شرکتنامه

سرویس های استعلامی

خلافی

خلاصه مقاله

شرکتنامه

اظهارنامه یک نوع سند است که مشابه شرکتنامه عمل می‌کند.
برخلاف شرکت‌های تعاونی و سهامی، که به جای شرکت‌های تضامنی و شرکت‌های نسبی نیاز به تدوین اساسنامه و اظهارنامه دارند، لازم است که شرکت‌های تجاری، شرکت‌های با مسئولیت محدود و شرکت‌های نسبی اظهارنامه را ثبت کنند.

تفاوت اصلی بین شرکتنامه و اساسنامه در این است که اساسنامه برای همه انواع شرکت‌های تجاری لازم است، در حالی که شرکتنامه فقط برای سه نوع شرکت الزامی است.
اما، تنظیم شرکتنامه فقط برای برخی از شرکت‌ها اجباری است و در برخی دیگر باید اساسنامه تهیه شود.

خلافی

در حوزه‌ی قانونی مدنی و تجارت، مقررات مرتبط با شرکت‌های مدنی و شرکت‌های تجاری وجود دارد.
بر اساس این مقررات، وقتی که یک شرکت به صورت تجاری تشکیل می‌شود، به طور قانونی هویت حقوقی مستقلی به خود می‌گیرد و می‌تواند هویت مستقلی از شرکا داشته باشد.

ممکن است برای شرکت‌های تجاری، تعیین هویت از طریق تدوین شرکتنامه انجام شود.
در این روش، شرکا قراردادی را منعقد کرده و کلیه موارد ضروری درباره شرکت را در شرکتنامه تدوین می‌کنند و سپس آن را ثبت می‌کنند.
البته تنظیم شرکتنامه فقط برای برخی از شرکت‌ها اجباری است و در برخی دیگر باید اساسنامه تهیه شود.
بنابراین، اطلاع از مفهوم شرکتنامه و تفاوت آن با اساسنامه ضروری به نظر می‌رسد.

با مناسبتی که فرا رسیده است، مطالب زیر را در این مقاله بررسی خواهیم کرد: ابتدا مفهوم شرکتنامه و تحت چه شرایطی استفاده می‌شود را بررسی خواهیم کرد.
سپس روش‌های تدوین شرکتنامه را مورد بحث قرار خواهیم داد و تفاوت‌های آن با اساسنامه و اظهارنامه را بررسی خواهیم نمود.
در نهایت، نمونه‌ای از یک متن شرکتنامه را برای شما برای دریافت (دانلود) قرار خواهیم داد.

شرکتنامه چیست

قبل از بحث در مورد مفهومِ "شرکتنامه"، بهتر است ابتدا درباره "شرکت" و انواع آن توضیحاتی ارائه دهیم.
به طور کلی، "شرکت" یک نوع قرارداد یا تفاهم است که بر اساس آن، دو یا چند فرد به هم توافق می‌کنند که در یک مالی خاص شریک باشند یا کار خاصی را انجام دهند.
در اینجا لازم به ذکر است که قانوناً دو دسته اصلی از انواع شرکت تشخیص داده می‌شود: 1.
شرکتهای دارای مسئولیت محدود (LLC): در این نوع شرکت، شرکا مسئولیت محدودی در قبال بدهی‌ها و التزامات شرکت دارند و تنها به اندازه سهم سرمایه‌شان در شرکت قرارداده می‌شوند.
این نوع شرکت بیشتر در صنعت‌ها و تجارت‌های بزرگ استفاده می‌شود.
2.
شرکتهای سهامی عام (PLC): در این نوع شرکت، سرمایه شرکت به تعداد سهام‌های عمومی تقسیم شده و هر فرد با خرید سهام، به اندازه سهم خود در مالکیت و مسئولیت شرکت دخیل می‌شود.
این نوع شرکت بیشتر در بورس‌ها و صنایع عمومی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به طور خلاصه، درک مفاهیم انواع شرکتها و نقشِ شرکتنامه در آنها بسیار حائز اهمیت است.
شرکتنامه می‌تواند قوانین و مقرراتی را برای راهبری و عملکرد شرکت تعیین کند و به حل اختلافات ممکن در آینده کمک کند.

نخست؛ در قوانین مدنی، شرکت‌های مدنی به دو دسته تقسیم می‌شوند.
این دسته‌بندی شامل شرکت‌های اختیاری و شرکت‌های قهری است.
دوم؛ در قوانین تجارت، شرکت‌های تجاری با هفت نوع مختلف و با شکل‌های متنوعی تشریف داده‌اند.
این شرکت‌ها شامل شرکت‌های سهامی، شرکت‌های با مسئولیت محدود، شرکت‌های تضامنی، شرکت‌های مختلط سهامی و غیر سهامی، شرکت‌های نسبی و شرکت‌های تعاونی تولید و مصرف هستند.
در این دسته‌بندی‌ها هر کدام از شرکت‌ها واحدهای مستقل و مشخصی هستند که تحت قوانین و مقررات خاص خود فعالیت می‌کنند.

پس از تاسیس و ثبت یک شرکت تجاری بر اساس قوانین مربوطه، آن شرکت در ادامه از شخصیت حقوقی مستقلی برخوردار خواهد شد.
این به این معنی است که شرکت به عنوان یک موجودیت جداگانه و مستقل از اعضای آن تلقی می‌شود.
قوانین مختلفی درباره روش تاسیس و ثبت شرکت‌ها بیان شده است که شامل تدوین سند مهمی به نام 'شرکتنامه' است.
از این رو، شرکتنامه به عنوان سند اصلی شناخته می‌شود که به شرکت هویت و شناسنامه می‌بخشد.
در نتیجه، این قسمت به توضیح درباره مفهوم شرکتنامه می‌پردازد.

به طور کلی، شرکتنامه یک نوع قرارداد است که شرکای یک شرکت آن را به صورت رسمی و قانونی بر روی یک سند خاص می‌نویسند.
در این قرارداد، جزئیات مهمی درباره تاسیس شرکت ثبت می‌شود.
شرکتنامه به عنوان یک سند معتبر برای شرکت، هویت و سیاست‌های آن را تعیین می‌کند.
در ادامه، روش تهیه و تنظیم شرکتنامه را توضیح خواهیم داد.

مطلبی درباره تعریف شرکتنامه وجود دارد که باید به آن اشاره کنیم.
شاید بدانید که تنظیم شرکتنامه برای انواع شرکت‌های تجاری الزامی نیست، همانطور که در اساسنامه قابلیت تنظیم شرکتنامه وجود ندارد.
اما در قانون تجارت، تنظیم شرکتنامه برای شرکت با مسئولیت محدود، شرکت تضامنی و شرکت‌های نسبی لازم است.
در ادامه، به جزییات این مسئله خواهیم پرداخت.

شرکت نامه در برگیرنده چه مواردی است

توضیح گذشته راجع به مفهوم "شرکتنامه" و ارتباط آن با اساسنامه به شما دادیم.
شرکتنامه مانند سندی است که نشان می‌دهد شرکت چگونه تاسیس شده است و چگونه فعالیت می‌کند.
طبق قوانین مربوطه، تهیه شرکتنامه برای انواع مختلف شرکت‌ها مانند شرکت با مسئولیت محدود، شرکت تضامنی و شرکت نسبی، لازم است.

«سؤالی که معمولاً درباره این موضوع مطرح می‌شود این است که شامل چه مواردی است که می‌توان در یک شرکتنامه قید کرد و چه نکاتی باید در آن در نظر گرفت.
به این سؤال پاسخ داده می‌شود که در واقع در قوانین، مواردی که باید در شرکتنامه ذکر گردد، مشخص نشده‌اند.
با این وجود، طبق آنچه در مورد اساسنامه آمده، به نظر می‌رسد که متن شرکتنامه باید شامل موارد زیر باشد:»

در صورتی که علاوه بر ملاحظات ذکر شده، شرایط خاصی نیز وجود داشته باشد، می توانیم آنها را در متن شرکتنامه با استفاده از تگ‌های قوی و تاکید کننده درج کنیم.
بطور البته لازم به ذکر است که این مسئله هنوز ممکن است منجر به ابهام شود، بنابراین در بخش های بعدی، نمونه‌هایی از متن شرکتنامه نیز ذکر شده است.

نحوه تنظیم شرکتنامه

پس از توضیح اینکه چرا شرکت نامه مهم است و مواردی که در آن باید ذکر شود، حالا به نحوه تنظیم شرکت نامه می‌پردازیم.
در این قسمت، قصد داریم روش‌هایی که برای تنظیم شرکت نامه وجود دارد، را بررسی کنیم.
همچنین، یک نمونه متن شرکت نامه تهیه کرده‌ایم که می‌توانید آن را دانلود کنید.
با استفاده از تگهای HTML مانند و در متن قوت‌بخشی و تاکید می‌کنیم.

بطور کلی، همکاران در شرکت‌های تجاری با مسئولیت محدود، شرکت‌های تضامنی و شرکت‌های نسبی می‌بایست با توجه به موارد زیر، متن قرارداد شرکت یا به عبارتی شرکتنامه را تهیه کرده و تمامی شرکا، متن آن را امضا نمایند:در شرکت‌های تعاونی و سهامی، تنظیم شرکتنامه ضرورتی ندارد.
بطور کلی، همکاران در شرکت‌های تجاری با مسئولیت محدود، شرکت‌های تضامنی و شرکت‌های نسبی، می‌بایست متن قرارداد شرکت یا به عبارتی شرکتنامه را با توجه به نکات پیش گفته تهیه و تمامی شرکا، اقدام به امضاء متن آن نمایند.
لذا، در شرکت‌های تعاونی و سهامی، تنظیم شرکتنامه ضرورتی ندارد.

مهم است به محتوای "تهیه و ثبت شرکتنامه" توجه کنیم.
شرکتنامه همانند اساسنامه است و باید به صورت رسمی و قانونی ثبت شود.
بنابراین، پس از تهیه و تنظیم متن شرکتنامه و امضای آن، شرکای فعالیتی ضروری دارند و باید شرکتنامه را در مرجع ثبت شرکت‌ها ثبت کنند.
این ثبت، همانند تهیه رسمی شرکتنامه است و به عنوان یک سند رسمی محسوب می‌شود.

همچنین، به طور قانونی باید شرکتنامه در دو نسخه تهیه شده و یک نسخه از آن باید به عنوان اظهارنامه ثبت شود، در حالی که نسخه دیگر در مرکز اصلی شرکت نگهداری خواهد شد.
در ادامه، تفاوت شرکتنامه با اظهارنامه و اساسنامه نیز توضیح داده می‌شود.

تفاوت شرکتنامه و اساسنامه

یکی از مسائل چالش برانگیزی که درباره مجموعه مستندات شرکت مطرح می شود، در این است که چه تمایزی بین سند شرکت و اسناد اساسی شرکت وجود دارد.
پاسخ به این پرسش بسیار اهمیت دارد، زیرا هر دو مجموعه مستندات به عنوان سند رسمی هویت شرکت برای تشکیل شرکت استفاده می شوند و اگر این اسناد تهیه نشوند، ممکن است شرکت لغو شود.
بنابراین، به دلیل اینکه برخی از افراد ممکن است با تفاوت بین اسناد اساسی و سند شرکت آشنا نباشند، ما در این قسمت قصد داریم به بررسی این موضوع بپردازیم.

توصیه ها:۱.
یک توجه اولیه این است که اساسنامه شرکت و شرکتنامه بر اساس قانون، هر دو به عنوان سند تاسیس یک شرکت در نظر گرفته می‌شوند.
۲.
از اینرو، اصولاً بیشتر موارد مشترکی در اساسنامه و شرکتنامه وجود دارند.
بحث:بحث درباره تفاوت بین اساسنامه و شرکتنامه جایی است که بایسته به عنصر واحد بودن سند تاسیس یک شرکت توجه کرد.
هر دوی این سند ها، سند تاسیس یک شرکت را تشکیل می‌دهند.
به همین دلیل، بسیاری از موارد مرتبط با این سند ها در اساسنامه و شرکتنامه مشابه هستند.

با این حال، تفاوت اصلی بین شرکتنامه و اساسنامه در این است که اساسنامه برای همه انواع شرکت‌های تجاری ضروری است و شرکا ملزم به ثبت اساسنامه شرکت هستند.
اما شرکتنامه فقط برای سه نوع شرکت (شرکت تضامنی، شرکت نسبی و شرکت با مسئولیت محدود) الزامی است و عدم تنظیم آن منجر به تبدیل شرکت به باطل خواهد شد.
اما برای شرکت‌های سهامی و تعاونی، تنظیم شرکتنامه الزامی نیست.

تفاوت شرکتنامه و اظهارنامه

در بخش قبلی ما به توضیح مختصری درباره اساسنامه و شرکتنامه پرداختیم و توضیح دادیم که اصلی‌ترین تفاوت بین این دو در چیست.
همان‌طور که در آنجا ذکر شد، در حال حاضر تنها در شرکت‌های تضامنی و نسبی اجباری است که شرکتنامه تنظیم شود، به ویژه در شرکت‌های با مسئولیت محدود.
اما برای سایر انواع شرکت‌ها مانند شرکت‌های سهامی عام و خاص، لازم نیست که شرکتنامه تهیه شود.
با این وجود، به دلیل اینکه ممکن است اختلاف بین شرکتنامه و اظهارنامه شرکت مشخص نباشد، در این بخش قصد داریم به بررسی این مسئله بپردازیم.

اختلاف بین شرکتنامه و اظهارنامه در این است که اظهارنامه ثبت شرکت، یکی از مدارک لازم برای ثبت شرکت‌های سهامی خاص و عام است.
این اظهارنامه در واقع رسمیت ثبت شرکت را تأیید می‌کند و مشابه شرکتنامه در شرکت‌های با مسئولیت محدود است.

اظهارنامه شرکت، همانند شرکت نامه، باید با قید تاریخ، در دو نسخه تهیه و به امضای کلیه سهامداران، اعضای شرکت و بازرسان برسد.
برای شرکت‌های سهامی عام و خاص، به جای شرکت نامه، نیاز به تدوین اساسنامه و اظهارنامه است و دیگر لزومی به ثبت شرکتنامه نخواهد بود.

در بخش‌های قبل، به این سؤالات پاسخ داده‌ایم که شرکتنامه چیست و چه تفاوتی با اظهارنامه و اساسنامه دارد.
همچنین، نحوه تنظیم شرکتنامه را برای شرکت با مسئولیت محدود توضیح داده‌ایم.
با این حال، چون نحوه تنظیم شرکتنامه همچنان ممکن است مورد سوال باشد، در اینجا قصد داریم یک نمونه متن شرکتنامه را نیز ارائه نماییم تا کاربران بتوانند با مشاهده و دانلود متن شرکتنامه، به تنظیم آن بپردازند.

سوالات پر تکرار

  1. با توجه به توضیحات فوق، می‌توان گفت "اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران"، یک نهاد غیرانتفاعی با شخصیت حقوقی مستقل است.
    وظیفه‌ها و اختیارات آن به دقت تعریف شده‌اند.
    این نهاد با حوزه صلاحیت استان تهران مرتبط بوده و هدف اصلی آن برقراری ارتباط بین تجار، سایر نهادهای دولتی و هماهنگی فعالیت بازرگانان در تهران و تأمین منافع آن‌ها است.
    برای پاسخ به این سؤال که به کدام نهاد اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران گفته می‌شود، نیاز است ابتدا به تعریف درست و واضحی از اتاق بازرگانی ایران بپردازیم.
    سپس می‌توانیم به بررسی اتاق بازرگانی تهران بپردازیم.
    اتاق بازرگانی تهران، یکی از زیرمجموعه‌های اتاق بازرگانی ایران است، اگرچه از نظر شخصیت حقوقی و امور مالی و اداری، مستقل از اتاق ایران عمل می‌کند.
    با توجه به تفاوت حقوقی و اداری، اتاق تهران می‌تواند به صورت جداگانه از اتاق ایران، فعالیت کند، اما در حوزه‌های مرتبط با صنعت، معدن و کشاورزی، به عنوان یکی از شعبه‌های اتاق بازرگانی ایران عمل می‌نماید.
    با توجه به تأثیر قابل توجه تجار و شرکت‌های تجاری در اقتصاد و تجارت کشور، هدف اصلی اتاق‌های بازرگانی در ایران، آموزش و به‌روزرسانی این افراد و برقراری ارتباط آن‌ها با تجار کشورهای دیگر و بخش دولتی است.
    اتاق بازرگانی ایران یک نهاد غیرانتفاعی و مستقل از دولت است که به منظور ایجاد تعامل بین تجاریان و بخش دولتی تشکیل شده است.
    علاوه بر اتاق بازرگانی مرکزی، به دلیل حجم بالای فعالیت‌های تجاری و تعداد زیاد تجار در کشور، اتاق‌های بازرگانی در شهرستان‌ها نیز تشکیل شده است.
    یکی از مهم‌ترین این اتاق‌ها، اتاق بازرگانی تهران است که بسیاری از خدمات ارزشمند و حیاتی را برای تجار و شرکت‌های تجاری تهران ارائه می‌دهد.
    این اتاق در محدوده وظایف و اختیارات قانونی خود، خدمات مهمی به تجار تهران ارائه می‌کند.
    برای افزودن تأثیر و اهمیت به اصطلاحات مورد نظر، از تگ‌های `` و `` استفاده کرد.
    در نهایت، آدرس و شماره تماس اتاق بازرگانی تهران را معرفی می‌کنیم.

نتیجه گیری

با توجه به مطالعه مقاله درباره تفاوت بین شرکتنامه و اساسنامه، به نتیجه می‌رسیم که شرکتنامه یک نوع قرارداد است که شرکای یک شرکت را ملزم به تاسیس و فعالیت به صورت رسمی و قانونی بر روی یک سند خاص می‌کند.
به عبارت دیگر، شرکتنامه به عنوان یک سند معتبر، هویت و سیاست‌های یک شرکت را تعیین می‌کند.

از طرفی، اساسنامه به عنوان یک سند تاسیس، برای همه انواع شرکت‌های تجاری ضروری است و شرکا ملزم به ثبت آن هستند.
اما شرکتنامه فقط برای سه نوع شرکت (شرکت تضامنی، شرکت نسبی و شرکت با مسئولیت محدود) الزامی است و عدم تنظیم آن منجر به تبدیل شرکت به باطل خواهد شد.

بنابراین، برای تشخیص اصول و ارتباط بین شرکتنامه و اساسنامه، مطالعه دقیق مقاله و استفاده از منابع به‌روز و قانونی توصیه می‌شود.