با توجه به قانون، بین خویشاوندان سببی (به استثنای زن و شوهر که از یکدیگر ارث می‌برند و حقوق مالی نیز دارند) هیچگونه ارتباط مالی و مالیاتی وجود ندارد. به عبارت دیگر، خویشاوندان سببی نسبت به یکدیگر هیچ حقوق و تعهدات مالی ندارند. به همین دلیل پدر و مادر زن یا مرد از داماد و عروس خود ارثی نمی‌برند و عروس یا داماد نیز از آنها ارثی به ارث نمی‌برند. با این حال، قرابت سببی منجر به ایجاد تأثیرات غیرمالی بین افراد خویشاوند سببی می‌شود که در ادامه به بررسی آن‌ها می‌پردازیم. در این مقاله، اثرات قرابت سببی از جمله حرمت نکاح با خویشاوندان سببی، قضاوت و داوری در دعاوی و شهادت در دادگاه را بررسی خواهیم کرد.

حرمت نکاح با خویشاوندان سببی

یکی از موانع قانونی برای ازدواج، وجود خویشاوندی یا قرابت سببی است. به این معنی که برخی از اشخاص که با یکدیگر قرابت نسبی دارند، نمی‌توانند با هم ازدواج کنند و این کار به عنوان حرام شناخته می‌شود. برخی مثال‌هایی از این موضوع عبارتند از: ازدواج با مادر زن، ازدواج با عروس، ازدواج با خواهر زن و غیره. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره محارم نسبی، می‌توانید روی لینک مقابل کلیک کنید.

قضاوت و داوری در دعاوی

یکی از شرایط اساسی برای قاضیان برای انجام قضاوت عادلانه، بی طرفی است. به همین دلیل، اگر قاضی با هر یک از طرفین دعوا، قرابت نسبی یا قرابت سببی داشته باشد، می توان آن قاضی را رد کرد. طبق مقررات آیین دادرسی مدنی، اگر قاضی با هر یک از طرفین دعوا به تا حد سوم قرابت نسبی یا سببی داشته باشد، باید از رسیدگی به دعوا امتناع کند. این حکم کلی همچنین در داوری بین افراد قابل اعمال است. برای آشنایی با مواردی که باعث رد قاضی می‌شوند و نیز افرادی که امکان انجام داوری را ندارند، می توانید روی لینک‌های زیر کلیک کنید.