضوان دادگاه کیفری شامل قاضیان، وکلا، اعضای هیئت منصفه و دیگر اشخاص مرتبط است.
قوه قضاییه دادگاههای کیفری دارد.
دادگاه انقلاب یک نهاد حقوقی است که مسئولیت پردازش و تصمیمگیری درباره پروندههایی را دارد که با جرایم انقلابی، فعالیتهای تبانی و تهدید امنیت ملی مرتبط هستند.
این دادگاه با توجه به حکمنامهها و قوانین مربوطه و با استناد به مدارک و شواهد موجود، رسیدگی و صدور رای نهایی درباره این پروندهها را بر عهده دارد.
وظیفه اصلی این دادگاه، انصافپذیری در رسیدگی به پروندهها، حفظ حقوق متهمین و محکومان و حفظ امنیت و سلامت جامعه است.
دادگاه اطفال و نوجوانان مرجع قضایی برای رسیدگی به مسائل حقوقی و قضایی مربوط به کودکان و نوجوانان است.
این دادگاه به عنوان سازمانی مستقل، به منظور حفظ و حمایت از حقوق کودکان و نوجوانان تشکیل شده است.
هدف اصلی این دادگاه، بررسی و صدور رای درباره پروندههای مربوط به امور خانواده، مشکلات تحصیلی، تربیتی، جنایی و سایر مسائل قانونی کودکان و نوجوانان است.
با توجه به ویژگیهای حساسیتی که دارند، این دادگاه تا حد امکان در جهت حفاظت از حقوق و آینده نسل جوان، تصمیم گیری میکند.
در دادگاه نظامی، مراجعهکنندگانی که با قضایای نظامی مواجه هستند به عدالت خدمات میبرند.
این دادگاه معمولاً به پروندههایی اختصاص دارد که به جنایات و تخلفات نظامی، شامل جرایم نظامی و تخلفات در همه جوانب نظامی، پرداخت میکند.
پس از اشاره به گونههای مختلف دادگاه کیفری و جزایی و پاسخ به سؤال اینکه چند نوع دادگاه کیفری وجود دارد، در ادامه مقاله به طور کامل به توضیح هر یک از انواع دادگاه کیفری میپردازیم.
دادگاه کیفری یک
در بخش قبل، مجموعهای از انواع دادگاه کیفری را به طور خلاصه معرفی نموده بودیم و سؤالی پیرامون تعداد دادگاههای کیفری مختلف پاسخ گرفتیم.
این بار، قصد داریم پیش از بررسی نقاط تمایز دادگاه کیفری نوع اول و دوم، یکی از این انواع دادگاه کیفری، یعنی دادگاه کیفری نوع اول را به شما معرفی کنیم.
صلاحیتهای این دادگاه، در ماده ۳۰۲ قانون آیین دادرسی کیفری، مصوب ۱۳۹۲، به طور دقیق ذکر گردیده است.
"دادگاه کیفری اول، از جمله نوع مهم دادگاههای کیفری است که در مرکز هر استان تشکیل میشود؛ با این حال، به تصویب رئیس قوه قضاییه، نیز میتواند در شهرستانها فعالیت کند.
دادگاه کیفری اول، صلاحیت خاصی دارد و روش بررسی دعاوی در آن، در قانون آییننامه دادرسی کیفری با جزئیات تعریف شده است.
طبق ماده 302 قانون آییننامه دادرسی کیفری، مواردی که در دادگاه کیفری اول قابل رسیدگی است، مشخص شده و جرایم زیر در صلاحیت این دادگاه قرار میگیرند:"
تعدادی جرائم وجود دارند که مجازات آنها سلب حیات میباشد، این جرائم بسیار خطرناک هستند و شامل عمل قتل و نشان دادن آن به شدت محکوم میشوند.
هر کسی که اینگونه جنایت را ارتکاب کند باید با مجازات سنگینی روبرو شود و در صورت اثبات به قتل نسبت داده شود، می تواند به اعدام محکوم شود.
جنایاتی که مجازات آنها حبس ابد است:
- قتل از روی عمد: اقدامی که در آن یک شخص با قصد قتل و با استفاده از عمد، جان یک شخص دیگر را سلب میکند.
- زنای حیوانات: اعمال جنسی به وسیله انسان با حیوانات که با علم و آگاهی درونی انجام میگیرد.
- تجاوز با قهرمانی: هرگونه حمله جنسی بر فردی که قهرمانی را انجام داده و عمدتاً با استفاده از خشونت و تهدید شخصی، صورت گرفته است.
- آتشزنی عمده: اقدامی که با هدف آتشگستری و سوزاندن یا نابودی وسایل، ساختمانها یا اموال دیگران انجام میشود.
- قاچاق مواد مخدر بزرگ: فعالیت جرمی که در آن سازمانها یا افراد برای قاچاق و توزیع مواد مخدر به مقدار بزرگی اقدام میکنند.
هرگونه جرمی که مجازات قانونی آن شامل قطع عضو و جنایات عمدی علیه تمامیت جسمانی شخص باشد، در صورتی که دیه آن جرم، حداقل سهمیه کامل دیه یا بیشتر از آن باشد، با مجازات قانونی همراه خواهد بود.
جرائمی که موجب مجازات تعزیری درجه چهار و بالاتر میشوند؛
جرائم سیاسی و رسانهای
جرائم سیاسی:
در دستهبندی جرائم سیاسی، اقداماتی قرار میگیرند که به طور مستقیم یا غیرمستقیم ارتباطی با فعالیتهای سیاسی دارند.
این جنایات ممکن است شامل کودتاها، توطئههای علنی برای تخریب نظام سیاسی، ترور رهبران سیاسی، تهدید و زورگیری از شهروندان، تجاوز به حقوق بشر و دیگر اقدامات ضدمعینی باشد.
جرائم مطبوعاتی:
جرائم مطبوعاتی به عملکرد غیرقانونی یا تخطی از محدوده قانونی رسانهها و رسانهنمایان اشاره دارد.
این شامل انتشار اخبار جعلی، افشای اطلاعات محرمانه، تهمت به افراد یا سازمانها، عرضه مطالب تحریک آمیز یا هر اقدام دیگری است که ممکن است نقض قوانین مربوط به آزادی بیان و حقوق افراد را تشکیل دهد.
نکتهای مهم درباره این موضوع وجود دارد: آراءی که در دادگاه کیفری صادر میشود، قابل اعتراض نهایی در دیوان عالی کشور است.
دادگاه کیفری دو
در قسمتهای قبلی، به پاسخی برای این سؤال که چند نوع دادگاه کیفری وجود دارد، اشاره کردیم.
همانطور که اطلاع دادیم، یکی از نوعهای مهم دادگاه کیفری، دادگاه کیفری یک است.
در توضیحات قبلی، دادگاه کیفری یک را تعریف کردیم و به مواردی که این دادگاه صلاحیت دارد، پرداختیم.
حال در این قسمت، قصد داریم تا نوع دیگری از دادگاه کیفری و جزایی، یعنی دادگاه کیفری دو را تعریف کنیم و به مواردی که این دادگاه کیفری صلاحیت دارد، توضیح دهیم.
سپس پس از آن، به بررسی تفاوتهای مهم بین دادگاه کیفری یک و دو خواهیم پرداخت.
تفاوت دادگاه کیفری یک و دو
در قِسمتهای قبل، دادگاههای کیفری یک و دو را معرفی کردیم که هر دو به عنوان نوعی از دادگاههای جزایی شناخته میشوند.
همچنین نام بردیم که هر کدام از این دو دادگاه جزایی در کدام جرائم صلاحیت دارند و درباره آنها توضیح دادیم.
یکی از سؤالات مهم درباره دادگاههای کیفری یک و دو، تفاوت بین آنهاست.
همچنین، در چه شرایطی این دو دادگاه متفاوتاند؟ در پاسخ به این سؤال، باید گفت که تفاوت بین دادگاه کیفری یک و دو، در موارد زیر است:1.
تفاوت در صلاحیت دادگاهها: - دادگاه کیفری یک: صلاحیت اصلی آن در رسیدگی به جرایم ساده و کم اهمیت است.
معمولاً در این دادگاه، پروندههایی که مورد عموم قرار میگیرند، بررسی و صدور حکم میشود.
- دادگاه کیفری دو: صلاحیت اصلی آن در رسیدگی به جرایم سنگین و مهم است.
پروندههایی که نیاز به تحقیقات گسترده و شواهد بیشتری دارند، در این دادگاه بررسی میشوند و حکم صادر میشود.
2.
تفاوت در شرایط مورد استفاده: - دادگاه کیفری یک: بیشتر در جرایم کوچک و عمومی مورد استفاده قرار میگیرد.
این دادگاه برای رسیدگی به مسائلی مانند تخریب مالکیت عمومی، سرقت کوچک و دزدی کوچک استفاده میشود.
- دادگاه کیفری دو: در جرایم سنگین و خطرناک مورد استفاده قرار میگیرد.
برخی از جرایمی که در این دادگاه مورد بررسی قرار می گیرد عبارتند از: قتل عمد، خشونت شدید، قاچاق مواد مخدر و جرایمی که به طور کلی برای امنیت عمومی بسیار حائز اهمیت هستند.
در نتیجه، دو دادگاه کیفری یک و دو علاوه بر اختلافات در صلاحیت، در شرایط مورد استفاده خود نیز تفاوت دارند.
صلاحیتصلاحیت به میزان توانایی و تجربه فرد در انجام یک وظیفه یا انجام یک کار خاص اشاره دارد.
هر شخصی براساس مهارتها و دانش خود، میتواند در حوزههای مختلف صلاحیت داشته باشد.
بهویژه در محیطهای کسب و کار، داشتن صلاحیتهای لازم به منظور بهبود عملکرد و توفیق در نقشهای مختلف بسیار اهمیت دارد.
دستیابی به صلاحیت در یک زمینه، نیازمند تلاش، تمرین و تعهد به یادگیری مداوم است.
به علاوه، برخورد با چالشها و پیدا کردن راههای نوآورانه برای حل مسائل نیز جزء عواملی است که موجب ارتقاء صلاحیت فرد میشود.
صلاحیتها میتوانند به صورت فنی، فردی یا مدیریتی باشند.
صلاحیتهای فنی مربوط به تخصصهای خاص و مهارتهای فنی در یک حوزه مشخص است.
صلاحیتهای فردی مانند مهارتهای ارتباطی، رهبری و همکاری اجتماعی هستند.
صلاحیتهای مدیریتی به توانایی هدایت و کنترل یک گروه افراد و برنامهریزی و سازماندهی منابع مالی و انسانی اشاره دارند.
ایجاد توازن صلاحیتهای مختلف در یک فرد، میتواند به ارتقای موفقیت و رشد حرفهای او کمک کند.
بنابراین، توسعه صلاحیتها از طریق آموزش و یادگیری مستمر، شرکت در دورههای تخصصی و همچنین تجربه کسب و کاری متنوع، بسیار حائز اهمیت است.
تفاوت اصلی و حیاتی بین دادگاه کیفری یک و دو، در صلاحیت هریک از این دو دادگاه قرار دارد.
همانطور که پیشتر توضیح داده شد، دادگاه کیفری دو به طور کلی صلاحیت محاکمه همه جرایم را داراست، به استثنای مواردی که به واسطه قوانین کیفری دیگر، صلاحیت محاکمه آنها به دادگاههای جزایی دیگر واگذار شده است.
اما دادگاه کیفری یک فقط صلاحیت محاکمه برخی جرایم مهم را داراست، همچون جرایمی که مجازات قانونی آنها سلب حیات است.
ساختار یک شکلدهی در مورد نحوه ترکیب عناصر سیستم است.
این شامل قوانین و روشهایی است که ما راهنمایی میکند تا اجزای مختلف را به یکدیگر متصل کنیم.
در این شیوه، از تگهای HTML برای برجسته کردن برخی از بخشها یا تأکید بر آنها استفاده میکنیم، مانند تگ برای تأکید و تگ برای اهمیتبخشی بیشتر.
با استفاده از این اصول ساختاری، میتوانیم تجربه کاربران را بهبود بخشیم و نظم و ارتباط مناسب بین اجزا را فراهم کنیم.
تفاوت بین دادگاههای کیفری یک و دو در ساختار آنها وجود دارد.
در دادگاه کیفری دو، یک قاضی یا دادرس بر عهده رسیدگی و صدور رای است.
اما در دادگاه کیفری یک، یک قاضی و دو دادرس مستشار وجود دارند و حداقل دو عضو باید در جلسه دادگاه حضور داشته باشند.
محل و مقر تشکیل:
در این قسمت از متن میخواهیم در مورد محل و مقر تشکیل صحبت کنیم.
مقر به مکانی اطلاق میشود که به عنوان محل اصلی یا مرکزی برای فعالیتها، استراحت یا مقررات مربوط به یک سازمان یا نهاد استفاده میشود.
ممکن است این مکان، محل دفتر یک شرکت، نهاد دولتی، سازمان غیرانتفاعی یا سازمان بینالمللی باشد.
محل تشکیل یا محل برگزاری نیز به اعمال کردن موکب رسمی، جلسات کنفرانس یا همایشها، مراسم رسمی، تشریفات و هر نوع فعالیت رسمی دیگری اشاره دارد.
معمولاً این فعالیتها در مکانهایی همچون سالنهای کنفرانس، نمایشگاهها، اتاقهای جلسات یا سالنهای مخصوص رویدادها برگزار میشود.
با توجه به مکان و مقر تشکیل دادگاههای کیفری، دادگاه کیفری دو در هر شهرستان متمرکز است.
برای برآورده کردن نیازهای هر شهرستان، که به مساحت و تعداد دادسرا و دادگاههای کیفری دو بستگی دارد، میتواند یک یا چند دادسرا و دادگاه کیفری دو در هر شهرستان تاسیس شود.
جالب است بدانید که دادگاه کیفری یک فقط در مرکز استانها تشکیل میشود و در برخی شهرستانها نیز بر اساس تصمیم رئیس قوه قضاییه میتواند تأسیس شود.
دادگاه انقلاب
برای پاسخ به این پرسش که چند نوع دادگاه کیفری وجود دارد، باید به توضیح یکی از انواع دیگر دادگاه کیفری، به عنوان مثال "دادگاه انقلاب" پرداخت.
دادگاه انقلاب، یکی از انواع دادگاههای کیفری در نظام قضایی ایران است.
این دادگاه برای رسیدگی به جرایمی که در دوران انقلاب و در ارتباط با آن رخ داده بود، تشکیل شده است.
البته، در حال حاضر، دادگاه نقلاب بزرگترین نوع دادگاه جزایی در نظام قضایی کشور ما است.
این دادگاه به طیف گسترده ای از جرایم مرتبط با امنیت نظام میپردازد.
بر اساس ماده ۳۰۳ قانون آیین دادرسی کیفری، صلاحیتهای دادگاه نقلاب عبارتند از:1.
رسیدگی به جرایمی که مستلزم تداخل در امورهای رهبری سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کشور باشند.
2.
رسیدگی به جرایمی که با هدف تعطیلی، تخریب یا بروز خطر عمل کنند و امنیت و ثبات نظام را به خطر بیندازند.
3.
رسیدگی به جرایمی که مرتبط با نقض حقوق بشر، ارتکاب جنایات جنگی، تجاوز به استقلال و سرمایههای ملی، و خیانت به دین و وطن باشند.
4.
رسیدگی به جرایمی که تأثیر منفی بر امنیت اقتصادی کشور داشته باشند، از جمله جرایم تبانی، فساد اقتصادی و سوءاستفاده از منابع عمومی.
از این بابت، دادگاه نقلاب با تعیین مجازاتهای سخت برای متجاوزان، به محافظهکاری امنیت نظام و حقوق شهروندان در کشورمان میپردازد.
جرائمی که بر خلاف امنیت داخلی و خارجی ارتکاب میشود، عبارتند از:
- محاربه و فساد در زمینههای مختلف
- بغی و تبانی
- اقدامات مسلحانه یا حرق، تخریب و اتلاف اموال با هدف مقابله با نظام جمهوری اسلامی ایران
- تشکیل اجتماعات و فعالیتهای مخالف جمهوری اسلامی ایران
البته نباید توصیف کاربردی و از کلمات موزون و دقیق استفاده شود.
توهین به مقام بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران و مقام رهبری، یک اقدام نهفته از بیاحترامی به اهداف و ارزشهای مورد احترام این دو مقام است.
اینگونه رفتارها نشان از عدم توجه و عدم احترام به اهداف و اراده مردم ایران دارد.
بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، شخصیتی قدرتمند ومورد احترام در دستاوردهای خود و همچنین در مسیر تحقق اهداف امامت و ولایت فقیه است.
به همین میزان، مقام رهبری نیز با تمام قدرت و دانش خود، کشور را به سمت پیشرفت و تحقق اهداف ایران اسلامی هدایت میکند.
به خاطر این دلایل، لازم است که همه احترام و توجه لازم برای این دو مقام مورد نظر را داشته باشیم و توهین به آنها را کاملاً متروک کنیم.
کلیه جرائمی که در ارتباط با مواد مخدر، روانگردان و پیش سازهای آن قرار دارند، همچنین قاچاق اسلحه، مهمات و اقلام و موادی که تحت کنترل است، جرائم بسیار جدی هستند.
حکمرانی قاطع در برابر این جرائم از اهمیت بیشتری برخوردار است.
مواد مخدر، از جمله موادی هستند که تأثیرات نامطلوب و مخربی روی سلامتی افراد و جامعه دارند.
قاچاق و عرضه این مواد خلاف قوانین است و با توجه به خطرات جدی آن، قانونگذاران و نظامیان قصاصی را برای مبارزه با این جرائم پیش بینی کردهاند.
روانگردانها نیز یک شاخه دیگر از جرائم مرتبط با مواد مخدر هستند.
این افراد تلاش میکنند با ترویج و تبلیغ برای استفاده از مواد مخدر، به جامعه صدمه برسانند.
قوانین سخت گیری نسبت به این فعالیتها و معاقبت افراد متجاوز است.
علاوه بر این، قاچاق اسلحه، مهمات و اقلامی که تحت کنترل قرار دارند، نیز یکی دیگر از جرائم جدی در حوزه امنیت است.
تأمین و عرضه غیرقانونی این اقلام، باعث شکافهای امنیتی بسیار بزرگی در جامعه میشود و تهدید جدی برای سلامت و امنیت افراد و کشورها ایجاد میکند.
در نهایت، تنظیم قوانین سخت گیرانه و اجرای موثر آنها در برابر این جرائم، از اهمیت بالایی برخوردار است.
بایستی کلیه ابعاد این جرائم شامل بررسی، رصد، پیشگیری از رخداد آنها و مجازات دادن به متجاوزان در نظر گرفته شود.
این دادگاه، حق رسیدگی به سایر جرایمی را که طبق قوانین و مقررات خاص، مورد نظر قرار میگیرند، دارا است.
در این صورت، این دادگاه مسئولیت رسیدگی و صدور حکم درباره آن جرایم را بر عهده دارد.
در فهمیدن مفهوم انواع دادگاههای کیفری و جزایی، دادگاه کیفری اطفال و نوجوانان نقشی بسیار مهم دارد.
این دادگاه به دو دلیل اهمیت دارد؛ اولا به جرائم افراد زیر ۱۸ سال محدود شده و ثانیا رویههای قضایی این دادگاه به طور کامل با سایر دادگاههای کیفری تفاوت دارد.
نکته مهمی که درباره دادگاه اطفال و نوجوانان توجه داشته باشیم این است که زمانی که یک طفل یا فرد زیر ۱۸ سال جرمی را ارتکاب کند، اگر قبل از بررسی و رسیدگی به پرونده، سن او به بیش از ۱۸ سال برسد، رسیدگی به جرم ارتکابی او در دادگاه کیفری استاندارد انجام میشود.
اما اگر طفل یا فرد زیر ۱۸ سال جرمی ارتکاب کرده و رسیدگی به پرونده او در دادگاه اطفال و نوجوانان آغاز شده و در طول رسیدگی سن او به بیش از ۱۸ سال برسد، رسیدگی به پرونده همچنان در همان دادگاه ادامه خواهد داشت.
سوالات پر تکرار
- تلاش فروشندگان برای انجام اقدامات غشآمیز در معاملات تجاری میتواند نتیجه فریب طرف مقابل و خریدار را به وجود آورد.
این اقدامات زیر عنوان غش در معامله شناخته میشوند و عمدتاً شامل تقلب، تزویر، عدم ارائه اطلاعات صحیح و رعایت قوانین است.
به دلیل جدی بودن این اقدامات و تأثیرات منفی آنها، راهحل فسخ قرارداد است.
افراد متضرر میتوانند با تهیه یک نسخه از متن بیانیه فسخ معامله، به طرف مقابل خود حق فسخ را اعلام کرده و درخواست تایید فسخ را نیز ثبت کنند.
علاوه بر این، میتوانند از روشهای شکایت از تقلب در معامله استفاده کنند، مانند تهیه نمونه شکواییه کیفری و ارائه آن به دفاتر خدمات الکترونیک قضایی.
مجازاتهای ممکن برای غش در معامله ممکن است شامل جرمی جزایی، محرومیت از فعالیت تجاری و یا حبس از یک تا هفت سال باشد.
همچنین، نگرانیها و پیروی از موازین قانونی ضرورت دارد تا اقدامات نامشروع و تقلبی در معاملات تجاری به کاهش بیاید.
نتیجه گیری
با توجه به توضیحات فوق، مشخص میشود که دادگاههای کیفری یک و دو در قضاوت وصدور حکم در جرایم متفاوت صلاحیت دارند.
دادگاه کیفری یک به جرایم ساده و کم اهمیت، در حالی که دادگاه کیفری دو به جرایم سنگین و مهم مرتبط است.
این دو دادگاه نیز در شرایط مورداستفاده و معیارهای استفاده از آنها متفاوت هستند.
در نتیجه، برای رسیدگی به جرایم مناسب، استفاده مناسب از دادگاههای کیفری یک و دو بسیار حائز اهمیت است.