اماره فراش چیست
0 (0 نظر ثبت شده)
بدون دسته
تحت شرایطی که پس از تمام شدن رابطه زناشویی، بچه‌ای متولد شود، می‌توان برای این وضعیت، عنوان بچه نیایید را در نظر گرفت. دو حالت متولد شدن بچه بعد از اتمام رابطه زناشویی وجود دارد: عبارت فراش به معنای شوهر است و به طفلی که از یک زوج به دنیا آمده، به عنوان فرزند شوهر شناخته می‌شود. اماره فراش در حقوق ایران، بر اساس مواد ۱۱۵۸، ۱۱۵۹ و ۱۱۶۰ قانون مدنی است و به صراحت جزء امتیازات قانونی محسوب می‌شود. برای اطلاعات بیشتر درباره اثبات نسب مشروع، می‌توانید روی لینک کلیک کنید. قانون مدنی، برای اجرای اماره فراش، به دو شرط خاص توجه دارد. یکی از شرایط اجرای اماره فراش زمانی است که فرزند در طول زندگی مشترک زوجان (قبل از جدایی ازدواج) به دنیا آمده باشد. بر اساس قانون مدنی، فرزندی که در زمان ازدواج به دنیا آمده باشد، به شوهر تعلق می‌گیرد با شرطی که از تاریخ نزدیکی تا زمان تولد، کمتر از شش ماه و بیشتر از ده ماه گذشته باشد. بر اساس این ماده، امکان اجرای اماره فراش وجود دارد تنها اگر اولاً میان زوجان نزدیکی صورت گرفته باشد و ثانیاً از تاریخ نزدیکی تا تولد فرزند زمان کمتر از شش ماه و بیشتر از ده ماه گذشته باشد.
"ضرورت ارائه یک راه حل مناسب برای اثبات نسبت پدری باعث شده است تا در قوانین کشورهای مختلف، استفاده از روشی به نام 'آئین فراش' به عنوان یک روش قانونی ساده و آسان در دادگاه‌ها پیش‌بینی شود. آئین فراش، که بر مبنای حدیث نبوی بنا شده است و ریشه در فقه اسلام دارد، در ماده‌های 1158 تا 1160 قانون مدنی تعبیه شده است. در این مقاله، قصد داریم به بررسی سوالی بپردازیم که آیا آئین فراش چیست و چه کاربردی دارد. برای این منظور، ابتدا به تعریف آئین فراش و توجیه آن می‌پردازیم و سپس موضوعات مختلفی از جمله تولد فرزند در زمان ازدواج و تولد فرزند پس از انحلال نکاح را بررسی خواهیم کرد."
تعریف اماره فراش
فراش یعنی بستر است و در زبان حقوق به معنای شوهر است. اماره فراش و یا اماره ابوت اصطلاحی است که در حقوق به این معنا است که طفلی که از یک زوج به دنیا آمده، به عنوان فرزند شوهر شناخته می‌شود و به او متصل می‌شود. در حقوق ایران، قاعده یا اماره فراش بر اساس مواد ۱۱۵۸، ۱۱۵۹ و ۱۱۶۰ قانون مدنی است و ماده ۱۳۲۲ قانون مدنی آن را به صراحت جزء امتیازات قانونی می‌شمارد. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره اثبات نسب مشروع، می‌توانید روی لینک کلیک کنید.
توجیه اماره فراش
در بررسی توجیهات وجود اسناد فرزندی دلایل متفاوتی ذکر شده است. برای مثال، می‌توان این موضوع را با عنصر اعتماد زن و انجام تکالیف زناشویی توجیه کرد؛ زیرا در اینصورت فرزند به رسمیت شوهر تعلق می‌گیرد. همچنین، با عقد نکاح، شوهر به طور ضمنی شناخته می‌شود که فرزندان زن از خودش هستند. بدین ترتیب، "مدرک پدری" بر اساس اعتراف ضمنی شوهر است. علاوه بر این، این قاعده با توجه به مصلحت جامعه متفق است؛ زیرا از یک سو، صلح و آرامش خانواده را تضمین می‌کند و در ازدیاد تنازعات خانوادگی جلوگیری می‌کند و همچنین، با به رسمیت شناختن فرزندان زن، مصلحت آنان را تامین می‌کند.
تولد طفل در زمان زوجیت
قانون مدنی، برای اجرای اماره فراش، به دو شرط خاص توجه دارد که هرکدام شرایط و احکام خود را دارند. یکی از شرایط اجرای اماره فراش، زمانی است که فرزند در طول زندگی مشترک زوجان (قبل از جدایی ازدواج) به دنیا آمده باشد. به موجب ماده ۱۱۵۸ قانون مدنی، "فرزندی که در زمان ازدواج به دنیا آمده باشد، به شوهر تعلق می‌گیرد با شرطی که از تاریخ نزدیکی تا زمان تولد، کمتر از شش ماه و بیشتر از ده ماه گذشته باشد." بر اساس این ماده، امکان اجرای اماره فراش وجود دارد تنها اگر اولاً میان زوجان نزدیکی صورت گرفته باشد و ثانیاً از تاریخ نزدیکی تا تولد فرزند زمان کمتر از شش ماه و بیشتر از ده ماه گذشته باشد.
تولد طفل بعد از انحلال نکاح
تحت شرایطی که پس از تمام شدن رابطه زناشویی، بچه‌ای متولد شود، می‌توان برای این وضعیت، عنوان بچه نیایید>* را در نظر گرفت. در این شرایط، دو حالت برای متولد شدن بچه بعد از اتمام رابطه زناشویی وجود دارد: