وصیت نامه دستی

آیا وصیت نامه دست نویس ارزش و اعتبار دارد

یکی از سوالات متداول درباره وصیت‌نامه دستی این است که آیا وصیت‌نامه دست‌نویس ارزش و اعتبار دارد یا خیر؟ بنابراین در این بخش از مقاله، هدفمندیم با توجه به قانون، درباره ارزش و اعتبار وصیت‌نامه دست‌نویس صحبت کنیم و شرایط و مواردی که موجب اعتبار آن می‌شوند را شرح دهیم.

در پاسخ به این سؤال که آیا وصیت‌نامه دست‌نویس، اعتبار دارد یا خیر، می‌توان گفت که وصیت‌نامه با توجه به مقررات مندرج در قانون مدنی و قانون امور حسبی، در صورتی که طبق آنها تنظیم شده باشد، یک سند معتبر و قابل استناد محسوب می‌شود.
این سند در صورت استفاده در دادگاه، به عنوان دلیل دفاع و دعوا مورد قبول قرار می‌گیرد و وراثت‌داران نیز مکلفند طبق آن عمل کنند و احکام وصیت‌نامه را رعایت کنند.

شرایطی وجود دارد که سبب اعتبار وصیت دست‌نویس می‌شوند؛ برای مثال، وصیت کننده باید اهلیت لازم را داشته باشد (عقل، بلوغ و رشد) و خودش باید وصیت را با دست خط خود تنظیم کرده باشد.
همچنین، در وصیت باید تاریخ تنظیم (روز، ماه، سال) را نوشته و زیر آن امضا کند.
امضا از جمله عناصر مهم جهت اعتبار سند است و در صورت عدم وجود امضا، وصیت دست‌نویس معتبر تلقی نمی‌شود.

شرایط وصیت نامه دست نویس

بعد از توضیح درباره طبیعت وصیتنامهٔ خودنوشت و بررسی شرایط ارزش و اعتبار وصیتنامهٔ دستنویس، در این بخش از مقاله، قصد داریم تا درباره شرایط این وصیتنامهٔ خاص بحث کنیم.
شرایط وصیتنامهٔ دستی، با استناد به قانون امور حسبی و قانون مدنی، عبارت است از: شرایط وصیتنامهٔ دستی، به معنی موارد زیر هستند:

"در هنگام تنظیم وصیت نوشته شده، وصیت‌کننده باید دارای عقل، بلوغ و رشد یا به عبارتی دیگر اهلیت قانونی باشد.
"

وصیت‌کننده، با آرامش و اراده خود، به دقت و با صمیمیت، می‌تواند یک نامه وصیت دست‌نویس را تهیه کند.

موردی که شامل وصیت است، منافعی که قابل قبول هستند را دارد و قانونی و جایز است.

وصیت‌نامه، به طور رسمی و طبق قانون، باید مالکیت صاحب وصیت باشد.

مورد وصیت، باید بتواند منتقل شود و به عبارتی، نباید در دسته اموال غیرقابل انتقال مانند اموال موقوفه قرار بگیرد.

وصیت‌نامه‌نویس باید حتماً دارای سواد باشد و با خط خود، برای تنظیم وصیت دست نوشته اقدام کند.

وصیت‌نامه پس از تنظیم و نوشتن حتما باید تاریخ دقیق تنظیم آن، شامل روز، ماه و سال، با خط خود درج شود.

وصیت کننده باید حتما زیر وصیتنامه را امضا کند.

علاقه‌مندان به توسعه اطلاعات در مورد انواع وصیت‌نامه می‌توانند مقاله‌ای که در زیر آورده شده را مطالعه کنند و با استفاده از آن، اطلاعات بیشتری کسب نمایند.
علاوه بر این، در این بخش به توضیح نحوه تهیه و نگارش وصیت‌نامه شخصی خواهیم پرداخت.

نحوه تنظیم وصیت نامه دست نویس

برای بررسی روش تنظیم و اعتبارسنجی وصیتنامه‌ی خودنوشت، باید قوانین مربوط به این موضوع در قانون امور حسبی و قانون مدنی را مورد بررسی قرار دهیم.
طبق این قوانین، فرایند تنظیم وصیتنامه خودنوشت به صورت زیر است و وصیتنامه‌ی دست‌نویس تنها با رعایت این مراحل و نوشتار به شرح زیر، شرعاً اعتبار خواهد داشت:"برای تنظیم وصیتنامه خودنوشت، ابتدا باید موارد زیر را در نظر داشته باشید:1.
برخوردار بودن از صلاحیت قانونی: تنها افرادی که دستورات وصیتنامه را می‌دهند، باید بالای ۱۸ سال سن داشته باشند و درک کاملی از عواقب اوامر خود داشته باشند.
2.
مشخص کردن محتوای وصیتنامه: در وصیتنامه باید به صورت دقیق و شفاف، دستورات خود را ذکر کنید و تأکید کنید که این وصیتنامه برای موارد خاص در صورت فوت شما قطعیت دارد.
همچنین، مشخص کنید که این وصیتنامه برای همیشه باطل است و سایر وصیتنامه‌های قبلی شما را لغو می‌کند.
3.
امضا و تایید شاهدان: پس از نوشتن متن وصیتنامه، باید آن را به‌صورت خودکار و در حضور دو شاهد که باید بالای ۱۸ سال سن داشته باشند، امضا کنید.
همچنین، شاهدان باید در متن وصیتنامه حضور خود را با اطلاعات شناسایی کامل خود ثبت کنند.
4.
ثبت و اعتبارسنجی: پس از تکمیل مراحل قبلی، وصیتنامه باید به‌صورت رسمی در دفترخانه‌ی امور احوال شخصی ثبت شود.
این اقدام باعث اعتبارسنجی وصیتنامه می‌شود.
"در نتیجه، برای دستیابی به اعتبارسنجی و پذیرش وصیتنامه خودنوشت، باید مراحل فوق را به‌دقت دنبال کرده و نکات مربوطه را رعایت نمایید.

موصی می‌تواند با اهلیت کامل و سلامت عقلی، به طور آزاد و با رضایت خود، توسط خودش، وصیتنامه دست‌نویسی کند.
در آن وصیتنامه، بعد از تعیین تکلیف درباره دارایی‌ها و امور بعد از فوتش، تاریخ دقیق نوشتن وصیتنامه را با استفاده از تگ‌های HTML مانند تاریخ در بالای آن ذکر کند.
در نهایت، زیر وصیت‌نامه را امضا کند.

توجه داشته باشید که وصیت نامه دست نویس، یک سند معمولی است.
اگر فرد موردنظر زیر آن را امضا نکند، به خط خود ننویسد و تاریخ نگذارد، این وصیت نامه اعتباری نخواهد داشت.
برای اطلاعات بیشتر در مورد اعتبار وصیت نامه شفاهی و شرایط آن، می توانید مقاله زیر را مطالعه کنید.

تنفیذ وصیت نامه دست نویس

بحث اجرای وصیت‌نامه خودنوشت مدنظر قرار می‌گیرد، زمانی که فرد موصی، بیش از یک سوم از اموال خود را در قالب وصیت مشخص کرده باشد.
بر اساس قوانین مربوطه، مشخص است که تا چه حدی مالک می‌تواند اموال خود را وصیت کند.
هر فرد اجازه دارد قبل از فوت، درباره کل دارایی‌های خود وصیت کند، اما تنها یک سوم این وصیت پس از فوت فرد اجرا می‌شود و مابقی نیاز به تحقق و اجازه وراث قانونی دارد.

ماده ۸۴۳ قانون مدنی دربارهٔ این موضوع صحبت می‌کند و قواعد و شرایط اجرای صحیحی برای وصیت‌نامه را تعیین می‌کند.
این ماده تعیین می‌کند: وصیت وراثی حتی اگر از ثلث ترکه بیشتر باشد، قابل اجرا نیست مگر با اجازهٔ وراث و فقط در صورتی که برخی از وراث اجازهٔ اجرای وصیت را بدهند، تنها در حقیقت به نسبت سهم آن فرد اجرا می‌شود.
بر اساس این ماده می‌توان گفت:

در ابتدا، درباره اجرای وصیتنامه دستی بحث می‌کنیم.
زمانی که فرد موصی، بیش از یک سوم از دارایی خود را وصیت کرده است، مسأله اجرای وصیتنامه مطرح می‌شود.
اگرچه در غیر این صورت، تنفیذ وصیتنامه خودنوشته نیازی به رضایت ورثه‌داران ندارد.

ثانیا، روش اجرای "وصیتنامه دستی" در مورد میراثی که بیشتر از یک سوم است، به این صورت خواهد بود که وراثان میتوانند با تایید و رضایت خود، بخشی بیشتر از یک سوم ترکه را به خود اختصاص دهند و اعلام کنند.