خلاصه مقاله
میانجیگری یک فرایند است که با دخالت یک شخص میانجیگر، شاکی و متهم در خارج از دادگاه دربارهٔ دلایل جرم، عواقب و پیامدهای باقیمانده از جرم و راهکارهای جبران خسارت‌ها از جانب شاکی و متهم گفتگو می‌کنند.
در صورتی که به صلح و سازش منجر شود، مسئولیت تعیین تعهدات و حقوق طرفین برعهدهٔ فرد یا مؤسسهٔ میانجیگر است.
میانجیگر می‌تواند یک شخص خاص باشد که براساس مشخصاتی که طرفین تعیین می‌کنند یا دادستان مؤسسات و مراکز طرفین را به یکدیگر معرفی کند.
میانجیگری در امور کیفری، فرایند گفتگو و ایجاد سازش را مدیریت و تسهیل می‌کند.
هنگامی که پرونده‌ای به دادسرا مراجعه می‌کند، وظیفه تحقیقات مقدماتی، تعقیب و کلی رسیدگی به پرونده بر عهدهٔ دادسرا قرار دارد.
اعلام جرم به طور عمده توسط فرد شاکی یا دادستان انجام می‌شود.
سپس پس از اثبات جرم، تحقیقات مقدماتی آغاز می‌شود.
در برخی موارد، قبل از ورود پرونده به مراحل دادرسی و صدور حکم، طرفین اختلاف با مراجعه به میانجیگر یا نهاد میانجیگری تلاش می‌کنند تا اختلافات خود را حل و فصل کنند.
اگر میانجیگری به صلح نتیجه ندهد، رأی صادر و اجرا می‌شود.
حل اختلاف از طریق میانجیگری منجر به سهولت و سرعت بیشتر و همچنین هزینه کمتر در حل اختلاف می‌شود.
علاوه بر این، با توجه به اینکه میانجیگری خارج از دادگاه‌ها انجام می‌شود، از شلوغی دادگاه‌ها و تراکم پرونده‌ها جلوگیری می‌کند.
در این مقاله به بررسی مفهوم میانجیگری و روش اجرای آن می‌پردازیم.
هنگامی که پرونده‌ای به دادسرا مراجعه می‌کند، وظیفه تحقیقات مقدماتی، تعقیب و کلی رسیدگی به پرونده به عهده دادسرا قرار دارد.
به عبارت دیگر، در دادسرا برای اجرای عدالت کیفری و در نهایت صدور حکم، مراحل مختلفی وجود دارد که شامل کشف یا اعلام جرم است.
این اعلام جرم به طور عمده توسط فرد شاکی یا دادستان انجام می‌شود.
سپس پس از اثبات جرم، تحقیقات مقدماتی آغاز می‌شود.
در برخی موارد، قبل از ورود پرونده به مراحل دادرسی و صدور حکم، طرفین اختلاف با مراجعه به میانجیگر یا نهاد میانجیگری تلاش می‌کنند تا اختلافات خود را حل و فصل کنند.
اگر میانجیگری به صلح نتیجه ندهد، رأی صادر و اجرا می‌شود.
حل اختلاف از طریق میانجیگری منجر به سهولت و سرعت بیشتر و همچنین هزینه کمتر در حل اختلاف می‌شود.
علاوه بر این، با توجه به اینکه میانجیگری خارج از دادگاه‌ها انجام می‌شود، از شلوغی دادگاه‌ها و تراکم پرونده‌ها جلوگیری می‌کند.
به همین دلیل، در این مقاله به بررسی مفهوم میانجیگری و روش اجرای آن می‌پردازیم.
میانجیگری چیست ؟
میانجیگری چیست؟میانجیگری در واقع فرآیندی است که با دخالت یک شخص میانجیگر، شاکی و متهم در خارج از دادگاه دربارهٔ دلایل جرم، عواقب و پیامدهای باقیمانده از جرم، و راهکارهای جبران خسارت‌ها از جانب شاکی و متهم گفتگو می‌کنند.
درصورتی که به صلح و سازش منجر شود، فرد یا مؤسسهٔ میانجیگر مسئول تعیین تعهدات و حقوق طرفین خواهد بود.
ممکن است میانجیگر یک شخص خاص باشد که براساس مشخصاتی که آیین‌نامهٔ میانجیگری بیان کرده است توسط طرفین تعیین شود، یا دادستان مؤسسات و مراکز ممکن است طرفین را به یکدیگر معرفی کند.
در واقع، میانجیگری در امور کیفری، شخص یا مؤسسه‌ای است که فرایند گفتگو و ایجاد سازش در امور کیفری را مدیریت و تسهیل می‌کند.
نحوه اجرای میانجیگری
"رسیدگی به اختلافات به مجموعه اقداماتی اطلاق می‌شود که توسط متوسط‌کننده صورت می‌گیرد و شامل حضور شاکی و متهم است.
در صورتی که حضور دیگران مانند اعضای خانواده، دوستان، همکاران طرفین و حتی اعضای جامعه محلی، نهادهای ذی‌ربط رسمی یا رسماً مردم نهاد، برای حل و فصل اختلاف کیفری مؤثر باشد و باعث سهولت در توافق و صلح شود، گفتگویی صورت می‌گیرد.
در صورت رسیدن به توافق، یک توافق‌نامه تنظیم می‌شود و به مقام قضایی مربوط ارسال می‌شود.
بر اساس ماده ۸۲ قانون ایین دادرسی کیفری، در جرایم تعزیری درجه شش، هفت و هشت که مجازات آنها قابل تعلیق است، دادستان یا مقام قضایی می‌تواند با درخواست متهم و با موافقت شاکی یا خواهان خصوصی و با دریافت تضمینات مناسب، به متهم حداکثر دو ماه مهلت بدهد تا برای انتقال گفتگو به صلح یا جبران خسارت ناشی از جرم اقدام کند.
"
سوالات پر تکرار
- میانجیگری یک فرایند است که با دخالت یک شخص میانجیگر، شاکی و متهم در خارج از دادگاه دربارهٔ دلایل جرم، عواقب و پیامدهای باقیمانده از جرم و راهکارهای جبران خسارت‌ها از جانب شاکی و متهم گفتگو می‌کنند.
در صورتی که به صلح و سازش منجر شود، مسئولیت تعیین تعهدات و حقوق طرفین برعهدهٔ فرد یا مؤسسهٔ میانجیگر است.
میانجیگر می‌تواند یک شخص خاص باشد که براساس مشخصاتی که طرفین تعیین می‌کنند یا دادستان مؤسسات و مراکز طرفین را به یکدیگر معرفی کند.
میانجیگری در امور کیفری، فرایند گفتگو و ایجاد سازش را مدیریت و تسهیل می‌کند.
هنگامی که پرونده‌ای به دادسرا مراجعه می‌کند، وظیفه تحقیقات مقدماتی، تعقیب و کلی رسیدگی به پرونده بر عهدهٔ دادسرا قرار دارد.
اعلام جرم به طور عمده توسط فرد شاکی یا دادستان انجام می‌شود.
سپس پس از اثبات جرم، تحقیقات مقدماتی آغاز می‌شود.
در برخی موارد، قبل از ورود پرونده به مراحل دادرسی و صدور حکم، طرفین اختلاف با مراجعه به میانجیگر یا نهاد میانجیگری تلاش می‌کنند تا اختلافات خود را حل و فصل کنند.
اگر میانجیگری به صلح نتیجه ندهد، رأی صادر و اجرا می‌شود.
حل اختلاف از طریق میانجیگری منجر به سهولت و سرعت بیشتر و همچنین هزینه کمتر در حل اختلاف می‌شود.
علاوه بر این، با توجه به اینکه میانجیگری خارج از دادگاه‌ها انجام می‌شود، از شلوغی دادگاه‌ها و تراکم پرونده‌ها جلوگیری می‌کند.
در این مقاله به بررسی مفهوم میانجیگری و روش اجرای آن می‌پردازیم.
نتیجه گیری
نتیجه‌گیری:با توجه به مطالب مطرح شده در این مقاله، می‌توان نتیجه گرفت که میانجیگری یک فرآیند مهم در حل و فصل اختلافات خارج از دادگاه می‌باشد.
این فرآیند با دخالت یک شخص میانجیگر، شاکی و متهم را در مورد دلایل جرم، عواقب آن و راهکارهای جبران خسارت گفتگو می‌کنند.
اگر به صلح و سازش منجر شود، میانجیگر مسئول تعیین تعهدات و حقوق طرفین خواهد بود.
میانجیگر ممکن است یک شخص خاص باشد که براساس مشخصاتی که آیین‌نامهٔ میانجیگری بیان کرده است توسط طرفین تعیین شود، یا دادستان مؤسسات و مراکز ممکن است طرفین را به یکدیگر معرفی کند.
از آنجایی که میانجیگری خارج از دادگاه‌ها انجام می‌شود، می‌تواند از شلوغی دادگاه‌ها و تراکم پرونده‌ها جلوگیری کند.
با توجه به اینکه میانجیگری به سهولت و سرعت بیشتر و همچنین هزینه کمتر در حل و فصل اختلافات منجر می‌شود، این روش به عنوان یک راهکار موثر در حل اختلافات قابل توصیه است.
به طور خلاصه، میانجیگری یک راهکار قابل اعتماد و مؤثر در حل و فصل اختلافات در حوزه کیفری است که باید در جامعه‌‌ها از آن بهره‌برداری صحیح صورت گیرد.