نمونه متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات فرزند

در بعضی از مواقع، زن و مرد ممکن است ازدواج را به پایان برسانند یا به دلایلی دیگر، از هم جدا زندگی کنند.
در این شرایط، به طور معمول، امکان ندارد که فرزند با هر دو والد خود زندگی کند و از آنجاکه حضانت قانونی فقط به یکی از والدین تعلق می‌گیرد، فرزند باید با آن فرد زندگی کند.
با این حال، این موضوع به هیچ وجه منجر به محرومیت دیگری از دیدار و ملاقات با فرزند نمی‌شود و بنابراین در قانون، برای فرزند و والد محروم از حضانت، حق ملاقات با فرزند تضمین شده است.

بطور معمول، برخی والدین به دلایل مختلف ممکن است تلاش کنند تا دیگر والدین را از دیدن فرزند خود با استفاده از ترفندهایی جلوگیری کنند.
مثلاً برخی از والدین ممکن است محل اقامت فرزند را تغییر دهند و این باعث ممانعت از دیدار فرزند می شود.
در چنین مواردی، شخص مورد ستم شده می تواند با رعایت قوانین مربوطه، یک شکایت قانونی تنظیم کند و اقدام به شکایت کیفری بابت ممانعت از دیدار با فرزند خود نماید.

به عنوان نمونه، شکایت قانونی می تواند به صورت زیر باشد:
حضانت مطالبه کننده: نام و نام خانوادگی
آدرس مطالبه کننده: آدرس
شماره تماس مطالبه کننده: شماره تماس
محل تولد فرزند: نام محل تولد
تاریخ تولد فرزند: تاریخ تولد
متن شکایت: متن شکایت به صورت کامل
در این شکایت، مطالبه کننده می تواند موارد قانونی مربوطه را بطور دقیق بیان کرده و ادله و مدارک مورد نیاز را نیز ضمیمه نماید.

با توجه به این موضوع، در این مقاله قصد داریم به بررسی روش‌های شکایت در قبال ممانعت از دیدار با فرزند بپردازیم.
ابتدا به بحث مربوط به شکایت در قبال جلوگیری از دیدار با فرزند می‌پردازیم.
سپس نمونه متنی را بررسی خواهیم کرد که شامل شکایت کیفری در مورد این ممانعت است و همچنین نکات قانونی مربوط به آن را مورد بررسی قرار خواهیم داد.

شکایت کیفری ممانعت از ملاقات فرزند

در حوزه‌ی دعاوی خانوادگی، همواره فرزندان نقشی بسیار حیاتی را ایفا می‌کنند.
آن‌ها معمولاً بیشترین آسیب‌ها را به لحاظ روحی و گاهی حتی جسمی تحمل می‌کنند.
بنابراین، موضوع حضانت فرزندان یکی از مهمترین مسائلی است که قانون مدنی به طور دقیق تعیین کرده است.
حضانت فرزندان بسته به سن آن‌ها می‌تواند متوجه مادر یا پدر باشد.
به طور معمول، حضانت فرزندان تا سن هفت سالگی با مادر بوده و پس از آن تا رسیدن به سن بلوغ، به عهده پدر خواهد بود.

به طور کلی، طلاق یا هر دلیل دیگری که باعث جدایی والدین از یکدیگر شود، با توجه به قوانین، به والدین اجازه می‌دهد که با فرزند خود دیدار داشته باشند.
حتی اگر یکی از والدین حضانت فرزند را نداشته باشد، او همچنان حق ملاقات با فرزند خود را خواهد داشت.
والدینی که حضانت فرزند را دارند نمی‌توانند حق ملاقات را از دیگر والدین سلب کنند.
از این رو، قانون به هیچ والدینی اجازه نمی‌دهد که دیگر والدین را از دیدار با فرزندش محروم کند.

لازم به ذکر است که بعضاً، ممکن است برخی فردان از دیدار با فرزند خود منع شوند به این شکل که نفر دارنده حضانت، محل سکونت فرزند را تغییر داده و این عمل باعث محدود شدن دسترسی دیگران به فرزند می‌شود؛ در چنین مواردی، باید در نظر داشت که حق حضانت فرزند در صورت تغییر محل زندگی، ممکن است از آن شخص سلب شود و همچنین تغییر مکان سکونت فرزند باید با اجازه و نظارت دادگاه انجام شود.

گاهی، در برخی موارد، به این شیوه است که فردی که حضانت فرزند را دارد، امکان ملاقات کودک با والدین در کلانتری یا مراکز بهزیستی را فراهم نمی‌کند و او را به محل ملاقات نمی‌برد.
همچنین، بعضاً به دلیل بدگویی‌های بیش از حد از سوی والدین، خود کودک به دیدار و ملاقات با پدر یا مادر خود علاقه نداشته و از آن امتناع می‌کند.

توجه داشته باشید که در تمامی این موارد، به صورتی خاص مانعی برای دیدار با کودک وجود داشته است و این موضوع غیرقابل قبول است.
این برای کودک مضر است زیرا علاوه بر فقدان دیدار با والد، ممکن است آسیب‌های روحی و روانی فراوانی برای فرزند ایجاد شود.
به همین دلیل در قانون علاوه بر تضمین های قانونی برای اجرای حقوق، تضمین های قانونی برای اجرای حقوق جزایی و امکان شکایت از ممانعت از دیدار با فرزند نیز وجود دارد.

به اساس ماده ۴۱ قانون حمایت خانواده، هر زمانی که دادگاه بررسی کند که توافقات والدین درباره حضانت یا دیدار با فرزند منطبق بر مصلحت کودک نیست یا هر یک از والدین از انجام تکالیفشان نسبت به فرزند خود اقدام نمی‌کنند، می تواند حکمی صادر کند که حضانت فرد مذکور را از والدین سلب کرده و به شخص دیگری واگذار کند یا ناظری را تعیین کند تا منافع کودک رعایت شود.

در ماده 54 قانون حمایت از خانواده، حقوق و ضمانت هایی برای حفظ حقوق کودکان تعیین شده است.
این قانون به والدین حاکمیت مشترک بر فرزندان خود را تأیید کرده و از ملاقات با فرزند در موارد خاص محدودیت گذاشته است.
طبق این ماده، در صورتی که فردی که حق حضانت را دارد از ملاقات فرزندش با افراد دیگری مانند نیازهای محرمانه فرزند، مانع بشود، پیش بینی شده است که قابلیت شکایت کیفری و اقدامات قانونی برای انجام آن وجود دارد.
در این صورت، در صورت تخلف اول، جرم ممانعت از ملاقات با فرزند با جریمه نقدی سطح هشت (تا ده میلیون ریال) مجازات می شود و در صورت تکرار، مجازات حداکثری ممکن برای این جرم تعیین خواهد شد.
اهمیت حفظ حقوق و توانایی کودکان در دسترسی به هر دوی والدین توسط قانون تأکید شده است.

بنابراین طبق قانون حمایت خانواده، امکان ممانعت از ملاقات با فرزند به عنوان یک جرم شناخته شده است.
این ممانعت از ملاقات قابل شکایت کیفری می‌باشد.
برای این منظور، می‌توان با تهیه و تنظیم متن شکواییه مربوطه، شکایت خود را ثبت نمود.
در بخش‌های بعدی نیز، موارد مربوط به تهیه متن شکواییه برای ممانعت از ملاقات با فرزند توضیح داده می‌شود و نمونه متن شکایت کیفری جهت دریافت در اختیارتان قرار داده خواهد شد.

نمونه متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات فرزند

در قسمت ابتدا، توضیح داده شد که مراعات نکردن تقاضای ملاقات با فرزند، سهواً از طریق عدم همکاری در کلانتری و یا انتقال محل اقامت کودک، عملی نامشروع محسوب می‌گردد و بنابراین فرد ذی نفع می‌تواند اقدام به تنظیم شکایت کیفری در این خصوص نماید.
اما اغلب پرسش مطرح می‌شود که چگونه می‌تواند شکایت کیفری مربوط به ممانعت از ملاقات با فرزند را به سرانجام برساند و چه نکاتی را در نظر بگیرد.
به همین دلیل، در این بخش، یک نمونه متن شکایت کیفری درباره ممانعت از ملاقات با فرزند ارائه و متن آن را جهت دانلود در اختیار شما قرار می‌دهیم و در قسمت بعد، نکات قانونی مربوط به این موضوع را توضیح خواهیم داد.

نکات مربوط به تنظیم متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات فرزند

در بخش‌های قبل، به بررسی «شکایت کیفری ممانعت از ملاقات با فرزند» براساس قانون حمایت خانواده پرداخته شد و نمونه‌ای از متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات با فرزند، برای دانلود در اختیار شما قرار گرفت.
اما اشخاصی که قصد دارند جرم ممانعت از ملاقات با فرزند را شکایت کنند، ممکن است این سوال را مطرح کنند که در تنظیم نمونه‌ی متن شکوایی ممانعت از ملاقات با فرزند، چه نکات قانونی باید در نظر گرفته شود؟

به سوال مطرح شده پاسخ داده می‌شود.
نکته اصلی درباره تنظیم شکواییه توجه به ممانعت از ملاقات با فرزند است.
شکایت کیفری به دلیل بودن یک جرم، باید از طریق دادسرا و دادگاههای کیفری صورت گیرد.
بنابراین، شکایت کیفری ممانعت از ملاقات با فرزند در دادگاه خانواده بررسی نمی‌شود.

البته، برای تنظیم متن شکایت کیفری ممانعت از ملاقات با فرزند، شاکی باید ابتدا به یکی از دفاتر خدمات الکترونیکی قضایی مراجعه کند و با ارائه اسناد و مدارک لازم، شکوائیه خود را ثبت کند.
پس از ثبت شکوائیه در دفتر خدمات قضایی، آن به دادسرا ارجاع می‌شود و دادسرا تحقیقات مقدماتی مرتبط را انجام می‌دهد.
اگر طبق بررسی‌های دادسرا، جرم ممانعت از ملاقات با فرزند ثابت شود، پرونده به دادگاه کیفری دو در محل وقوع جرم منتقل می‌شود تا دادگاه درباره این موضوع رسیدگی و حکم صادر کند.

مدارک لازم برای ممانعت از ملاقات با فرزند در شکایت کیفری باید از طریق دفاتر خدمات قضایی تهیه شوند.
این مدارک شامل مدارک هویتی و شناسایی فرد متهم است.
همچنین، دادنامه دادگاه خانواده که در آن حضانت فرزند تعیین شده است نیز باید ارائه شود.
به منظور ثابت کردن ارتکاب جرم ممانعت از ملاقات با فرزند، شاکی می‌تواند گزارش مراکز بهزیستی را نیز به شکواییه خود الحاق کند تا بیانگر عدم حاضری مسئول حضانت برای ملاقات فرزند در زمان و مکان مشخص شده است.

پیشنهاد می‌شود که قبل از تنظیم نمونه‌ی متن شکایت کیفری به خاطر ممانعت از ملاقات با فرزند، یک اظهارنامه به شخصی که از ملاقات منع کننده است، ارسال شده و از طریق نمونه‌ی اظهارنامه ملاقات فرزند مشترک درخواست شود تا او تعهد خود را در مورد حاضر کردن فرزند در محل مقرر برای ملاقات انجام دهد.

علاوه بر این، افرادی که قصد دارند نمونه متنی از شکایت کیفری در مورد ممانعت از ملاقات با فرزند تهیه کنند، می‌توانند قبل از اقدام به شکایت کیفری، طبق قوانین حقوقی اقداماتی را انجام دهند و یک نمونه دادخواست برای اخذ دستوری تعیین ملاقات با فرزند به دادگاه خانواده تقدیم کنند.
در این صورت، دادگاه مطابق با مصلحت فرزند، تصمیم لازم را در مورد حضانت و ملاقات با فرزند خواهد گرفت و معمولاً زمانی برای انجام ملاقات به طور فوری در نظر گرفته می‌شود که قابل انجام است.