طلاق در دوران عقد و باکره بودن

در جامعه ایران، وقتی زن و مردی تصمیم به ازدواج می‌گیرند و عقد نکاح صورت می‌گیرد، آنها با عنوان همسر و همسره تلقی می‌شوند.
اگرچه به لحاظ شرعی و قانونی آنها زوج محسوب می‌شوند، اما مرسوم است که پس از برگزاری مراسم عروسی و رفتن آنها زیر یک سقف، رابطه زناشویی شکل می‌گیرد.
بنابراین، در بسیاری از خانواده‌ها، آیا زن به عنوان باکره باشد یا نباشد در دوران عقد، به عنوان یک مسئله مهم در نظر گرفته می‌شود.

با این وجود، گاهی اوقات در همان زمان عقد، زن و مرد ممکن است به نتیجه برسند که ادامه زندگی مشترک و عقد نکردن، بهتر است و بنابراین قصد دارند جدا شوند.
در این موارد، بکر بودن یا نبودن زن در زمان عقد برای طلاق بگیری، به مسأله‌ای اساسی و حیاتی تبدیل می‌شود که علاوه بر تأثیرات خانوادگی و بعضاً حیثیتی، تأثیرات حقوقی نیز خواهد داشت.
بنابراین، در این مقاله، پیامدها و تأثیرات طلاق در زمان عقد و بکر بودن زن را بررسی خواهیم کرد.

به مناسبت فوق، در این مقاله اقدام به بررسی موضوعات زیر خواهیم نمود:تأثیر طلاق توافقی در دوران عقد و باکرگیتأثیر طلاق از سوی زن در دوران عقد و باکرگیتأثیر طلاق از سوی مرد در دوران عقد و باکرگیو همچنین به بررسیآثار و پیامدهای طلاق در دوران عقد و باکرگینیز خواهیم پرداخت.

طلاق توافقی در دوران عقد و باکره بودن

براساس قوانین ایران، یکی از انواع مهم طلاق، طلاق توافقی نامیده می‌شود و همانطور که از نام آن برمی‌آید، این نوع طلاق در مواردی رخ می‌دهد که هم زن و هم مرد تمایل داشته و قصد جداشدن را دارند و می‌خواهند با طی کردن مراحل قانونی، طلاق توافقی را صورت بگیراند.

لذا در طلاق توافقی، نکته‌ای که بسیار حائز اهمیت است، این است که زوجین ابتدا باید با توافق با یکدیگر نسبت به تدوین یک متن توافقنامه طلاق اقدام نمایند و پس از توافق درباره همه جنبه‌های مالی و غیرمالی زندگی مشترک، از دادگاه درخواست صدور گواهی عدم سازش را داشته باشند.
از این جهت، امر واضح است که حتی اگر یکی از طرفین راضی نباشد، سازماندهی کردن طلاق توافقی در مراحل دادگاه و ثبت طلاق به تنهایی کافی نبوده و تنها نیت یکی از طرفین برای انجام طلاق کافی نمی‌باشد.

تاثیر طلاق در دوران عقد و بکاره بودن زن طلاق در دوران عقد و بکاره بودن زن یک موضوع کاملاً لازم پذیرفته شده است.
این به این معنی است که اگر زن بکاره باشد و هیچ ارتباط زناشویی با همسر خود نداشته باشد، می‌تواند برای طلاق در دوران عقد با همسر خود موافقت کند و از او جدا شود.
همچنین، مرد نیز در طول عقد می تواند همسر بکاره خود را به طلاق در دوران عقد راضی کند و هیچ محدودیتی برای طلاق توافقی در دوران عقد وجود ندارد.

هنگامی که زوج دو جانبه تصمیم به طلاق توافقی می‌گیرند و خانم عروس هنوز باکره است، این باعث می‌شود که فرآیند طلاق با سرعت بیشتری پیش برود.
در این حالت هر دوی زوجین به طلاق راضی هستند و تمام تفاصیل لازم را با هم توافق کرده‌اند.
برای طلاق توافقی در دوران عقد، خانم عروس باکره باید به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کرده و درخواست طلاق توافقی را ثبت کند.

متوجه شوید که طبق قوانین جدید، برای جداشدن زوجین در دوران عقد و هنگامی که زن هنوز دختر است، لازم است تا قبل از اقدام به طلاق، به مشاوره‌های قبل از طلاق مراجعه کنند و نتیجه این مشاوره‌ها را به دادگاه ارائه دهند.
برای این منظور، بعد از ثبت نام در سامانه تصمیم طلاق، ضروری است که این مشاوره‌ها انجام شود.

لطفاً در هنگام طلاق در دوران عقد وجود باکره یا دوشیزه بودن خانم را در نظر داشته باشید.
در این صورت، آزمایش دوشیزگی باید انجام شده و گواهی بکارت در دادگاه تقدیم شود.
فقط با توجه به این گواهی، دادگاه نوع طلاق غیرمدخوله یعنی طلاقی که در آن خانم رابطه زناشویی نداشته است را تعیین می‌کند.
همچنین، لازم به ذکر است که وجود باکره یا دوشیزه بودن زن هنگام طلاق در دوران عقد، آثار حقوقی مهمی دارد که در ادامه به بررسی آنها خواهیم پرداخت.

طلاق از طرف زن در دوران عقد و باکره بودن

علاوه بر طلاق توافقی، در شرایط خاصی امکان طلاق از طرف زن در دوران عقد نیز وجود دارد.
قانون در برخی موارد به زن این اجازه را می‌دهد که بتواند بدون رضایت شوهرش از او جدا شده و طلاق بگیرد.
در زمانی که زن در زندگی مشترک با همسرش با عسر و حرج و سختی غیرمتعارفی مواجه می‌شود، می‌تواند طلاق را درخواست کند.
همچنین، در سند ازدواج بعضی از شروط ضمن عقدی وجود دارد که بعضاً حق طلاق را به زن می‌دهد.

زمانی که زوجی در مرحله عقد هستند و هنوز رابطه زناشویی را شروع نکرده‌اند، به دلایل مختلف امکان دارد که زن بخواهد درخواست طلاق دهد.
به عنوان مثال، اگر در همان مرحله عقد مشخص شود که شوهر اعتیاد خطرناک و مضری دارد که بر زندگی زناشویی تأثیر می‌گذارد، یا اگر شوهر به زن خود ضربه زده و به هر دلیلی محیطی غیر قابل تحمل یا مشکلات جدی برای عروس ایجاد کرده باشد، زن می‌تواند درخواست طلاق دهد.

برای انجام مراحل تنظیم دادخواست طلاق در دوران عقد و باکره بودنزن، ابتدا به یکی از دفاتر خدمات قضایی مراجعه کرده و با تقدیم دادخواست، درخواست خود را ثبت کنید.
در این دادخواست، باید مدارک و مستنداتی که حق طلاق زن را اثبات کننده باشند، به صورت ضمیمه ارائه شوند.
البته، دریافت مشاوره هایی درباره طلاق نیز بسیار ضروری است.
همچنین باید به یاد داشته باشید که قاضی دادگاه مسئول است خواسته شما را بررسی کرده و حکم طلاق در دوران عقد را صادر نماید.
باید توجه داشت که در مقایسه با طلاق توافقی، مرد نمی تواند از اجرای حکم دادگاه امتناع کند یا از طلاق دادن زن خودداری کند.

در کنترل طلاق توسط زن در دوران عقد، می بایست صحت موضوع زن باکره یا غیر باکره، از طریق انجام آزمون های پزشکی قانونی، توسط دادگاه تأیید گردد.
با احراز صحت این امر، حکم طلاق براساس ماده مذکور، بدون دریافت مهریه از زن، صادر می گردد.
همچنین، باکره بودن زن در موارد طلاق از سوی زن، تأثیرات مهمی درباره محاسبه مهریه و همچنین تعداد طلاق ها خواهد داشت که در ادامه به آن اشاره خواهد شد.

طلاق از طرف مرد در دوران عقد و باکره بودن

براساس قانون مدنی ایران، حق طلاق به اصل به عهده شوهر می‌باشد؛ به این معنا که هر زمان شوهر بخواهد، می‌تواند با پرداخت تمامی حقوق و مزایای قانونی همسر خود از جمله مهریه، نفقه، اجرت المثل در طول زمان ازدواج و همچنین پرداخت نصف اموالی که در طول زمان ازدواج به دست آورده، همسر خود را طلاق دهد و برای طلاق از سوی شوهر، نیازی به ذکر دلایل موجه و مستند به قانون جهت تعیین طلاق همسر نیست.

حتی در گذشته، مردان برای جدایی از همسر خود نیازی به مراجعه به دادگاه و درخواست اجازه طلاق نداشتند.
آن‌ها می‌توانستند با تمام کردن مراسم صیغه طلاق، همسرشان را ازدواج مورد نظر خود جدا کنند.
اما در حال حاضر، مردان همچنان برای طلاق از همسرشان باید به دادگاه مراجعه کرده و دادخواست طلاق را تقدیم نمایند.
پس از پرداخت حقوق قانونی، طلاق نهایی می‌شود.
این پروسه نیازمند ثبت دادخواست طلاق در دفاتر خدمات قضایی است و باید گواهی عدم سازش و ثبت طلاق در محضر نیز دریافت گردد.

از طرف مرد امکان طلاق در دوران عقد وجود دارد، که نیازی به رضایت زن ندارد.
اما همانند سایر انواع طلاق، اگر اثبات شود که زن باکره است، تنها نصف مهریه که در عقدنامه تعیین شده به او تعلق خواهد گرفت.

آثار و تبعات طلاق در دوران عقد و باکره بودن

در اینجا ما به بررسی "طلاق در دوران عقد و باکره بودن زن" می‌پردازیم.
طلاق در قالب سه حالت می‌تواند صورت گیرد: طلاق توافقی، طلاق از طرف زن، و طلاق از طرف مرد، با رعایت قوانین مشخص شده در این زمینه.
هر چند باکره بودن زن در دوران عقد، تبعات حقوقی مهمی را به همراه خواهد داشت.
بنابراین، در دادگاه نیاز است که این موضوع (دوشیزه بودن) با استفاده از اثبات مناسب تایید شود.

با هدف جایگزینی گواهی عدم بارداری در طلاق خانم‌های غیر باکره، دوشیزگان در دوران عقد باید گواهی سلامت بکارت خود را به جای آن ارائه کنند.
این دوشیزگان معمولاً توسط دادگاه به پزشک قانونی ارجاع داده می‌شوند و در صورتی که باکره باشند، طلاق آن‌ها به عنوان طلاق بائن غیر مدخوله در نظر گرفته می‌شود.
به همین دلیل، در این قسمت نیاز داریم به مهم‌ترین آثار و تبعات طلاق در دوران عقد و باکره بودن خانم‌ها اشاره کنیم.

یکی از تأثیرات مهم و پاسخگویی به اشتباهات ازدواج و عدم تجربه زن، تحت شرایط طلاق، در دوران عقد و وجود دختربکر است.
به زبان دیگر، اگر طلاقی با مشخصات خاص صادر شود، مرد بعد از طلاق از زن دختربکر نمی تواند در طول دوره عدت، با همسر سابق خود دوباره زندگی کند.
اما اگر طلاق در دوران عقد، هنگامی که خانم دختربکر نیست، رخ دهد، مرد می تواند در طول عدت به همسرش بازگردد.

در مورد طلاق در دوران عقد، دو عامل مهم و پیامدهای آن وجود دارد.
اولین عامل این است که اگر زن باکره یا غیر مجرد باشد و هنوز رابطه زناشویی برقرار نشده باشد، نیازی به انتظار دوره عده طلاق غیر مجرده ندارد و بلافاصله پس از طلاق می‌تواند با شخص دیگری ازدواج کند بدون اینکه به مسائل شرعی و قانونی نیازی باشد.
اما زنان مجرد باید بعد از طلاق دوره عده طلاق را رعایت کنند و سپس مجدداً ازدواج کنند.
عامل دوم، آثار و تبعات طلاق است.
از جمله این تبعات می‌توان به مسائل مالی و نیز تقسیم توصیفی يا نفقهِ زن پس از طلاق، تقسیم خانه و اموال مشترک، حضانت بچه‌ها و قابلیت تربیت آن‌ها اشاره کرد.
همچنین باید توجه داشت که یک طلاق بر روی وضعیت اجتماعی و روابط بین فامیلی و خانواده آثار جبران ناپذیر می‌گذارد.

سوال دیگر قانونی که در مورد طلاق در دوران عقد و باکره بودن خانم بررسی می‌شود، مربوط به آثار و تبعات حقوقی است.
در صورتی که رابطه زوجیت بین زوجین شکل نگرفته و ازدواج با جدایی خاتمه یافته است، زن به نصف مهریه‌ای که در هنگام عقد تعیین شده بعنوان مهریه دختر باکره حق دارد.
اما اگر دوران عقد، رابطه زناشویی بین زوجین وجود داشته باشد، زن مهریه‌اش را به صورت کامل دریافت می‌کند.