شرایط کار زنان در قانون کار

تمامی مؤثرین مربوط به حمایت از زنان کارگر در سازمان بین المللی کار و در قوانین کار جمهوری اسلامی ایران مورد توجه قرار گرفته است.
در فصل سوم قانون کار، شرایطی به نام "شرایط کار زنان" برای زنانی که به عنوان کارمندان تحت حمایت قوانین کار مشغول به فعالیت هستند، مطرح شده است (ماده ۴).
در این مقاله، شرایط حمایتی مهم مربوط به کار زنان بر اساس قانون کار مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
این شرایط شامل ممنوعیت انجام کارهای خطرناک، سخت و زیان آور، مرخصی زایمان و حق بازگشت به کار پس از آن، ارجاع کارهای سبک به زنان و تأمین مهلت کافی برای شیردهی به فرزند می‌شود.
استفاده از تگ‌های `em` و `strong` در این متن نیز صورت گرفته است.

ممنوعیت کارهای خطرناک

یکی از ضروری‌ترین مقررات کار زنان این است که آنان مجاز به انجام وظایف دشوار و ضررزایی هستند که اغلب با سلامتی جسمی و روحی زنان تناقض دارد.
این ممنوعیت در ماده ۷۵ قانون کار ثبت شده است و بر اساس آن، "انجام کارهای خطرناک و ضررزای و همچنین حمل بار بیش از حد مجاز به صورت دستی و بدون استفاده از وسایل مکانیکی برای کارگران زن ممنوع است".
این دستورالعمل و تعیین نوع و میزان این نوع موارد توسط پیشنهاد شورای عالی کار به تصویب وزیر کار و امور اجتماعی خواهد رسید.
همچنین باید توجه کرد که ممنوعیت انجام کارهای دشوار، خطرناک و ضررزای نیز برای کار نوجوانان به عنوان یکی از ضروریات کار آنان در قانون کار ذکر شده است.

مرخصی بارداری و زایمان

یکی از دسته‌های مرخصی که در قانون کار به‌منظور حمایت از زنان کارگر تعبیه شده است، مرخصی بارداری و زایمان است که به خانم‌های مشمول قانون کار تعلق می‌گیرد.

مطابق قانون کار، مدت اجازه بارداری و زایمان ۹۰ روز می‌باشد.
اما بنا به تصویب قوانینی که در ادامه اعمال شده، این مدت به شش ماه یا نه ماه افزایش یافته است.
جهت کسب اطلاعات کامل درباره مرخصی بارداری و زایمان طبق قانون کار، اینجا را کلیک کنید.

بازگشت به کار پس از مرخصی بارداری و زایمان

علاوه بر پیش‌بینی دوره‌ی به حالت عادی برگشت پس از مرخصی بارداری و زایمان، در قانون کار، بخشی مهم به حمایت از زنان کارگر اختصاص داده شده است که شامل مرخصی بارداری و زایمان و تضمین بازگشت به کار می‌شود.

با توجه به تبصره 1 ماده 76 قانون کار، بعد از اتمام مرخصی زایمان، کارگر زن به شغل قبلی خود بازمی‌گردد و این زمان به عنوان یکی از سوابق خدمت وی به حساب می‌آید، با تایید سازمان تأمین اجتماعی.
بنابراین، در صورتی که کارفرما از بازگشت زن به کار پس از پایان مدت مرخصی بارداری امتناع کند، این عمل به مثابه اخراج غیرموجه کارگر تلقی می‌شود.

ارجاع کارهای سبک به زنان باردار

برای حفظ سلامتی و صحت همه زنان باردار و زایمانی، مهم است که کارهای سنگین را به آنها واگذار نکنیم.
قانونگذاران به عنوان یکی از شرایط اساسی کار زنان در قانون کار، لازم می‌دانند که کارهای سبک‌تر را در این دوره به زنان انتساب دهیم.

با توجه به ماده ۷۷ قانون کار، کارگر باردار در صورتی که توسط پزشک سازمان تامین اجتماعی به عنوان یک کار خطرناک یا سخت تشخیص داده شود، کارفرما میبایست تا پایان دوره بارداری بدون کاهش حق السعی، به او کار مناسب تر و سبک تری ارجاع دهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره کارهای سخت و زیان آور طبق قانون کار، با کلیک روی لینک مربوطه اطلاعات بیشتری را دریافت نمایید.

شیر دادن به فرزند

ایجاد سازوکارها و مشروطیت‌هایی برای ارائه حق شیر دادن به فرزندان به کارگران زن، باعث تعیین تکالیفی برای کارفرمایان مشمول قانون کار شده است.
قانون کار ایران در ماده ۷۸، به ویژه برای نگهداری حق شیر دادن به بچه‌ها، مقررات خاصی را تعیین کرده است.

با توجه به ماده ۷۸ قانون کار، در محل کارهایی که کارگران زن مشغولند، کارفرما ملزم است نهایتاً هر سه ساعت، نیم ساعت زمان مورد نیاز برای شیردهی به مادران شیرده را فراهم کند.
این زمان شامل ساعات کاری آنها محسوب می‌شود و همچنین، باید طبق تعداد و گروه سنی کودکان، امکانات مربوط به نگهداری آنان (مانند نهادهای مراقبتی و پرورشی) را ایجاد کند.