اثبات مالکیت با قولنامه

گاهی اتفاق می‌افتد که طرفین برای انجام معامله با یکدیگر، از یک سند حقوقی به نام "تعهدنامه" استفاده می‌کنند.
تعهدنامه، سندی است که طرفین در آن تعهد می‌کنند که در زمان مشخصی، به تعهدات و وعده‌های خود عمل کنند.
این تعهد می‌تواند شامل انتقال مالکیت یک مال به طرف دیگر قرارداد باشد.

در صورتی که در آینده، ادعایی درباره یک مالی که یک قولنامه تهیه شده برای آن، در دادگاه مطرح شود، ضروری است که صاحب ملک با استفاده از سند خود، به اثبات مالکیت بپردازد.
این اثبات مالکیت به همراه یک قولنامه، پیچیدگی های خاص خود را دارد، بنابراین افراد باید با جزئیات اثبات مالکیت با قولنامه، از جمله مدارک مورد نیاز و نمونه درخواست مطلع باشند.

در اینجا، در ادامه مقاله حاضر، قصد داریم به توضیح رسیدگی کنیم که چگونه می‌توانیم مالکیت را با استفاده از قولنامه اثبات کنیم.
در این رابطه، به فرآیند اثبات مالکیت با قولنامه توسط شهادت شاهد می‌پردازیم.
همچنین، مدارک لازم برای اثبات مالکیت با استفاده از قولنامه را بررسی خواهیم کرد و در نهایت، نمونه‌ای از اثبات مالکیت با کپی قولنامه و نمونه دادخواست ارائه خواهد شد.

چگونگی اثبات مالکیت با قولنامه

قبل از بررسی روش‌های اثبات مالکیت با استفاده از قولنامه، ابتدا باید درباره مفهوم مالکیت و نحوه اثبات آن توضیح دهیم.
حق مالکیت به معنای قانونی داشتن املاک و ممتلکات است.
در این راستا، از برخی تطبیق‌های HTML نیز می‌توان استفاده کرد.
برای مثال، از تگ برای تاکید بر اهمیت و از تگ برای نشان دادن اهمیت ویژه استفاده می‌کنیم.

با توجه به ماده ۳۰ قانون مدنی، هر فردی که مالکیتی بر یک مایملک دارد، حق استفاده و تصرف در هر نوعی از اموال خود را دارد؛ به جز در مواردی که قانون مصرحه کند.
در صورتی که اشخاص دیگر ادعاهایی را جلوی دادگاه‌های قضایی در مورد مالکیت شخص بر اموالش بیان کنند، ضروری است که او از طریق حجم و نشانه‌هایی مانند سندی برای اثبات مالکیت و قراردادی مشابه، برای دفاع از حقوق خود و اثبات مالکیت‌اش تلاش کند.

با توجه به چگونگی اثبات مالکیت با قول‌نامه، می توانیم توضیح دهیم که قول‌نامه می تواند به دو چشم‌انداز، یعنی قول‌نامه دستی و قول‌نامه محضری، تنظیم شود.
قول‌نامه محضری به قراردادی اطلاق می‌شود که طرفین متفق را در دفاتر اسناد رسمی ثبت کرده‌اند.

از زمانی که اسناد به صورت رسمی در دفاتر اسناد ثبت و تنظیم می‌شوند، به آن‌ها به عنوان اسناد رسمی اعتبار داده می‌شود.
بر اساس ماده ۱۲۹۲ قانون مدنی، تردید و انکار نسبت به این اسناد مجاز نیست مگر آنکه شخص مدعی بتواند ثابت کند قولنامه رسمی مذکور جعلی است یا به هر دلیلی اعتبار خود را از دست داده است.

غالبا در دادگاه، بیشتر دعاوی مرتبط با قراردادهای دستی ارائه مستندات قابل قبول هستند.
قرارداد دستی به مستندی اشاره دارد که به صورت دست نوشته یا در فرم های چاپی نوشته شده است و طرفین به وسیله آن، قرارداد معامله را امضا کرده اند.
اعتبار قرارداد دستی، معادل یک سند رسمی است.

چگونه می‌توان مالکیت را با قولنامه‌‌ دستی در مراجع قضائی ثابت کرد؟ این کار به این صورت انجام می‌شود که در دادگاه، قولنامه دستی را همراه با دلایل و شواهدی نظیر شهادت شهود، اماره تصرف، اقرار و سوگند قرار می‌دهند و با توجه به همه جوانب، حکم صادر می‌شود.

بدین ترتیب، روش اثبات مالکیت از طریق قولنامه محضری به شکل زیر است: تنها گرفتن قولنامه محضری کافی است تا مالکیت را اثبات کند.
اما برای اثبات مالکیت با قولنامه دستی، دادگاه نیز به دلایلی مانند سوگند، اقرار و.
.
.
توجه خواهد کرد.

اثبات مالکیت با قولنامه توسط شهادت شهود

در بخش قبلی، در مورد چگونگی اثبات مالکیت با استفاده از قولنامه صحبت کردیم.
بیان کردیم که نحوه اثبات مالکیت در انواع قولنامه‌های دستی و محضری متفاوت است و اثبات مالکیت با قولنامه محضری و رسمی، نسبت به سایر روش‌ها، آسان‌تر است.
حال در این قسمت از مقاله قصد داریم به اثبات مالکیت با استفاده از قولنامه و با استفاده از شهادت شاهد مورد توجه قرار دهیم.

همانطور که پیش از این بیان شد، در اثبات مالکیت با قولنامه دستی، قاضی دادگاه همچنین به دلائل دیگری نظیر شهود متوجه می‌شود که در اثبات مالکیت شخص مورد نظر مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برای اثبات مالکیت با شهادت شهود، شرایط و ویژگی‌هایی لازم است که شاهدان باید آن‌ها را داشته باشند تا بتوان شهادت آن‌ها را معتبر قلمداد کرد.

به موجب اصلاحیه ماده ۱۳۱۳ قانون مدنی، هر کسی که می‌خواهد شاهد شود، باید شرایط زیر را داشته باشد: بلوغ، عقل، عدالت، ایمان و طهارت.
به علاوه، طبق تبصره دوم همین ماده، شهادت شخصی که منافع شخصی، منافع مادی یا حق رد کردن دعوی را دارد و همچنین شهادت افرادی که تکدی را به عنوان شغل خود انتخاب کنند، قابل قبول نیست.

درباره تعداد و نوع شاهدان نیز باید ذکر شود که مطابق با ماده 230 قانون آیین دادرسی مدنی، در دعاوی مالی مانند اثبات مالکیت، حضور دو مرد یا یک مرد و دو زن به عنوان شاهد کفایت می‌کند.
همچنین، شاهد باید با قطعیت و بدون شک و تردید باشد و همچنین باید با دعوی ادله‌پذیر باشد؛ اما اگر لفظاً متضاد و معنویاً موافق یا کمتر از ادعا باشد، ضرری ندارد.

مدارک لازم برای اثبات مالکیت با قولنامه دستی

با توجه به دلایلی که خواهان یا خوانده، جهت تأیید مالکیت خود بر مالی، در دادگاه ارائه می دهد؛ ضروری است که اسناد و مستندات نیز تهیه و به مرجع قضایی ارائه شوند تا ادعای فرد، تثبیت شود.
در این راستا؛ اسناد لازم جهت تأیید مالکیت با قولنامه دستی به شرح زیر است:این متن حاوی توضیحات و فهرست مدارک لازم برای اثبات مالکیت با قولنامه دستی می باشد.

اصل و کپی قرارداد به صورت دستی توسط طرف خریدار و فروشنده تنظیم شده است.

اصل اقرارنامه (در مواردی که فرد برای اثبات مالکیت خود استفاده می‌کند.
)

اصل استدلالیه (ترکیبی از عوامل مختلف از جمله شهادت‌های قاطع و قوی و مصداق‌های قابل اعتماد زنده و شاهدانی که با دقت توسط خود فرد توسط نقش‌هایی از ملک املاک و اموال خود است نشان می‌دهند.
)

متن: "اصل سند تنظیم شده در دفاتر اسناد رسمی با استفاده از برچسب‌های HTML مانند تاکید و قوی، در صورتی که طرفین معامله، قولنامه محضری خود را در این دفاتر تنظیم و ثبت نموده باشند، قابل دریافت است.
"

توصیه می‌شود به افراد که برای اثبات مالکیت خود استنادهایی دارند، تا جای ممکن اسناد و مدارک مربوطه را تهیه کنند و به دادگاه ارائه دهند.
هرچه تعداد مدارک لازم برای تایید مالکیت بیشتر باشد، احتمال قضاوت به نفع شخص نیز افزایش می‌یابد.

اثبات مالکیت با کپی قولنامه

در بخش‌های قبلی مقاله، به بحث درباره چگونگی اثبات مالکیت با استفاده از قرارداد، همچنین مدارک و شهادت‌های شاهد آن پرداخته شد.
در این قسمت از مقاله، می‌خواهیم به تشریح روش اثبات مالکیت با استفاده از کپی قرارداد بپردازیم.

باید توجه داشت که امکان اثبات مالکیت با استفاده از یک کپی از قولنامه، بسته به شرایط هر پرونده متفاوت است.
برای صدور یک حکم کلی و قطعی برای همه پرونده‌ها، نمی‌توان عمل کرد.
بلکه باید با توجه به شواهدی که در هر پرونده وجود دارد مانند حضور شاهدان در محل، پرداخت وجه به فروشنده و داشتن چاپ بانکی، شهادت و شهود و غیره، به اثبات مالکیت پرداخت.

در اکثر موارد، برای اثبات مالکیت با استفاده از نسخه‌برداری از قولنامه، معمولا نسخه‌برداری به یک کارشناس ارجاع می‌شود و نظر کارشناس، تأثیر به‌سزایی در تصمیم قاضی خواهد داشت.
بنابراین، برای اثبات مالکیت با استفاده از نسخه‌برداری از قولنامه، ضروری است که شرایط، وضعیت و احوالات مربوط به هر پرونده، همچنین شواهد و دلائل دیگر مانند شهادت شاهدان، مدت زمان تصرف، هزینه‌های پرداخت شده و غیره، توسط قاضی مورد بررسی قرار گیرد و بر اساس آن، قاضی به صدور حکم اقدام نماید.

آنچه در پرونده‌های مختلف از رویه‌های قضایی دیده می‌شود، نشان می‌دهد که فقط با استفاده از کپی مبایعه‌نامه و قولنامه نمی‌توان به اثبات مالکیت پرداخت و اثبات مالکیت تنها با داشتن کپی قولنامه همواره از طرف مقابل قابل رد و شکست خواهد بود و نیاز به ارائه نسخه اصلی دارد.

نمونه دادخواست اثبات مالکیت با قولنامه

یکی از روش‌هایی که فرد می‌تواند به وسیله آن مالکیت خود را بر مالی اثبات کند، تقدیم دادخواست اثبات مالکیت به دادگاه است.
برای تنظیم این دادخواست، شخص باید پس از ثبت نام در سامانه ثنا، به یکی از دفاتر خدمات الکترونیک قضایی مراجعه کند و دادخواست خود را در این دفاتر ثبت کند.