معامله اضطراری چیست

تفاوت معامله اضطراری و معامله اکراهی

مفهوم معامله اضطراری در قسمت قبل تشریح شد.
باید توجه داشت که اضطرار و اکراه با یکدیگر تفاوت دارند و اغلب به اشتباه از جایگزینی نادرست آنها استفاده می‌شود.
حکم و آثار حاصل از معاملات اضطراری و معاملات اکراهی به یکدیگر متفاوت هستند و به همین دلیل در اینجا به بررسی تفاوت معامله اضطراری و معامله اکراهی می‌پردازیم.

«معامله اکراهی» به معنای انجام قرارداد یا عقدی است که فرد به دلیل عوامل خارجی، معمولاً مرتبط با فشارهایی دیگر، آن را انجام می‌دهد اما احساس ناخوشایندی نسبت به آن دارد.
در این حالت، فرد به انجام معامله مجبور نشده و تنها به دلیل تأثیرات و عواقب منفی ناشی از اکراه، اقدام به آن می‌کند.
بنابراین، مقابل اجبار، اراده فرد وجود دارد و فرد تمایل دارد معامله را انجام دهد، اما راضی نیست.

بر اساس قانون، حکم معامله اختیاری به معنای این است که در صورتی که شخص مشتری رضایت خود را اعلام نکند، معامله مورد نیاز نخواهد بود.
به عبارت دیگر، معامله اختیاری باید مشتری بدون اجبار قادر به قبول یا رد معامله باشد بعد از انتهای شرایط معامله اختیاری تصمیم می‌تواند معامله را تنفیذ یا رد کند.
حتی در مورد ازدواج نیز شخص مشتری در صورتی که اجبار شود، اختیار دارد که پس از عقد نکاح، آن را قبول یا رد کند.

تفاوت میان معامله اضطراری و معامله اکراهی، در آن است که در اضطرار، فرد ثالث شخص را به انجام معامله مجبور نمی‌کند و صرفاً خود فرد، با درنظر گرفتن شرایط، معامله‌ای انجام می‌دهد.
در این نوع معامله، نه قصد و نه رضایت شخص مضطر مورد ضربه قرار نمی‌گیرد و به همین دلیل، حکم این نوع معامله با معامله اکراهی قابل تفاوت است که در بخش بعد به بررسی آن خواهیم پرداخت.

حکم معامله اضطراری

پس از بررسی اصل معامله اضطراری و تفاوت آن با معامله های اکراهی، موضوع حکم معامله اضطراری نیز باید مورد بررسی قرار گیرد.
به عبارت دیگر، ممکن است سوالی بر سر این باشد که طبق قوانین، چه حکمی برای معامله اضطراری وجود دارد؟ آیا معامله اضطراری باطل و بی اثر است یا می توان آن را معتبر و صحیح در نظر گرفت؟

"به طور کلی، در قانون مدنی، ماده ۲۰۶، حکم معاملات اضطراری مورد بحث قرار گرفته است.
بر اساس این ماده، انجام یک معامله به دلیل اضطرار معتبر می‌باشد و به عنوان مُکرَه شمرده نمی‌شود.
به عبارتی، اگر فردی به دلیل اضطراب و در مواجهه با شرایط، چالش‌ها و دشواری‌های شخصی، مجبور به انجام یک معامله اضطراری شود، این معامله از نظر حقوقی صحیح است.
"

"اعتبار معاملات فوق العاده در این ماده به دلیل اضطرار و حاکمیت شرایط داخلی فرد، تا حدی است که اراده‌اش تحت تأثیر قرار گیرد و نتیجه‌ای نداشته باشد.
به همین دلیل، شخص ممکن است با غلبه بر شرایط ضروری خود، نیازهای لازم خود را به روش دیگری برآورده کنید.
به همین ترتیب، قانون‌گذار تصمیم گرفته است که اعتبار معاملات فوق‌العاده را تأیید کند.
"

آثار معامله اضطراری

در بخش قبل، مفهوم "حکم معامله اضطراری" را ارائه دادیم و همانطور که بیان شد، بر اساس قانون مدنی، معاملات اضطراری از نظر حقوقی کاملاً قابل قبول و صحیح هستند.
حال لازم است به بررسی چگونگی تأثیر این معاملات بپردازیم.
آیا تحت شرایط معامله اضطراری، شخص مضطر نیاز دارد پس از انجام آن، آن را تأیید یا اعتراض کند؟ در اینجا از تگ‌های HTML مانند و استفاده می‌کنیم.

برای پاسخ به این سؤال، باید بگوییم که طبق قوانین حقوقی، معامله اضطراری به صورت قانونی تأیید و اعتبار دارد.
این به این معناست که در مقابل معاملات اجباری که نافذ نیستند و شخص پس از انجام معامله مجبور شده (مکره)، او قادر است معامله اجباری را تأیید کند یا رد کند، اما در معاملات اضطراری، مضطر به این کار حق ندارد.
بنابراین ثبات معاملاتی مانند عقد بیع نیازمند این است که معاملات اضطراری، حتی بدون تأیید یا رضایت مضطر، صحیح و معتبر باشند و نیازی به مجوز بعدی از جانب مضطر نداشته باشد.