خلاصه مقاله
"در اختلافات مرتبط با جر و بحث نفعی، هیچ یک از طرفین نمیتوانند از وراثت هیچ داور یا همسرها استفاده کنند.
افرادی که خویشاوندی نسبی یا سببی با یکی از طرفین دارند، بدون تفاوت مورد توجه قرار می‌گیرند.
در صورتی که اشخاص قادر به استفاده از حقوق قانونی خود نباشند مانند حق دفاع، به عنوان اشخاص غیر مجاز تلقی می‌شوند.
داوری یکی از روش‌های حل و فصل اختلافات است.
برای شروع روند داوری، اولین چیزی که باید انجام شود تعیین داور است.
طرف‌های درگیر در اختلاف می‌توانند با توافق حتما داور را تعیین کنند و یا در صورت عدم توافق، از دادگاه یا فرد ثالثی کمک بگیرند.
برای تسهیل در انتخاب داور، قانونگذار شرایطی را تعیین کرده است.
این شرایط ممکن است با توافق مشخص شوند اما برخی از شروط مشخص نباید حتی با توافق حذف شوند.
در قانون آیین دادرسی مدنی، حتی با توافق مکتوب یا شفاهی نیز نمیتوان فردی را به عنوان داور انتخاب کرد.
"
داور در مباحث حقوقی و در دعاوی حقوقی برای حل و فصل اختلافات بین طرفین انتخاب می‌شود.
دعاوی و اختلافات حقوقی به موقعیتی اطلاق می‌شود که اشخاص به دادگاه مراجعه می‌کنند به منظور به دست آوردن حق خود یا تأمین تعویض خسارت و ضرری که به آنها وارد شده است.
این نوع دعاوی حقوقی مختص مسائل تجاری و قراردادی هستند، مانند قرارداد‌های اجاره، رهن، بیع و موارد دیگر.
در این نوع موارد، طرفین می‌توانند در قرارداد یا در یک قرارداد جداگانه تصریح کنند که در صورت بروز هر گونه اختلاف، به داور یا داورانی که تعیین کرده‌اند مراجعه کنند.
اما معمولاً تعیین داور و توافق برای انتخاب فرد مناسب بین طرفین آسان نیست و در این صورت می‌توانند انتخاب داور را به دادگاه و یک شخص ثالث بسپارند.
قانون در مورد خصوصیات و ویژگی‌هایی که داور باید داشته باشد یا نداشته باشد، در قوانین آیین دادرسی مدنی مشخص شده است.
در این مقاله به بررسی نقش داور در دعاوی حقوقی و شرایط لازم برای تعیین داور در قانون آیین دادرسی مدنی می‌پردازیم.
داور در دعاوی حقوقی
یکی از روش‌های حل و فصل اختلافات، استفاده از داوری است.
در روند داوری، ابتدا باید یک داور تعیین شود.
طرف‌های درگیر در اختلاف می‌توانند داور را به توافق برسانند یا در صورت عدم توافق، از دادگاه یا فرد ثالثی خواستار تعیین داور شوند.
قانونگذار نیز برای تسهیل در انتخاب داور، شرایطی که داور باید داشته باشد را در قانون تعیین کرده است.
این شرایط ممکن است با توافق مشخص شود، اما برخی از شرایط نباید حتی با توافق قابل تعیین باشند.
در قانون آیین دادرسی مدنی، فردی که دارای ویژگی‌های خاصی است امکان انتخاب او به عنوان داور حتی با توافق نیز وجود ندارد.
۱- افرادی که قادر به استفاده از حقوق قانونی خود نیستند، مانند حق دفاع از خود، به عنوان اشخاص غیر مجاز شناخته می‌شوند.
قانونگذار این افراد را به سه گروه صغیر، غیررشید و مجانین تقسیم کرده است.
۲ - افرادی که به دلیل تصمیم قطعی دادگاه و یا بدلیل آن از حق داوری محروم شده‌اند.
شرایط داور در قانون آیین دادرسی مدنی
برخی افراد وجود دارند که با داشتن برخی ویژگی‌ها و خصوصیات، قادر به داوری نیستند.
با این حال، در صورت توافق، می‌توان آنها را به عنوان داور انتخاب کرد.
"- اشخاصی که کمتر از بیست و پنج سال تمام سن داشته باشند.
"
- اشخاصی که در هنگام جر و بحث نفعی برایشان وجود دارد .
شخصی‌ها که با یکی از طرفین خویشاوندی دارند، بدون تفاوت مابین خویشاوندی نسبی یا خویشاوندی سببی
«شخص یا اشخاصی که به عنوان قیم یا کفیل به یکی از طرفین اختلاف تعلق دارند، یا اگر یکی از طرفین در دعوای خود داوری را انجام می‌دهد، نمیتوانند به عنوان داور عمل کنند مگر با توافق طرفین».
- داور یا همسر هیچ یک از طرفین اختلاف نباید از وراثت باشد.
سوالات پر تکرار
- قضیه "تعدد اولیای دم" در قانون مجازات اسلامی آمده است و بر اساس آن، در صورت وجود چندین "اولیای دم" یا "صاحبان حق قصاص"، نظرات آنها ممکن است با یکدیگر تفاوت داشته باشد که می‌تواند منجر به وضعیت‌های مختلفی در قبال قاتل شود.
این موضوع نشان می‌دهد که قضاوت و تصمیم‌گیری در قضایا پیچیده از توافق و یکپارچگی نیازمند است.
با توجه به توافق اولیای دم، تصمیمات و اعمال قانونی که صورت می‌گیرد، باید به عینه در نظر گرفته شود و احترام و اعتبار قانونی برقرار شود.
این نتایج می‌تواند تاثیر قابل ملاحظه‌ای در اجرای عدالت داشته باشد که باید به آن توجه ویژه‌ای داشت.
در نهایت، در حالی که تصمیمات اولیای دم با توجه به توافق شده، اجرا خواهد شد، لازم است در پاسخ به توافقی که در خصوص قصاص یا اعدام قاتل به دست آمده است، احتیاط و دقت لازم را در نظر گرفته شود.
نتیجه گیری
نتیجه قوی: از تحلیل مقاله بالا مشخص است که در هنگام جر و بحث نفعی برای اشخاص، داور یا همسر هیچ یک از طرفین اختلاف نباید از وراثت باشد.
همچنین، افرادی که با یکی از طرفین خویشاوندی دارند، بدون تفاوت در مابین خویشاوندی نسبی یا خویشاوندی سببی قرار می‌گیرند.
استفاده از داوری یکی از روش‌های حل و فصل اختلافات است که قابل توصیه است.
در داوری، ابتدا باید یک داور تعیین شود و این باید با توافق طرف‌های درگیر یا از طریق دادگاه یا فرد ثالثی تعیین شود.
قانونگذار نیز برای تسهیل در انتخاب داور، شرایطی که داور باید داشته باشد را در قانون تعیین کرده است.
البته برخی از شرایط نباید حتی با توافق قابل تعیین باشند.
به طور مثال، در قانون آیین دادرسی مدنی، فردی که دارای ویژگی‌های خاصی است امکان انتخاب او به عنوان داور حتی با توافق نیز وجود ندارد.
بر اساس این مقاله، استفاده از داوری و رعایت شرایط تعیین داور برای حل و فصل اختلافات اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسد.
Note: The provided HTML tags are not relevant in Persian writing as they are primarily used for formatting purposes in HTML documents.