ممنوع الخروجی مالیاتی

سرویس های استعلامی

خلافی

خلاصه مقاله

ممنوع الخروجی مالیاتی

در این مقاله به توضیحاتی درباره ممنوعیت خروج مالیاتی پرداخته شده است.
ابتدا به بررسی مراحل و شرایط این ممنوعیت پرداخته می‌شود.

سپس راهکارها و روش‌های رفع این ممنوعیت توضیح داده می‌شود.
مقاله به صورت خلاصه، جزئیات مراحل رفع ممنوعیت خروج مالیاتی را توضیح می‌دهد.

خلافی

مالیات‌ها در تمامی کشورها به عنوان یکی از مهم‌ترین منابع درآمد دولت‌ها محسوب می‌شوند.
به همین دلیل، دولت‌ها همیشه نظارت کاملی بر پرداخت مالیات توسط افراد دارند.
با تمامی تلاش‌ها و سخت‌گیری‌هایی که در زمینه شناسایی متخلفان مالیاتی و جمع‌آوری مالیات از آنان انجام می‌شود، همچنان گروهی از افراد تصمیم به عدم پرداخت مالیات به صورت عمدی یا غیرعمد می‌گیرند.
این طرح عدم پرداخت مالیات باعث آغاز اقدامات قانونی سازمان امور مالیاتی در برخورد با این افراد می‌شود.

یکی از اقدامات حیاتی سازمان مالیاتی کشور، صدور قرار ممنوع‌الخروجی به منظور مجبور کردن بدهکاران به پرداخت بدهی مالیاتی خود است.
این قرار برای افرادی صادر می‌شود که بدهکار هستند و برای لغو آن قابلیتی وجود ندارد، به‌جز در مواردی که در قانون ذکر شده باشد.
در این روند، شرایط و مراحل خاصی وجود دارد که باید رعایت شود.

با توجه به توضیحات فوق و به منظور اطلاع رسانی به افراد درباره وضعیت بدهی مالیاتی خود، در این مقاله، به سؤالاتی پاسخ داده می‌شود که شرایط ممنوع‌الخروجی مالیاتی چیست و چگونه می‌توان آن را انجام داد.
همچنین، راهکارهای رفع این قرار را توضیح داده و در پایان، سامانه استعلام ممنوع‌الخروجی مالیاتی و روش دریافت استعلام آن معرفی می‌شود.

شرایط ممنوع الخروجی مالیاتی چیست

مالیات ها در هر کشوری بخش مهمی از درآمد دولت را تشکیل می‌دهند که برای توسعه و بهبود زیرساخت‌ها و ارائه خدمات عمومی به شهروندان، به کار می‌رود.
دولت ها همواره نظارت دقیقی بر پرداخت مالیات توسط افراد دارند و با اجرای قوانین و مقررات جدید، سعی در تشدید کنترل بر پرداخت مالیات و جلوگیری از فرار مالیاتی می‌کنند.

با وجود تمامی تلاش‌ها و دقت‌های صورت گرفته در حوزه تشخیص متخلفان مالیاتی و دریافت مالیات از آن‌ها، همچنان گروهی از افراد مشمول به صورت عمدی یا غیر عمدی از پرداخت مالیات خودداری می‌کنند.
به همین دلیل، سازمان امور مالیاتی کشور اقدامات قانونی خود را برای برخورد با این افراد آغاز می‌کند.

سازمان مالیاتی کشور، در ابتدا، تلاش می‌کند با شناسایی دارایی‌های گروهی از بدهکاران، بدهی‌های معوقه مالیاتی آنان را وصول نماید.
اما در صورتی که این تلاش سازمان مالیاتی موفق نباشد و در صورتی که میزان بدهی مالیاتی بدهکار، از سقف مجاز قانونی بیشتر باشد، سازمان برای جلوگیری از خروج مالیاتی بدهکار، اقدام لازم را خواهد کرد.

بنابراین، استفاده از ممنوع الخروجی مالیاتی وقتی رخ می‌دهد که یک شخص به دلیل بدهی خود به سازمان امور مالیاتی کشور، به طور غیرقانونی و جرمانه از قانون فرار مالیاتی استفاده کند و بیش از سقف مجاز قانونی عمل کند.
در این صورت، این فرد قادر به خروج از کشور نمی‌باشد و باید به مدت تا پرداخت بدهی خود و جرایم مربوطه، در داخل کشور باقی بماند.
توجه داشته باشید که این محدودیت تنها در شرایط استثنایی می‌تواند لغو شود و فرد بتواند از کشور خارج شود.

باید به یک نکته توجه کنیم، بدهی مالیاتی هر چه میزانی داشته باشد، به طور لزومی باعث ممنوع الخروجی مالیاتی نمی‌شود.
برای ایجاد وضعیت ممنوع الخروجی مالیاتی، شرایطی باید وجود داشته باشد.
شرایط ممنوع الخروجی مالیاتی برای اشخاص حقیقی و حقوقی در ماده 202 قانون مالیات های مستقیم تعیین شده است.
قانونگذار در این ماده، شرایط ممنوع الخروجی مالیاتی اشخاص حقیقی و حقوقی و واحد های تولیدی دارای پروانه را از سایر اشخاص تفکیک کرده است.

«وزارت امور اقتصادی و دارایی قادر است از خروج بدهکاران مالیاتی که میزان بدهی قطعی آنها از برای اشخاص حقوقی تولیدی دارای پروانه بهره‌برداری از مراجع قانونی ذی‌ربط از بیست درصد (۲۰%) سرمایه ثبت شده و یا مبلغ پنج میلیارد (۵,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰) ریال، سایر اشخاص حقوقی و اشخاص حقیقی تولیدی از ده درصد (۱۰%) سرمایه ثبت شده و یا دو میلیارد (۲,۰۰۰,۰۰۰,۰۰۰) ریال و سایر اشخاص حقیقی از یکصد میلیون (۱۰۰,۰۰۰,۰۰۰) ریال بیشتر است، از کشور جلوگیری نماید.
» بنابراین، بر اساس این ماده، معیارهای ممنوع الخروجی مالیاتی عبارتند از: »

به شرطی که بدهی مالیاتی یک شرکت تجاری، که دارای پروانه بهره برداری است، از 20 درصد سرمایه ثبت شده آن یا مبلغ 5 میلیارد ریال بیشتر شود، مدیران شرکت مجاز به خروج نخواهند بود.

حکم ممنوع الخروجی مالیاتی از سوی نهادهای مالیاتی به اشخاص حقوقی و حقیقی تولیدی در صورتی اعمال می شود که بدهی مالیاتی آنها از 10 درصد سرمایه ثبت شده یا حداقل مبلغ 2 میلیارد ریال تجاوز کند.

با استناد به مقررات، افراد دیگری به جز اشخاص حقیقی غیرتولیدی اجازه خروج مالیاتی را نخواهند داشت، مگر اینکه بدهی مالیاتی آنها بیشتر از 100 میلیون ریال باشد.

اگر درباره هر فرد حقیقی یا حقوقی، شرایط "ممنوع الخروجی مالیاتی" وجود داشته باشد، سازمان امور مالیاتی کشور براساس مراحل و رویه های قانونی، به منظور جلوگیری از خروج مالیاتی، اقدام خواهد کرد.
در ادامه به توضیح مراحل و روش "ممنوع الخروجی مالیاتی" می پردازیم.

مراحل و نحوه ممنوع الخروجی مالیاتی

چنانچه شرایط ممنوعیت خروج مالیاتی برای اشخاص حقیقی، اشخاص حقوقی، واحدهای تولیدی و غیر تولیدی فراهم شود، سازمان امور مالیاتی کشور با رعایت قوانین و مراحل مربوطه، اقدامات لازم جهت انجام ممنوعیت خروج مالیاتی این اشخاص را انجام خواهد داد.
فرایند ممنوعیت خروج مالیاتی به شرح زیر است:1.
تشخیص حالت ممنوعیت: سازمان امور مالیاتی کشور شرایط لازم را بررسی کرده و حالت ممنوعیت خروج مالیاتی را تشخیص می‌دهد.
2.
اعلام ممنوعیت: پس از تشخیص حالت ممنوعیت، سازمان امور مالیاتی اقدام به اعلام ممنوعیت خروج مالیاتی به طریق مناسب می‌نماید.
3.
ارائه توضیحات و اطلاعات: شخص مورد نظر باید تمامی اطلاعات و توضیحات مربوط به ممنوعیت خروج مالیاتی را به سازمان امور مالیاتی ارائه دهد.
4.
ارزیابی توسط سازمان امور مالیاتی: سازمان امور مالیاتی با بررسی اطلاعات ارائه شده توسط شخص مورد نظر، اعتبار و صحت این اطلاعات را ارزیابی کرده و تصمیم نهایی خود را درباره ممنوعیت خروج مالیاتی اتخاذ می‌کند.
5.
اتخاذ اقدامات لازم: در صورت تأیید ممنوعیت خروج مالیاتی، سازمان امور مالیاتی برای اجرای اقدامات لازم جهت اجرای ممنوعیت شروع به اقدام خواهد کرد.
در طول این فرایند، استفاده از تگ‌های قوی (strong) و تگ‌های برجسته (em) برای تاکید بر اصطلاحات و مفاهیم مربوط به ممنوعیت خروج مالیاتی مطلوب است.

هرگاه بدهی مالیاتی، باشد آن هم به شخص حقیقی یا حقوقی، به مقداری بیش از حداکثر سقف تعیین شده در ماده 202 قانون مالیات‌های مستقیم، سازمان امور مالیاتی کشور، در ابتدا، برای دریافت اطلاعات مالیاتی می‌تواند اقدامات قانونی را آغاز کند.
اقداماتی مانند استعلام حساب بانکی از بانک مرکزی برای تأیید مبلغ بدهی مالیاتی صورت خواهد گرفت.

در مرحله بعد، در صورتی که اموال مودی‌ مورد تشخیص وضع قرار نگیرد، سازمان امور مالیاتی کشور اخطار پرداخت را به صورت یک پیامک برای مودی ارسال خواهد کرد و به وی یک ماه وقت داده می‌شود تا بدهی‌های مالیاتی خود را پرداخت نماید.

در مرحله سوم، اگر بدهکار مالیاتی همچنان از پرداخت بدهی مالیاتی و دریافت مفاصای حساب مالیات خودداری کند، به اطلاع می‌رسد که بنا به اعلام اداره کل امور مالیاتی، یک حکم ممنوع‌الخروجی مالیاتی صادر خواهد شد که توسط دادستانی انتظامی مالیاتی صادر شده و به معاونت دادستان کل کشور ارسال می‌شود.

در مرحله‌ی پایانی، اگر یک ممنوع الخروجی مالیاتی به طور مشروع توسط مقام قضایی صادر شد، دستور ثبت قرار توسط دادستان کل کشور به اداره گذرنامه نیروی انتظامی ارسال می‌شود تا در سامانه‌ی مرکزی ثبت شود.

محدودیتی که جلوی خروج از کشور را می گیرد، می تواند یکی از اقدامات قانونی است که توسط قضات انجام می شود.
در این اقدام، متهم می تواند در کنار یک قرار تامینی، از خروج از کشور ممنوع شود.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این محدودیت، پیشنهاد می شود تا مقاله زیر را مطالعه کنید.

نحوه رفع ممنوع الخروجی مالیاتی

در صورتی که فردی به علت وجود بدهی مالیاتی ممنوع الخروج شده و مراحل و نحوه اعمال این ممنوعیت مطابق قوانین مالیاتی پیش رفته و پس از ارسال قرار ممنوع الخروج مالیاتی به وسیله دادستان انتظامی و تأیید آن توسط دادستان کل کشور، این قرار برای اداره گذرنامه نیروی انتظامی ارسال و در سیستم ثبت خواهد شد.
در نتیجه، فرد بدهکار مالیاتی امکان خروج از کشور را نخواهد داشت، مگر در شرایط مقرر شده توسط قوانین.

نحوه رفع ممنوع الخروجی مالیاتی و تعیین مراحل آن در قانون تعیین و مشخص شده است.
در صورتی که مشمول این ممنوعیت باشید، تنها مراجع قانونی می توانند مجوز رفع ممنوع الخروجی مالیاتی را صادر کنند.
از این روش هایی که در ادامه توضیح داده می شود می توانید استفاده کنید:1.
استفاده از روش X: توضیح درباره این روش و نحوه اجرای آن.
2.
استفاده از روش Y: توضیح کاملی درباره این روش و نحوه انجام آن.
3.
استفاده از روش Z: توضیحی مختصر درباره این روش و نحوه استفاده از آن.
مهم است بدانید که هیچ فرد غیر از مراجع قانونی مجوز رفع ممنوع الخروجی مالیاتی را صادر نمی کند.
لذا برای رفع این ممنوعیت باید از روش های ذکر شده و توسط مراجع قانونی مشخص، اقدام کنید.

پرداخت بدهی مالیاتی: اگر شخص مالیاتی، بدهی مالیاتی خود را به صورت کامل پرداخت و رسید حساب مالیاتی خود را از سازمان امور مالیاتی کشور دریافت کند، با صدور نامه اداره مالیاتی مربوطه، ممنوعیت خروج مالیاتی از بین خواهد رفت.

تصویب‌نامه هیات حل اختلاف مالیاتی برای لغو قطعی مالیات در زمینه برگه‌های تشخیص قطعی مالیات به اثر می‌انجامد.
در صورتی که در طول اعتراض به مالیات، برگ تشخیص قطعی مالیات براساس رأی هیات حل اختلاف مالیاتی باطل شود، تصمیم قرار ممنوع الخروجی مالیاتی نیز لغو خواهد شد.

اعزام به سفر حج واجب: بر اساس بند دوم ماده ۲۰۸ قانون مالیاتهای مستقیم، اگر شخصی که تحت تعهدات مالیاتی است، به سفر حج واجب برود و در زمان اعزام، توانایی پرداخت بدهی مالیاتی خود را نداشته باشد، می توان مشروط بر اینکه تضمین مناسب داده شده و با تایید مراجع مربوطه، در یک بار، ممنوعیت خروج مالیاتی از او برداشت خواهد شد.

سامانه استعلام ممنوع الخروجی مالیاتی

به طور عمومی، افراد در زمان خروج از کشور و ورود به گیت فرودگاه، در مورد ممنوعیت خروج مالیاتی خود آگاه می شوند.
به معنایی که زمانی که آنها به گیت میرسند، اجازه ورود به گیت به آنها داده نمی شود و باید به دفتر پلیس فرودگاه مراجعه کنند.
در اینجا متوجه می شوند که به دلیل بدهی مالیاتی خود به سازمان مالیاتی کشور، از خروج از کشور ممنوع هستند.

در شرایطی که سفر خارجی باید به صورت ناگهانی لغو شود، با وجود هزینه‌های زیادی که برای آن صرف شده است، و به ویژه در صورتی که این سفر اهمیت ویژه‌ای از جهات مختلف داشته باشد، ضربه‌ای که به مودی ممنوع‌الخروج مالیاتی وارد می‌شود، عمدتاً غیرقابل جبران است.

اگر با مشکلاتی رو به رو شویم، این سوال پیش می‌آید که چه راه‌کاری باید اتخاذ کرد؟ در پاسخ، می‌توان گفت که یک راه‌حل قانونی برای جلوگیری از بروز ممنوع الخروجی ناگهانی و پیامدهای سنگین آن، استعلام ممنوع الخروجی مالیاتی است.
با توجه به این که هر شخصی می‌تواند با ورود به سامانه‌ای که برای استعلام بدهی مالیاتی اختصاص یافته است، مانند سامانه استعلام ممنوع الخروجی با کد ملی exitban.
ssaa.
ir
، وضعیت ممنوع الخروجی خود را متوجه شده و در صورتی که ممنوع الخروجی باشد، قبل از هر تلاش برای سفر خارجی، ابتدا باید ممنوع الخروجی خود را رفع کند.

نحوه استعلام ممنوع الخروجی مالیاتی

مالیات‌دهندگانی که قصد سفر به خارج از کشور را دارند، قبل از خروج و به منظور اجتناب از مشکلات قوانین ممنوعیت خروج، می‌توانند از طریق ورود به سامانه استعلام ممنوع الخروجی مالیاتی یا درگاه ملی خدمات مالیات سازمان امور مالیاتی کشور به آدرس my.
tax.
gov.
ir، اقدام به استعلام ممنوع الخروجی مالیاتی و پرداخت قبض مالیات خود نمایند.
در این بخش، به توضیح نحوه استعلام ممنوع الخروجی مالیاتی از طریق ورود به سامانه مزبور پرداخته می‌شود.

در اولین مرحله از روند استعلام ممنوع الخروجی مالیاتی، لطفا در مرورگرتان، به آدرس سامانه استعلام ممنوع الخروجی مالیاتی (my.
tax.
gov.
ir) مراجعه کنید وصفحه اصلی سامانه را مانند تصویر زیر ببینید.
سپس با ورود به سامانه، نام کاربری خود که کد ملی شما است، و رمز عبورتان را در جاهای مخصوص وارد کرده و دکمه "ورود به پنل کاربری" را فشار دهید.

در این مرحله، یک رمز عبور موقت، به شماره همراه شما ارسال می‌شود.
این رمز را در جعبه مشخص‌شده وارد نموده و پس از آن، بر روی دکمه ورود به سامانه کلیک کنید.

در مرحله آخر فرآیند استعلام ممنوع الخروجی مالیاتی، می‌توانید با ورود به حساب کاربری‌تان، در بخش زیر، با کلیک بر روی گزینه استعلام ممنوع الخروجی، اطلاعات ممنوع الخروجی مالیاتی خود را بدست آورید.
لطفاً تصویر زیر را مشاهده کنید.

سوالات پر تکرار

  1. برای دریافت نمونه‌ای از لایحه عدم حضور در دادگاه، روی دکمه دانلود فایل کلیک کنید.
    با توجه به اهمیت بالای لایحه حاضر، در این مقاله به بررسی تأثیر غیاب طرفین در دادگاه و نقش وکلای آنها می‌پردازیم.
    همچنین، تعریف و مفهوم لایحه عدم حضور در دادگاه را بررسی نموده و در پایان، یک نمونه لایحه عدم حضور را برای ارائه به شاکی و خواهان آورده‌ایم.
    بعد از تعیین زمان جلسه دادرسی در یک اختلاف، این زمان به طرفین دعوا اطلاع داده می‌شود.
    آنها می‌بایست در زمان مقرر حاضر شده و یا وکیل دادگستری را به جای خود انتخاب و ارسال کنند.
    در برخی موارد، ارسال لایحه نیز بر اساس قانون کافی است.
    مگرچه در قانون آیین دادرسی مدنی، موارد عذر موجه برای عدم حضور خواهان یا خوانده مشخص نشده است، اما ماده 41 این قانون، موارد عذر موجه برای وکیلان جهت عدم حضور در دادگاه را ذکر می‌کند.
    بنابراین، از این موارد می‌توان برای تشخیص موارد عذر موجه برای عدم حضور خواهان یا خوانده نیز استفاده نمود.
    با این وجود، گاهی اوقات یکی از طرفین جلسه دادرسی را نتوانسته حضور داشته باشد و دارای عذر موجهی برای عدم حضور در دادگاه می باشد.
    در این صورت، طرف غایب می‌تواند با تقدیم یک لایحه، دلایل عدم حضور خود را به دادگاه اطلاع داده و درخواست تجدید وقت جلسه را نماید.
    این لایحه، که لایحه عدم حضور در دادگاه نامیده می‌شود، تنها در شرایط و موارد خاصی قابل ارائه به دادگاه است و برای تنظیم آن اصول خاصی وجود دارد.
    از جایی که در موارد حضور نداشتن موجه در دادگاه‌های حقوقی و کیفری تفاوت‌هایی وجود دارد و این عدم حضور، آثار متفاوتی بر روی روند دعاوی حقوقی و کیفری در مراجع مربوطه دارد، در این بخش، به بررسی علل موجه عدم حضور در دادگاه و تأثیرات آن، به تفکیک دادگاه‌های حقوقی و کیفری، خواهیم پرداخت.
    با ارائه زمان دادرسی به طرفان دعوا، هر کدام از آن‌ها الزام دارند که در زمان مشخص شده حاضر شده یا وکیل دادگستری را جای خود به دادگاه ارسال نمایند.
    در بعضی موارد، ارسال مستندات به جای حضور در دادگاه کافی است.
    با این حال، گاهی یکی از طرفان دعوا به دلیل دلایل خاصی قادر به حضور در جلسه دادرسی نیست و دارای عذر موجهی در عدم حضور در دادگاه می‌باشد.
    برخلاف قوانین آیین دادرسی مدنی، در قانون آیین دادرسی کیفری، مواردی برای عدم حضور موجه در دادگاه تعیین شده است.
    در ماده ۱۷۸ این قانون، توضیحی درباره این موارد بیان شده است.
    اگر این موارد موجود باشد، قوانین حضور متهم و تضمین عدم حضور او در دادگاه متفاوت خواهد بود.
    البته، این موارد همچنین در قوانین مرتبط با تحقیقات اولیه و دادسراها نیز ذکر شده‌اند.
    باید ذکر کرد که این موارد می‌توانند به عنوان مواردی مجاز برای عدم حضور شاکی در دادگاه نیز استفاده شوند.
    در صورتی که هر یک از طرفین در دعوای کیفری حاضر نباشند، مگر آنکه به دلایل موجهی که در قانون تعیین شده است، عذر خواهی کنند، عدم حضور آنها به عنوان بی‌مورد در نظر گرفته خواهد شد و این موضوع عواقب حقوقی برای آنها به همراه خواهد داشت.
    با توجه به اینکه عواقب عدم حضور در دعوای کیفری برای شاکی و متهم متفاوت است، در ادامه به طور جداگانه، اثرات عدم حضور برای هریک از طرفین را بررسی خواهیم کرد.
    با توجه به شرایط مذکور، هرگاه هیچ یک از طرفین در دعوا حاضر نباشند، به جز اگر به دلایل موجهی توضیح داده شده در قانون، مثلاً به علت بیماری، این عدم حضور غیر موجه و غیرقابل قبول خواهد بود و منجر به پیامدها و تبعات قانونی برای آن طرف خواهد شد.
    بدیهی است که این پیامدها و تبعات برای طرف خواهان و طرف خوانده دعوا متفاوت خواهد بود، لذا در ادامه به طور جداگانه تبعات عدم حضور در دادگاه حقوقی برای طرف خواهان و طرف خوانده را بررسی خواهیم کرد.
    اگر هر دو طرف در یک دعوای حقوقی، یعنی خواهان و خوانده، و یا در یک دعوای کیفری، یعنی شاکی و متهم، به دلیل دلایل قانونی موجه، قادر به حضور در دادگاه نباشند، آنها باید با ارسال یک لایحه به دادگاه به نام "لایحه عدم حضور در دادگاه"، توضیح دهند که علت قانونی خود را برای عدم حضور در دادگاه و تقاضای تجدید وقت رسیدگی به دادگاه ارائه کنند.
    در این بخش، به این سؤال پاسخ داده می‌شود که لایحه عدم حضور در دادگاه چیست؟ اما قبل از آن، به تعریف مفهوم لایحه پرداخته می‌شود.
    در این متن، از تگ‌های HTML مانند و نیز استفاده شده است.
    مطابق ماده 93 و 94 قانون آیین دادرسی مدنی، زمانی که زمان جلسه دادرسی به طرفین دعوا یعنی خواهان و خوانده اطلاع داده می‌شود، اطلاع رسانی از طریق سامانه ثنا انجام می‌شود.
    در این صورت هر یک از طرفین می‌توانند در جلسه حاضر شده یا لایحه ارسال کنند.
    همچنین، طرفین دارای حق انتخاب و معرفی وکیل هستند که در این حالت، حضور آنها در جلسه دعوا لازم نخواهد بود مگر اینکه قاضی رسیدگی کننده به پرونده، حضور خواهان یا خوانده را در جلسه الزامی تشخیص دهد.
    در صورت عدم حضور طرف خواهان در جلسه دادرسی در دادگاه حقوقی، بدون داشتن عذر موجه، باعث بروز پیامدها و مشکلاتی برای خود خواهد شد.
    به عنوان مثال، اگر مدرک دعوای خواهان یک مدرک معمولی است و در جلسه دادخواست، توسط متهم تکذیب یا تردید شود، در صورت عدم حضور خواهان، امکان استفاده از این مدرک به عنوان دلیل وجود نخواهد داشت.
    همچنین، در صورتی که بر اثر عدم حضور خواهان و نقص در تحقیقات، دادگاه قادر به صدور رای نباشد، دادگاه مجبور است درخواست را لغو نماید.
    براساس ماده ۱۷۸ قانون آیین دادرسی کیفری، عذرهای موجه عدم حضور در جلسه دادرسی شامل موارد زیر می‌شود:1.
    عدم رسیدن یا تأخیر در رسیدن احضاریه کیفری به گونه‌ای که حضور متهم در جلسه امکان‌پذیر نباشد.
    2.
    بیماری متهم یا بیماری سخت همسر، پدر و مادر یا فرزند وی.
    3.
    فوت همسر یا یکی از خویشاوندان تا درجه سوم از طبقه دوم (شامل پدر، مادر، فرزند، پدربزرگ و مادربزرگ، خواهر، برادر متهم و فرزندان آنها).
    4.
    حوادث غیرمترقبه مانند سیل و زلزله که موجب ممنوعیت تردد افراد شود.
    5.
    توقیف یا حبس متهم و سایر مواردی که تشخیص آن، بر عهده بازپرس و قاضی پرونده می‌باشد.
    تضمین اجرای عقد غیرحضوری، بدون عذر موجه در ارتباط با اسناد رسمی، با عنوان خواهان مشخص می‌شود.
    این به این معناست که در صورتی که در جلسه دادگاه اولیه، به سوی خواهان توسط خواننده یکی از مستندات دفاعیه ارایه شده و این سند، تکذیب یا تردید شود، در صورت عدم حضور خواننده، آن سند از دلایل خواننده حذف می‌شود و او دیگر امکان استناد به آن سند را نخواهد داشت.
    همچنین، اگر احضاریه به صورت قانونی به خواننده ابلاغ شده و وی در هیچ یک از جلسات دادگاه حاضر نشده باشد، رایی که در پرونده صادر می‌شود، به عنوان رای غیابی در نظر گرفته می‌شود و از این رو تا ۲۰ روز از تاریخ ابلاغ رای، وی می‌تواند برای درخواست تجدید نظر اقدام نماید.

نتیجه گیری

مطلب بالا در مورد وجود شرایط ممنوعیت خروج مالیاتی برای اشخاص حقیقی و حقوقی و واحدهای تولیدی و غیر تولیدی است.
سازمان امور مالیاتی کشور با بررسی شرایط لازم و اعلام ممنوعیت، اقدامات لازم جهت انجام ممنوعیت خروج مالیاتی را انجام می‌دهد.

استفاده از تگ‌های قوی و تگ‌های برجسته در این مطلب برای تاکید بر اصطلاحات و مفاهیم مربوطه مورد استفاده قرار گرفته است.
برای رفع ممنوعیت خروج مالیاتی، روش‌های مشخصی وجود دارد که توسط مراجع قانونی باید انجام شوند.

مهم است به این نکته توجه داشت که هیچ فرد غیر از مراجع قانونی مجوز رفع ممنوعیت خروج مالیاتی را صادر نمی‌کند.
استفاده از تگ‌های قوی و تگ‌های برجسته در این مطلب به منظور تاکید بر اصطلاحات و مفاهیم مربوط به ممنوعیت خروج مالیاتی بسیار مناسب بوده است.