قرار التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت

قرارهای تامین کیفری و التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت تعیین شده یکی از ابزارهای حقوقی است که به منظور اطمینان از حضور متهم در دادگاه و جلوگیری از فرار یا مخفی شدن او، صادر می‌شود.
این قرارها تضمین می‌کنند که حقوق زیان‌دیده متهم در صورت اثبات بی‌گناهی و تبرئه از اتهام، تعویض و بازپرداخت شوند.
مراجع قضایی می‌توانند پس از تفهیم اتهام و انجام تحقیقات لازم در خصوص جرم، در صورت وجود شواهد کافی، این قرار را صادر کنند.
یکی از قرارهای تامین کیفری که قاضی می‌تواند صادر کند، "التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت تعیین شده" است.
این قرار به‌منظور جلوگیری از خروج متهم از محل اقامت تعیین شده و به منزله محدودیتی برای او به علت جرمی که ارتکاب کرده است، تعیین می‌شود.
قاضی ممکن است با توجه به نوع جرم و شرایط موجود، این قرار را مناسب ببیند و صادر کند.
اجرای این قرار می‌تواند با استفاده از نظارت الکترونیکی یا بدون نظارت انجام شود.
در این مقاله به بررسی انواع قرارهای تامین کیفری و التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت تعیین شده، همچنین شرایط و ضوابط آن و نحوه اعمال و اجرای این قرارها پرداخته می‌شود.

قرار های تامین کیفری

به تصمیماتی که از سوی دادسرا صادر می‌شود، تنوع بسیاری نسبت به صورت‌های مختلف دارد.
این تصمیمات شامل انواع مختلفی همچون قرارهای تامین، قرارهای بازداشت موقت، قرارهای منع تعقیب و سایر موارد می‌باشند.

قانونگذار در قوانین "تأمین شرایط حبس موقت" به منظور فراهم کردن امکان دسترسی به متهم، قرارهای تامین را معرفی کرده است.
این قرارها زمانی صادر می‌شوند که مقام قضایی نیاز به صدور قرار برای متهم داشته باشد.
انواع قرارهای تامین براساس نوع جرم، اهمیت جرم و شرایط متهم و بزه‌دیده به چند دسته مختلف تقسیم می‌شوند و صدور قرار متناسب با تصمیم مقام قضایی انجام می‌گیرد.

قرارهای مرتبط با تأمین جرمی که در قانون آیین دادرسی کیفری تعریف شده است، شامل موارد زیر است:- قرار تخلیه برای اثبات جرم- قرار نگهداری احتیاطی، برای حفظ امنیت عمومی و پیشگیری از فرار متهم- قرار تعیین وثیقه به منظور تضمین حضور متهم در دادگاه- قرار در دست کم از نقشه، اسناد و اشیاء جنایی جهت تأمین اثبات و حفظ دلیل جرم- قرار تضمینی برای تطبیق اثبات جرم با جنبه مذهبی، اجتماعی یا اقتصادی- قرار افزایش طرح جهت پایش رفتار متهم- قرار تعیین بازپرس جدیددر این قرارها، تأمین کیفری مربوط به اقدامات قضایی است که هدف آن تضمین نظم و امنیت در جامعه و اجرای عدالت در پرونده‌های کیفری است.
این قرارها با استفاده از برجسته‌سازی (استفاده از تگ strong) نشان داده می‌شوند.

یکی از تعهدات اصلی ما این است که به هر حال با ادعای شرف، حضور در جلسات را رعایت کنیم.

در تعهدات خود به حضور در جلسات، بوسیله تخصیص مقدار تعهد وجهابی، عمل نمایید.

پ - در دست نگه داشتن و عدم ترک حوزه قضایی با قول شرافت

توجه: این یک مثال است و جایگزینی داردی نمونه است.

توجه کنید که باید به قوانین قضایی پایبند بوده و از خارج شدن از حوزه قضائی پرهیز کنید.
در صورت عدم رعایت این موضوع، باید جریمه مالی داده شود.

ث - در نظرگرفتن قرار کفالت با تعیین مبلغ وجه کفاله

ج : کاربران رسمی کشوری و نیروهای مسلح به صورت عقد قرارداد، ملزم به حضور با تعیین حق موظفی هستند.
این تعهد پس از دریافت تعهد پرداخت از طریق حقوق آنها توسط سازمان مربوطه و با موافقت متهم انجام می‌شود.

چ- تعهد به عدم خروج از خانه یا محل اقامت مشخص شده توسط متهم، با رضایت او و تعیین وجه توسط نظارت الکترونیکی یا بدون نظارت با استفاده از تجهیزات الکترونیکی.

ح - ارائه نوبت هفتگی یا ماهانه خود به مرجع قضایی یا انتظامی با تعیین بیعانه را تایید می‌کنم.

در این ماده، به 10 نوع تأیید قضایی اشاره شده است که مقام قضایی، با توجه به جرم ارتکابی، سطح ضرر و زیان وارده به طرف دیگر دعوا، تصمیم‌ها و اقدامات قضایی مرتبط را صادر می‌کند.

قرار التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت

قرار اجباری عدم ترک منزل یا محل اقامت، یکی از تدابیر تضمینی است که توسط مرجع قضایی صادر می‌شود.
با ارائه این قرار، متهم مجبور می‌شود در زمان تعیین شده حضور داشته باشد و اگر لازم باشد، توسط دادسرا، قرار اجباری عدم ترک منزل یا محل اقامت تعیین شده را با توافق متهم و تعیین وجه تضمین، به صورت نظارت شده با استفاده از تجهیزات الکترونیکی یا بدون نظارت با این تجهیزات، صادر می‌نماید.
قرار اجباری عدم ترک منزل یا محل اقامت به این معنا است که متهم ملزم می‌شود از منزل خود خارج نشود و در زمان استدعا در دادگاه حضور داشته باشد، مگر اینکه به دلیل داشتن دلیل موجه، در دادگاه حاضر نشود.

نحوه اعمال قرار التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت

قانونگذار در آیین‌نامه شیوه اجرای "قرارهای نظارت و تامین قضایی" و "نحوه اعمال قرار التزام به عدم خروج از منزل یا محل اقامت" را در چند ماده مورد بحث قرار داده است.
طبق ماده ۲۳ این آیین‌نامه، مقام قضایی صادرکننده قرار التزام می بایست منزل یا محل اقامت تعیین شده به تفصیل و با موافقت متهم، همچنین محدوده ای که متهم در آن حق تردد دارد، را به صورت دقیق مشخص و به او اطلاع دهد.
راهکارهای اجرای این قرار بر اساس آیین‌نامه شامل نظارت الکترونیکی است که مرجع قضایی می تواند با استفاده از آن، حضور و غیاب متهم را کنترل کند.
قرارهای دیگری نیز وجود دارند که بر مبنای نظارت، متهم را به یک مرکز یا نهاد مشخص معرفی می‌کند.
اصطلاح نظارت الکترونیکی به معنای شیوه‌ای است که اجازه می دهد فقط در محدوده مکانی که توسط مرجع صادرکننده قرار تعیین می شود، حضور و غیاب متهم را از راه دور با استفاده از ابزارهای الکترونیکی کنترل کند.
در طول اجرای نظارت الکترونیکی، مهم است متهم دستگاه فرستنده را از خود جدا نکند.