نمایندگی قانونی ، قضایی و قراردادی یعنی چه

ماده ۲ از قانون آیین دادرسی مدنی، یک تأکید را اعلام می‌کند: هیچ دادگاهی نمی‌تواند به پرونده‌ای دست بزند، مگر اینکه اشخاص ذی‌نفع یا وکیل یا قائم مقام یا نماینده‌های قانونی آن‌ها درخواست رسیدگی به دعوا را بر اساس قانون ارائه کنند.

در قانون آیین دادرسی مدنی، یکی از مسائل مهمی که به آن توجه می‌شود، موضوع نمایندگی است.
نمایندگی عنوانی است که بر اساس آن، یک فرد به منظور تامین اهداف حقوقی خود، امور حقوقی دیگری را بر عهده می‌گیرد.
با توجه به وجود انواع مختلف نمایندگی در حقوق و نیز قواعد مربوط به هر نوع، آشنایی با انواع نمایندگی حقوقی و شرایط و قواعد آن، ضروری است.

ما در این مقاله قصد داریم درباره "اصول نمایندگی حقوقی" صحبت کنیم.
ابتدا انواع مختلف نمایندگی حقوقی را بررسی می‌کنیم که شامل نمایندگی قانونی، قضایی و قراردادی است.
سپس، به تفاوت بین نماینده قانونی و نماینده حقوقی می‌پردازیم.
برای اطلاعات بیشتر، در ادامه مقاله با ما همراه باشید.

انواع نمایندگی در حقوق

در حقوق، نمایندگی به معنای انجام امور به نیابت از دیگری برای تامین اهداف وی است.
این نوع نمایندگی دارای انواع متعددی در خود است.
در اینجا، ما قصد داریم درباره انواع نمایندگی در حقوق بحث کنیم و در ادامه، هر کدام از این انواع نمایندگی حقوقی را توضیح دهیم.
برخی از انواع نمایندگی در حقوق شامل موارد زیر است:1.
نمایندگی وکالتی: در این نمایندگی، یک وکیل به عنوان نماینده‌ی قانونی شخص دیگر عمل می‌کند و در امور حقوقی او را نماینده می‌کند.
2.
نمایندگی تجاری: این نوع نمایندگی، به منظور نمایندگی در معاملات تجاری و انجام قراردادهای تجاری برای شخص دیگر استفاده می‌شود.
3.
نمایندگی وارثی: در این نوع نمایندگی، فردی به نام و برای مصالح وارث، امور مراجعه به دادگاه، تأیید وصیت نامه و تقسیم اموال وارث را در دادگاه تنظیم می‌کند.
4.
نمایندگی قرض الحسنه: در این نمایندگی، یک فرد به نمایندگی بانک و انجام معاملات مالی برای شخص دیگر به منظور دریافت و یا پرداخت وام قرض الحسنه مشغول می‌شود.
5.
نمایندگی قضایی: در این نوع نمایندگی، یک شخص برای نمایندگی در دادگاه و پیگیری و دفاع در قضاوت و امور حقوقی شخص دیگر انتخاب می‌شود.
6.
نمایندگی مدیریتی: در این نمایندگی، فردی به نام صاحب شرکت به عنوان نماینده‌ی شركت و در انجام امور مدیریتی و تصمیم‌گیری‌های مهم شركت فعالیت می‌کند.
این تنها برخی از انواع نمایندگی در حقوق هستند و هر یک وظایف و مسئولیت‌های خاص خود را دارند.

نماینده حقوقی یا نماینده غیرانتخابی و مقرر شده توسط قوانین و مقررات، فردی است که به عنوان وکیل فرزند با قهریت ولایتی (نمونه: پدر به عنوان نماینده قهری فرزند) فعالیت می‌کند.

وکیل نماینده یا وکیل مقرر که توسط دادگاه برای اشخاصی که خردسال و دیوانه و.
.
.
هستند انتخاب می‌شود؛ به عنوان مثال قیم.

نماینده قراردادی که به عنوان وکیل دادگستری یا فردی با مدرک حقوقی و شرایط مورد نیاز در ماده 32 قانون آیین دادرسی مدنی، با این عنوان شناخته می‌شود که به توجه قرارداد، برای این شغل منتخب می‌شوند.
می‌توانید برای کسب اطلاعات بیشتر درباره نمایندگی حقوقی و انواع آن، مقاله پیشنهادی را در بخش "حتما بخوانید" مطالعه کنید.

نماینده قانونی کیست و انواع آن

نماینده قانونی چیست و انواع آننماینده قانونی، یکی از انواع نمایندگی حقوقی است که نیاز به تعریف دارد.
در مواردی که نمایندگی شخص نماینده با اساس قانون مشخص شده و وظایف آن تعریف گردیده است، نمایندگی قانونی به وجود می آید.
بنابراین، بر اساس اراده قانونگذار، هیچ یک از طرفین توانایی تاثیرگذاری در مسائل نمایندگی را ندارند.

مشابه نمایندگی قانونی، "ولایت قهری پدر و جد پدری" یک ترم حقوقی است که به نمایندگی پدر و جد پدری از فرزند خود مشهور است.
بنابراین، اگر شخصی توسط یک نماینده قانونی، ارائه دعوا نماید، باید با ارائه دلایل قاطع، قوت و اثبات مواضع خود را به اثبات برساند.

در اینجا برخی موارد قانونی را بررسی می‌کنیم که نیازمند ارائه اسناد شناسایی به دادگاه هستند.
به طور مثال، در صورتی که ولی قهری باشید، باید شناسنامه و سند هویتی خود را به دادگاه تحویل دهید.
همچنین، نمایندگان وزیران و رؤسای سازمان‌ها از طریق وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها و مؤسسات، عاملی برای تمثیل قانونی محسوب می‌شوند.
در صورت علاقه به دریافت اطلاعات در مورد نماینده دادستان، می‌توانید با مراجعه به مقاله زیر، اطلاعات بیشتری را کسب کنید.

نمایندگی قضایی

پس از توضیحات درباره تعریف نمایندگی قانونی و اشاره به مثال‌های آن، در این بخش از مقاله قصد داریم به یکی دیگر از انواع نمایندگی حقوقی یعنی نمایندگی قضایی بپردازیم و توضیح دهیم که دقیقاً چه معنایی دارد.

نهاد قضایی، یک نهاد است که با تصمیم دادگاه شکل می‌گیرد و با قرارگیری در حوزه‌های مختلف، وظایف خود را انجام می‌دهد.
این نهاد می‌تواند شامل نمایندگی قانونی از افراد ضعیف و نیازمند، مانند کودکان و دیوانه‌ها باشد.
همچنین، می‌تواند در حقوق افراد مفقود یا غائب نقشهایی مانند نمایندگی قیم یا امین غائب را به عهده بگیرد.
این مسائل در قوانین مربوط به حقوق امور قضایی تنظیم و پیش‌بینی شده‌اند.

بنابراین، تعیین نماینده قضایی در واقع بر اساس حکم دادگاه و نه حکم قانونی انجام می‌شود.
در صورت تمایل به کسب اطلاعات بیشتر درباره مفهوم نمایندگی در حقوق، توصیه می‌کنم مقاله پیشنهادی در قسمت حتما بخوانید را مطالعه کنید.

نمایندگی قراردادی در دعاوی

"نمایندگی قراردادی در دعاوی، یکی از دسته های نمایندگی حقوقی در رویه دادسرا است که در قانون مذکور، شرایط و ضوابط آن به همراه حدود و اختیارات نماینده بررسی شده است.
در این بخش، به مطالعه و بررسی این نوع از نمایندگی حقوقی خواهیم پرداخت.
"

این نمایندگی شامل وکیلان پایه یک دادگستری، وکلا مرکز مشاوران قوه قضاییه، مشاوران پروانه‌دار حقوقی و نمایندگان حقوقی وزارتخانه‌ها و سایر سازمان‌ها است.
بر اساس قانون اساسی، انتخاب وکیل به عنوان حق طرفین در تمام دادگاه‌ها مورد قبول قرار گرفته است.

همچنین، بر اساس ماده 32 قانون آیین دادرسی مدنی، سازمان‌ها و مؤسسات دولتی و وابسته به دولت، شرکت‌های دولتی، نهادهای انقلاب اسلامی و موسسات عمومی غیر‌دولتی، شهرداری‌ها و بانک‌ها مجاز هستند نماینده حقوقی رسمی داشته باشند.
این نماینده حقوقی باید شرایط زیر را داشته باشد:- تجربه و شرکت در دوره‌های آموزشی مرتبط- داشتن مدرک حقوقی معتبر- صلاحیت حقوقی برای تمثیل و ترجمه نهادهای مذکور- تسلط کامل به مقررات و قوانین مربوطه- عدم داشتن منافع تضادی یا تعارض منافع در انجام وظایف حقوقیاستفاده از نماینده حقوقی برای این نهادها و سازمان‌ها باعث تسهیل در امور قانونی و دادرسی می‌شود و همچنین به حفظ دقت و بهره‌وری در روند انجام امور کمک می‌کند.

"فردی که مایل است به عنوان نماینده حقوقی فعالیت کند، باید دارای مدرک لیسانس در رشته حقوق و دو سال سابقه کار آموزی در دفترهای حقوقی دستگاه مربوطه باشد.
همچنین باید دو سال سابقه کار قضایی یا دو سال سابقه کار وکالت (با شرط عدم ممنوعیت انجام وکالت یا قضاوت) را داشته باشد.
علاوه بر این، باید یک نامه معرفی از دستگاه متبوعی که فرد به عنوان نماینده حقوقی آن کار می کند، در اختیار داشته باشد.
""فرد مورد نظر باید دارای مدرک لیسانس در رشته حقوق باشد و همچنین دو سال سابقه کار آموزی در دفاتر حقوقی دستگاه مربوطه را داشته باشد.
همچنین باید دو سال سابقه کار قضایی یا دو سال سابقه کار وکالت (با شرط عدم ممنوعیت از انجام وکالت و قضاوت) داشته باشد.
علاوه بر این، باید یک نامه معرفی از دستگاه متبوعی که ایشان نماینده حقوقی آن هستند، در اختیار داشته باشند.
"

تفاوت نمایندگی قانونی و نماینده حقوقی

پس از توضیح اصناف حقوقی مختلف و تحلیل معنای نمایندگی قانونی، قضایی و قراردادی، در این قسمت از مقاله هدفمان استفاده از اطلاعات قبلی برای بررسی تفاوت خدمات ارائه شده توسط نمایندگان قانونی و نمایندگان حقوقی در کدام شرایط است.
در ادامه به بررسی موارد زیر می‌پردازیم:1) نمایندگی قانونی: این نوع نمایندگی به معنای انجام فعالیت‌ها و امور حقوقی برای شخص یا نهاد دیگری بر اساس قوانین و مقررات مربوطه است.
2) نمایندگی حقوقی: در این نوع نمایندگی، یک شخص حقوقی به نام و موفقیت شخص حقیقی دیگری در انجام وظایف و امور حقوقی کمک می‌کند.
توضیح این تفاوت‌ها از قبیل قانونی و شخصی، مشابه جنبه‌های مهمی از نمایندگی حقوقی و مسئولیت‌های هر کدام، برخی از موارد تعیین شده برای هر نوع نمایندگی است.

یک نماینده حقوقی فردی است که باید دارای تحصیلات مرتبط با حقوق باشد و در برخی موارد باید دارای پروانه وکالت باشد، اما یک نماینده قانونی به تحصیلات مرتبط احتیاج ندارد.

«نماینده حقوقی»، پس از انعقاد قرارداد با موکل، که شامل اشخاص حقیقی یا شرکت‌ها می‌شود، تصمیم می‌گیرد و با رضایت خود به این سمت پیش می‌رود، اما «نماینده قانونی» براساس قانون و به صورت اجباری مقام قانونی را به عهده می‌گیرد.