خلاصه مقاله
با سلام؛ به وب سایت ما خوش آمدید! در مقطع قبلی مطرح شد که والدین، حتی اگر حضانت فرزند را نداشته باشند، مجاز به دیدار با فرزند هستند و هیچ یک از آنها نمیتواند از ملاقات با فرزند محروم شود بدون این که شرایطی برای کاهش مدت زمان ملاقات وجود داشته باشد.
در این قسمت، درخواست ملاقات فرزند به صورت دستور موقت مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
بطور کلی، بعد از صدور حکم طلاق، یکی از والدین مسئولیت نگهداری و تربیت فرزند را به عهده میگیرد.
اما طلاق و تعیین والدین عاری از مسئولیت هایی نمیباشد.
طبق قوانین مدنی، هر دو والدین از حق دیدار و ملاقات با فرزند خود برخوردارند و میتوانند از این حق استفاده کنند.
توجه: به طبق ماده 7 قانون حمایت خانواده، درخواست ملاقات با فرزند به صورت دستور موقت، طبق قوانین حاکم، قابل صدور توسط دادگاه میباشد.
این دستور موقت، قبل از صدور تصمیم نهایی در مورد امر اصلی، بدون نیاز به تامین اجرا، برقرار است و در حین جریان پرونده قابل اجرا میباشد.
در نظر داشته باشید که تایید رئیسحوزه قضایی برای صدور این دستور الزامی نیست.
ضرورت بیان شود که رسیدگی به "درخواست حضور مادر/پدر با کودک"، در صلاحیت دادگاه خانواده قرار دارد.
اما به علت اینکه این امر ممکن است برای کودک و فردی که از حق حضور با کودک محروم شده است، آسیبهای روحی و روانی متعددی به همراه داشته باشد، میتوان درخواست حضور با دستور موقت با ماهیت اضطراری نمود.
در این حالت، دادگاه خانواده، دستور موقت حضور با کودک را صادر میکند تا حضور با کودک با سرعت بیشتری امکانپذیر شود.
بر اساس ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی، اگر به هر دلیلی ابوین، طلاق یا دلایل دیگر، در یک منزل سکونت نداشته باشند، هر یک از ابوین که فرزند تحت حضانت خود نیست، حق ملاقات با فرزند خود را دارند.
تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر جزئیات آن، در صورت بروز اختلاف میان والدین، به عهده دادگاه است.
برای این منظور، باید بر اساس نمونه دادخواست دستور موقت ملاقات با فرزند خود را ارسال کنید.
در برخی شرایط، زمانی که میان تقدیم دادخواست و اجرای حکم طولانی باشد و ممکن است برای خواهان خطر و آسیب ایجاد کند، او میتواند از طریق دادخواستی به نام "دستور موقت" بخواهد که اجرای سریعتر حکم را درخواست نماید.
در صورت پذیرش دستور موقت، مراحل دادرسی به حداقل میرسد و حکم به صورت موقت و بدون نیاز به ابلاغ به خوانده، اجرا خواهد شد.
همانطور که اشاره شد، دیدار با فرزند بر اساس قانون حمایت مورد تأیید قرار دارد و هیچ موضوعی نمی تواند منجر به تحریم والدین از دیدار با فرزند گردد.
با این حال، بعضی اوقات والدینی که سرپرستی را بر عهده دارند، مانع دیدار دیگری با فرزند می شوند.
در چنین مواقعی، ارائه درخواست ملاقات با فرزند می تواند منجر به استفاده از این حق شود.
از طریق استفاده از تگ strong در درخواست ملاقات با فرزند، می توان اثبات کرد که این حق برای والدین وجود دارد.
همچنین، استفاده از تگ em در جملاتی که بیان می کنند والدین بلافاصله به دیدار فرزند خود نمی روند، می تواند تأکید اضافی بر این موضوع قرار دهد.
لذا، در صورت عدم اجازه دیداری دیگر با فرزند، تقدیم درخواست ملاقات با فرزند از این حق استفاده می کند تا والدین بتوانند فرزند خود را ملاقات کنند.
بطور کلی، بعد از صدور حکم طلاق، یکی از والدین مسئولیت نگهداری و تربیت فرزند را به عهده میگیرد.
اما طلاق و تعیین والدین عاری از مسئولیت هایی نمیباشد.
طبق قوانین مدنی، هر دو والدین از حق دیدار و ملاقات با فرزند خود برخوردارند و میتوانند از این حق استفاده کنند.
از آنجا که بعضی والدین که حق حضانت را دارند، به فرد دیگری اجازه ملاقات با فرزند را نمیدهند، در چنین شرایطی، فرد محروم از ملاقات میتواند درخواست حضور در قرار و معاشرت با فرزند را به دادگاه ارائه کند.
به منظور جلوگیری از آسیبهای روحی و روانی که فرزند و والد محروم میتوانند به آن تحت فشار قرار بگیرند، میتوان درخواست صدور دستور موقت ملاقات با فرزند را داشت.
بنابراین، بهتر است قبل از ارائه درخواست دستور موقت، نمونه درخواست صدور دستور موقت برای ملاقات فرزند را مطالعه کرد.
در همین راستا، در این مقاله میخواهیم در ابتدا نگاهی دقیق به حکمهای مربوط به ملاقات با فرزند و دادخواست ملاقات فرزند با دستور موقت بیندازیم.
سپس، نمونههایی از دادخواستهای ملاقات فرزند را با استفاده از دستور موقت ارائه خواهیم داد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، ما را همراهی کنید و در ادامه مقاله از مطالب مفیدی بهرهمند شوید.
حکم ملاقات با فرزند
بر اساس ماده ۱۱۷۴ قانون مدنی، اگر به هر دلیلی ابوین، طلاق یا دلایل دیگر، در یک منزل سکونت نداشته باشند، هر یک از ابوین که فرزند تحت حضانت خود نیست، حق ملاقات با فرزند خود را دارند.
تعیین زمان و مکان ملاقات و سایر جزئیات آن، در صورت بروز اختلاف میان والدین، به عهده دادگاه است.
برای این منظور، باید بر اساس نمونه دادخواست دستور موقت ملاقات با فرزند خود را ارسال کنید.
با توجه به مقتضیات این بند، بازبینی میکنیم که هیچکدام از والدین را نمیتوان محروم کرد از دیدار فرزند.
به عبارت دیگر، هنگامی که حضانت فرزندان، براساس قانون و با صدور حکم دادگاه، به یکی از والدین تعلق میگیرد، والد دیگر نیز به هر حالت، اختیار و حق دیدار با فرزند مشترک را دارد و این حق به طور قانونی حمایت میشود.
مطابق قوانین حقوق مدنی، تکالیف و حقوق حضانت از فرزندان به عهده والدین است.
به معنایی که والدین میتوانند فرزندان خود را نگهداری و تربیت کنند و به لحاظ قانونی مجبورند این کار را انجام دهند.
بنابراین، اگر یکی از والدین این کار را انجام ندهد، دیگری میتواند از دادگاه برای اجبار او تقاضا کند.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، مقالهای که در زیر آمده است را مطالعه نمایید:مطابق قانون مدنی، ماهیت حضانت فرزندان، حق و تکلیفی بر عهده والدین است.
به این معنا که والدین، حق دارند، به نگهداری و تربیت فرزند خود بپردازند و همچنین به لحاظ قانونی، مکلف به این امر می باشند.
پس در صورتی که یکی از والدین از انجام این امر، سرباز زند، دیگری می تواند الزام او را از دادگاه بخواهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در این مورد، مقاله زیر را مطالعه نمایید.
دادخواست ملاقات فرزند با دستور موقت
در مقطع قبلی مطرح شد که والدین، حتی اگر حضانت فرزند را نداشته باشند، مجاز به دیدار با فرزند هستند و هیچ یک از آنها نمیتواند از ملاقات با فرزند محروم شود بدون این که شرایطی برای کاهش مدت زمان ملاقات وجود داشته باشد.
در این قسمت، درخواست ملاقات فرزند به صورت دستور موقت مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
در برخی شرایط، زمانی که میان تقدیم دادخواست و اجرای حکم طولانی باشد و ممکن است برای خواهان خطر و آسیب ایجاد کند، او میتواند از طریق دادخواستی به نام "دستور موقت" بخواهد که اجرای سریعتر حکم را درخواست نماید.
در صورت پذیرش دستور موقت، مراحل دادرسی به حداقل میرسد و حکم به صورت موقت و بدون نیاز به ابلاغ به خوانده، اجرا خواهد شد.
دادخواست ملاقات فرزند با دستور موقت، می تواند به همراه دعوای اصلی یا پس از آن ارائه شود.
اما برای جلوگیری از وارد شدن هر گونه خسارتی به شخص خوانده، با خواهان توافق میشود که اجرای حکم درخواست را بدون نیاز به طی تشریفات دادرسی، تضمین کند.
برای این منظور، باید با توجه به نمونهای که بر اساس آن دادخواست دستور موقت ملاقات فرزند تنظیم شده است، درخواست خود را به دادگاه ارسال کنید.
توجه: به طبق ماده 7 قانون حمایت خانواده، درخواست ملاقات با فرزند به صورت دستور موقت، طبق قوانین حاکم، قابل صدور توسط دادگاه میباشد.
این دستور موقت، قبل از صدور تصمیم نهایی در مورد امر اصلی، بدون نیاز به تامین اجرا، برقرار است و در حین جریان پرونده قابل اجرا میباشد.
در نظر داشته باشید که تایید رئیسحوزه قضایی برای صدور این دستور الزامی نیست.
همانطور که اشاره شد، دیدار با فرزند بر اساس قانون حمایت مورد تأیید قرار دارد و هیچ موضوعی نمی تواند منجر به تحریم والدین از دیدار با فرزند گردد.
با این حال، بعضی اوقات والدینی که سرپرستی را بر عهده دارند، مانع دیدار دیگری با فرزند می شوند.
در چنین مواقعی، ارائه درخواست ملاقات با فرزند می تواند منجر به استفاده از این حق شود.
از طریق استفاده از تگ strong در درخواست ملاقات با فرزند، می توان اثبات کرد که این حق برای والدین وجود دارد.
همچنین، استفاده از تگ em در جملاتی که بیان می کنند والدین بلافاصله به دیدار فرزند خود نمی روند، می تواند تأکید اضافی بر این موضوع قرار دهد.
لذا، در صورت عدم اجازه دیداری دیگر با فرزند، تقدیم درخواست ملاقات با فرزند از این حق استفاده می کند تا والدین بتوانند فرزند خود را ملاقات کنند.
ضرورت بیان شود که رسیدگی به "درخواست حضور مادر/پدر با کودک"، در صلاحیت دادگاه خانواده قرار دارد.
اما به علت اینکه این امر ممکن است برای کودک و فردی که از حق حضور با کودک محروم شده است، آسیبهای روحی و روانی متعددی به همراه داشته باشد، میتوان درخواست حضور با دستور موقت با ماهیت اضطراری نمود.
در این حالت، دادگاه خانواده، دستور موقت حضور با کودک را صادر میکند تا حضور با کودک با سرعت بیشتری امکانپذیر شود.
نمونه دادخواست دستور موقت ملاقات با فرزند
در بخش قبل، به بررسی ضرورت ارائه دادخواست ملاقات فرزند با استفاده از دستور موقت پرداخته شد.
اکنون میخواهیم به صورتی کاملاً متفاوت با نگاهی عمیقتر به درخواست ملاقات فرزند با دستور موقت بپردازیم و نحوه تنظیم آنرا در یک نمونه دادخواست دستور موقت ملاقات فرزند بررسی کنیم.
با احترام به ریاست محترم مجتمع قضایی خانواده،
با سلام؛ به وب سایت ما خوش آمدید!
با احترام به آگاهی شما، به اطلاع میرسانم که من، [نام شما]، در تاریخ [تاریخ ازدواج] در دفترخانه [نام دفترخانه] با [نام همسر] عقد زوجیت دائم نمودهایم و از این ازدواج تعداد [تعداد فرزند] فرزند دختر/پسر [نام فرزند] متولد شده است.
اما به دلیل اختلافات خانوادگی، در تاریخ [تاریخ طلاق] به وسیله [نام طلاقنامه] از یکدیگر جدا شدهایم و حال با [نام همسر] جدا از یکدیگر زندگی میکنیم، همچنین تکلیف حضانت فرزندان مشترک بر عهده [نام همسر] است.
با این حال، با ممانعت او از ملاقات من با فرزندان، منجر به ایجاد رنج و ناراحتی های روحی بسیار برای من و [نام فرزند] مشترک شده است و احتمال وقوع خسارت روحانی برای آینده [نام فرزند] نیز وجود دارد که غیرقابل ترمیم است.
به همین جهت، به دلیل فوریت موضوع، درخواست صدور دستور تسریعی برای اجازه ملاقات با [نام فرزند] مشترک و اجرای آن قبل از ابلاغ به [نام همسر] محترم را بر اساس ماده ۷ قانون حمایت خانواده از شما خواهشمندم.
سوالات پر تکرار
- .
.
.
نتیجه ی قوی:با توجه به بررسی های انجام شده در این مقاله، می توان نتیجه گرفت که عدم رد قسم توسط مدعی مخالف بر اثبات وضعیت ادعا مورد نظر تأثیر قابل توجهی دارد.
طبق قوانین دادرسی مدنی، هر زمان که مدعی علیه ادای سوگند خود را رد کند، دادگاه به او سه بار اخطار می دهد تا سوگند را بدهد یا آن را رد کند.
اگر مدعی علیه از این اخطارات صرفنظر کند، ادعای مدعی به تأیید نخواهد رسید.
بنابراین، انکار سوگند می تواند پیامدهایی مهم برای ادعا دارد و عدم رد قسم می تواند به عنوان ابزاری قابل استفاده برای مدعیان در رسیدگی به دعاوی قضایی محسوب شود.
در این مقاله قصد داشتیم به بررسی این موضوع پرداخته و اهمیت عدم رد قسم توسط مدعی مخالف را مورد بررسی قرار دهیم.
برای کسب اطلاعات بیشتر درباره تأثیر ادای سوگند توسط مدعی و مدعی علیه و نحوه درخواست سوگند برای برخورد قاطع با دعوا، می توانید روی لینک مربوطه کلیک کنید.
نتیجه گیری
به طور کلی، حق ملاقات والدین با فرزندان بر اساس قوانین مدنی برای هر دو والدین فراهم است و هیچ موضوعی نمی تواند این حق را سلب کند.
اگرچه، در برخی موارد والدینی که سرپرستی را بر عهده دارند ممکن است از دیدار دیگری با فرزندان منع کنند.
در چنین مواقعی، تقدیم درخواست ملاقات با فرزند می تواند به عنوان یک دستور موقت برای اجرای سریعتر حکم استفاده شود.
استفاده از تگ strong در این درخواست می تواند اهمیت و حقیت این موضوع را تأکید کند و استفاده از تگ em در جملاتی که بیان می کنند والدین بلافاصله به دیدار فرزند خود نمی روند، می تواند تأکید اضافی بر نیازمندی والدین به دیدار فرزندانشان قرار دهد.
پس، در صورت عدم اجازه دیداری دیگر، تقدیم درخواست ملاقات با فرزند از این حق استفاده می کند تا والدین بتوانند فرزند خود را ملاقات کنند.