ابراء یا برائت ذمه و شرایط آن

«در حوزه حقوق، هنگامی که یک فرد تعهّدی را پذیرفته باشد، وظیفه دارد آن کار را که به آن تعهّد دیده است، انجام دهد.
در صورتی که طرف مقابل این تعهّد را رعایت نکند، قوانین راه‌هایی را برای اجبار او به انجام تعهّد در نظر گرفته‌اند.
با این حال، در حوزه حقوق، اصطلاح "اسباب سقوط تعهّد" نیز به کار رفته است.
»

پیش از همه نیاز است تا به مفهوم و شرایطی که منجر به ساقط شدن یک تعهد یا پرداخت دین تعهد می‌شود، بپردازیم.
بدین منظور نیاز است تا اسباب آن را در نظر بگیریم.


ابراء ذمه متعهد یکی از اسبابی است که می‌تواند منجر به سقوط یک تعهد شود.
در واقع، اگر مطابق شرایط و مراحل مربوطه انجام شود، می‌تواند یک فرد از مسئولیت پرداخت دین تعهد خود معاف کند.
برای اینکه بتوانیم این مفهوم را درک کنیم و قواعد آن را درک کنیم، به آشنایی کامل با مفهوم ابراء ذمه متعهد نیاز داریم.

در این مقاله، می‌خواهیم به پرسش‌های زیر پاسخ دهیم: ضمانت چیست و چه معنایی دارد؟سپس، از منظر قانون مدنی ایران، شرایط و مقررات برای برآورده کردن یا معافیت از ضمانت را توضیح می‌دهیم.
همچنین، ویژگی‌ها و شرایطی را بیان می‌کنیم که فرد معافیت دهنده باید داشته باشد.

ذمه چیست؟

پیش از بررسی و توضیح درباره مفعول از سؤالات "ابراء ذمه چیست؟" و "معنی برائت ذمه چیست؟"، لازم است ابتدا به طور خلاصه در مورد مفهوم "ذمه" در قانون مدنی و فقه صحبت کرده و سپس به تعبیر و شرایط ابراء ذمه بپردازیم.
در فرهنگ لغت، "ذمه" همانند مفاهیم "کفالت"، "ضمانت"، "عهد" و "پیمان" مورد استفاده قرار گرفته است.

در عقیده فقه امامیه نیز، مفهوم "ذمه" را به معنای تعهد و مسئولیت در نظر می‌گیرند.
در واقع، ذمه معادلی است برای عهد و تعهد، همانند یک ظرف که تعهدات، ضمانات، دین و سایر مسائل مرتبط را در خود جای می‌دهد.
به منظور واقعی شدن این مفاهیم چون تعهد، ضمانت یا دین، حتماً نیازمند وجود یک ذمه است که شخص مسئولیت آن را بر عهده ‌گیرد.

در حوزه حقوق، مفهوم "ذمه" یا "اشتغال ذمه" به صورت عمده در مواردی که فردی بدهی به شخص دیگری دارد، به تصویر کشیده می‌شود.
این وضعیت معمولا در صورتی رخ می‌دهد که نفری بدهکاری دینی دارد و باید بر اساس توافقاتی از جمله تعهد قراردادی خود، آن بدهی را تسویه کند.
HTML تگ‌های "em" و "strong" در این متن به شیوه زیر استفاده شده است:در حوزه حقوق، مقصود از ذمه یا اشتغال ذمه، به عنوان یک تعهد عقدی نمایانگر بدهکاری فرد بدهکار نسبت به شخص دیگری است که معمولاً به لحاظ دینی ایجاد می‌شود.
در این حالت، فرد موظف است مبلغ بدهی را طبق موعد مقرر در قرارداد بین طرفین، پرداخت کند.

ابراء یا برائت ذمه یعنی چه

مفهوم "اشتغال ذمه" به معنای تعهد و وظیفه‌ی فرد نسبت به شخص دیگری است که موجب می‌شود او ملزم به پرداخت آن و انجام تعهدهای خود شود.
برخلاف اشتغال ذمه، مفهوم "برائت ذمه" به معنای عدم تعهد و وجود تعهدی نیست که شخص به آن موظف باشد.
در اینجا، به بیان مفهوم واقعی برائت ذمه می‌پردازیم.
ابتدا باید تعریف "ابراء" را بیان کنیم.

ابراء یا رها کردن و خلاص کردن از ریشه کلمه "برء" به معنای آن است.
در لغت‌نامه حقوقی، ابراء در ماده 289 قانون مدنی تعریف شده است.
این تعریف ابراء بیان می‌دارد که: "ابراء به معنای اقدام دائن با اراده خود برای صرف نظر از حق خود است.
" به طور خلاصه، ابراء به معنای انصراف طلبکار از مطالباتش به صورت داوطلبانه است.

شرایط ابراء چیست

پس از بحث در مورد مفهوم "بری الذمه کردن" و تعبیر "ذمه"، در این قسمت از مقاله قصد داریم تا درباره "شرایط ابراء" صحبت کنیم و بیان کنیم که فردی که "ابراء" می‌کند و موضوع "ابرا" باید چه شرایطی داشته باشند تا اتفاق "بری الذمه" از طریق "ابراء" رخ دهد.

برای اینکه فردی بتواند حق خود را پس بگیرد، باید با رضایت و قصد خودش و بدون اجبار و اکراه، از بدهکار یا متعهد خود درخواست برآورده کردن طلب را نکند.
علاوه بر این، باید از نظر قانونی صلاحیت لازم برای این کار را داشته باشد؛ به این معنی که باید عاقل، بالغ و رشید باشد و قانوناً اختیار انجام این امر را داشته باشد.