تجهیزات پسیو شبکه چیست؟

در شبکه‌ها، از تجهیزات متنوعی استفاده می‌شود که به دو دسته تجهیزات اکتیو و پسیو تقسیم می‌شوند.
در این مقاله، به بررسی تجهیزات پسیو شبکه پرداخته خواهد شد.
تجهیزات پسیو در شبکه‌ها دارای نقش مهمی هستند ولی در مقابل تجهیزات اکتیو، عملکرد فعالی ندارند و به صورت غیر متقارن با اطلاعات رفتار می‌کنند.
این تجهیزات به منظور انجام وظایفی مانند تقویت سیگنال، توزیع و تنظیم جریان اطلاعات، اتصال و بسته‌بندی داده‌ها، تجمیع اطلاعات و اندازه‌گیری ایمنی شبکه استفاده می‌شوند.
تجهیزات پسیو شامل عناصری همچون کابل‌ها، پچ‌پنل‌ها، سوئیچ‌های فیزیکی، سوئیچ‌های لایه دوم، تقویت‌کننده‌های سیگنال و فیلترها می‌شوند.
کابل‌ها برای انتقال اطلاعات از یک قسمت به قسمت دیگر استفاده می‌شوند، پچ‌پنل‌ها جهت اتصال دستگاه‌ها به یکدیگر به کار می‌روند و سوئیچ‌ها به منظور ارسال داده‌ها به دستگاه‌های دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
از سوئیچ‌های لایه دوم در شبکه‌ها برای تقسیم‌بندی ترافیک، برقراری ارتباط بین شبکه‌ها و پشتیبانی از ویژگی‌های امنیتی استفاده می‌شود.
تقویت‌کننده‌های سیگنال نیز سیگنال‌های ضعیف را تقویت کرده و صاف و قابل استفاده می‌کنند.
همچنین، فیلترها برای جداسازی و حذف سیگنال‌های ناخواسته استفاده می‌شوند.
در مجموع، تجهیزات پسیو در شبکه‌ها نقش مؤثری دارند و بدون روند مناسب آنها، کارکرد شبکه به خوبی انجام نمی‌شود.
بنابراین، اهمیت استفاده و توجه به این تجهیزات در ایجاد و اداره شبکه فراهم شده است.

امروزه در اطراف ما، به طور گسترده‌ای به شبکه‌های مختلف پیچیده برخورد می‌کنیم.
امکان واگذاری وظایف به دیگران با استفاده از سیستم شبکه‌ای فراهم شده است؛ به این ترتیب، با استفاده از رایانه‌ها، افراد می‌توانند پیشرفت در کارها را از طریق رایانه‌هایی که به شبکه متصل هستند پیگیری کنند و هر فرد به وظیفه خود پایبند باشد.

به عنوان مثال، هنگام ورود به بانک، متوجه می‌شوید که چندین کامپیوتر مختلف در دسترس قرار دارند.
هر کدام از کارکنان پشت یک سیستم مشغول به پاسخگویی به مشتریان هستند.
گاهی اوقات قسمتی از وظایف به عهده یک فرد و قسمتی دیگر به عهده چند نفر از افراد است که از طریق کامپیوترهای مختلف به انجام آن می‌پردازند.
این کامپیوترها با یکدیگر متصل هستند و یک شبکه را تشکیل می‌دهند.

اگر به مقداری بیشتر در بانک وقت صرف کنید، ممکن است با توجه به اطراف، دوربین‌های امنیتی مدار بسته را تشخیص دهید.
همچنین، اگر شعبه‌ای کوچک در یک بانک مشاهده کنید، احتمالاً مکانی را که کابل‌ها در آن وارد و خارج می‌شوند، پیدا خواهید کرد.

کابل‌های ارتباطی این امکان را برای اتصال دستگاه‌ها، رایانه‌ها و تجهیزات مختلف در شبکه فراهم می‌کنند.
این کابل‌ها از طریق روش‌های مختلفی، مانند پایانه‌های مسافربری، به یک قفسه وصل می‌شوند و بسته‌های داده را در سطح شبکه جابجا می‌کنند.
تجهیزی که به طور کلی به آن سرور می‌گویند، می‌تواند بخشی از یک شبکه بزرگتر باشد.

تجهیزات شبکه

در شبکه، تجهیزات را بر اساس نوع فعالیت به دو دسته اصلی تقسیم می‌کنیم: تجهیزات اکتیو و تجهیزات پسیو.
تجهیزات شبکه شامل سخت‌افزارها و دستگاه‌های فیزیکی است که امکان انتقال و تعامل داده‌ها در سطح شبکه را با یکدیگر فراهم می‌کنند.

هر یک از تجهیزات شبکه وظیفه‌های خاصی دارند و به طور کلی، خدمات مختلفی را برای کاربران فراهم می‌کنند.
یکی از نکات حائز اهمیت برای کنترل و مدیریت شبکه، شناخت تجهیزات شبکه و نوع استفاده آنها است.
استفاده از تگ‌هایمانند ، ،

تفاوت تجهیزات شبکه پسیو و اکتیو

«بدون ارائه تعریف دقیقی از این دو دسته از تجهیزات شبکه، بیان تفاوت آنها غیرممکن است.
هر یک از این دسته‌ها اهداف خاص خود را دارند که به وضوح تفاوت بین آنها را نشان می‌دهد.
»

تجهیزات شبکه از دستگاه‌های سخت‌افزاری اکتیو هستند که به منظور تولید، هدایت، مسیریابی و بازتولید سیگنال‌های الکترونیکی به کار می‌روند.
تجهیزات شبکه کاربردی شامل تمام لوازم و قطعاتی است که با استفاده از تجهیزات شبکه پسیو، نشانه‌ها را ایجاد و آنها را در سطح انتقال ذخیره می‌کند.

برای مثال،سوئیچ ها،هاب ها،روترها،مودم ها،سرورها،کارت های شبکه،فایروال هاو غیره، همگی تجهیزات فعالشبکه محسوب می‌شوند.

تجهیزات شبکه پسیو جزو اجزایی از شبکه هستند که قادر به تولید سیگنال های الکترونیکی نیستند و صرفاً برای انتقال و دریافت اطلاعات از تجهیزات فعال استفاده می‌شوند.

تجهیزات پسیو شامل عناصری مانند کابل‌های شبکه، کیستون شبکه، پچ کورد، داکت، رک شبکه، ابزارها و تجهیزات نصب و راه‌اندازی می‌باشند.

انواع تجهیزات پسیو شبکه

هاب

کابل شبکه

ممکن است در یک شبکه از کابل‌های مختلفی استفاده شود.
یکی از معروف‌ترین آنها کابل‌های RJ45 هستند که در بین عموم کاربران به عنوان کابل شبکه شناخته می‌شوند.
این کابل‌ها در شبکه، مسیرها و مسیرهای شبکه را ایجاد می‌کنند و تمام نقاط و مناطق را به هم متصل کرده و تسهیل در جابجایی اطلاعات فراهم می‌کنند.

کابل‌ها در برابر نویز و به همراه طراحی خود می‌توانند بر اساس قطر یا میزان مقاومت طبقه‌بندی شوند.
نوع کابلی که برای محیط‌های مختلف مناسب است، ممکن است متفاوت باشد.
یکی از کابل‌های متداول، کابل فیبر نوری است.
ویژگی‌های این کابل شامل پهنای باند و نوع پوشش است.
براساس نیاز خود، می‌توانید از گروه‌های مختلف (از جمله Cat5، Cat5e، Cat6، Cat6A، Cat7، Cat7A و Cat8) انتخاب کنید.

انواع کابل شبکه

در برخی از ساختمان‌های تجاری قدیمی، هنوز هم از کابل‌های cat3 استفاده می‌شود.
در برخی از این نصب‌های قدیمی، می‌توان دو جفت از این کابل را برای انتقال داده استفاده کرد و جفت‌های دیگر را برای اتصالات دیگر یا صوتی مورد استفاده قرار داد.
با ورود کابل cat4، کابل‌های cat3 برای یک مدت کوتاهی همچنان به کار می‌رفتند، اما سریعاً توسط کابل cat5 جایگزین شدند.
هر دوی این کابل‌ها در حال حاضر قدیمی شده‌اند و دیگر در استانداردهای کابل‌کشی شناخته نمی‌شوند.

کابل شبکه CAT 5E و 6کابل شبکه CAT 5E و 6 معمولاً برای اتصال شبکه‌های کامپیوتری استفاده می‌شود.
این کابل‌ها دارای عملکرد بالا و پهنای باند مناسبی برای انتقال داده‌ها هستند.
از CAT 5E و 6 برای اتصال دستگاه‌ها مانند روتر، سوئیچ، کامپیوتر و دستگاه‌های دیگر استفاده می‌شود.

در تقریباً سال ۲۰۰۱٬ استفاده از کابل Cat5e برای ارائه عملکرد بهتر در مقابل تداخلات در سرعت گیگابیت معمول شد.
پس از آن٬ کابل Cat6 با نمایی متفاوت و سطح عملکرد بالاتر معرفی شد که قابلیت پشتیبانی از سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه را دارد (تا 35 متر).

با استفاده از آزمایش و کنترل کیفیت، برخی از کابل‌های نصب شده به نوعی Cat5e و Cat6 قابلیت پشتیبانی از سرعت 2.
5 و یا 5 گیگابیت بر ثانیه را تا فاصله 100 متر برای استقرار Wi-Fi 6 دارند.
در حالی که این کابل‌ها توانایی پشتیبانی از 10 گیگابیت بر ثانیه را تا فاصله‌ای حداکثر 55 متر یا کمتر نیز دارند.

کابل شبکه CAT6A یک نوع کابل شبکه است که به قابلیت پشتیبانی از سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه تا فاصله 100 متر معروف است.
این کابل در سال 2009 مورد تصویب قرار گرفت و تا امروز بیش از یک دهه مدت زمانی را پشت سر گذاشته است.
به نظر می‌رسد CAT6A در زمان معرفی خود کمی پیشروتر از زمان خود بوده است.
اما تنها در طی پنج سال گذشته، سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه برای اتصال به دستگاه نهایی، در هر شبکه محلی رایج شده است.
با این حال، هنوز هم تعداد قابل توجهی از برنامه‌ها و دستگاه‌ها با سرعت 1000 مگابیت بر ثانیه یا کمتر از آن کار می‌کنند.

گربه 7، 7A و 8:

گربه 7:

گربه 7 یک استاندارد کابل شبکه است که برای انتقال داده‌ها با سرعت بالا و عملکرد بهتر طراحی شده است.
این استاندارد قابلیت انتقال داده‌ها با سرعت تا 10 گیگابیت بر ثانیه را دارد.

گربه 7A:

گربه 7A نسخه بهبود یافته‌ای از استاندارد گربه 7 است.
این استاندارد قابلیت انتقال داده‌ها با سرعت تا 40 گیگابیت بر ثانیه را دارد و بهره‌وری و کیفیت بالاتری را در مقایسه با گربه 7 فراهم می کند.

گربه 8:

گربه 8 استانداردی است که برای ارتقاء سرعت و کیفیت ارتباطات شبکه طراحی شده است.
داده‌ها را با سرعت تا 25 و 40 گیگابیت بر ثانیه انتقال می دهد و عملکرد عالی را در فواصل طولانی‌تری فراهم می کند.
همچنین، گربه 8 قابلیت پشتیبانی از بازده پر برابری را دارد و برای نیازهای شبکه‌های بزرگ و پیچیده پیشنهاد می گردد.

همچنین، ممکن است علاقه‌مند باشید به بررسی کابل‌های شبکه Cat7 و Cat7a که به ترتیب توسط ISO/IEC در سال 2002 و 2010 تصویب شده‌اند.
این کابل‌ها هرگز به صورت رسمی توسط TIA تأیید نشده‌اند، اما هنوز رده 7A به‌عنوان یک رسانهٔ کابل محبوب برای پشتیبانی از انتقال داده‌ها با سرعت 10 گیگابیت بر ثانیه در برخی مناطق اروپا مورد استفاده قرار می‌گیرد.

یک راه حل پشتیبانی از سرعت‌های 25 و 40 گیگابیت بر ثانیه در پیوندهای 30 متری میان سوییچ و سرور در مرکز داده وجود دارد و تحت عنوان cat8 شناخته می‌شود.

به دنبال یافتن راه حل‌هایی برای پشتیبانی از سرعت‌های 25 و 40 گیگابیت بر ثانیه، تبلیغات بسیاری در حال حاضر در حال صورت گرفتن است که منظورشان cat8 می‌باشد - /40GBASE-T.

در حال حاضر، پیشرفت‌های بسیاری در حوزه فناوری فرستنده گیرنده صورت گرفته است.
این پیشرفت‌ها به مراکز داده امکان می‌دهند تا با استفاده از کابل‌های اتصال مستقیم نوع SFP28 یا SFP56، به راحتی از پیوندهای سوئیچ به سرور پشتیبانی کنند.
این سیستم‌ها قادر به انتقال داده‌ها با سرعت 25 یا 50 گیگابیت بر ثانیه در پیکربندی‌های ToR یا مجموعه‌های نوری فعال و فیبر می‌باشند.

کشیدن کابل ساخت یافته در پیوندهای طولانی تر، همانطور که قطعاً نیاز به استفاده از cat8 ندارد.
اما این کابل (یا برخی از نسخه های آن) ممکن است نهایتاً برای برنامه هایی که به سرعت انتقال بالاتری نسبت به رده 6A احتیاج دارند، در اتصالاتی با طول ۳۰ متر در شبکه محلی (LAN) قابل استفاده باشد.

داکت و ترانکت

محفظه‌ای برای عبور کابل‌ها وجود دارد که به طور همزمان ایمنی و ترتیب ظاهری سیم‌ها را تضمین می‌کند.
این محفظه معمولاً از موادی مانند PVC تهیه شده و دارای مقاومت خوبی است.
استفاده از آن به دلیل اندازه‌های مختلف بسته به شرایط مختلف الزامی است.
به‌عنوان مثال، اگر شامل کابل‌های متعددی باشد، بهتر است از جعبه استفاده شود.
در غیر این صورت می‌توانید از راه حل‌های دیگر استفاده کنید.

پریز شبکه

استفاده از آن مانند یک پریز برق است، با این تفاوت که به جای اتصال به برق، امکان دسترسی به شبکه فراهم می‌شود.

کیستون شبکه

جک‌های کیستون ابزارهایی هستند که برای برقراری ارتباط بین کابل‌ها و تجهیزات مختلف در شبکه استفاده می‌شوند.
به عنوان مثال، ما قصد داریم یک خط را به یک سوئیچ یا روتر متصل کنیم و برای این منظور، از بین دسته‌بندی‌های موجود از جمله Cat5، Cat5e، Cat6، Cat6a، Cat7، Cat7a و Cat8، یک جک کیستون شبکه مناسب را انتخاب و بر روی کابل نصب کنیم.
در اینجا ، نصب جک با استفاده از یک آچار سوکت به ما کمک بسیار می‌کند.

پچ پنل شبکه

همیشه برای راه اندازی مراکز داده از انواع مختلف کابل‌ها استفاده می‌شود.
استفاده از پچ پنل‌ها به منظور بهبود مدیریت کابل‌ها بسیار مفید است.
پچ پنل شبکه یک قطعه سخت‌افزاری است که با ارائه پورت‌های متعدد، اتصال ورودی و خروجی‌ها به دستگاه‌های مختلف شبکه را آسان می‌کند.

پچ پنل‌ها معمولا بر روی رک و زیر یا بالای سوئیچ‌ها نصب می‌شوند.
برخی از نمونه‌های پچ پنل عبارتند از: پچ پنل‌های Cat5e، Cat6، Cat6a، Cat7 یا نسخه ۴۸ پورتی.
همچنین، پچ پنل‌ها در دو نوع محافظ دار و بدون محافظ عرضه می‌گردند.