خلاصه مقاله
در آن زمان، حسن صباح به عنوان یک تروریست، عمل تروریستی را علیه ارکان نیروهای نظامی، سیاسی و مذهبی صورت می‌داد.
او این اعمال را به عنوان یک اقدام دفاعی برای حفاظت از مردم خود در مقابل تهدیدها و حملات آنها به اسماعیلیان، تشریح میکرد.
به هر حال، قطعاً فعالیت های حشاشین تأثیر به سزایی در سیاست ها و روند نظامی خاورمیانه در آن زمان داشته است.
حشاشین پیروان مذهب اسماعیلیه بودند.
این مذهب در قرن هشتم میلادی پدید آمد.
پیروان آن اسماعیل، فرزند امام جعفر صادق، را به عنوان آخرین امام اسلام می‌دانند.
به همین دلیل به آنها شیعه هفت امامی نیز گفته می‌شود.
در اواخر قرن یازدهم، پس از بروز اختلافاتی درباره خلافت نزار و مستعلی، اسماعیلیان نیز به دو شاخه تقسیم شدند.
حشاشین:تقریبی برای دو قرن، از سال ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۳ میلادی، حشاشین نقشی بسیار مهم و تعیین‌کننده‌ای در خاورمیانه داشتند.
حشاشین با توجه به تعداد کمی که داشتند، توانایی مقابله با ارتش‌های دوران خود را نداشتند، اما با این حال، در اواخر قرن یازدهم بنیانگذار حشاشین، یعنی حسن صباح، موفق شد یکی از خطرناک‌ترین گروه‌های تروریستی جهان را تشکیل دهد.
حشاشین، گروهی مخوف در زمان خود بودند.
آنها به اندازه‌ای ترسناک بودند که حتی پادشاهان و حاکمان قدرتمند زمان خود، شامل خلفای عباسی و فاطمی، امپراطوران سلجوقی و ایوبی، شاهزاده‌های دولت‌های صلیبی و امیرانی که شهرهایی مانند دمشق، حمص و موصل را حاکمیت می‌کردند، از آنها هراس داشتند.
طی فعالیتهای خود، حشاشین توانستند دو خلیفه، بسیاری از وزرا و سلطان‌ها و همچنین رهبران جنگ‌های صلیبی را به قتل برسانند.
گروه حشاشین، یکی از پیشگامان قاتلان حرفه‌ای در تاریخ، در قرن دوازدهم شهرت دستاوردهای بزرگی را کسب کردند.
با استفاده از استراتژی های خصوصی و تاکتیک های منحصر به فرد، این گروه توانست شخصیت های برجسته از جمله خواجه نظام‌الملک را به قتل برسانند.
اعضای حشاشین با استفاده از تمرکز بر عوامل نظامی، اطلاعات دقیق و توانمندی های فنی، یکی از گروه های پیشرو در صنعت ترور شدند.
درمورد ریشه و معنی حشاشین اختلافات زیادی وجود دارد.
اولین بار پیروان شاخه مستعلیه که از رقیبان نزاریه‌ای‌ها بودند در جریان سقوط خلافت فاطمیون نام حشاشین را برای این گروه انتخاب کردند.
حشاشین بر خلاف باور عامه و برخی از صاحبنظران به معنی کسانیکه حشیش می‌کشیدند و بعد از آن دست به اعمالی چون قتل می‌زدند نیست،بلکه این نامگذاری از اصطلاح حشاش که خود مشتق از واژه حشیش به معنای داروساز (گیاه شناسان) ریشه گرفته است.
در قرون چهارم و پنجم خورشیدی در کشورهای اسلامی و بخصوص در ایران دارو فروشان را بنام حشاشین می‌خواندند و در بعضی از شهرهای بزرگ ایران بازاری به نام بازار حشاشین (دارو فروشان) وجود داشت.
گروه حشاشین، یکی از پیشگامان قاتلان حرفه‌ای در تاریخ، در قرن دوازدهم شهرت دستاوردهای بزرگی را کسب کردند.
با استفاده از استراتژی های خصوصی و تاکتیک های منحصر به فرد، این گروه توانست شخصیت های برجسته از جمله خواجه نظام‌الملک را به قتل برسانند.
اعضای حشاشین با استفاده از تمرکز بر عوامل نظامی، اطلاعات دقیق و توانمندی های فنی، یکی از گروه های پیشرو در صنعت ترور شدند.
حشاشین:
به طور تقریبی برای دو قرن، از سال ۱۰۹۰ تا ۱۲۷۳ میلادی، حشاشین نقشی بسیار مهم و تعیین‌کننده‌ای در خاورمیانه داشتند.
آنها یک گروه کوچک بودند که در مناطق مختلف ایران و سوریه به صورت پراکنده حضور داشتند.
حشاشین با توجه به تعداد کمی که داشتند، توانایی مقابله با ارتش‌های دوران خود را نداشتند، اما با این حال، در اواخر قرن یازدهم بنیانگذار حشاشین، یعنی حسن صباح، موفق شد یکی از خطرناک‌ترین گروه‌های تروریستی جهان را تشکیل دهد.
حشاشین، گروهی مخوف در زمان خود بودند.
آنها به اندازه‌ای ترسناک بودند که حتی پادشاهان و حاکمان قدرتمند زمان خود، شامل خلفای عباسی و فاطمی، امپراطوران سلجوقی و ایوبی، شاهزاده‌های دولت‌های صلیبی و امیرانی که شهرهایی مانند دمشق، حمص و موصل را حاکمیت می‌کردند، از آنها هراس داشتند.
طی فعالیتهای خود، حشاشین توانستند دو خلیفه، بسیاری از وزرا و سلطان‌ها و همچنین رهبران جنگ‌های صلیبی را به قتل برسانند.
اعضای فرقه حشاشین، در طول بسیاری از مواقع، ماه‌ها یا حتی سال‌ها، دشمنان خود را زیرنظر قرار می‌دادند و تلاش می‌کردند تا به آنها نزدیک شوند و در نهایت، خنجری را در قلب آنها به غرض تصفیه قرار دهند.
ماموران این گروه، به طور عمده، مکان‌های عمومی را به عنوان هدف‌های خود در نظر می‌گرفتند، تا بیشترین تأثیر را بر دشمنان خود و جامعهٔ هم‌عصر خود داشته باشند.
امروزه، پس از گذشت ۷۵۰ سال از نابودی حشاشین به دست مغول‌ها، تاکتیک‌ها و روش‌های فعالیت گروه‌های تروریستی مانند القاعده و طالبان نیز شباهت‌هایی با حشاشین دارند.
در آن زمان، حسن صباح به عنوان یک تروریست، عمل تروریستی را علیه ارکان نیروهای نظامی، سیاسی و مذهبی صورت می‌داد.
او این اعمال را به عنوان یک اقدام دفاعی برای حفاظت از مردم خود در مقابل تهدیدها و حملات آنها به اسماعیلیان، تشریح میکرد.
به هر حال، قطعاً فعالیت های حشاشین تأثیر به سزایی در سیاست ها و روند نظامی خاورمیانه در آن زمان داشته است.
در اینجا شما با استفاده از تگ‌های html، به توضیحات برای ادامه مطلب می‌پردازید:آیا می‌خواهید بیشتر بدانید؟ در زیر توضیحات بیشتری درباره موضوع پیدا خواهید کرد:شروع موضوع
شرح توضیح 1
شرح توضیح 2
بازهم بخوانید:حشاشین چه کسانی بودند؟
در اینجا به ارائه اطلاعاتی درباره گروه حشاشین می‌پردازیم:
این گروه در قرون وسطی در مناطق مختلفی وجود داشته و به عنوان یک جناح سیاسی و دینی شناخته می‌شد.
حشاشین بر پایه عقاید اسماعیلی از شاخهٔ اسماعیلیه ایشان تشکیل شده بودند و اعضای آنان به عنوان سربازان متعهد معمولاً در اماکن نظامی و قلعه‌ها مستقر بودند.
آنها شناخته شده بودند با امیدواری به ایجاد تغییرات سیاسی و اجتماعی.
مشهورترین فردی که توسط حشاشین ترور شد، نزدیک زمامیه به نام "صالح‌الدین" بود که رهبری حکومت صلابیان را در زمان رژیم صفویه بدست داشت.
ترور "صالح‌الدین" باعث تحریک حماسه‌نویسی در خلافت عباسیان شد.
این گروه از طریق فعالیتهای نظامی و ترورها توانست اهالی منطقه و حکومت‌های مختلف را درگیر عملیات خویش کند.
تأثیر حشاشین به ویژه در جریانات سیاسی قرون وسطی و عصر صفویه قابل توجه بود.
نام حشاشین
درمورد ریشه و معنی حشاشین اختلافات زیادی وجود دارد.
اولین بار پیروان شاخه مستعلیه که از رقیبان نزاریه‌ای‌ها بودند در جریان سقوط خلافت فاطمیون نام حشاشین را برای این گروه انتخاب کردند.
حشاشین بر خلاف باور عامه و برخی از صاحبنظران به معنی کسانیکه حشیش می‌کشیدند و بعد از آن دست به اعمالی چون قتل می‌زدند نیست،بلکه این نامگذاری از اصطلاح حشاش که خود مشتق از واژه حشیش به معنای داروساز (گیاه شناسان) ریشه گرفته است.
در قرون چهارم و پنجم خورشیدی در کشورهای اسلامی و بخصوص در ایران دارو فروشان را بنام حشاشین می‌خواندند و در بعضی از شهرهای بزرگ ایران بازاری به نام بازار حشاشین (دارو فروشان) وجود داشت.
برخی مانند نویسنده لبنانی امین معلوف و نویسنده انگلیسی ادوارد برمن بر این باور هستند که بنیانگذار حشاشین حسن صباح نام اصاسیون (کسانی که دنبال‌کننده و پایبند به اصول هستند) را برای گروه خود انتخاب کرده و جهانگردان خارجی مانند مارکو پولو به اشتباه تصور کردند این نام مشتقی از کلمه "حشیش" است.
آنها عقیده دارند از آنجایی که استفاده از حشیش در اسلام حرام است، دشمنان این گروه برای تخریب و بدنامی آنها عمدا نام "حشاشین" به معنی کسانی که حشیش می‌کشند را برای توصیف آنها رواج داده بودند.
اعتقادات حشاشین
حشاشین پیروان مذهب اسماعیلیه بودند.
این مذهب در قرن هشتم میلادی پدید آمد.
پیروان آن اسماعیل، فرزند امام جعفر صادق، را به عنوان آخرین امام اسلام می‌دانند.
به همین دلیل به آنها شیعه هفت امامی نیز گفته می‌شود.
در اواخر قرن یازدهم، پس از بروز اختلافاتی درباره خلافت نزار و مستعلی، اسماعیلیان نیز به دو شاخه تقسیم شدند.
آنجایی که می‌گفتند خلیفهٔ بعدی باید نزار باید بود، دسته‌ای از اسماعیلیانی بودند که شاخهٔ نزاریه را تشکیل می‌دادند.
همچنین، کسانی که باور داشتند خلیفهٔ بعدی باید مستعلی بود، شاخهٔ مستعلیه را شکل دادند.
اعضای نزاریه در مقایسه با شاخه‌های دیگر فعالیتهای نظامی بیشتری انجام می‌دادند و به عنوان فرقهٔ حشاشین به شهرت رسیدند.
قلمرو حکومت
«نزاریه» نام یک جناح مذهبی است که در گذشته تحت رهبری «حسن ابن صباح»، یک پیرو مذهبی مشهور، وجود داشت و سپس به ایران رفته و یک گروه سیاسی-مذهبی جدید را شکل داد، مشابه «شوالیه‌های معبد» در اروپا.
اعضای این گروه، پس از تحصیل و آموزش در زمینه‌های مختلف، بسته به دانش، اعتبار و شجاعت خود، در رده‌بندی‌ها و سطوح مختلف قرار می‌گرفتند.
تمام اعضا، بدون استثنا، از حکم و فرمان رهبر گروه پیروی می‌کردند و به او وفاداری می‌نمودند.
نتیجه گیری
با توجه به مطالب مطرح شده در این مقاله، حشاشین به عنوان یک گروه تروریستی بسیار قدرتمند در خاورمیانه شناخته می‌شوند.
آنها در قرون وسطی فعالیت می‌کردند و با استفاده از تمرکز بر عوامل نظامی، اطلاعات دقیق و توانمندی‌های فنی، یکی از پیشگامان قاتلان حرفه‌ای در تاریخ شدند.
حشاشین توانستند با استراتژی‌ها و تاکتیک‌های خصوصی خود، شخصیت‌های برجسته از جمله خواجه نظام‌الملک را به قتل برسانند.
آنها توانستند با قتل دو خلیفه و بسیاری از وزرا و سلطان‌ها و رهبران جنگ‌های صلیبی، نقش تعیین‌کننده‌ای در روند سیاسی و نظامی خاورمیانه داشته باشند.
با وجود تعداد کمی که داشتند، حشاشین قدرتی عظیم را نداشتند؛ اما با بهره‌گیری از استعدادها و مهارت‌های خاص خود، توانستند به نیروهای نظامی و سیاسی قدرتمند دوران خود چالش بکنند و اثر بسزایی در روند سیاست‌ها و نبردهای نظامی خاورمیانه داشته باشند.
در نهایت، گروه حشاشین به عنوان یکی از پیشگامان قاتلان حرفه‌ای و پیشرو در صنعت ترور شناخته می‌شوند.
به طور خاص، با توجه به استفاده از تمرکز بر عوامل نظامی، اطلاعات دقیق و توانمندی‌های فنی، آنها توانستند دستاوردهای بزرگی را کسب کنند و در جریان فعالیتهای خود، شخصیت‌های برجسته‌ای را به قتل برسانند.
همچنین، ریشه و معنی حشاشین همچنان موضوعی بحث‌برانگیز است.
نامگذاری این گروه از اصطلاح حشاش گرفته شده است که خود مشتق از واژه حشیش به معنای داروساز (گیاه‌شناسان) است.
در گذشته، در قرون چهارم و پنجم خورشیدی، در کشورهای اسلامی و به ویژه در ایران، داروفروشان را به نام حشاشین می‌شناختند و حتی در برخی از شهرهای بزرگ ایران بازار به نام بازار حشاشین (داروفروشان) وجود داشت.