اعتبار محتویات و مندرجات سند رسمی

بطور کلی، "سند"، به معنای سند رسمی و سند عادی، یکی از دلایل مهمی است که می‌توان از طریق آن یک ادعا را ثابت کرد و نقش مهمی در اثبات دعا در پرونده‌های حقوقی و کیفری دارد.
اسناد رسمی از توان اثباتی و توان اجرایی بالایی در حقوق برخوردار هستند.
اعتبار اسناد رسمی در دادگاه‌ها و محاکم سوال بسیاری از افراد است که در این مقاله به آن پرداخته شده است.
اما ما در این مقاله قصد داریم به بررسی اعتبار محتویات سند رسمی (یعنی امضاها و اثر انگشت‌های آن) و همچنین مندرجات سند رسمی (یعنی مفاد و عبارات موجود در سند رسمی) بپردازیم و آنها را مورد بررسی قرار بدهیم.

اعتبار محتویات سند رسمی

هر سند شامل محتویاتی است که در آن نوشته یا گذاشته می‌شود، مانند عبارات، امضاها، مهرها و اثر انگشت‌ها.
بر اساس ماده ۷۰ قانون ثبت، اعتبار اسناد رسمی به معنای صحت انتساب محتویات مربوطه به اشخاصی است که این محتویات به آنها تعلق دارد.
به عبارت دیگر، سند رسمی که به طور قانونی ثبت شده است، رسمی بوده و تمام محتوا و امضاهای آن معتبر خواهد بود، مگر اینکه جعلی بودن این سند ثابت شود.
بنابراین، اگر در یک سند رسمی وجود داشته باشد، انکار انتساب مهرها، امضاها، اثر انگشت‌ها یا عبارات به خود توسط طرفین که امضا یا اثر انگشت متعلق به اوست، پذیرفته نخواهد شد و تنها می‌تواند ادعای جعل نسبت به سند را داشته باشد.
برای اطلاعات بیشتر درباره ادعای جعل نسبت به سند و مجازات جعل سند، روی لینک کلیک کنید.

اعتبار مندرجات سند رسمی

در سند رسمی، مندرجات سند عبارت‌هایی هستند که در آن نوشته شده‌اند و مفاد و معنایی را به ارمغان می‌آورند.
به طور مثال، ممکن است در سند آمده باشد که فروشنده مبلغ معامله را دریافت کرده است.
مندرجات سند عمدتاً شامل موارد معنوی هستند که با امور مادی (مانند امضاء و مهر اثر انگشت) تفاوت دارند.
برای بررسی صحت و اعتبار مندرجات سند رسمی، آن‌ها را به دو دسته اعلام‌های ماموران رسمی و اعلام‌های افراد تقسیم کرده و به طور جداگانه آن‌ها را مورد بررسی قرار داد.

اعتبار اعلامات از سوی مأموران قوت می‌گیرد.

اعلام‌های مامور رسمی یک بخش از مندرجات سند رسمی است که مامور رسمی آن را دیده، شنیده و یا به نحو متناسب دیگری دریافت و در سند اعلام می‌کند.
این اعلام‌ها شامل مواردی مانند هویت امضا کنندگان سند، پرداخت مبلغ به مشتری، تعهد به تسویه وجه یا مال و غیره می‌شود.
اعتبار اعلام‌های مامور رسمی در سند بر این اساس است که مامور به منظور انجام این کار منصوب شده است و تحت نظارت دقیقی قرار دارد.
علاوه بر این، مامور مسئولیت سنگینی در برابر قانون دارد و لذا قانون صحت عملیات مامور رسمی را در حدود وظایف قانونی فرض می‌کند.
بنابراین، آنچه که سردفتر از دیده‌ها، شنیده‌ها و سایر مشاهدات خود مانند هویت افراد مرتبط، تاریخ ثبت سند یا مثلاً پرداخت نقدی بهای معامله در حضور او را در سند ذکر می‌کند، نسبت به واقعیت معتبر است و نیازی به بررسی قضایی ندارد و انکار آن نیز بی اثر است.
هر کس که ادعا کند مامور رسمی در سند اموری را بر خلاف حقیقت ثبت کرده است، باید اثبات ادعای خود را ارائه کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره جعل سند رسمی توسط سردفتر، می‌توانید بر روی لینک کلیک کنید.

اهمیت احترام به اظهارات افرادی که بیان می‌شود

بخش دیگری از محتوای سند رسمی، اعلامیه‌های افراد است که در حضور یک مامور رسمی صورت گرفته است؛ به عنوان مثال ، فروشنده در حضور مامور اعلام می‌کند که پول را دریافت کرده و طرفین تایید می‌کنند که معامله به تصرف خریدار رسیده است.
بنابراین دریافت پول یا تصرف معامله بر اساس آگاهی‌ها و اظهارنظرهای مامور رسمی نیست، بلکه مامور رسمی در سند نگاشته‌هایی ثبت می‌کند که طرفین در حضور او اعلام کرده‌اند و مربوط به اموری است که بدون حضور مامور رسمی رخ داده است.
بنابراین هر یک از طرفین می‌توانند ادعا کنند که اموری که در حضور مامور اعلام و در سند نوشته شده، در واقع رخ نداده است.
به عنوان مثال، اگرچه در حضور مامور اقرار کرده که پول را دریافت کرده است و در سند رسمی نیز ذکر شده است، اما در واقع پول را دریافت نکرده است.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره انکار و تردید نسبت به اسناد، روی لینک کلیک کنید.