جرم سیاسی چیست

سوالات پر تکرار

1. قرارهای تهیه شده از دادگاه، به صورت قطعی و غیرقطعی تجزیه و تحلیل شده و به قرارهای قطعی و غیرنهایی تقسیم می‌شوند.
   همچنین، قرارهای شبه قاطع با حذف پرونده یا مجری به منظور تصمیم‌گیری یا هدایت از دسترس خارج می‌شوند یا در صورت عدم حذف، برای بررسی و رسیدگی توسط شعبه یا دادگاه دیگری ارجاع می‌شوند.
   قرارهای عدم اعتبار طرفین در دعاوی مدنی و قرارهای امتناع از رسیدگی در دعاوی کیفری، به عنوان قرارهای شبه قاطع شناخته می‌شوند.
   با وجود این، تصمیم‌های دادگاه خود به اقسام مختلفی تقسیم می‌شوند که در قانون آیین دادرسی مدنی تعریف شده‌اند و خود قانون اساس شناخت اقسام تصمیمات است.
   هر تصمیم دارای شرایط و ضوابط خاص خود است و بررسی اقسام تصمیمات درباره آن ضروری است.
   بعضی از این تصمیمات قطعی هستند و بعضی دیگر قطعی نیستند.
   بهترین استاندارد برای ارزیابی صحت یا عدم صحت یک قرار، مطابقت آن با مقررات قانونی است.
   لذا صدور قرار تنها در صورتی امکان پذیر است که قانونگذار آن را پیش بینی کرده باشد.
   بر این اساس، به عنوان مرجع، قانون آیین دادرسی مدنی برای تعریف قرار استفاده می‌شود.
   قرار دادگاه به رایی اشاره دارد که همزمان یک یا دو شرط مشخص شده را ندارد.
   قرار توسط دادگاه تایید می‌شود و دو ویژگی اصلی آن عدم ربط به ماهیت دعوا و صدور به صورت جزئی یا کلی توسط دادگاه است.
   انواع مختلف قرار شامل قرارهای قانونی، قرارهای زیرقانونی، قرارهای دادگاه، قرارهای توافقی و قرارهای صادرشده توسط نمایندگان قانونی می‌باشند.
   استفاده از تگ‌های HTML مانند strong و em می‌تواند به برجسته سازی برخی از کلمات کمک کند.