خلاصه مقاله
سرخک یک بیماری عفونی و مسری است.
علائم آن شامل دانه‌های قرمز در داخل دهان و روی پوست، اسهال و التهاب گوش است.
در بعضی موارد، باعث تشنج، نابینایی و التهاب مغزی می‌شود.
ویروس سرخک به راحتی در هوا منتقل می‌شود.
این ویروس ممکن است حتی در دوره کمون بیماری شیوع یابد.
استفاده از آنتی بیوتیک‌ها می‌تواند میزان شیوع سرخک را کاهش داده و بهبودی کامل را تجربه کنید.
در چند سال اخیر، نرخ ابتلا به سرخک به طور قابل توجهی کاهش یافته است اما هنوز در برخی مناطق جهان شایع است.
سرخک به عنوان یک بیماری ویروسی با تورم و قرمزی پوست همراه است.
علائم آن شامل قرمزی پوست، حساسیت نوری، تب و احساس ناراحتی است.
با شناخت دقیق‌تر علائم، می‌توان به طور موثرتری از این بیماری جلوگیری کرده و روش‌های مناسب درمانی را بکار برد.
در اکثر موارد، ما با تفاوت‌های سرخک، سرخجه و مخملک آشنا نیستیم.
این مقاله، به بررسی جامع و توضیح دقیق در مورد تفاوت‌های این سه مفهوم می‌پردازد.
تفاوت سرخک و سرخجه و مخملک:(مواردی که در ادامه متن آمده، تفاوت‌های این سه مفهوم را بررسی می‌کند.
)
این رنگ به آرامی و با قابلیت تغییر و تنظیم بر روی سطوح اعم از نقاشی‌ها، پارچه‌ها و غیره استفاده می‌شود.
این ماده با ویژگی‌های مقاومت بالا در برابر حرارت و آتش، به طور گسترده‌ای در ساخت و سازهای متنوع مورد استفاده قرار می‌گیرد.
این نوع پارچه از الیاف نرم و لطیفی ساخته شده است که عمدتاً برای دوختن لباس‌ها و تزئینات مختلف استفاده می‌شود.
سرخک و سرخجه از بین بیماری‌های عفونی است که قبل از کشف واکسن، معمولاً باعث مرگ کودکان و در برخی موارد بزرگسالان می‌شدند.
واکسن سرخک در سال ۱۹۶۳ کشف شد و سپس آن را با واکسن مربوط به بیماری سرخجه و اوریون در سال ۱۹۷۱ ترکیب کرده و با نام MMR عرضه کردند.
در سال ۲۰۰۵، واکسن آبله مرغان هم به این ترکیب افزوده شد و به نام MMRV برای کودکان ۹ و ۱۲ ماهه استفاده می‌شود.
بعد از واکسیناسیون، بین ۸۵ تا ۹۵ درصد افراد در برابر سرخک و سرخجه به مرض مصون می‌شوند.
امروزه اطلاعات کمتری در مورد تفاوت بین بیماری سرخک، سرخجه و مخملک در دسترس عموم قرار دارد.
به دلیل شباهت‌های فراوان بین این سه بیماری، تشخیص آن‌ها برای افراد عادی معمولاً دشوار است.
در ادامه، با استفاده از تگ‌های HTML مانند،، dt ،، به معرفی جامع این بیماری‌ها و همچنین شرح تفاوت بین سرخک، سرخجه و مخملک می‌پردازیم.
ما را همراهی کنید تا این موضوع را بررسی کنیم.
مقاله زیر را بخوانید:
با مطالعه این مقاله، با نکات جدیدی در این زمینه‌ها آشنا خواهید شد.
سرخک چیست؟
سرخک یک بیماری عفونی و مسری است که به عنوان یک بیماری خطرناک تلقی می‌شود.
ویروس سرخک به بدن فرد مبتلا نفوذ می‌کند و تقریباً 10 الی 12 روز پس از این وقوع، علائم بروز و نمایان می‌شوند.
مدت زمان بیماری سرخک بین یک هفته تا 10 روز متغیر است.
شروع نمود این بیماری با علائم و نشانه‌های زیر همراه است:
- افزایش دمای بدن:
- ممکن است دمای بدن بیمار بالا رود و گرمی و تب نیز حاکی از این بیماری باشد.
- سردردهای متکرر:
- بیماران ممکن است مورد سردردهای مکرر و شدید قرار بگیرند.
- کاهش اشتها:
- افراد مبتلا به این بیماری می‌توانند اشتهای خود را از دست بدهند و تغذیه نامناسبی داشته باشند.
- عطش زیاد:
- افراد مبتلا به این بیماری ممکن است عطش زیادی داشته و بیشتر آب بنوشند.
- خستگی و ضعف عمومی:
- احساس خستگی و ضعف بیشتر در بیماران راه‌انداز بیماری می‌شود.
این علائم در حدود 2 تا 3 روز پس از ظهور، باعث ظاهر شدن دانه‌های قرمز و التهابی در داخل دهان و روی لثه‌ها می‌شوند.
در حدود 3 تا 5 روز پس از ظهور علائم اولیه، دانه‌های قرمز و التهابی روی پوست نیز قابل مشاهده است.
همچنین در برخی افراد (بین 6 تا 8 درصد از مبتلایان)، اسهال، عفونت گوش میانی و التهاب ذات‌الریه نیز گزارش شده‌اند.
در حالت‌های نادر، ابتلا به سرخک منجر به تشنج، نابینایی و التهاب مغزی می‌شود.
قابلیت شیوع ویروس سرخک بسیار بالا است و هر فردی که این بیماری را داشته باشد به راحتی آن را به دیگر افراد منتقل می‌کند.
راه‌های انتقال سرخک شامل مولکول‌های هوا می‌شود.
هنگام سرفه یا عطسه کردن توسط فرد مبتلا، ویروس به هوا منتشر شده و به دیگران منتقل می‌شود.
قابلیت شیوع سرخک در دوره کمون حتی هنگامی که علائم ظاهری وجود ندارد، وجود دارد.
بنابراین، فرد مبتلا به عنوان یک واسطه، تا ۱۰ روز قبل از ظهور علائم و بعد از آن تلقی می‌شود.
سرخجه چیست؟
در چند سال اخیر، به دلیل گسترش واکسیناسیون، نرخ ابتلا به سرخجه به طور معنی‌داری کاهش یافته است.
بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی از سال 2015، سرخجه در ایالات متحده به طور کامل به خاتمه رسیده است.
با این حال، سرخجه هنوز هم در برخی مناطق جهان به عنوان یک بیماری شایع وجود دارد.
هر ساله، تقریباً صد هزار نفر در سراسر جهان به این بیماری مبتلا می‌شوند.
در ادامه، به معرفی و بررسی علائم سرخجه خواهیم پرداخت تا اطلاعات بهتری در این خصوص داشته باشیم.
سرخجه چیست؟سرخجه یک بیماری عفونی و ویروسی است که اغلب با ایجاد تورم و قرمزی پوست همراه است.
غالباً در دوران کودکی بروز می‌کند اما بزرگسالان نیز ممکن است مبتلا شوند.
علائم و نشانه‌های سرخجه:
- قرمزی پوست: بیماران مبتلا به سرخجه عمدتاً با قرمزی پوست در ناحیه صورت و گردن روبه‌رو هستند.
این قرمزی می‌تواند تا سه هفته طول بکشد. - حساسیت نوری: بالا رفتن حساسیت به نور خورشید نیز یکی از علائم سرخجه است.
- تب: بیماران ممکن است همراه با تب و حالت عمومی ضعیف باشند.
- احساس ناراحتی: برخی از بیماران با سرخجه ممکن است احساس خستگی و ناراحتی عمومی داشته باشند.
بیماری سرخجه، که به سرخک آلمانی یا سرخک سه روزه هم معروف است، یک بیماری خفیف است که بیشتر افراد آن را حتی متوجه نمی‌شوند.
سرخجه از ویروس سرخک منشأ می‌گیرد و علائم آن معمولاً دو هفته پس از ابتلا به ویروس ظاهر می‌شود.
در طول این دوره، دانه‌های قرمز رنگی روی پوست ظاهر می‌شوند که در طی سه روز به صورت طبیعی محو می‌شوند.
ابتدا این دانه‌ها در منطقه صورت ظاهر شده و سپس سایر مناطق بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
با استفاده از برچسب‌های HTML، می‌توان برخی از اجزای مهم این متن را به صورت زیر مشخص کرد:بیماری سرخجه، که به سرخک آلمانی یا سرخک سه روزه هم معروف است، یک بیماری خفیف است که بیشتر افراد آن را حتی متوجه نمی‌شوند.
سرخجه از ویروس سرخک منشأ می‌گیرد و علائم آن معمولاً دو هفته پس از ابتلا به ویروس ظاهر می‌شوند.
در طول این دوره، دانه‌های قرمز رنگی روی پوست ظاهر می‌شوند که در طی سه روز به صورت طبیعی محو می‌شوند.
ابتدا این دانه‌ها در منطقه صورت ظاهر شده و سپس سایر مناطق بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهند.
نشانه‌های شایع سرخجه عبارتند از:
- تب خفیف و التهاب غدد لنفاوی
- درد مفاصل
- احساس خستگی پس از ابتلا به این ویروس
در صورت بروز سرخجه در بارداری، ممکن است به سقط جنین منجر شود.
اما اگر سقط رخ ندهد، می‌تواند عوارض جدی‌ای را در جنین ایجاد کند.
این عوارض شامل آسیب‌های مزمن مانند آب مروارید، ناشنوایی و مشکلات قلبی و مغزی است.
به این وضعیت مادرزادی که ناشی از سرخجه است، سندروم سرخجه مادرزادی گفته می‌شود.
سرخجه در برابر سرخک قابل انتقال است.
به طور عمومی، مردم از طریق هوا، سرفه و عطسه می‌توانند این بیماری را منتقل کنند.
دوره نهفتگی بیماری سرخجه حدوداً دو هفته است ولی از هفته دوم پس از عفونت، می‌تواند به دیگران منتقل شود.
این بیماری تنها در انسان شیوع یافته و در حیوانات یافت نشده است.
سرخجه از طریق انسان به انسان منتقل می‌شود و حشرات نظیر پشه در انتقال ویروس سرخجه نقشی ندارند.
اگر فردی یک بار سرخجه داشته و درمان شود، در برابر ابتلا به بار دیگر مقاومت خواهد داشت.
برای تشخیص سرخجه می‌توان به صورت آزمایش خون، آزمایش ادرار و نمونه‌برداری از گلو اقدام کرد.
سرخجه به راحتی با استفاده از واکسینه کردن قابل پیشگیری است.
واکسن سرخجه همراه با واکسن‌های سرخک، اوریون و آبله مرغان تزریق می‌شود.
واکسیناسیون باعث کاهش تا ۹۵ درصدی خطر ابتلا به سرخجه می‌شود.
بیماری مخملک چیست؟
بیماری مخملک منشاء باکتریایی دارد.
معمولاً این بیماری در سنین کودکی تا نوجوانی، بین 5 تا 15 سالگی اتفاق می‌افتد.
از علائم و نشانه‌های بروز مخملک می‌توان به سردرد، تب، گلودرد، التهاب غدد لنفاوی و دانه‌های پوستی اشاره کرد.
مخملک به وسیله استفاده از وسایل مشترک و یا سرفه و عطسه کردن در هوا منتقل می‌شود.
یک روز پس از نفوذ باکتری به بدن فرد مبتلا، لایه سفیدی روی زبان فرد را پوشانده و پرزهای زبان ملتهب و برجسته می‌شوند.
پس از چند روز لایه سفید روی زبان از بین رفته و برجستگی و التهاب پرزها بیشتر دیده خواهند شد.
به این پدیده زبان توت فرنگی شکل نیز گفته می‌شود.
التهاب زبان و تورم
هنگامی که زبان به صورت همزمان التهاب و تورم می‌کند، دانه‌های قرمز شکلی با بافت سنباده‌ای روی سطح پوست بدن ظاهر می‌شوند.
پوست بدن به رنگ قرمز و التهاب دارد، در حالی که اطراف دهان سفید و بی‌رنگ می‌باشد.
همچنین، غدد لنفاوی نیز به ورم و التهاب دچار می‌شوند.
با توجه به اینکه عفونت باکتریایی تنها منبع این عارضه است، تنها راه برای پیشگیری از ابتلا، شستشوی مکرر دست‌ها و رعایت بهداشت فردی است.
با استفاده از آنتی بیوتیک‌ها، می‌توان میزان شیوع این بیماری را به شدت کاهش داد و پس از چند روز بهبودی کامل را تجربه کرد.
باید ذکر کرد که تورم غدد لنفاوی یک تا دو هفته پس از بهبودی همچنان ادامه خواهد داشت و سپس بهبود خواهد یافت.
تفاوت سرخک و سرخجه
نتیجه گیری
به طور خلاصه، سرخک یک بیماری خطرناک و واگیر است که علائمی مانند ظاهر شدن دانه‌های قرمز و التهابی در دهان، روی لثه‌ها و پوست دارد.
این بیماری ممکن است در برخی افراد عوارض جانبی مانند اسهال، عفونت گوش میانی و التهاب ذات‌الریه نیز به همراه داشته باشد و در موارد نادر، عوارض جدی‌تری مانند تشنج، نابینایی و التهاب مغزی را ایجاد می‌کند.
ویروس سرخک بسیار قابل شیوع است و می‌تواند توسط مولکول‌های هوا منتقل شود.
بنابراین، فردی که مبتلا است، حتی قبل از ظهور علائم و بعد از آن همچنان ناشناس بوده و ممکن است به دیگران بیماری را منتقل کند.
علاوه بر این، مقاله حاضر به بررسی موضوعات مرتبط با زندگی و رشته‌های تحصیلی می‌پردازد.
این شامل رشته‌های تحصیلی محبوب در دانشگاه‌ها، تجربه یک دانشجوی رشته علوم پزشکی و موانع اصلی در زمینه تحصیلات تکمیلی است.
مطالعه این مقاله می‌تواند به دانشجویان و علاقه‌مندان به آموزش کمک کند و بهبود مهارت‌های تحصیلی آن‌ها را فراهم آورد.
همچنین، مقاله به بررسی علائم و نشانه‌های سرخجه می‌پردازد.
این علائم شامل قرمزی پوست، حساسیت نوری، تب و احساس ناراحتی است.
با شناخت دقیق‌تر علائم سرخجه، می‌توان از این بیماری جلوگیری کرده و درمان‌های مناسب را بهره‌برداری کرد.