حق انتفاع چیست

مالک هر چیزی حق استفاده و بهره‌مندی از مال خود را دارد، مگر آن‌که قانون اجازه ندهد.
بنابراین، مالک تا زمانی که قانونی مانعی وجود نداشته باشد، اجازه دارد از مال خود استفاده کند، به عنوان مثال می‌تواند آن را خرید و فروش کند، به اجاره بدهد، آن را وقف کند یا آن را به رهن بگذارد.
همچنین، گاهی مالک می‌تواند ملک خود را به صورت هبه به دیگران بدهد و بدون دریافت هیچ جبرانی مال خود را بفروشد.

اینکه دامنه اختیارات مالک دارای گستردگی است، امری ثابت و مشهود است.
واقعیتی دیگر که در قوانین شناخته شده است، حق انتفاع است.
حق انتفاع به معنای بهره‌برداری از یک مال است.
اما در حقوق، این مفهوم می‌تواند چه معنایی داشته باشد؟ در این مقاله، به بیان تعریف حق انتفاع، انواع حق انتفاع و زوال حق انتفاع می‌پردازیم.

تعریف حق انتفاع

استفاده از تگ‌های HTML مانند و در متن را در زبان فارسی به صورت کاملا متفاوت بنویسید.
در متن نباید مطلب پرسش را تکرار کنید.
استفاده از مزیت به معنای بهره‌برداری و استفاده از چیزی است.
در معمول، این حق به شخص داده می‌شود تا از دارایی‌های یک شخص دیگر بهره‌برداری کند و از آن‌ها بهره‌برداری کند بدون اینکه مالکیت آن‌ها به او منتقل شود.
در ماده ۴۰ قانون مدنی، تعریف حق انتفاع آمده است.
بر اساس این ماده: "حق انتفاع به شخصی داده می‌شود که بتواند از یک دارایی که متعلق به شخص دیگری است و یا هیچ مالک خاصی ندارد، استفاده کند.
" به این ترتیب، وقتی کسی برای مدت زمان معین یا نامعین از یک دارایی متعلق به شخص دیگر استفاده کند، بدون اینکه مالکیت آن به او منتقل شود، حق انتفاع برای او ایجاد می‌شود.
به عنوان مثال، وقتی یک شخص خانه‌اش را برای سکونت به برادرش می‌دهد.
البته باید توجه داشت که حق انتفاع با مالکیت منافعی که در اجاره به آن اشاره شده و حقی که برای مستاجر به وجود می‌آید، متفاوت است، هرچند که درست معنایی نزدیک به یکدیگر دارند.

در حق بهره‌برداری، مانند حق استفاده، دو نفر حضور دارند.
یک نفر صاحب اصلی مال است، که به عنوان مالک آن محسوب می‌شود، و نفر دیگر بهره‌بردار است که از سودهای آن مال استفاده می‌کند بدون انتقال مالکیت به او.
بهره‌بردار در استفاده از حق بهره‌برداری وظایفی دارد که در مسئولیت بهره‌بردار در حق بهره‌برداری به آن پرداخته شده است.

در انتقال حق انتفاع، یک نکته مهم وجود دارد.
استفاده از برچسب قبض درستی انتقال حق انتفاع را تضمین می‌کند.
اگر هریک از طرفین قبل از قبض فوت یا محجور شود، آنگاه این معامله باطل است.
باید به این نکته دقت شود که مالی که موضوع حق انتفاع است، باید بتواند قابلیت قبض توسط منتفع را دارا باشد.

انواع حق انتفاع

«حق انتفاع» به عنوان یکی از مفاهیم حقوقی در قانون مدنی، در بخش دوم این قانون و در ماده 40 تا 54 آن به تفصیل بررسی شده است.
در این بخش، انواع مختلف حق انتفاع نیز در ماده 41 تا 44 قانون مدنی، با استفاده از برجسته‌کردن کلمات با تگ strong، روشنگری شده است.
این انواع شامل موارد زیر می‌شوند:1.
حق انتفاع اشتراکی: بر اساس ماده 41 قانون مدنی، حق انتفاع که بر اساس توافقات شرعی، توسط دو نفر به طور مشترک استفاده می‌شود، از این نوع است.
2.
حق انتفاع برای مدت زمان معین: بر اساس ماده 42 قانون مدنی، حق انتفاعی که برای مدت زمان مشخصی مثلاً 10 سال اختصاص داده می‌شود، از این نوع است.
3.
حق انتفاع مالک نامه‌ای: بر اساس ماده 43 قانون مدنی، حق انتفاعی که بر اساس داشتن مالکیت یک سند مالکیت از طرف مالک اصلی می‌توان بهره‌برداری کرد، از این نوع است.
4.
حق انتفاع طبق معیار انتفاع مالی: بر اساس ماده 44 قانون مدنی، حق انتفاع که بر اساس انتفاع مالی و درآمدزایی بهره‌برداری از طرف حقوقدار است، از این نوع است.
با استفاده از تگ em، می‌توانید برخی از عبارات را تاکید کنید.

الف - گروه سنی:وقتی مالک مالی به استناد یک توافق، حقوق استفاده را برای طول عمر خود یا طول عمر فرد مستفید یا حتی طول عمر یک شخص ثالثی به شخص دیگری منتقل می‌کند، این حق به عنوان حق استفاده عمری محسوب می‌شود.
به عنوان مثال، شخصی استفاده از محصولات باغ خود را برای طول عمر خود به فرد دیگری می‌دهد و می‌گوید تا وقتی که زنده هستم، می‌توانی از محصولات این باغ استفاده کنی.
یا می‌گوید تا زمانی که هنوز زنده هستی و یا حتی می‌گوید تا زمانی که پسرم زنده است، محصولات این باغ در اختیار تو خواهد بود.

ب - رقبی: رقبی (رقبا) حق انتفاعی است که از طرف مالک برای مدت مشخصی برقراری می‌شود.
برای مثال، وقتی مالک به پسرش حق استفاده از خودروی خود را به مدت سه سال می‌دهد، این یک نمونه از رقبی است.

ج – سکنی: اگر فردی تنها به فرد دیگری حق سکونت در مسکنی را واگذار کند، حق انتفاع به صورت سکنی (سکنا) می‌باشد که می‌تواند هم به صورت رقبایی و هم به صورت عمری باشد.

د - حبس مطلق: طبق قانون مدنی، در صورتی که مالک برای حق انتفاع مهلت مشخصی تعیین نکند، حبس مطلق اعمال می شود؛ به این معنی که تا زمان فوت مالک به ادامه خواهد پیوست، مگر اینکه مالک از حق انتفاع صرفنظر کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره صرف نظر از حقوق مالکیت، برای کلیک کردن، اینجا را کلیک کنید.