اثبات ضرب و جرح

قابلیت وقوع جرایمی که به تخلف از سلامت جسمانی اشخاص منتهی می‌شود، به استناد قانون مجازات اسلامی قابل شناسایی است که می‌توان آن‌ها را شامل قتل دیگران و ضرب و شتم فردان دانست.
در جرم قتل، فرد مورد تهدید و تجاوز قرار می‌گیرد که این تهدید و تجاوز به نفس و جان او است.
در جرم ضرب و شتم، که بعضاً به آن "ضربه و صدمه" هم گفته می‌شود، اعضای بدن فرد آسیب دیده می‌شوند.
به هر حال، هر دوی این جرایم تحت قوانین مجازات اسلامی قرار می‌گیرند و به عنوان جرایمی شناخته می‌شوند که قابل پیگرد قانونی و مجازات هستند.

"درباره مجازات‌های مرتبط با جرم ضرب و جرح، شرط لازم آن است که وقوع این جرم در دادگاه به طور قطعی ثابت شود.
بنابراین، ممکن است سؤالی پیش بیاید که چگونه می‌توان وجود جرم ضرب و جرح را در دادگاه ثابت کرد و همچنین، چه دلایل و مدارکی برای این اثبات قابل قبول است.
همچنین، روش‌ها و شیوه‌هایی که برای اثبات جرم ضرب و جرح در دادگاه به کار می‌روند، شامل چه مواردی هستند.
"

برای پاسخ دادن به این سوالات، ابتدا دلایل اثبات ضرب و جرح در دادگاه را بیان کنیم و سپس روش‌های اثبات ضرب و جرح را توضیح دهیم.
در ادامه، به مدارک اثبات ضرب و جرح نیز پرداخته خواهد شد.

دلایل اثبات ضرب و جرح

قبل از بررسی دلایل ثبوت جرم ضرب و جرح، باید ابتدا به تعریف این جرم پرداخت.
توضیح این مفهوم از جهت قانونی ضروری است، زیرا در برخی موارد، مفهوم جرم ضرب و جرح با جرم ضرب و شتم متداخل می‌شود.
شتم تنها به معنای دادن یک سوطی است و در واقع اهانت به حساب می‌آید، در حالی که جرم ضرب و جرح تحت لحاظ قانونی صحیح‌تر است.

ضرب و جرح دو مفهوم متفاوتی هستند و در شرایط مختلف اتفاق می‌افتند.
ضرب به معنای زدن و کوفتن است و در مواردی اتفاق می‌افتد که بدون خونریزی، صدماتی مانند تورم، کوفتگی، سرخ شدن، کبود شدن و.
.
.
ایجاد می‌شود.
اما جرح به معنای زخم زدن است و همراه با خونریزی اتفاق می‌افتد، مانند تعیین دیه‌ای برای خراشیدگی بدن و صورت در صورتی که خون جاری شود.

جرم ضرب و جرح همانند قتل، برای اثبات آن باید از مدارک و دلایل معتبر استفاده شود.
فرد متهم به ضرب و جرح تنها در صورتی می‌تواند به مجازات جرم ضرب و جرح محکوم شود که این جرم با استناد به دلایل قانونی در دادگاه ثابت شود.
این اصل بر برائت بنا شده است و به این معناست که در ابتدا هیچ فردی به عنوان مجرم محسوب نمی‌شود تا زمانی که گناه او در محاکمه مناسب به اثبات رسیده باشد.

چنانچه قصد دارید جرم ضرب و جرح را ثابت کنید، نکته مهمی وجود دارد که باید به آن توجه کنید.
بر اساس قاعده البینه علی المدعی و الیمین علی من انکر، شاکی یا زخمی خود باید به دادگاه مراجعه کند و ضرب و جرح را ثابت کند.
در ابتدا، از شاکی خواسته می‌شود که دلایل و مدارک اثبات ضرب و جرح را ارائه دهد تا بتوان به آن پرداخت.
در نتیجه، متهم در ابتدا معاف از اثبات بی‌گناهی است و شاکی مسئولیت دارد دلایلی برای اثبات جرم ارائه دهد.

همچنین، برای اثبات جرم ضرب و جرح، می‌توان از تعدادی دلیل و ادله استفاده کرد.
به طور کلی، حکمرانی امور کیفری نیازمند استناد به دلایل قوی و معتبر است.
ادله اثبات دعوی، می‌توانند شامل گواهی‌نامه‌ها، شهادت شاهدان، اقرار متهم، سوگند یا قسم و علم قاضی باشند.
با استفاده از این ادله و طبق قانون، جرم ضرب و جرح قابل اثبات است.
بسیاری از روش‌ها برای اثبات جرم ضرب و جرح وجود دارند، اما از جمله مهم‌ترین روش‌های استناد به دلایل، می‌توان به استفاده از ادله ذیل اشاره کرد:- اقرار خود متهم: اگر متهم به ضرب و جرح اقرار کند، این اقرار به عنوان ادله‌ای که به جرم احتمال می‌دهد، مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- شهادت شاهدان و گواهان: شهادت دیگران که شاهدان یا گواهان جرم ضرب و جرح هستند، نیز می‌تواند اثبات‌کننده جرم باشد.
- سوگند یا قسامه: اگر متهم بر صحت ادعای خود سوگند یا قسم بخورد، این موضوع نیز می‌تواند به عنوان مدرکی برای اثبات جرم استفاده شود.
- علم قاضی: قاضی با داشتن شواهد و مدارک، می‌تواند با ارائه دلایل منطقی و علمی، جرم ضرب و جرح را اثبات کند.
با استناد به دلایل و روش‌های ذکر شده، اثبات جرم ضرب و جرح امکان‌پذیر است.

روش های اثبات ضرب و جرح

همانطور که در بخش قبل ذکر شد، اثبات جرم ضرب و جرح ممکن است توسط اقرار، شهادت شهود، سوگند یا قسامه و علم قاضی انجام شود.
اما هرکدام از این دلایل برای اثبات ضرب و جرح شرایط خاص خود را دارند.
به همین دلیل، در این بخش قصد داریم به بررسی این موضوع بپردازیم که چگونه می‌توان این جرم را در دادگاه به روش‌های مختلفی اثبات کرد.
در اثبات ضرب و جرح، با استفاده از تگهای html مانند تگ em و strong، به دنبال روش‌هایی هستیم که این جرم را در دادگاه به‌طور قاطعانه ثابت نمایند.

در روش اثبات جرم ضرب و جرح، می‌توان با استفاده از اقرار فرد متهم به این جرم، به اثبات آن پرداخت.
با این توضیح که فرد متهم در دادگاه تأیید کند که واقعاً جرم ضرب و جرح را مرتکب شده است، می‌توان بر اساس این اقرار، حکم مجازات او را صادر کرد.
در این حالت، اقرار فرد علیه خودش اعتبار دارد و بر اساس آن، می‌توان به دلیل جرم ضرب و جرح، مجازاتی را برای او تعیین کرد.
مقاله‌ای به نام "اعتبار اقرار در امور کیفری" به توضیح این موضوع می‌پردازد.

در اثبات جرم ضرب و جرح، دومین روش از شهادت استفاده می‌کند.
شهادت از جمله روش‌های مهم و ضروری برای اثبات این جرم و سایر جرایم محسوب می‌شود.
این روش به این صورت است که دو نفر عادل باید شهادتی دهند که حقیقت ارتکاب جرم ضرب و جرح توسط متهم را با خود مشاهده کرده‌اند و این موضوع را در دادگاه به اثبات برسانند.

سند: روش سوم برای اثبات جرم ضرب و جرح در دادگاه به طور معمول با استفاده از دو روش سوگند و قسامه صورت می‌گیرد.
سوگند، به معنای سوگند خوردن اقوام و خویشاوندان شاکی است و در مواردی به کار می‌رود که هیچ دلیلی برای اثبات جرم ضرب و جرح (به عنوان مثال، شهادت یا اقرار) در پرونده موجود نبوده باشد.
البته، استفاده از دلایل دیگری می‌تواند اثبات جرم را قوی‌تر کند.

البته برای استناد به قوانین کیفری در جرایم سرقت، باید اثبات لوث شدن اصطلاحا وجود داشته باشد؛ به این معنی که باید قرائن و مدارکی در پرونده حاضر باشد تا قاضی مبتنی بر آنها، به احتمال مورد قوی رسیدن به این نتیجه برسد که متهم یا مجرم باشد.

می‌توان به این سوال اشاره کرد که برای اثبات یک قضیه باید چه تعداد قسم یا سوگند ارائه شود.
در پاسخ به این سوال، باید گفت که تعداد قسمهای مورد نیاز برای اثبات یک ضرب یا جرح، بستگی به میزان آسیب وارد شده به جرم دارد.
به عبارتی دیگر، اگر یک ضرب یا جرح معادل یک دیه کامل انسان داشته باشد، شش قسم برای اثبات آن لازم است.
اما اگر دیه به میزان پنج ششم دیه کامل باشد، کافیست پنج قسم ارائه شود.

اگر دیه مقرر برای ضرب و جرح، دو سوم دیه کامل فرد مورد نظر باشد، آنگاه برای ثابت شدن جرم ضرب و جرح، چهار قسم لازم است.
همچنین، در صورتی که دیه ضرب و جرح، یک دوم دیه کامل باشد، تنها سه قسم لازم خواهد بود.
و اگر دیه ضرب و جرح، یک سوم دیه کامل باشد، تنها دو قسم مورد نیاز است.
همچنین، اگر دیه یک ششم دیه کامل یا کمتر از آن باشد، برای ثابت شدن جرم ضرب و جرح، همچنان امکان استفاده از یک قسم وجود دارد.

چهارمین روش اثبات ضرب و جرح در علم قضاوت که به استناد قانون مجازات اسلامی اعمال می‌شود، مبتنی بر استناد و استناد به شواهد و مدارک موجود در پرونده است.
در صورتی که قاضی به این علم برسد که جرم ضرب و جرح رخ داده است، مجاز است حکم مجازات را اعمال کند.
اما در این زمینه، علم قاضی برای مشخص شدن جرم ضرب و جرح باید معتبر و قابل استناد باشد؛ به عبارت دیگر، باید بر اساس شواهد و قرائنی مانند نظریه کارشناسی پزشکی قانونی، شهادت گواهان، فیلم و عکس و سایر مستندات معتبری باشد.

مدارک اثبات ضرب و جرح

با توجه به مطالب قبلی، هر شاکی برای اثبات جرم ضرب و جرح، باید به دلایل و مدارک محکمه پسند استناد کند تا در دادسرا و دادگاه تصمیم به نفع خود را بگیرد.
از میان دلایل اثبات این جرم، می‌توان به اقرار، شهادت، قسامه و علم قاضی اشاره کرد.
حالا سؤال مطرح می‌شود که چه مدارکی برای اثبات جرم ضرب و جرح در دادگاه مورد نیاز است؟

قبل از هر چیز به‌خاطر داشته باشید که وقتی می‌خواهید از جرم ضرب و جرح شکایت کنید، باید مدارک مورد نیاز برای اثبات ارتکاب جرم را جمع‌آوری و به شکایت خود الصاق کنید.
این مدارک کدامند؟ در پاسخ به این سوال، می‌توانیم بگوییم که شاکی برای ارائه مدارک اثبات ضرب و جرح، هیچ محدودیتی ندارد.

یعنی اینکه متنی که با تگ پر رنگ نوشته شده است، می تواند نظریه‌ای در حوزه پزشکی قانونی باشد.
برای دریافت این نظریه، ابتدا باید به کلانتری مراجعه کنید و از ایشان درخواست کنید که شما را به یک پزشک قانونی معرفی کنند.
سپس باید به پزشک قانونی مراجعه کنید و نامه یا گواهی‌ای از ایشان دریافت کنید که مبنی بر ارتکاب جرمی از نوع ضرب و جرح است.
سپس این نامه یا گواهی را به شکایت خود الحاق کنید.
این روند حتی در مورد جرم ضرب و شتم پلیس نیز صدق می کند.

همچنین، مدارک جرمانی قابل استناد هستند؛ به عنوان مثال، اگر در هنگام ارتکاب جرم ضرب و جرح، شاهدی در صحنه بود و این جرم را دیده باشد، می توان با تهیه یک استشهادیه و امضای شاهدان اقدام به اثبات جرم ضرب و جرح نمود.
این حائز اهمیت است که شماره تلفن آنها را یادداشت کنید تا در صورت نیاز، به دادگاه حاضر شده و شهادت بدهند.

اگر شاهدان تمایلی به امضای استشهادیه یا حضور در دادگاه برای ارائه شهادت ندارند، می‌توانید درخواست صدور مجوز تحقیقات محلی را ارائه کنید.
در این صورت، ضابطان قضایی می‌توانند اقدام به تحقیق و بازرسی شواهد معرفی شده کنند و نتایج آن را در پرونده‌ی قضایی منعکس کنند.
بنابراین، گزارش‌ها یا صورت‌جلساتی که توسط ضابطان قضایی و کلانتری تنظیم شده و به پرونده الحاق شده باشند، می‌توانند در اثبات جرم ضرب و جرح تأثیرگذار باشند.