مجازات رانندگی در حال مستی

سرویس های استعلامی

خلافی

خلاصه مقاله

مجازات رانندگی در حال مستی

موضوع مصرف مشروبات الکلی و ارتکاب جرم در حالت مستی در قوانین متفاوتی مورد بحث قرار گرفته است.
قانونگذاران درباره‌ی این موضوع واکنش‌های مختلفی داشته‌اند و اقدامات مجازاتی متنوعی در نظر گرفته‌اند.

در قانون مجازات اسلامی، مصرف هر نوع مسکر و مشروب الکلی، حتی اگر به مستی منجر نشود، به عنوان یک جرم شمرده می‌شود.
استفاده از برچسب‌های HTML مانند و در این متن نیز مورد استفاده قرار گرفته است.

مطابق با ماده‌های ۲۴۶ و ۲۶۵ قانون مجازات اسلامی، استفاده از هر نوع مسکر و مشروبات الکلی یک جرم شرعی است و دارای مجازات است.
مجازات این جرم در قانون، شامل هشتاد ضربه شلاق است.

ماده ۲۶۴ بیان می‌دهد که استفاده از مسکر به هر شکلی مانند خوردن، تزریق و تدخین آن، به تعداد کم یا زیاد، در حالت جامد یا مایع، باعث مستی یا عدم مستی، خالص بودن یا مخلوط بودن به گونه‌ای که اثر مسکر را حذف نکند، منجر به حد مصرف مسکر خواهد شد.
تبصرهٔ این ماده اشاره دارد که حتی مصرف فقاع (نوعی نوشیدنی مسکر)، اگرچه مستی را به همراه نداشته باشد، همچنان مجازات حد شلاق را برای فرد فراهم می‌کند.

به طور مشخص، ماده ۲۶۵ مشخص می‌کند که مصرف مسکر به میزان هشتاد ضربه شلاق مجازات دارد.
تشدید در مجازات رانندگی در وضعیت مستی شامل دو نوع عقوبت است، اولی شرب الکل و دومی رانندگی.

طبق ماده 718 قانون مجازات اسلامی، در صورت رانندگی در وضعیت مستی و وقوع تصادف، مجرم به بیش از ۲/۳ (دو سوم) حداکثر مجازات قانونی محکوم خواهد شد، به این معنی که مجازات حبس بیش از ۵ سال خواهد بود.
همچنین، دادگاه می‌تواند متخلف را به مدت ۱ تا ۵ سال از رانندگی محروم کند.

ماده 718 قانون مجازات اسلامی اینگونه است: "در مورد موارد ذکر شده، اگر راننده و یا متصدی وسایل نقلیه در هنگام جرم مست بوده، پروانه را نداشته، با سرعت بیشتر از حد مجاز حرکت می‌کرده، دستگاه موتوری خود را در حالت ناکارآمدی یا خرابی به تصادف دست داده، یا در مکان‌هایی که برای عبور پیاده‌رو نشانه‌گذاری شده است، سانسور لازم را انجام نداده و یا از محل‌هایی که عبور از آن ممنوع شده است رانندگی می‌کند، به بیش از دو سوم حداکثر مجازات مذکور در موردی که ذکر شده، محکوم خواهد شد.
همچنین، دادگاه می‌تواند علاوه بر عقوبت فوق، مرتکب را برای مدت یک تا پنج سال از حق رانندگی یا تصدی وسایل نقلیه محروم کند.

توجه کنید که اعمال مجازات مذکور در ماده 714 و 718 قانون مجازات اسلامی از شمول بند 1 ماده 2 قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد خاص مستثنی می‌شود.

خلافی

موضوع مصرف مشروبات الکلی و ارتکاب جرم در حالت مستی در قوانین متفاوتی مورد بحث قرار گرفته است.
قانونگذاران درباره‌ی این موضوع واکنش‌های مختلفی داشته‌اند و اقدامات مجازاتی متنوعی در نظر گرفته‌اند.
در قانون مجازات اسلامی، مصرف هر نوع مسکر و مشروب الکلی، حتی اگر به مستی منجر نشود، به عنوان یک جرم شمرده می‌شود.
استفاده از برچسب‌های HTML مانند و در این متن نیز مورد استفاده قرار گرفته است.

رانندگی در حال مستی به تنهایی یک تخلف جداگانه است که مورد عقوبت قرار می‌گیرد.
اگرچه لازم است توجه داشته باشیم، در صورتی که رانندگی مست به وقوع پیوسته و منجر به وقوع تصادف و سایر آسیب‌ها شود، عقوبت متجاوز تشدید می‌شود و دادگاه ممکن است حکمی صادر کند که بیشتر از دو سوم حداکثر عقوبت مقرر شده برای آن جرم باشد.

مجازات مستی و مصرف مسکر

مطابق با ماده‌های ۲۴۶ و ۲۶۵ قانون مجازات اسلامی، استفاده از هر نوع مسکر و مشروبات الکلی یک جرم شرعی است و دارای مجازات است.
مجازات این جرم در قانون، شامل هشتاد ضربه شلاق است.
ماده ۲۶۴ بیان می‌دهد که استفاده از مسکر به هر شکلی مانند خوردن، تزریق و تدخین آن، به تعداد کم یا زیاد، در حالت جامد یا مایع، باعث مستی یا عدم مستی، خالص بودن یا مخلوط بودن به گونه‌ای که اثر مسکر را حذف نکند، منجر به حد مصرف مسکر خواهد شد.
تبصرهٔ این ماده اشاره دارد که حتی مصرف فقاع (نوعی نوشیدنی مسکر)، اگرچه مستی را به همراه نداشته باشد، همچنان مجازات حد شلاق را برای فرد فراهم می‌کند.
به طور مشخص، ماده ۲۶۵ مشخص می‌کند که مصرف مسکر به میزان هشتاد ضربه شلاق مجازات دارد.

رانندگی در حال مستی

تشدید در مجازات رانندگی در وضعیت مستی شامل دو نوع عقوبت است، اولی شرب الکل و دومی رانندگی.
طبق ماده 718 قانون مجازات اسلامی، در صورت رانندگی در وضعیت مستی و وقوع تصادف، مجرم به بیش از ۲/۳ (دو سوم) حداکثر مجازات قانونی محکوم خواهد شد، به این معنی که مجازات حبس بیش از ۵ سال خواهد بود.
همچنین، دادگاه می‌تواند متخلف را به مدت ۱ تا ۵ سال از رانندگی محروم کند.
ماده 718 قانون مجازات اسلامی اینگونه است: "در مورد موارد ذکر شده، اگر راننده و یا متصدی وسایل نقلیه در هنگام جرم مست بوده، پروانه را نداشته، با سرعت بیشتر از حد مجاز حرکت می‌کرده، دستگاه موتوری خود را در حالت ناکارآمدی یا خرابی به تصادف دست داده، یا در مکان‌هایی که برای عبور پیاده‌رو نشانه‌گذاری شده است، سانسور لازم را انجام نداده و یا از محل‌هایی که عبور از آن ممنوع شده است رانندگی می‌کند، به بیش از دو سوم حداکثر مجازات مذکور در موردی که ذکر شده، محکوم خواهد شد.
همچنین، دادگاه می‌تواند علاوه بر عقوبت فوق، مرتکب را برای مدت یک تا پنج سال از حق رانندگی یا تصدی وسایل نقلیه محروم کند.
توجه کنید که اعمال مجازات مذکور در ماده 714 و 718 قانون مجازات اسلامی از شمول بند 1 ماده 2 قانون وصول برخی از درآمدهای دولت و مصرف آن در موارد خاص مستثنی می‌شود.

شاید در ذهنتان پرسشی به وجود بیاید که در صورت وقوع یک تصادف و به وجود آمدن خسارت جانی یا مالی، آیا بیمه شرکت وظیفه پرداخت خسارت تا حداکثر مبلغ تعیین شده را دارد یا خیر؟ جواب این پرسش بله است.
بیمه شرکت شخص ثالث باید خسارت را در هر شرایطی جبران کند، زیرا راننده بیمه نمی‌شود بلکه وسیله نقلیه بیمه می‌شود.
بنابر ماده ۱۵ قانون بیمه وسایل نقلیه سال ۱۳۹۵، بیمه گر مکلف است در صورت رانندگی در حالت مستی یا استفاده از مواد مخدر یا مؤثر بر دستگیری، توسط نیروهای امنیتی، پزشک قانونی یا دادگاه تصدیق شده، بدون هیچ شرط و همچنین بدون نیاز به تأمین خسارت، مبلغ خسارت وارده را پرداخت کند و سپس از متضرر بعد از آن می‌تواند از طریق صدور دادخواست و اقدامات قانونی، جهت بازیابی تمام یا بخشی از مبلغ پرداختی به شخصی که خسارت وارده شده است، درخواست کند.

سوالات پر تکرار

  1. مطابق ماده ۳۶۸ قانون آیین دادرسی مدنی، قابلیت اعتراض به احکام قطعی دادگاه از طریق فرجام خواهی وجود دارد.
    اما باید توجه داشت که تمام احکام قطعی دادگاه قابل تجدیدنظر نیستند و فقط برخی از احکام قطعی در بعضی از دعاوی قابل فرجام خواهی هستند.
    این دعاوی باید در مهلت مشخص شده در قانون، اعم از احکام قطعی باشند که این دعاوی شامل موارد زیر هستند:
  2. دعاویی که قصد تجدیدنظر در آن ها وجود دارد.
  3. دعواهایی که علیه احکام قطعی دادگاه حکم عدم اجرا صادر شده است.
  4. دعاویی که قانون این امکان را مجاز کرده است.
    لذا اعتراض و تجدیدنظر در تصمیمات قطعی دادگاه از طریق فرجام خواهی، یکی از راه‌هایی است که متخاصمان در دعاوی مرتبط با اصل نکاح می‌توانند استفاده کنند.
    همچنین، روش‌های دیگری مانند اعتراض ثالث، واخواهی و اعاده دادرسی نیز در موارد خاصی قابل استفاده هستند.
    اعتراض و تجدیدنظر در دادگاه‌ها، فرصتی برای مجدد بررسی آرا، شواهد و مدرک‌های قابل ارائه است تا به یک تصمیم قطعی و دقیق برسد.
    در نهایت، از تگ‌های HTML متناسب با مقصود تاکید بر لغات موردنظر استفاده شده‌است.

نتیجه گیری

مقاله حاضر درباره تأثیر مصرف مشروبات الکلی بر ارتکاب جرم در حالت مستی می باشد.
در قوانین مختلفی این موضوع مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.

قانونگذاران نسبت به این مسئله واکنش‌های مختلفی داشته‌اند و اقدامات مجازاتی را درنظر گرفته‌اند.
در قانون مجازات اسلامی، مصرف هر نوع مشروب الکلی، حتی اگر به مستی منجر نشود، به عنوان یک جرم شمرده می‌شود.

مصرف مسکر به هر شکلی و در هر مقداری، در حالت جامد یا مایع، باعث مستی یا عدم مستی، خالص بودن یا مخلوط بودن، به گونه‌ای که اثر مسکر را حذف نکند، جرم محسوب می‌شود.
تبصرهٔ این ماده نیز بیان می‌کند که حتی مصرف فقاع (نوعی نوشیدنی مسکر)، اگرچه مستی را به همراه نداشته باشد، همچنان مجازات حد شلاق را برای فرد فراهم می‌کند.

همچنین، در رابطه با مصرف مسکر در حین رانندگی نیز تشدید مجازات وجود دارد.
طبق ماده 718 قانون مجازات اسلامی، درصورت رانندگی در وضعیت مستی و وقوع تصادف، مجرم به بیش از ۲/۳ حداکثر مجازات قانونی محکوم خواهد شد و قابلیت رانندگی را نیز از او سلب می‌شود.

توجه کنید که این مجازات در ماده 714 و 718 قانون مجازات اسلامی، از شمول بند ۱ ماده ۲ قانون وصول برخی از درآمدهای دولت مستثنی می‌شود.