تفاوت طلاق رجعی و بائن

طلاق، یک عمل حقوقی است که در قوانین مدنی به منظور انهایت کردن قرارداد ازدواج برای همیشه یا حتی برای یک دوره معلوم قابل پیش بینی است.
در صورتی که زن و مردی تصمیم بگیرند از یکدیگر جدا شوند، باید نوع طلاق را براساس شرایط خود انتخاب کنند.
امکان انتخاب یکی از انواع طلاق (با رعایت شرایط) برای آنها فراهم است.

در حقوق مدنی و بر اساس اصول فقهی، می‌توان طلاق را به دو شکل رجعی و بائن تقسیم کرد.
هر کدام از نوع‌های طلاق، مفاد و آثار خاص خود را دارند و پس‌آیندی که به جای می‌گذارند متفاوت است.
به همین دلیل، ضرورت دارد که از جزئیات این دو نوع طلاق، آثار آن‌ها و تفاوت‌هایشان با یکدیگر آگاه باشیم تا در زمان تصمیم‌گیری درباره جدایی، با مشکلات حقوقی منفی که ناشی از آن‌ها می‌شود، مواجه نشویم.

در این مقاله، قصد داریم به بررسی تفاوت و اختلاف طلاق رجعی و طلاق بائن بپردازیم.
همچنین، تأثیر هرکدام از این دو نوع طلاق بر زن و مرد را توضیح خواهیم داد.
اگر شما هم تمایل دارید اطلاعات بیشتری در این خصوص کسب کنید، میتوانید در ادامه مقاله ما را همراهی کنید.

طلاق رجعی و طلاق بائن چیست

برای پاسخگویی به این سؤال که طلاق رجعی و طلاق بائن چیست، می‌توان به ماده ۱۱۴۴ و ۱۱۴۸ قانون مدنی ایران مراجعه کرد.
هر یک از این دو ماده به تعبیری خاص نسبت به طلاق بائن و طلاق رجعی اشاره دارند.
بر اساس این قوانین، در طلاق بائن، شوهر حق بازگشت ندارد، در حالی که در طلاق رجعی، شوهر در مدت مشخص حق بازگشت دارد.

بنابراین، طلاق رجعی، یک نوع طلاق است که مرد برای آن درخواست می‌کند.
در این نوع طلاق، پس از صدور حکم طلاق، مرد به مدت معینی می‌تواند به همسر خود رجوع کند و این باعث می‌شود که طلاق باطل شود.
مهم بودن این نکته را ذکر کرد که تصمیم زن برای قبول یا عدم قبول رجوع مرد تأثیری در بطلان یا عدم تأثیر آن طلاق ندارد و فقط اراده مرد برای رجوع کافی است.

طلاق بائن: طلاق دو نوع خلع و مبارات دارد و اصطلاح "طلاق بائن" به دادخواستی اطلاق می‌شود که زن، مرد یا هردوی آن‌ها به توافق خود، آن را ثبت می‌کنند.
بعد از اتفاق افتادن طلاق بائن، مرد حق رجوع را ندارد مگر در شرایط استثنایی که زن در دوره زمانی مشخص به فدیه خود (مبلغی که به مرد پرداخت می‌شود تا طلاق را قبول کند) رجوع کند.
در این حالت برای مرد هم حق رجوع از طلاق، حتی اگر طلاق بائن باشد، فراهم می‌شود.

"مهم است به یاد داشته باشیم که طلاق انجام شده قبل از اقامت مشترک (طلاق زن باکره) و طلاق زن یائسه، همچنین طلاق برای سومین بار (سومین طلاق که پس از سه وصلت متوالی اتفاق می افتد)، برای او محدودیت قانونی می باشد.
حتی اگر توسط مرد انجام شود، این طلاق هنوز حق بازگشت را برای او به وجود نمی آورد.
"

فرق و تفاوت های طلاق رجعی و طلاق بائن

در این قسمت از توضیحات، قصد داریم به تبیین مفهوم "طلاق رجعی و بائن" بپردازیم و تفاوت‌های بین این دو را شرح دهیم.
یکی از تفاوت‌ها در توانایی مرد برای بازگشت از طلاق است؛ در طلاق رجعی، مرد می‌تواند در طول عده طلاق رجعی، بدون نیاز به افقه مجدد، به زوجیت بازگردد.
اما در طلاق بائن، این امکان وجود ندارد و برای بازگشت زن و مرد به همان وضعیت اولیه، نیاز به بستن قرارداد از نو و تعیین مهریه مجدد است.

در مورد تفاوت طلاق رجعی و طلاق بائن باید گفت که در صورت طلاق بائن، اگر زن یائسه یا باکره باشد، می‌تواند بلافاصله با مرد دیگری ازدواج کند؛ اما در صورتی که طلاق از نوع رجعی باشد، زن باید تا پایان مدت عده صبر کند و سپس ازدواج نماید.
اگر زن غیر یائسه و غیر باکره باشد، در طلاق بائن نیز می‌بایست مدت عده طلاق را رعایت کند.

سوالات متفاوتی در مورد تفاوت طلاق رجعی و بائن وجود دارد.
در قانون مدنی، ماده 943 تعریف و تبیین می‌کند که در طلاق رجعی، زوجین اگر در طول مدت عده به دوباره هم برگردند، هر دو حقوق و مزایای ارث‌بری را حفظ خواهند کرد.
اما در طلاق بائن، اگر یکی از زوجین در مدت عده فوت کند، کسی که باقی مانده، بهره‌ای از اموال و مالکیت ارث نخواهد برد.
این تفاوت در قوانین مربوط به ارث و اموال میان زن و شوهر هنگام از هم جدا شدن بسیار حائز اهمیت است و از آن برای حفاظت از حقوق افراد استفاده می‌شود.
در نتیجه، اگر قصد دارید وضعیت حقوقی خود را در مورد طلاق مشخص کنید، باید با تفاوت‌های طلاق رجعی و بائن آشنا باشید و از این اطلاعات در اتخاذ تصمیم‌های درست استفاده کنید.

چهارمین تفاوت و مقایسه بین طلاق رجعی و طلاق بائن در این است که در طلاق رجعی، زن هنوز هم به عنوان همسر مرد در نظر گرفته می‌شود و مرد موظف است تا وظایف و تعهداتی را نسبت به همسر خود انجام دهد.
به عنوان مثال، اگرچه زوجین از یکدیگر جدا شده‌اند، اما از نظر شرعی، مرد نمی‌تواند زن را تا زمانی که مدت عده به پایان نرسیده است به‌طور کامل از منزل خارج کند، مگر زمانی که زن به طور داوطلبانه خانه را ترک کند.
بنابراین، در طلاق بائن هیچ تعلقی بین زوجین باقی نمی‌ماند و هر یک از طرفین بعد از طلاق به طور کامل مستقل و مستقل از یکدیگر زندگی می‌کنند.
در این حالت، هیچ گونه وظیفه‌ای برای طرفین وجود ندارد و هر کدام از آن‌ها حق خود را دارد تا بعد از طلاق به زندگی جداگانه خود ادامه دهند.
پایان متن