قانون تقسیم ارث

قانون نحوه تقسیم ارث بین ورثه در طبقه دوم

در طبقه دوم وراث، طبق ماده 862 قانون مدنی، افرادی همچون اجداد، برادران، خواهران و فرزندان آن‌ها جای می‌گیرند.
در این طبقه، پدربزرگ، مادربزرگ، خواهر و برادران (کلاله) در درجه اول و همچنین برادرزاده‌ها، خواهرزاده‌ها و والدین پدربزرگ و مادربزرگ در درجه دوم قرار می‌گیرند.
در این قسمت، با استفاده از بیانیه‌ی قانونی، نحوه تقسیم ارث بین ورثه در طبقه دوم توضیح داده می‌شود.

با توجه به توضیحات قبلی، وقتی افراد در طبقه یک حاضر نباشند، افراد طبقه دوم تنها در صورت عدم وجود فرزندان متوفی ارث می‌برند.
به همین دلیل، اگر متوفی فرزند داشته باشد یا پدر و مادرش هنوز زنده باشند، خواهر و برادر یا اجدادش هیچگونه از ارثی بهره‌مند نخواهند شد.
همچنین، مقدار ارث برای خواهر و برادران ناتنی نیز متفاوت است.

سهم ارث جدانا: صمیمی ها مورکشی فوق‌العاده ارزشمند است.

با توجه به ماده 923 قانون مدنی، در صورتی که فقط جد یا جده به عنوان وراثت دارایی باقی مانده باشند، تمام اموال به آنها تعلق می‌گیرد، بدون در نظر گرفتن اینکه آنها پدر یا مادر فرد وراثت‌شده باشند.
اگر تنها جد پدری متوفی حیات داشته باشد، هر جد در مقایسه با جد پدری دو برابر ارث می‌برد و اگر تنها جد مادری حیات داشته باشد، جد و جده به همان اندازه ارث می‌برند.
وقتی هر دو جد پدری و جد مادری همزمان زنده باشند، یک سوم از دارایی به جد مادری و دو سوم باقی‌مانده به جد پدری تعلق می‌گیرد.

به ارث خواهران و برادران اختصاص دارد:سهم یا حصۀ معینی که مورد توافق بین برادران و خواهران و اعضای خانواده قرار گرفته است، به آن‌ها تعلق می‌گیرد.
این حصۀ ارث به افراد مذکور توسط قانون یا صورت‌جلسه توزیع می‌شود.
این توزیعات ممکن است از فرد به فرد نامشخص باشد یا بر اساس تعداد شاخص‌های مورد نظر در خانواده تقسیم شود.
اما همواره هدف آن ایجاد تعادل و عدالت در تقسیم ارث است.
در این تقسیمات، معیارهای مختلفی در نظر گرفته می‌شوند که می‌تواند شامل عواملی مانند زمان صرف شده برای مراقبت از والدین، مشارکت در فعالیت‌های خانوادگی، میزان وابستگی به والدین یا حتی مجموع دارایی‌های افراد باشد.
به هر حال، این تقسیمات در نهایت مورد توافق بین اعضای خانواده قرار می‌گیرد و می‌تواند به صورت قانونی یا با توافق نامه‌های خاص انجام شود.
سهم پدر و مادر در این میان نیز بسیار مهم است.
در صورتی که پدر و مادر هنوز زنده باشند، آن‌ها می‌توانند حق تشخیص و تعیین سهم خواهران و برادران را داشته باشند.
اما در صورتی که پدر و مادر درگذشته باشند، این تصمیم به عهده خواهد بود برادران و خواهران.
در هر صورت، توزیع ارث باید با رعایت اصول شرعی و قانونی انجام شود.
مسئولیت ها و تعهدات درباره تقسیم ارث نیز وجود دارد که باید رعایت شود.
به عنوان مثال، خواهران و برادران باید همدیگر را به صورت منصفانه و با احترام در این موضوعات راهنمایی کنند و تصمیم‌هایی بگیرند که منافع همگان را در نظر بگیرند.
قوانین مربوط به ارث و توزیع آن در هر کشور ممکن است متفاوت باشد، اما اصول اخلاقی و عدالت همچنان نقطه تمایز اصلی دراین مسئله هستند.
در نهایت، تقسیم ارث خواهران و برادران می‌تواند یک موضوع پیچیده و گاهاً مورد اختلاف باشد.
اما با توجه به درک صحیح از اصول و قوانین مربوطه و با برقراری ارتباط با خواهران و برادران، می‌توان به توافقی منصفانه و هماهنگی در تقسیم ارث دست یافت.

در حالتی که فردی درگذشته و ما می‌خواهیم خواهر و برادر او را به ارث ببریم، باید تفاوتی را بین خواهران و برادران نیکوکار، قوانینی و اصطلاحاتی گنجاند.
خواهران و برادران نیکوکار، کسانی هستند که از یک پدر و مادری که فوت کرده‌اند، به دنیا آمده‌اند.
خواهران و برادران نیکوکار، فقط از طریق پدری که درگذشته، ارتباط می‌گیرند و خواهران و برادران قوانینی، فقط از طریق مادری که درگذشته، نسبت مصاهرتی با او برقرار می‌کنند.
همچنین، به موجب ماده ۸۸۷ قانون مدنی، وجود طرفین نیکوکار، مانع از به ارث بردن ارثیه‌ی طرف نیکوکار می‌شود.

با توجه به تبصره 917 از قانون مدنی، در صورتی که فقط یک خواهر وارث باشد، ارث کل وصیت برای او خواهد بود.
به همین ترتیب، در صورتی که فقط یک برادر وارث باشد، ارث به طور کامل به او واگذار خواهد شد.
در صورتی که وارث چند خواهر نیمه را به جانب چند خواهر برابر و چند برادر نیمه را به جانب چند برادر برابر داشته باشد، تمام میراث به طور مساوی بین آنها توزیع خواهد شد.
و در صورتی که وارث چند برادر و خواهر نیمه را به جانب چند برادر و خواهر برابر داشته باشد، مردان به ارث دو برابر زنان خواهند رسید.

سهمیه ارث برای برادر زاده، خواهر زاده و والدین اجداد به شرح زیر است:برادر زاده: یک بخش از اموال و دارایی‌های وارثین به عنوان حقوق وراثت برای او اختصاص می‌یابد.
خواهر زاده: همچنین به عنوان وراث مستقیم، یک قسمت از ارث و اموال به خواهر زاده تعلق می‌گیرد.
و در نهایت، والدین اجداد: به عنوان وراث فوق‌الذکر، اموال و دارایی‌های باقیمانده از میراث را تقسیم می‌کنند.

هنگامی که افراد درجه اول از طبقه دوم موجود نباشند، برادران و خواهران نیز حق بهره‌برداری از ارث را دارند.
این به این معنی است که در حالتی که درجه اول درآمدها و استفاده‌کنندگان مستقیم از منابع اقتصادی نباشند، برادران و خواهران در جایگاه پدر و مادر قرار می‌گیرند و والدین اجداد همچنان به فرزندان خود دسترسی دارند و همچنان حق به ارث بردن را دارند.

قانون نحوه تقسیم ارث بین ورثه در طبقه سوم

طبقه سوم از طبقاتارث‌بردار نیز شامل عموها، عمه‌ها، خاله‌ها، دایی‌ها و فرزندان آنان است.
در این سلسله مراتب، عموها، عمه‌ها، خاله‌ها و دایی‌ها در درجه اول و اولاد آنان در درجه دوم قرار می‌گیرند.
برای آشنایی با قانون تقسیم میراث بین وراث در طبقه سوم، به صورت دقیق به آن پرداخته خواهد شد.

سهم ارث به صورت زیر تقسیم می‌شود:- عمو: یک سوم- عمه: یک سوم- خاله: یک سوم- دایی: یک سوم

در مورد تقسیم ارث بین وارثان درجه اول طبقه سوم، یک نکته مهم وجود دارد که براساس قانون مدنی 930، اگر میت عمو یا دایی بچه‌دار باشد، آن‌ها محروم از ارث عمو و دایی اصلی می‌شوند.
در صورت عدم وجود عمو و دایی اصلی، عمو و دایی جانشین (ابی) سهم ارثشان را به ارث خواهند برد.
همچنین، براساس ماده 931 قانون مدنی، اگر وارث میت، چند عمو یا عمه بچه‌دار داشته باشد و همه آن‌ها ابی یا امی باشند، ترکه به طور مساوی بین آن‌ها تقسیم خواهد شد.

در صورتی که یک پدر و یک مادر به همراه دو فرزند باشند، تقسیم میراث بین آن‌ها به طور عادلانه انجام می‌شود.
بر اساس ماده 932 قانون مدنی، اگر در جمع خانواده عمو و عمه نیز حضور داشته باشد، قانون به شکلی خاص عمل می‌کند.
در این صورت، ترکه به طور مساوی به همه افراد تقسیم نمی‌شود، بلکه بخش زیادی از آن به پدر و مادر تعلق می‌گیرد.
اما اگر پدر یا مادر نسبی باشند، تقسیم میراث تغییر می‌کند و سهم مردان دو برابر سهم زنان خواهد بود.
در هر صورت، حقوق میراث باید با رعایت قوانین مربوطه به همه افراد برابر و عادلانه تقسیم شود.

سهم ارث برای فرزندان عمو، عمه، خاله و دایی به شرح زیر است:عمو: سهم اولعمه: سهم دومخاله: سهم سومدایی: سهم چهارم

در صورتی که عمو، عمه، خاله و دایی درگذشته باشند، حق به دست فرزندان آن‌ها می‌رسد.
تقسیم میراث بین فرزندان به این صورت صورت می‌گیرد که هر فرد جانشین وارث پدر و مادر خود خواهد بود.
قانون مدنی در ماده 937 بیان می‌دهد: "در صورتی که مشخص نباشد که میراث به وسیله واریثان اعمام یا با اخوال فرزندان به جای آن‌ها ارث برده می‌شود، به ارث بردن و نصیب هر نسل، کسی خواهد بود که از طریق او به میراث متصل می‌شود.
"

قانون تقسیم ارث در ارث زوجین

به طبق ماده ۸۶۴ قانون مدنی، از جمله افرادی که به واسطه سبب از یکدیگر در ارث می‌برند، همسران در صورت فوت یکی از طرفین همسر هستند.
بنابراین، اگر هر یک از همسران فوت کند و دیگری هنوز زنده باشد، طبق قوانین مربوط به ارث، تقسیم وراثت در میراث همسر زنده خواهد بود.
در این بخش قوانین مربوط به وراثت همسر و همسردار بیان شده است.

با توجه به تغییرات اعمال شده در قانون مدنی، بنابراین از الآن به بعد، هنگام وراثت اموال همسر، زندگی مشترک زوج به طور کامل آن را به ارث خواهد برد.
با این حال، در صورتی که زوج فرزند داشته باشد، هشتم اموال متحرک و هشتم ارزش اموال غیرمتحرک از زن برای ارث برده شدن خواهد بود.
همچنین طبق قانون مدنی، زوج و همسر تنها در صورتی از یکدیگر ارث خواهند برد که ازدواج آنها دائمی و بدون هیچ مانعی باشد.

با توجه به ماده ۹۴۹ اصلاح قانون مدنی، در صورتی که زن هیچ وراثت دهنده دیگری بجز شوهرش نداشته باشد، مرد تمام ارث را به ارث خواهد برد.
اما اگر مرد هیچ وراثت دهنده دیگری بجز همسرش نداشته باشد، زن فقط می‌تواند یک چهارم ارث را دریافت کند و سایر اموال به عنوان مال وراثت ناپذیر در نظر گرفته خواهد شد.

بر اساس قانون مدنی و تبعاتی که به آن اضافه شده است، سهم مرد از اموال زن هنگام وراثت، با وجود فرزندانی که از خود زن دارد، معادل یک چهارم می‌باشد.
همچنین، دارای ماده‌ای در قانون مدنی است که طبق آن، سهم زن از اموال مرد هنگام وراثت، با وجود فرزندانی که از خود مرد دارد، در حد یک هشتم عینی و یک هشتم غیرعینی اموال او خواهد بود.
علاوه بر این، طبق ماده‌ای که در قانون مدنی وجود دارد، در صورت داشتن چند همسر، قسمت متعلق به هر همسر از ارث، به صورت مساوی بین آن‌ها تقسیم خواهد شد.