حکم ترک انفاق چیست

یکی از واجب‌ترین وظایفی که قانونگذار باید پیش‌بینی کند، تعیین الزامات پرداخت نفقه به اعضای خانواده و همسر است.
پرداخت نفقه توسط شخص مرد به همسر، به تمکین آن توسط زن وابسته است که شامل تمکین عمومی و خاص می‌شود.
شرط پرداخت نفقه به اعضای خانواده نیز، بودن قابلیت مالی کافی برای افراد مسئول پرداخت یا به عبارتی منفق است.

اما احیاناً، هرچند زن، تکلیف عمومی و خصوصی را انجام می دهد و به همین دلیل مستحق دریافت نفقه است یا با وجود داشتن توانایی مالی کافی، شوهر یا فرد مقتدر پرداخت نفقه به تعهد قانونی خود عمل نمی‌کنند.
به عبارت دیگر، شوهر یا فرد مقتدر، خودسرانه از پرداخت نفقه به همسر شرعی و قانونی خود یا اقاربی که مستحق دریافت نفقه هستند، پرهیز می‌کنند.
این موضوع منجر خواهد شد که شوهر یا فرد مقتدر با تبعات قانونی و توصیه مقامات مذهبی برای توقف پرداخت، در مواجهه باشد.

در این مقاله قصد داریم درباره پرداخت نفقه به زن، اقارب و همچنین ضمانت عدم اجرای نفقه بحث کنیم.
به طور کامل به تحلیل فرایند اجرای نفقه پرداخته و همچنین به بررسی حکم ترک انفاق می پردازیم.
اگر سوالی در این زمینه دارید، با ما همراه باشید.

پرداخت نفقه به زن

بر اساس قانون مدنی، به عنوان شریک زندگی، مرد باید مسئولیت پرداخت هزینه‌های زندگی همسر و فرزندان خود را بر عهده بگیرد؛ و اگر این پرداخت صورت نگیرد، ممکن است با صدور حکم ترک انفاق مواجه شود.
به همین ترتیب، زن نیز باید از طرف مرد حال خود را تضمین کند تا مستحق دریافت هزینه‌های زندگی خود باشد.
وظیفه مرد برای پرداخت نفقه به زن در ماده ۱۱۰۶ قانون مدنی قرار دارد که در آن آمده است: "در قرارداد ازدواج معمولی، وظیفه پرداخت هزینه‌های زندگی بر عهده شوهر است.
" این ماده تنها پرداخت نفقه توسط شوهر در قرارداد ازدواج معمولی را تضمین می‌کند و در مورد الزام برای پرداخت نفقه زن در قرارداد یا ازدواج موقت ساکت است.

در مورد موضوع "پرداخت نفقه" در قراردادهای موقت یا صیغه، بایستی به ماده ۱۱۱۳ قانون مدنی ارجاع شود.
این ماده بیان می‌کند: "در قرارداد موقت، زن حق نفقه را ندارد، مگر اینکه شرط آن تعیین شده باشد یا در قرارداد ذکر شده باشد.
" در اتکا به این ماده، پرداخت نفقه به زن، در قرارداد موقت، وابسته به وجود شرطی است که توافق میان هر دو طرف شده باشد.

واژه "نفقه" به معنای تأمین همه نیازهای متعارف زن از جمله خوراک، پوشاک، مسکن و سایر موارد مشابه است.
در قانون، به وضوح ذکر شده است که میزان نفقه متوجه شرایط خاص هر زوجه است و در صورت وجود اختلاف نظر بین زوجین، باید به داوران مربوطه مراجعه شود.
این داوران پس از بررسی وضعیت خانوادگی و شرایط زن، درباره میزان نفقه و اینکه آیا مرد وظیفه فراهم کردن خانه و تأسیس زندگی مشترک را انجام داده است یا خیر، تصمیم‌گیری می‌کنند.

پس از توضیح درباره پرداخت نفقه به همسر، در ادامه، قصد داریم، به بررسی قوانین مربوط به عدم پرداخت نفقه و توضیح حکم ترک انفاق بپردازیم.

ضمانت اجرای عدم پرداخت نفقه

در قسمت قبل، در خصوص واجب بودن نفقه به زن، صحبت کردیم و گفتیم که شرایط تعلق نفقه زن در صیغه و در ازدواج به چه شکل می‌باشد.
همچنین، اشاره کردیم که ترک انفاق از سوی مرد، او را با حکم ترک انفاق، روبرو خواهد کرد.
لذا، در این قسمت، قصد داریم ملاحظات ترک انفاق را بررسی کرده و بیان کنیم که چگونه می‌توان ضمانت اجرای عدم پرداخت نفقه را بدست آورد.

پرداخت نفقه به نظر قانونگذار بسیار مهم است.
عدم پرداخت نفقه از سوی شوهر، در صورتی که زن هم تمکین عام و هم تمکین خاص داشته باشد، به عنوان یک جرم محسوب می‌شود و مجازاتی به دنبال خواهد داشت.
ندادن نفقه به عنوان ترک انفاق در حقوق بحث می‌شود و به این معناست که مرد از انجام وظیفه خود، یعنی پرداخت نفقه، انصراف می‌دهد.

این جمله ضمانت می‌کند که در صورت عدم پرداخت نفقه توسط همسر یا اقوام، مجازات حبس به مدت سه ماه و یک روز تا پنج ماه تعیین خواهد شد.
البته اجرای این مجازات بستگی به وجود شرایط خاص دارد.
در ابتدا، همسر یا فردی که به نفقه حق دارد باید شکایت کیفری در مورد ترک انفاق را نمایش دهد و طبقه‌بندی و پیگری این اقدام را از طریق شکایت خود درخواست کند.
در مرحله دوم، مرد یا فردی که باید نفقه را پرداخت کند، باید با وجود توان مالی خود، از پرداخت نفقه خودداری کند.
در صورتی که شخص به علت عدم توان مالی ترک انفاق کرده باشد، این موضوع به صورت صرفاً حقوقی قابل پیگیری است و می‌توان با ثبت شکایت مطالبه نفقه معوقه یا جاری را فقط برای همسر (نه سایر اقوام) انجام داد.

حکم ترک انفاق چیست

در بخش‌های قبل، توضیح دادیم که قوانین پرداخت نفقه برای زن، به چه صورتی است و چگونه در صورت ترک انفاق از سوی مرد، عدم پرداخت نفقه را اجرا می‌کنند.
همچنین، اشاره کردیم که اگر شکواییه کیفری برای ترک انفاق ثبت شود و ترک انفاق توسط فرد مسئول نفقه با استطاعت مالی اثبات شود، او به حبس از سه ماه و یک روز تا پنج ماه محکوم می‌شود.
در این قسمت از مقاله، می‌خواهیم بگوییم که در صورت ثبت دادخواست حقوقی، چه تصمیمی به عنوان حکم ترک انفاق اتخاذ می‌شود.

در پاسخ به این سؤال که درصورت ثبت دادخواست حقوقی، ماهیت ترک انفاق چگونه است؟ باید بیان کرد که اگر همسر یا اقارب و افراد واجب النفقه، دادخواست حقوقی برای ترک انفاق ثبت کنند و از دادگاه بخواهند، دادگاه می‌تواند در مورد نفقه آن‌ها حکم صادر کند.
بعد از بررسی تمام جنبه‌ها، دادگاه مبلغ نفقه همسر یا اقارب را مشخص می‌کند.
اگر فرد نفقه دهنده پس از صدور حکم دادگاه، از پرداخت نفقه خودداری کند، صاحب حکم می‌تواند با مراجعه به اجرای احکام، درخواست جلب یا توقیف اموال منفق را داشته باشد.

همچنین، یکی از مواردی که ترک انفاق را به تصویب می‌رساند، قدرت اثبات اقدامات منجر به خلاف این وظیفه توسط مرد است.
اگر مرد قبل از صدور حکم دادگاه به پرداخت نفقه مقرر امتناع کرده و به دلیل دشواری‌های مالی خود قادر به پرداخت نبوده، می‌تواند در دادگاه عسر و حرج خود را به طور قانونی ثابت کند و درخواست طلاق را به دادگاه بدهد.
برای این منظور می‌تواند با استفاده از عناصر قوی همانند اثبات ترک انفاق واقعیت اقدامات خود را به نمایش بگذارد.

فرق "نفقه" با "ترک انفاق" یکتاست؟

در این بخش قصد داریم تفاوت بین دو مفهوم "نفقه" و "ترک انفاق" را بیان کنیم.
"نفقه" به معنای مسئولیت شوهر در پرداخت هزینه‌های متعلق به زن است.
در عقد دائم، مرد مستحق دریافت نفقه است، اما به شرطی که زن نسبت به او تمکین عام و خاص داشته باشد.
برخی موارد می‌تواند ضمانت عدم پرداخت نفقه و حکم ترک انفاق باشد که این حالت ممکن است به منفق تحمیل جرم حبس شود.
ترک انفاق، مرتبط با عدم انجام تعهدات مرتبط با نفقه است.
به عبارتی دیگر، ترک انفاق به وقوع می‌پیوندد زمانی که شوهر وظیفه پرداخت نفقه را نادیده بگیرد و زن از این حق محروم شود.
برای تاکید بیشتر بر این موضوعات، از برجسته‌سازی متن با استفاده از تگهای HTML مانند تاکید و تاکید قوی استفاده می‌کنیم.