حداقل حقوق قانون کار در سال ۱۴۰۲

یکی از مقرراتی که در قانون کار جمهوری اسلامی ایران آمده است، حق دستمزد و کار مبادله‌ای بین کارگران و کارفرماست.
مبلغ دستمزد روزانه و ماهیانه کارگران طبق این قانون نمی‌تواند کمتر از مقداری باشد که توسط مجلس و شورای عالی کار تایید شده است.

در راستای حفظ حقوق افراد و ایجاد نظم و وحدت، همچنین به‌منظور پیشگیری از ایجاد تضادها، وظیفه دولت آن است که سالانه مبلغی را برای حداقل حقوق قانونی کارگران با توجه به نرخ تورم و هزینه‌های معقول زندگی تعیین کند و پس از تصویب شورای عالی کار، این مبلغ برای تمام کارگران مشمول قانون کار اجرا شود.
در صورتی که کارفرمایان از پرداخت مبلغ تعیین شده خودداری کنند، با جرایم سنگینی مواجه خواهند شد.

در این مقاله، قصد داریم قرارداد بین کارگر و کارفرما را مورد بررسی قرار دهیم.
همچنین به بررسی حداقل حقوق قانونی کارگران در سال ۱۴۰۲ و میزان دستمزد روزانه خواهیم پرداخت.
برای دستیابی به اطلاعات بیشتر، همراه ما باشید.

قرارداد کار بین کارگر و کارفرما ۱۴۰۲

در هر معامله‌ای، قرارداد داشتن، برخورداری از اهمیت بسیاری است، به طوری که آن قرارداد می‌تواند به صورت کتبی یا شفاهی باشد.
این قرارداد، حقوق و وظایف طرفین را مشخص کرده و در صورت نقض این حقوق، افراد می‌توانند با استناد به قرارداد، به صورت قانونی اقدامات لازم را برای حفظ حقوق خود انجام دهند.
حقوق مربوط به کارگر و کارفرما نیز از این قاعده مستثنی نیست و بهتر است که کارگران و کارفرمایان، قرارداد کتبی بر اساس حقوق کار را در اختیار داشته باشند.

با توجه به ماده 7 قانون کار، قرارداد کار به معنای توافق کتبی یا شفاهی است که براساس آن کارگر متعهد به انجام کاری برای کارفرما می‌شود و در مقابل این خدمات، حق السعی دریافت می‌کند.
این قرارداد می‌تواند به صورت موقت یا غیرموقت باشد.
بنابراین، افرادی که به عنوان کارگران یا کارمندان با انجام کاری برای کارفرما در مقابل دریافت مبلغ معینی تعهد می‌شوند، بدون توجه به شکل قرارداد (شفاهی یا کتبی)، تحت حمایت قانون کار قرار می‌گیرند.

بر اساس توافق کاری، کارگر، به جز مزایایی مانند حق اولاد، مستحق دریافت مزد یا حقوق بر اساس عملیاتی که انجام می‌دهد، از جانب کارفرما است.
مقدار مزد کارگر نباید کمتر از حقوق حداقل قانونی در سال ۱۴۰۲ و همچنین حقوق روزانه باشد.
به دلیل اینکه قانون کار به عنوان یک قانون اجباری تلقی می‌شود و امکان توافق بر خلاف آن ممکن نیست، مگر اینکه قانون خود استثنا کرده باشد.

به همین دلیل، کارفرما هرگز نباید برای کارگر حقوقی کمتر از آنچه قانون کار تعیین کرده است، تعیین کند.
از اینرو، ضروری است که کارفرمایان هر ساله برای افزایش حقوق کارگران خود به حداقل حقوق قانون کار اقدام نمایند.
به بیان دیگر، ما در ادامه درباره حقوق حداقل مقرر از سوی قانون کار در سال 1402 صحبت خواهیم کرد.

حداقل حقوق قانون کار در سال 1402

قبلا در بخشی از متن، مورد قرارداد کار بین کارگر و کارفرما صحبت کردیم.
بیان کردیم که میزان حقوق کارگر نباید کمتر از حداقل حقوق قانونی در سال 1402 باشد.
اما چگونه حداقل حقوق کارگران تعیین می‌شود و حداقل حقوق قانونی در سال 1402 چقدر است؟درباره این سوال توضیح می‌دهیم.

تعیین حقوق کارگران و دستمزد آن‌ها
تعیین میزان حقوق کارگران و دستمزد آن‌ها، همانند تعیین حقوق بازنشستگی، مراحل خاص خود را دارد.

این روند به این صورت است که دولت پیشنهاد و لایحه‌ای را برای تعیین حقوق و دستمزد به مجلس ارائه می‌دهد.
پس از تصویب در مجلس و تایید شورای عالی کار، میزان حداقل دستمزد روزانه، حقوق ماهانه و مزایای کارگران مشخص می‌شود.

این میزان از توجه به نرخ تورم سالیانه، سطح زندگی در جامعه و هزینه‌های متعارف سبد معیشت خانوار تعیین می‌شود.

در جدول زیر می‌توانید مشاهده کنید که حقوق حداقل قانونی کارگران چقدر است:
جدول حداقل حقوق قانونی کارگران: