صلح به معنای آشتی و همسویی در برابر جنگ و نزاع قرار دارد. این مفهوم در حقوق نیز رواج دارد. قرارداد صلح یکی از قراردادهای حقوقی است که بسیاری از افراد آن را مدرک نمی‌شناسند. صلح در دو معنای مختلف می‌تواند استفاده شود. اولین معنا، معنای مشترک در بسیاری از سیستم‌های حقوقی را نشان می‌دهد و به توافق و همسویی اشاره دارد. در معنای دیگر، صلح به معنای آشتی و هماهنگی حتی بدون وجود اختلاف قبلی استفاده می‌شود. در این حالت، موضوع صلح می‌تواند هر چیزی باشد. به عبارت دیگر، در این حالت، دو طرف بر سر موضوعی که اکنون درباره آن اختلاف ندارند اما ممکن است در آینده به اختلاف بیفتند، قرارداد صلح را منعقد می‌کنند. از اینرو، در این مقاله به بررسی مفهوم قرارداد صلح، ویژگی‌های آن، و عناصر قرارداد صلح می‌پردازیم.

عقد صلح چیست

قرارداد صلح، یک توافق است که افراد بر اساس آن، درباره اختلافات موجود یا اختلافاتی که ممکن است در آینده رخ دهد، صلح می‌کنند. طبق ماده ۷۵۲ قانون مدنی، صلح می‌تواند برای حل و زوال اختلاف موجود یا جلوگیری از احتمال اختلاف، در معاملات و موارد دیگر بسته شود. برای فهم بهتر مفهوم قرارداد صلح، با مثالی توضیح می‌دهیم: به عنوان مثال، زمانی که شخص الف می‌گوید که شخص ب به او ۱۰۰ هزار تومان بدهکار است و شخص ب ادعا می‌کند که این گفته درست نیست و مقدار بدهی فقط ۶۰ هزار تومان است، در این حالت، شخص الف و شخص ب می‌توانند با هم توافق کرده و با امضای قرارداد صلح، اختلاف خود را حل کنند. همچنین، در مورد حالت دوم، این مرتبط است که شخص الف و شخص ب هنوز درباره یک موضوع اختلاف نداشته باشند، اما برای جلوگیری از احتمال اختلاف در آینده، قرارداد صلح را فراهم می‌کنند.