تعریف مال و انواع آن

جمع کلمه "مال" به معنای اموال است، که شامل املاک، کالاها و ثروت می‌شود.
ریشه کلمه "مال" در زبان فارسی از فعل گذشته "میل" گرفته شده است و به معنای خواستن است.
در گذشته، این کلمه فقط برای طلا و نقره استفاده می‌شد و سپس به هر چیزی که قابلیت ذخیره و مالکیت داشت، تعمیم یافت.

بی تردید، تعریف واژه مال همچون سایر واژگانی در طول زمان تغییر کرده و با پیشرفت جوامع و روابط انسانی، شکل و مفهوم آن نیز تغییر یافته است.
آشنایی با مفهوم مال به ما در برقراری تعاملات و انجام معاملات، انعقاد قراردادها و سایر عملیات مرتبط با آن به شدت کمک می کند.

از آن جایی که در زندگی روزمره با مفاهیم متعددی از مال و اقسام آن مواجه هستیم، در این مقاله به بررسی و تبیین تعریف مال و جواب دادن به سوال "مال چیست" می‌پردازیم.
همچنین، انواع و اقسام مال و تعاریف آنها را به‌طور کامل بر اساس قوانین مدنی ایران مورد بررسی قرار می‌دهیم.

مال چیست ؟

در قانون مدنی، توصیفی خاص از مفهوم مال ارائه نشده است، اما با بررسی مفاد قانون مدنی، می‌توان به طور نسبی درباره این تعریف ابهام‌زدایی کرد و آن را به این صورت شرح داد: مال یعنی هرگونه چیزی، از جمله اموال مادی و غیرمادی، که قابلیت مفید بودن و رفع نیاز، بودن، به‌ویژه نیاز‌های مادی و معنوی را داشته باشد و همچنین بتواند به شخص یا اشخاص خاصی اختصاص یابد.

در شرایط عمومی ممکن است که دو واژه "مال" و "دارایی" به معنای یکسان در نظر گرفته شوند، اما در مفهوم حقوقی، اینگونه نیست.
واقعیت این است که دارایی مفهومی گسترده‌تری را نسبت به مال در بر می‌گیرد.
به عنوان مثال، "مال" تنها شامل بخش مثبت دارایی است، مانند داشتن خانه یا ماشین؛ اما "دارایی" شامل بخش منفی نیز است که شامل بدهی‌ها و بدهکاری‌های هر فرد می‌شود.
بنابراین، نمی‌توان این دو مفهوم را یکسان در نظر گرفت.

براساس تمامی ضوابط حقوقی و قوانین مربوطه و با توجه به نظرات متخصصان حقوقی، عنصر مال باید دارای چهار ویژگی زیر باشد:

قسمتی از معیارها برای انتخاب یک اثر هنری در یک مجموعه از همه اینها به اشتباه است – توسط ثروتمندان و یا عاملان با ارزشیابی شبیه به آن – سو پدیدار است – وقعی است – که اهمیتش از نظر عقلانی، به لحاظ تابع معیارها استوار است.
تاریخ تشکیل مجموعه‌ای است که ممکن است در اینجا مورد توجه قرار گرفته باشد که به طور مسیر -باستناد آن - وجود برخی از یگانه ها فاقد ارزش دانهٔ سودمند نشان می‌دهد باشد.
این داستان برخی از ثروت‌ها در مجموعه‌ای بی‌اهمیت درآمده باشند و یا برخی از یگانهای شاخص کم ثروت حق‌المتملک اولیه باشد، (ثروت من چیزی است که در مجموعه‌ای که قیمت آن به عنوان مثال تعیین شده درآمده است - ولی ثروت منفعتی نیست) یعنی لازم نیست انتقال دائمی حق ملک میان چند نفر را مورد تأکید قرار داد.
مثلا یک شخص نمی‌تواند از طریق قیمتی که پیرو ارزش وجودی استخراج می‌شود یک شخص دیگر در راورتی که تاریخ قیمت بستگی داشته نیز برای مدت طولانی دیگرها برود و اقامت در یک نفر برخی حقالمتملک دریا را می شه موجب جرم می شه قبضه-تحت طاعون بردن به رهبران است .
با این‌حال، توجه به معیارهای مورد قبول در آینده از منافع قائلی عقلانی بین افراد جامعه است .

مال باید توانایی پاسخگویی به یک نیاز مادی یا معنوی را داشته باشد، به عبارت دیگر باید قادر باشد به برآورده کردن یکی از نیازهای جسمانی یا روحی و روانی انسان.
باید توجه شود که امروزه ویژگی‌هایی که برای انواع مال در نظر گرفته می‌شود، ممکن است با گذشته تفاوت داشته باشند.

در گذشته، تمرکز بیشتر بر روی جنبه‌های مالی و فیزیکی مال قرار داشت.
اما با گذشت زمان و توسعه جوامع، تعریف مال تغییر کرده است.
اکنون مال محدود به موارد مادی نیست و برخی از اشیاء غیرفیزیکی نیز از جمله مال‌ها محسوب می‌شوند.
به عنوان مثال، در حال حاضر حقوق تالیف و حقوق سرقفلی نیز به عنوان مال‌هایی که تولید آثار و تبعات مالی برجای می‌گذارند و صاحبان آن‌ها سود می‌برند و حقوق مالکیت دارند، در نظر گرفته می‌شوند و به عنوان مال محسوب می‌شوند.

مال به معنای قابلیت اختصاص به مالکیت به یک فرد خاص است و حق مالکیت را برای او ایجاد می کند.
اما برخی از اموال، اگرچه مفید و ضروری هستند، اما قابلیت اختصاص به یک شخص مشخص را ندارند و فاقد ماهیت "مال" هستند.
به عنوان مثال، خورشید، هوا و دریاهای آزاد از این دسته اند.
از آنجا که این اموال برای استفاده همه انسان‌ها هستند، نمی توانند به کسی تعلق یابند.
همچنین، برخی از اموال وجود دارند که بدون مالک خاصی هستند، اما همچنان به عنوان "مال" شناخته می شوند، مانند مشترکات عمومی، مباحات و اموال ناشناس.

توجه: این متن به صورت کاملا متفاوت نوشته شده است.
استفاده از تگ‌های HTML نیز صورت گرفته است.

"خوب‌ها"("خوب‌ها")

موردی که باید در نظر گرفته شود این است که هر مالی که قابل قبول باشد باید مشروع باشد.
معنای واقعی مشروع بودن مال به این است که معامله آن باید با قوانین مربوطه سازگار و از نظر شرعی مجاز باشد.
به عنوان مثال، خرید و فروش مشروبات الکی و مواد مخدر به طور جداگانه ممنوع است و اگر کسی در این مورد شکایت داشته باشد، قانون برای او حمایت نکند.
به طور مجزا، هیچ کس نمی تواند درباره سرقت مواد مخدر یا مشروبات الکی از قانون حمایت کند زیرا این موارد به عنوان مال شناخته نمی شوند.