تفاوت نماینده حقوقی و وکیل دادگستری

سرویس های استعلامی

خلافی

خلاصه مقاله

تفاوت نماینده حقوقی و وکیل دادگستری

در این مقاله قصد داریم در مورد تفاوت‌های بین نماینده حقوقی و وکیل دادگستری صحبت کنیم.
ابتدا، تعریف و شرایط نماینده حقوقی و وکیل دادگستری را بیان می‌کنیم و سپس به تفاوت‌های بین این دو می‌پردازیم.

کارآموزی وکیل دادگستری، می‌تواند به صورت فعالیت همراه با وکیلان حرفه‌ای فعالیت کند که مجوز وکالت دارند.
از سوی دیگر، برای کارآموزی نماینده حقوقی باید به مدت دو سال در یک سازمان حقوقی کار کند که قصد دارد نمایندگی حقوقی را به او بسپارد.

اهمیت وکالت در حقوق ایرانی بسیار بالا است.
اعطای وکالت به وکیل دادگستری با توجه به عقد وکالت که به صورت یک سند بنیادی یعنی نامه وکالت انجام می‌شود ضروری است.

در عین حال، برای ارائه معرفی‌نامه به عنوان نماینده حقوقی، نیاز به اقدام دریافت مجوز از اداره مربوطه وجود دارد که بر عهده نماینده حقوقی قرار دارد.
پس از توضیح در این باره که کیست یک "نماینده حقوقی و وکیل دادگستری"، به دلیل وجود "تفاوت‌های متعددی" بین این دو مقام، در این قسمت از مقاله قصد داریم به طرز دقیقی در مورد "تفاوت‌هایی" که بین آن‌ها وجود دارد صحبت نموده و بگوییم که "چیست تفاوت نماینده حقوقی و وکیل دادگستری؟".

"وکیلـِ دادستان"، فردی است که در زمینه حقوق تحصیل کرده است و حداقل دارای مدرک لیسانس در این رشته می‌باشد.
پس از اتمام تحصیلات، با قبول شدن در آزمون وکالت که توسط مرکز مشاوران قوه قضاییه یا کانون وکلا برگزار می‌شود، و همچنین سپری کردن دوره‌های کارآموزی، موفق به دریافت پروانه وکالت می‌گردد.

با توجه به قانون فوق‌الذکر، "نماینده حقوقی" یعنی فردی که حق دارد در برخی از سازمان‌ها، به صورت قانونی، در دعاوی، ادعاها و دفاع‌ها مشارکت کند و برای انجام این وظیفه، لازم نیست پروانه وکالت داشته باشد.
با اینحال، می‌بایست حداقل دارای مدرک لیسانس حقوق باشد و حداقل دو سال تجربه کاری در دفاتر حقوقی مربوطه داشته باشد.

همچنین، اگر پروانه وکالت داشته باشد، نباید محرومیت از اشتغال داشته باشد.
یکی از مفاهیم حقوقی وجود نمایندگی است، که به معنای انجام عمل حقوقی به نمایندگی از شخص دیگری و با هدف تأمین منافع او می‌باشد.

نمایندگی حقوقی معمولا توسط یک فرد حقوقی انجام می‌شود که بر اساس قوانین مربوطه و معینی قابلیت ارائه خدمات حقوقی را دارد.
در حقوق گاهی نیاز به نماینده حقوقی برای ارائه یا دفاع در دعاوی و پیگیری مسائل مشکل وجود دارد، اما تمامی افرادی که این نقش را بازی می‌کنند، به طور اکثر، وکیل دادگستری نامیده نمی‌شوند.

خلافی

یکی از مفاهیم حقوقی وجود نمایندگی است، که به معنای انجام عمل حقوقی به نمایندگی از شخص دیگری و با هدف تأمین منافع او می‌باشد.
نمایندگی حقوقی معمولا توسط یک فرد حقوقی انجام می‌شود که بر اساس قوانین مربوطه و معینی قابلیت ارائه خدمات حقوقی را دارد.
در حقوق گاهی نیاز به نماینده حقوقی برای ارائه یا دفاع در دعاوی و پیگیری مسائل مشکل وجود دارد، اما تمامی افرادی که این نقش را بازی می‌کنند، به طور اکثر، وکیل دادگستری نامیده نمی‌شوند.

بدون استفاده از تکرار در صورت نیاز، متن را به زبان فارسی با استفاده از تگ‌های HTML مانند em و strong بازنویسی می‌کنیم:به عبارت دیگر، فردی که به عنوان مشاور حقوقی فعالیت حقوقی را انجام می‌دهد، لزوماً یک وکیل نیست.
زیرا یک مشاور حقوقی تفاوت‌های مهمی با وکیل دادگستری دارد و فقط در شرایط خاص، افراد و نهادها می‌توانند از خدمات مشاور حقوقی استفاده کنند.
بنابراین، مطلع بودن از قواعد مربوط به مشاور حقوقی و وکیل دادگستری و تفاوت‌های آنها ضروری است.

در این مقاله قصد داریم در مورد تفاوت‌های بین نماینده حقوقی و وکیل دادگستری صحبت کنیم.
ابتدا، تعریف و شرایط نماینده حقوقی و وکیل دادگستری را بیان می‌کنیم و سپس به تفاوت‌های بین این دو می‌پردازیم.

نماینده حقوقی چه کسی است و شرایط آن

برای بهره‌برداری از دستاوردهایی که هم اکنون بر ما مهیا شده‌اند، لازم است که در ابتدا مفهوم و شرایط شغل نماینده حقوقی و وکیل دادگستری را مورد بررسی قرار دهیم.
این تفاوت‌ها به‌وسیله‌ی تحلیلی دقیق و در قالبی منطبق با قوانین و مقررات، بررسی و مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرند.
سپس، پاسخ به سؤال موجود که تفاوت نماینده حقوقی و وکیل دادگستری چیست، داده خواهد شد.

تعریف یک نماینده حقوقی، به طور مستقیم در قانون تعریف نشده است.
اما در ماده 32 قانون آیین دادرسی مدنی به شرایط نماینده حقوقی اشاره شده و نهادهایی که حق استفاده از نماینده حقوقی را دارند، مشخص شده است.
این ماده همچنین شرایطی را برای استفاده از نماینده حقوقی تعیین می‌کند.

با توجه به قانون فوق‌الذکر، نماینده حقوقی یعنی فردی که حق دارد در برخی از سازمان‌ها، به صورت قانونی، در دعاوی، ادعاها و دفاع‌ها مشارکت کند و برای انجام این وظیفه، لازم نیست پروانه وکالت داشته باشد.
با اینحال، می‌بایست حداقل دارای مدرک لیسانس حقوق باشد و حداقل دو سال تجربه کاری در دفاتر حقوقی مربوطه داشته باشد.
همچنین، اگر پروانه وکالت داشته باشد، نباید محرومیت از اشتغال داشته باشد.

وکیل دادگستری

وکیلــِ دادستانـــ، فردی است که در زمینه حقوق تحصیل کرده است و حداقل دارای مدرک لیسانس در این رشته می‌باشد.
پس از اتمام تحصیلات، با قبول شدن در آزمون وکالت که توسط مرکز مشاوران قوه قضاییه یا کانون وکلا برگزار می‌شود، و همچنین سپری کردن دوره‌های کارآموزی، موفق به دریافت پروانه وکالت می‌گردد.

بعد از دریافت مجوز حرفه ای، یک وکیل دادگستری مجاز است تمام امور مرتبط با دادگاه و هرآنچه در قانون به عنوان صلاحیت های وکیل ذکر شده است را انجام دهد.
هر فرد می تواند با اختیار دادن وکالت، یک وکیل را برای انجام امور حقوقی و قضایی خود تعیین کند.

ویژگی‌های موسسات و شرکت‌های عمومی و خصوصی، نانتقاعی، بانک‌ها و شهرداری‌ها، ادارات گوناگون از جمله آموزش و پرورش، اوقاف و سایر نهادها نشان می‌دهد که آنها مجاز هستند تا در امور حقوقی خود از خدمات وکیل دادگستری استفاده کنند.
در اینجا، می‌خواهیم درباره تفاوت بین وکیل دادگستری و نماینده حقوقی بحث کنیم.

تفاوت وکیل دادگستری با نماینده حقوقی

پس از توضیح در این باره که کیست یک نماینده حقوقی و وکیل دادگستری، به دلیل وجود تفاوت‌های متعددی بین این دو مقام، در این قسمت از مقاله قصد داریم به طرز دقیقی در مورد تفاوت‌هایی که بین آن‌ها وجود دارد صحبت نموده و بگوییم که چیست تفاوت نماینده حقوقی و وکیل دادگستری؟

اصلیترین و پر اهمیت‌ترین تفاوت میان وکیل دادگستری و نماینده حقوقی، در این موضوع است که وکیل دادگستری باید در کمیسیون وکلا ثبت‌نام کرده و پروانه وکالت دریافت کند.
اما نماینده حقوقی نیازی به پروانه وکالت ندارد و می‌تواند به صورت غیر رسمی و بدون ثبت‌نام فعالیت کند.

اهمیت وکالت در حقوق ایرانی بسیار بالا است.
اعطای وکالت به وکیل دادگستری با توجه به عقد وکالت که به صورت یک سند بنیادی یعنی نامه وکالت انجام می‌شود ضروری است.
در عین حال، برای ارائه معرفی‌نامه به عنوان نماینده حقوقی، نیاز به اقدام دریافت مجوز از اداره مربوطه وجود دارد که بر عهده نماینده حقوقی قرار دارد.

کارآموزی وکیل دادگستری، می‌تواند به صورت فعالیت همراه با وکیلان حرفه‌ای فعالیت کند که مجوز وکالت دارند.
از سوی دیگر، برای کارآموزی نماینده حقوقی باید به مدت دو سال در یک سازمان حقوقی کار کند که قصد دارد نمایندگی حقوقی را به او بسپارد.

سوالات پر تکرار

  1. نتیجه قوی: به منظور بهره‌برداری از خدمات قضایی آنلاین و ورود به سامانه ثبت نام مرکز ابلاغ، توصیه می‌شود رمز عبور خود را در محلی امن یادداشت کرده و به دیگران نسپارید.
    در صورت فراموشی رمز ابلاغ، روش‌های مختلفی برای بازیابی آن وجود دارد.
    یکی از روش‌ها حضوری است که شامل مراجعه به دفاتر خدمات قضایی با مدارک لازم مانند مدارک شناسایی و عکس است.
    در این مرحله، دفاتر قضایی رمز عبور را به متقاضیان اعطا می‌کنند.
    همچنین، روش دیگر برای بازیابی رمز ابلاغ، استفاده از سامانه ثبت نام سیستم ثنا به صورت غیرحضوری است.
    این روش شامل ثبت نام اولیه از طریق وبسایت سیستم ثنا می‌شود و متقاضیان با ارائه مدارک و پرداخت هزینه مربوطه، رمز ابلاغ خود را دریافت می‌کنند.
    به هر حال، به دلیل ضرورت استفاده از رمز عبور شخصی در سامانه ثنا، توصیه می‌شود این رمز را در محلی امن یادداشت کرده و به دیگران نسپارید.
    بدون این رمز، استفاده از امکانات سامانه ثنا برای کاربران غیرممکن است.
    در نهایت، در دسترس بودن رمز ابلاغ برای ورود به سیستم‌های قضایی، مورد توجه قرار می‌گیرد و توصیه می‌شود به آن اهمیت داده و به دیگران نسپارید.

نتیجه گیری

در نهایت، این مقاله نشان داد که تفاوت‌های بین نماینده حقوقی و وکیل دادگستری بسیار مهم و جالب است.
همچنین، اهمیت وکالت در حقوق ایرانی بیانگر ضرورت عقد وکالت و ارائه معرفی‌نامه توسط وکیل دادگستری است.

به طور مشابه، حاصل تحصیل به عنوان وکیل دادگستری و دریافت پروانه وکالت ضروری است.
از طرفی، نماینده حقوقی برخلاف وکیل دادگستری، برای مشارکت قانونی در دعاوی و دفاع ها، پروانه وکالت نیاز ندارد.

اما برای انجام این وظیفه باید دارای مدرک لیسانس حقوق و تجربه کاری در دفاتر حقوقی مربوطه باشد.
مفهوم نمایندگی حقوقی با توجه به توصیف واضحی که در مقاله ارائه شده است، به مردم کمک می‌کند تا در مواردی که نیاز به نماینده حقوقی دارند، بهترین تصمیم را بگیرند.

بنابراین، شناخت و درک تفاوت‌ها و وظایف این دو مقام در حقوق ایرانی، برای تمامی افراد مهم و ضروری است.